รักครั้งนี้...นิรันดร

 
ทางด้านเฟย์
"คุณเฟย์มาแล้วเหรอครับ"
"ยังไม่มาทีค่ะ...ล้อเล่นน่ะค่ะ คุณโทโมะมานานแล้วเหรอค่ะ"
"555+ไม่นานหรอกครับ แค่ครึ่งชั่วโมงเอง"
"โฮ้ว...ขอโทษน่ะค่ะที่ให้รอนาน"ฉันรีบขอโทษคูณโทโมะทันที
"ผมก็ล้อเล่นเหมือนกันครับ 555+"
"แหม คุณโทโมะเนี้ย"คุยเก่ง หล่อ น่ารัก สูง มีแฟนแล้วแน่เลยอ่ะ(เสียดาย)
"คุณเฟย์อยากทานอะไรสั่งได้เลยน่ะครับ ไม่ต้องเกรงใจ"ถ้างั้นฉันก็ไม่เกรงใจล่ะน่ะ อิอิ
"น้องครับ รับออเดอร์ครับ...อยากทานอะไรสั่งโลดเลยครับ"
"เฟย์ไม่เกรงใจจริงๆน่ะค่ะเนี้ย"
"เชิญครับ..."
"เอา ^%())&*()_) แล้ว $*)(_)&^^$$#$ แล้วก็ _**^$$$)+_+_*%#@ อันี้ด้วย^^&)(%$%#@#!!@^&& นี่ด้วยค่ะ *()_+)(*%^^&*( "
"เอ่อ..คุณเฟย์ไม่มากไปเหรอครับ"
"อุ้ย ลืมอ่ะค่ะ"
"ไม่ใช่ว่าผมไม่มีเงินจ่ายน่ะครับ ผมแค่อยากถามว่าคุณเฟย์ทานหมดเหรอครับ เรื่องเงินไม่ต้องห่วง"ค่อยยังชั่วอ่ะ
"เรื่องนั้นก็ไม่ต้องห่วงเหมือนกันค่ะ"
"ถ้างั้น...สั่งเยอะกว่านี้ก็ได้ครับ"
"พอแล้วล่ะค่ะถ้ามากกว่านี้...เฟย์ท้องแตกแน่"ฉันพูดแล้วคุณโทโมะขำออกมา
20นาทีต่อมา
อาหารที่ฉันสั่งไปทั้งหมดก็มาอยู่ตรงหน้าฉันแล้วโอ๊ย...สวรรค์ชัดๆ แผล๊บๆผีปอบเข้าสิง เอิ้กๆ
"ทานแล้วน่ะค่ะ"ยังไม่ทันทีคุณโทโมะจะพูดอะไรฉันก็กินซะแล้ว ใครมันจะอดใจไหวล่ะก็มันชวนกินซะขนาดนี้
"เป็นยังไงบ้างครับคุณเฟย์อร่อยมั้ย"คุณโทโมะมองฉันแล้วถาม
"อร่อยสิค่ะแล้วคุณโทโมะไม่ทานเหรอค่ะ"ฉันถามคุณโทโมะที่เอาแต่จ้องหน้าฉัน หน้าฉันติดอะไรรึป่าวว่ะเนี้ย
"ทานสิครับ"แล้วคุณโทโมะก็ทานเข้าไป
แวลาผ่านไปจนอาหารหมดเกลี้ยง ทามมายอะรุ้ยอย่างเน้
"อืม แฟนคุณโทโมะอยู่ไหนอ่ะค่ะเฟย์ไม่เคยเห็นเลย"
"ผมยังไม่มีแฟนหรอกครับคุณเฟย์"
"เหรอค่ะ เฟย์เชื่อได้รึป่าวก็ไม่รู้"
"ทำไมถึง 'เชื่อได้รึป่าวก็ไม่รู้' ล่ะครับ"
"แหม ก็คุณโทโมะออกจะเพอร์เฟ็คซะขนาดนี้ไงค่ะ"
"ยังไม่มีจริงไครับ ผู้หญิงส่วนมากมักจะเข้ากับผมไม่ค่อยได้อ่ะครับ"
"ทำไมเหรอค่ะ"เราจะจุ้นเกินไปรึป่าวว่ะเนี้ย
"ผมชอบผู้หญิงที่ยิ้มเก่ง ทำอาหารเป็น ไม่แต่งตัวเซ็กซี่ แล้วก็รักผมไม่ใช่รักที่เงินของผมน่ะครับ...แต่ผู้หญิงส่วนมากที่เข้ามาหาผมเพราะเงินของผมมากกว่าตัวตนของผมน่ะครับผมก็เลยไม่ค่อยชอบเท่าไหร่"โฮ้ว มาเป็นขบวนเลยเนี้ย
"อืมเหรอค่ะ"
"แล้วคุณเฟย์ล่ะครับยังไม่มีคนรู้ใจเหรอ"
"ยังหรอกค่ะเฟย์เป็นคนที่ไม่ค่อยสุงสิงกับใครน่ะค่ะ"
"สเป๊กคุณเฟย์เป็นยังไงเหรอครับ...ผมอยากรู้"คุณโทโมะพูดแล้วยิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน
"อ๋อ...ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะก็แค่ คิ้มเข้ม ตาคม สูง จมูกโด่ง เล่นบาส หล่อ เท่ห์ แมน ไม่ทำร้ายผู้หญิง รักเราให้มาก น่ารัก เข้ากับี่น้องได้ เข้าใจเรา ล้อเล่นน่ะค่ะ"
"แค่รักเรา เข้าใจเรา แค่นี้ก็เป็นสเป๊กเฟย์แล้วล่ะค่ะ"
"ทีแรกที่ผมฟังอึ้งเลยน่ะครับเนี้ย...555+"
"อยากไปเครียดสิค่ะ"
"นี่ก็ดึกมากแล้วให้ผมไปส่งคุณเฟย์ที่บ้านน่ะครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะ เฟย์กลับแท๊กซี่ได้"ฉันพูดแล้วยิ้มให้คุณโทโมะ
"ให้ส่งเถอะน่ะครับถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณเฟย์มาผมต้องโดนคุณฟางดุแน่เหรออ่ะครับ"พอพูดถึงพี่ฟางตอนทำหน้าโหดก็น่ากลัว ขนลุกแล้วอ่ะ
"ก็ได้ค่ะ นี่ถ้าเฟย์ไม่กลัวพี่ฟาง เฟย์ไม่ให้คุณโทโมะไปส่งหรอกค่ะ 555+"
"ครับถ้างั้นไปขึ้นรถเลยครับ"
"น้องเช๊คบิลด้วย"พอจ่ายเงินเสร็จคุณโทโมะก็มาส่งที่บ้าน
 
 
ยังไงก็ช่วยติ-ชมด้วยน่ะค่ะ