Stop my heart!! ขอหยุดหัวใจที่นายซุปเปอร์สตาร์(KF)

ลูกผู้ชายจริง ต้องยอมรับผิดเซ่!!

ฉันรีบออกไปนอกบ้านแล้วโบกแท็กซี่ก่อนที่จะบอกสถานที่ที่ต้องการจะไป

“น้องทำงานอยู่ในนั้นเหรอครับ” คนขับรถแท็กซี่ถามขึ้น

“ไม่ใช่หรอกค่ะ หนูแค่จะไปทวงความยุติธรรม”

“เอ่อ...ไปสตูดิโอเนี่ยนะครับ”

“เอาเป็นว่าลุงมีหน้าที่ขับก็ขับไปนะคะ หนูไม่เบี้ยค่ารถหรอก”

“ครับๆ”

รถแท็กซี่ขับไปเรื่อยๆ จิตใจของฉันคอยเฝ้าภาวนาให้ถึงที่นั่นสักที ในที่สุดรถ
แท็กซี่ก็มาจดอยู่ที่ตึกๆหนึ่ง มีเลขหกตัวใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่บนตึก ที่นี่แหละ ต้องใช่
แน่ๆ

“ลุงไม่ต้องทอนนะ” ฉันยื่นเงินให้ลุงที่ขับรถไปสองร้อยบาทโดยไม่สนใจอะไรก่อน
ที่จะวิ่งเข้าไปในตึก แต่ฉันไม่รู้นี่ว่าสตูดิโอรายการนั้นอยู่ชั้นไหนยังไง

“พี่คะ สตูดิโอรายการฮัลโหลซุปเปอร์สตาร์อยู่ไหนคะ”

“เข้าไปไม่ได้นะ กำลังมีการถ่ายทอดสดอยู่” พี่ประชาสัมพันธ์บอกฉันพร้อมกับโบก
มือห้าม

ถ่ายทอดสดเหรอ ?

ดีล่ะ ฮะๆๆ ^O^

“หนูเป็นแฟนของแขกรับเชิญรายการนั้น หนูจะเข้าไปหาเขา”

“เป็นแฟน...แต่พี่ไม่เคยเห็นหน้าหนูเลยนะ”

“พี่อย่าพูดมากดีกว่าบอกมาว่ามันอยู่ที่ไหน” ฉันเค้นเสียงแข็งสุดท้ายพี่ประชา
สัมพันธ์ก็เอ่ยปากบอกมาจนได้ ฉันเลยรีบวิ่งไปที่นั่นทันที

หน้าประตูมีเขียนว่าห้องสตูดิโอนี้ใช้ถ่ายรายการอะไร เยี่ยม ฉันเจอแล้ว ฮัลโหลซุป
เปอร์สตาร์ หึ นายฮัลโหลไม่ออกแน่

ฉันผลักประตูเข้าไปแล้วเดินตรงรี่ไปที่หมอนั่นทันที ทุกคนมองฉันด้วยสายตาแบบ
ตกใจว่าเข้ามาได้ยังไง

“เอ่อ...คุณน้องคะ เรากำลังถ่ายทอดสดอยู่นะคะ คุณน้องเป็นใครคะ”

พิธีกรสาวถามฉัน ตอนนี้สายตาของฉันกำลังจ้องเขม็งอยู่ที่แขกรับเชิญของรายการ

“นี่นาย” ฉันชี้หน้าไอ้บ้านั่น

“อะ...อะไร” ไอ้หน้าหล่อพูดขึ้น

“อย่ามาทำไม่รู้หน่อยเลย นายทำอะไรไว้ก็รู้อยู่แก่ใจ บอกมาว่านายจะทำยังไง จะ
รับผิดชอบไหม หะ น้องสาวฉันน่ะ”

“คะ...คุณพูดเรื่องอะไร”

“หะ นี่นายถามฉันว่าฉันพูดเรื่องอะไรงั้นเหรอ ได้ ฉันจะบอกให้” ว่าแล้วฉันก็ดึงคอ
เสื้อหมอนั่น เหอะ ถึงนายจะตัวใหญ่กว่าก็เถอะ แต่เวลาฉันเดือดน่ะ

ใครก็ขวางไม่ได้!!

