รักครั้งนี้...นิรันดร

ทางด้านเฟย์

"คุณเฟย์มาแล้วเหรอครับ"

"ยังไม่มาทีค่ะ...ล้อเล่นน่ะค่ะ คุณโทโมะมานานแล้วเหรอค่ะ"

"555+ไม่นานหรอกครับ แค่ครึ่งชั่วโมงเอง"

"โฮ้ว...ขอโทษน่ะค่ะที่ให้รอนาน"ฉันรีบขอโทษคูณโทโมะทันที

"ผมก็ล้อเล่นเหมือนกันครับ 555+"

"แหม คุณโทโมะเนี้ย"คุยเก่ง หล่อ น่ารัก สูง มีแฟนแล้วแน่เลยอ่ะ(เสียดาย)

"คุณเฟย์อยากทานอะไรสั่งได้เลยน่ะครับ ไม่ต้องเกรงใจ"ถ้างั้นฉันก็ไม่เกรงใจล่ะน่ะ อิอิ

"น้องครับ รับออเดอร์ครับ...อยากทานอะไรสั่งโลดเลยครับ"

"เฟย์ไม่เกรงใจจริงๆน่ะค่ะเนี้ย"

"เชิญครับ..."

"เอา ^%())&*()_) แล้ว $*)(_)&^^$$#$ แล้วก็ _**^$$$)+_+_*%#@ อันี้ด้วย^^&)(%$%#@#!!@^&& นี่ด้วยค่ะ *()_+)(*%^^&*( "

"เอ่อ..คุณเฟย์ไม่มากไปเหรอครับ"

"อุ้ย ลืมอ่ะค่ะ"

"ไม่ใช่ว่าผมไม่มีเงินจ่ายน่ะครับ ผมแค่อยากถามว่าคุณเฟย์ทานหมดเหรอครับ เรื่องเงินไม่ต้องห่วง"ค่อยยังชั่วอ่ะ

"เรื่องนั้นก็ไม่ต้องห่วงเหมือนกันค่ะ"

"ถ้างั้น...สั่งเยอะกว่านี้ก็ได้ครับ"

"พอแล้วล่ะค่ะถ้ามากกว่านี้...เฟย์ท้องแตกแน่"ฉันพูดแล้วคุณโทโมะขำออกมา

20นาทีต่อมา

อาหารที่ฉันสั่งไปทั้งหมดก็มาอยู่ตรงหน้าฉันแล้วโอ๊ย...สวรรค์ชัดๆ แผล๊บๆผีปอบเข้าสิง เอิ้กๆ

"ทานแล้วน่ะค่ะ"ยังไม่ทันทีคุณโทโมะจะพูดอะไรฉันก็กินซะแล้ว ใครมันจะอดใจไหวล่ะก็มันชวนกินซะขนาดนี้

"เป็นยังไงบ้างครับคุณเฟย์อร่อยมั้ย"คุณโทโมะมองฉันแล้วถาม

"อร่อยสิค่ะแล้วคุณโทโมะไม่ทานเหรอค่ะ"ฉันถามคุณโทโมะที่เอาแต่จ้องหน้าฉัน หน้าฉันติดอะไรรึป่าวว่ะเนี้ย

"ทานสิครับ"แล้วคุณโทโมะก็ทานเข้าไป

แวลาผ่านไปจนอาหารหมดเกลี้ยง ทามมายอะรุ้ยอย่างเน้

"อืม แฟนคุณโทโมะอยู่ไหนอ่ะค่ะเฟย์ไม่เคยเห็นเลย"

"ผมยังไม่มีแฟนหรอกครับคุณเฟย์"

"เหรอค่ะ เฟย์เชื่อได้รึป่าวก็ไม่รู้"

"ทำไมถึง 'เชื่อได้รึป่าวก็ไม่รู้' ล่ะครับ"

"แหม ก็คุณโทโมะออกจะเพอร์เฟ็คซะขนาดนี้ไงค่ะ"

"ยังไม่มีจริงไครับ ผู้หญิงส่วนมากมักจะเข้ากับผมไม่ค่อยได้อ่ะครับ"

"ทำไมเหรอค่ะ"เราจะจุ้นเกินไปรึป่าวว่ะเนี้ย

"ผมชอบผู้หญิงที่ยิ้มเก่ง ทำอาหารเป็น ไม่แต่งตัวเซ็กซี่ แล้วก็รักผมไม่ใช่รักที่เงินของผมน่ะครับ...แต่ผู้หญิงส่วนมากที่เข้ามาหาผมเพราะเงินของผมมากกว่าตัวตนของผมน่ะครับผมก็เลยไม่ค่อยชอบเท่าไหร่"โฮ้ว มาเป็นขบวนเลยเนี้ย

"อืมเหรอค่ะ"

"แล้วคุณเฟย์ล่ะครับยังไม่มีคนรู้ใจเหรอ"

"ยังหรอกค่ะเฟย์เป็นคนที่ไม่ค่อยสุงสิงกับใครน่ะค่ะ"

"สเป๊กคุณเฟย์เป็นยังไงเหรอครับ...ผมอยากรู้"คุณโทโมะพูดแล้วยิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน

"อ๋อ...ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะก็แค่ คิ้มเข้ม ตาคม สูง จมูกโด่ง เล่นบาส หล่อ เท่ห์ แมน ไม่ทำร้ายผู้หญิง รักเราให้มาก น่ารัก เข้ากับี่น้องได้ เข้าใจเรา ล้อเล่นน่ะค่ะ"

"แค่รักเรา เข้าใจเรา แค่นี้ก็เป็นสเป๊กเฟย์แล้วล่ะค่ะ"

"ทีแรกที่ผมฟังอึ้งเลยน่ะครับเนี้ย...555+"

"อยากไปเครียดสิค่ะ"

"นี่ก็ดึกมากแล้วให้ผมไปส่งคุณเฟย์ที่บ้านน่ะครับ"

"ไม่เป็นไรค่ะ เฟย์กลับแท๊กซี่ได้"ฉันพูดแล้วยิ้มให้คุณโทโมะ

"ให้ส่งเถอะน่ะครับถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณเฟย์มาผมต้องโดนคุณฟางดุแน่เหรออ่ะครับ"พอพูดถึงพี่ฟางตอนทำหน้าโหดก็น่ากลัว ขนลุกแล้วอ่ะ

"ก็ได้ค่ะ นี่ถ้าเฟย์ไม่กลัวพี่ฟาง เฟย์ไม่ให้คุณโทโมะไปส่งหรอกค่ะ 555+"

"ครับถ้างั้นไปขึ้นรถเลยครับ"

"น้องเช๊คบิลด้วย"พอจ่ายเงินเสร็จคุณโทโมะก็มาส่งที่บ้าน

ยังไงก็ช่วยติ-ชมด้วยน่ะค่ะ