นายจะให้ชั้นรอนายทำไม????

โทโมะ:อะถึงแล้ว

แก้ว:ว้าว สวยชะมัด (แก้วพูดขึ้นเมื่อมาถึงที่หมายของโทโมะ ที่ที่โทโมะพาแก้วมามันเป็นน้ำตกที่ตกลงมาจากเขา มีเสียงกระทบพื้นและหินของน้ำ ละอองน้ำที่กระเด็นจากการตกจากที่สูงบวกกับเสียงนกและลมที่พัดเอื่อยๆ ไม่เย็นมากกำลังสบายๆ เหมาะกับการพักผ่อนเพราะที่นี่ยังมีต้นไม้น้อยใหญ่ดูร่มรื่นสวยงาม เป็นที่ใฝ่ฝันของคู่รักทั้งหลายที่จะมาสวีทกันเพราะที่นี่เงียบและสวยมาก)ทีหลังบอกกันดีๆก้อได้นะ ไม่ต้องลากมาหรอกชั้นเจ็บข้อมือหมดแล้วเนี่ย(ถึงจะสวยแค่ไหนก้อไม่วายที่แก้วจะหันไปแขวะโทโมะที่ชุดกระชากเทอมา)

โทโมะ:ขอโทษนะ คือชั้นอยาดจะเซอไพรท์ (โทโมะพูดพร้อมกับหันไปมองคนที่พูดแขวะเขาเมื่อกี๊แต่ตอนนี้กำลังหลับตาพริ้มรับลมที่พัดมาเอื่อยๆทำให้ผมสั้นประบ่าของเทอปลิวสลวยสวยงาม จมูกที่โด่งเป็นสันของเทอและปากสีชมพูเย้ายวนใจบวกกับใบหน้าที่ขาวเนียนใสน่ามองยากที่ใครเห็นแล้วจะไม่ตกหลุมรักเทอ)เอ่อแก้วเดี๋ยวชั้นมานะ(หญิงสาวไม่ตอบแต่พยักเป็นการรับรู้ แล้วโทโมะก้อเดินไปไหนซักแห่ง ระหว่างที่รอโทโมะอยู่แก้วเหลือบไปเห็นอะไรซักอย่าง..)

แก้ว:เอ๊ะ อะไรน่ะ(แล้วเทอก้อเดินไปที่ที่มีเรือสำหรับล่องแก่งจอดไว้อยู่)น่าสนุกแฮะ(แล้ววิญญาณลิงก้อเข้าสิงจากนั้นเทอก้อขึ้นไปนั่งบนเรือแล้วก้อพายออกไป)

โทโมะ:เอ๊ะ ไปไหนนะ(โทโมะมาถึงก้อไม่เจอหญิงสาว จึงรู้สึกเป็นห่วง)

พนักงาน:คุณเขื่อนครับ ช่วงนี้น้ำแรงอย่าพึ่งไปล่องแก่งนะครับ

เขื่อน:ขอบคุณครับ

โทโมะ:เฮ้ย เขื่อนเห็นแก้วมั๊ยวะ(หลังจากที่หาอยู่แถวนั้นซักพักแล้วไม่เห็น จึงเดินมาถามเพื่อน)

เขื่อน:ไม่เห็นนะ แต่ว่าแก้วอยู่กับไม่ใช่หรอ

โทโมะ:ก้อใช่ แต่เดินไปเอาของมาให้แป๊บเดียวกลับมาอีกทีหายไปไหนก้อไม่รู้

เฟย์:พี่ฟางมาพอดีเลย

ฟาง:ทำไมเหรอ

โทโมะ:เห็นแก้วป่ะ

ฟาง:ไม่นิ ทำไมเหรอ

เฟย์:แก้วหายไป

ป๊อบปี้:ถ้างั้นเราตามหาแก้วกันเถอะ

เขื่อน:งั้นเดี๋ยวชั้นไปบอกพนักงานช่วยหาอีกแรง เฟย์ไปกับชั้น

เฟย์:อืม

ป๊อบปี้:ฟางไปกับผม

ฟาง:จ้ะ

พนักงาน:เอ่อ คุณเขื่อนครับเรือที่สำหรับล่องแก่งหายไปลำนึงครับ

ป๊อบปี้:เห้ย ไอโมะ ไอโมะ(ป๊อบปี้เรียกตามหลังเพื่อนไปด้วยความเป็นห่วง โทโมะเมื่อได้ยินอย่างนั้นรีบพายเรือตามไปทันที)