“นายทำน้องสาวฉันท้อง!”

“หะ O[]O”

คนทั้งสตูดิโอร้องออกมาแบบไม่เชื่อหู ฉันเชื่อว่าคนทั้งบ้านก็คงมีสภาพเหมือนคน
ในสตูดิโอนี่แหละ

“แล้วนายยังจะมาทำใสซื่อ เอาหน้าเอาตามาอวดชาวบ้านชาวช่องอยู่อีก น้องสาวฉัน
น่ะ อนาคตยังอีกไกลนะ นายรู้ไหมว่าฉันน่ะต้องทำงานหนักขนาดไหนถึงจะได้เงินแต่
ล่ะบาทมาส่งน้องเรียนหนังสือ แต่นาย...นายกลับทำให้อนาคตน้องสาวฉันพังหมด
บอกมานายจะรับผิดชอบไหม”

“ผมว่าต้องมีอะไรเข้าใจผิดแน่ๆ”

“เข้าใจผิดเหรอ นาย...นาย ไอ้บ้า วันนี้ฉันต้องเอาเลือดหัวนายมาล้างเท้าน้องสาว
ฉันให้ได้ ย๊าก” ว่าแล้วฉันชกตาหมอนั่นไปทีนึง ก่อนที่จะตบหน้าอีกทีเล่นเอาหมอนี่
ร้องโอดโอยไม่เหลือมาดซุปเปอร์สตาร์เลย

“คุณผู้ชมคะ นี่เป็นแค่การหยอกเล่นกันเฉยๆนะคะ ไม่มีอะไรเลยนะคะ ไม่มีเลย
จริงๆ แหะๆ ^O^” พิธีกรรีบพูดหน้ากล้องฉันเลยผลักยัยพิธีกรออกแล้วไปตะโกน
หน้ากล้องแทน

“คนที่อยู่ที่บ้านถ้าดูอยู่น่ะ ฉันบอกให้เลยนะว่าหมอนี่น่ะแค่สร้างภาพเท่านั้นแหละ
อ้อ อีกอย่างฉันจะต้องไปเคลียร์คดีที่หมอนี่ก่อเอาไว้” ฉันพูดหน้ากล้องเสร็จก็หัน
หน้าไปหาไอ้บ้านั่น

“มากับฉัน ไปรับผิดชอบสิ่งที่นายทำ” ว่าแล้วฉันก็จูงมือหมอนั่นลงมาจากตึก ฉันรีบ
โบกแท็กซี่หน้าตึกแล้วโยนหมอนั่นให้เข้าไปนั่งในรถ

“ไปไหนครับ”

“ไปโรงพยาบาลค่ะ”

“ครับ” รถเคลื่อนตัวไปเรื่อยๆ ฉันหันหน้าไปจ้องหมอนั่นอย่างโกรธแค้น

“นี่คุณ ผมไปทำอะไรให้คุณเนี่ย”

“ความจำเสื่อมเหรอ หะ ถึงจำไม่ได้ว่าทำอะไรไว้ ฉันจะพานายไปที่โรงพยาบาล ไป
ดูกันชัดๆเลยว่าน้องสาวฉันท้อง แล้วก็ท้องเพราะนาย”

“ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่ใช่คนที่คุณพูดถึง คนอย่างผมไม่มีทางทำแบบนั้นเด็ดขาด”

“หึ แล้วนายก็จะได้รู้” ฉันชี้หน้าไอ้บ้านั่น ก่อนจะกดโทรศัพท์โทรหาน้องสาว

(ฮัลโหล พี่เฟย์ พี่...)

“แกไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ไปที่โรงพยาบาลรอพี่อยู่ที่นั่น พี่ลากตัวมันมาแล้ว” ว่า
แล้วฉันก็กดวางสายโทรศัพท์แล้วหันไปมองหน้าไอ้บ้านั่นอย่างเดือดๆ

“ซุปเปอร์สตาร์อย่างนาย ถึงเวลาดับแล้ว”