ทางด้านแก้ว

แก้ว:ฮะ ฮะ เฮ้ย เป็นอะไรอ่ะเนี่ย(แก้วอุทานขึ้นเมื่ออยู่ๆเรือก้อไม่ไปตามที่เทอบังคับ แล้วอยู่ๆก้อ...)ว๊าย !!!!(แก้วร้องเสียงหลงเมื่ออยู่ๆเรือก้อพลิกคว่ำ แล้วหญิงสาวก้อไหลตามน้ำไปเรื่อยจนเจอหินที่สามารถเกาะได้แก้วจึงเอื้อมมือไปเกาะ)ช่วยด้วย ช่วยด้วย ใครก้อได้ช่วยชั้นด้วย ฮึก โทโมะ ฮึก นาย ฮึก ช่วยชั้นด้วย ฮึก (แก้วร้องเรียกให้คนมาช่วยแต่ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก แก้วจึงเริ่มร้องไห้แล้วเรียกหาโทโมะ แต่ก้อเงียบแก้วจึงร้องไห้หนักกว่าเดิม)

โทโมะ:แก้ว เทออยู่ไหน แก้ว แก้ว ชั้นจะไปช่วยเทอนะ รอชั้นแป๊บนะแก้ว(โทโมะที่พายเรือตามมาแล้วก้อเรียกหาแก้วเเต่เมื่อได้ยินเสียงของแก้วก้อรีบพายเรือไปตามเสียงของแก้วทันที)แก้ว เกาะไว้แน่นๆนะ อย่าปล่อยมือนะ(โทโมะรีบบอกทันทีเมื่อเห็นแก้วก่อนจะลงจากเรือแล้วลงไปหาแก้ว)จับมือชั้นไว้นะ เชื่อใจชั้น ถ้าเทอจับมือชั้นไว้ชั้นจะไม่ปล่อยมือจากเทอ(โทโมะพูดเมื่อเห็นแก้วไม่ค่อยมั่นใจ)

แก้ว:นายอย่าทิ้งชั้นนะฮึกโทโมะ(แก้วจับมือโทโมะ แล้วร้องไห้)

โทโมะ:อย่าร้องนะ ชั้นสัญญาจะไม่ทิ้งเทอ(โทโมะพูดแล้วยิ้ม แก้วยิ้มตอบ ทั้งสองสบตากัน )

แก้ว:(นายทำให้ชั้นหวั่นไหวนะ)

โทโมะ:(ชั้นพูดอะไรออกไปนะ เทอทำให้ชั้นหวั่นไหวนะแก้ว)แล้วทั้งสองก้อหลบสายตากัน แล้วก้อแอบหันมามองกันบางครั้ง ไม่นานนักก้อมีคนมาช่วย เมื่อโทโมะกับแก้วขึ้นมาจากน้ำได้โทโมะก้ออุ้มแก้วไปที่ห้องพัก เพราะแก้วเดินไม่ไหวเพราะเมื่อกี๊ตอนที่แก้วตกน้ำข้อเท้าแก้วไปโดนกับโขดหินจนบวมทำให้เดินไม่ไหว

โทโมะ:ไงหล่ะซนไม่เข้าเรื่อง(โทโมะพูดขึ้นขณะทำแผลที่ข้อเท้าให้แก้ว)

แก้ว:ก้อมันน่าสนุกนิ

โทโมะ:สนุกมาก~~ซะเกือบตาย(โทโมะพูดแขวะแก้ว)

แก้ว:ชิ ~~

โทโมะ:อ่ะเสร็จแล้ว รอแป๊บนะเดี๋ยวไปหาอะไรให้กิน

แก้ว:อืม

โทโมะ:อ่ะ อ้าปากเดี๋ยวป้อน

แก้ว:กินเองได้ย่ะ

โทโมะ:เอาน่า อยากป้อน(แล้วโทโมะก้อป้อนข้าวจนหมด จึงเอาจานไปเก็บแล้วจึงไปอาบน้ำ)

แก้ว:โทโมะเมื่อตอนบ่ายอ่ะนายไปไหนมาเหรอ

โทโมะ:ก้อ....

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ก้อ....ก้ออะไรนะ ติมตามกันจ้า

ช่วยกันเม้น+โหวต ถ้าไม่เม้นไม่โหวต

ไรเตอร์จะ........ไรเตอร์ก้อจะอัพต่อไป อิอิ^_^