รักครั้งนี้...นิรันดร

คิดถึงจัง
 
"คิดถึงฟางฟี่จังทำอะไรอยู่เหรอ"ร่างสูงโปร่งที่นอนอยู่บนเตียงกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์ที่คุยกับแฟนสาวอยู่
"ฟางกำลังทำกับข้าวให้น้องเฟย์กับน้องฟินทานอยู่ค่ะพี่แก้ว"เสียงหวานตอบกลับมาจากโทรศัพท์อย่างมีความสุข
"ว้าว*-*ฟางฟี่ของพี่น่ารักจังทำกับข้าวให้น้องๆทานด้วย"
"ฟางเป็นของพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย...ไม่ยักรู้เลยน่ะเนี้ย"เสียงหวานพูดออกมาอย่างขำๆ
"อีก1อาทิตย์พี่จะกลับไปหาฟางแล้วน่ะ"ร่างโปร่งที่นอนอยู่ก็เปลี่ยนเป็นนั่งบนเตียงอย่างรวดเร็ว
"จริงน่ะค่ะพี่อย่าหลอกให้ฟางดีใจเล่นน่ะ"เสียงหวานพูดกลับมาด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความดีใจ
"พี่ไม่หลอกฟางหรอกนาพี่จะพาเพื่อนไปแนะนำให้รู้จักด้วย"
"ค้า แค่นี้ก่อนน่ะค่ะน้องๆรอทานข้าวอยู่"
"ฮะ ฝันดีน่ะทักรี่"
"ค่ะ ฝันดีค่ะ"
กริ๊กแล้วเสียงพูดในโทรศัพท์ก็หายไป
"ทำไรอยู่ว่ะไอ้แก้วน้ำ"เรียกดีๆไม่เคยจะเป็นเลย
"อะไรของมึงว่ะแจมมี่!"
"โอ๊ย!ไม่ต้องเสียงดังก็ได้ไอ้แก้วแตก...ฉันถามว่าแกทำไรอยู่ว่ะ"
"ไม่ได้ทำไรนี่หว่า"
"ฉันเห็นแกยิ้มกับโทรศัพท์...อย่ามาบอกว่าไม่มีไร"
"เมื่อกี้ฉันคุยกับแฟนฉันโว้ย"
"น้องฟางฟี่ของมึงอ่ะน่ะ"แจมมี่พูดแล้วยิ้มให้ฉันอยากมีเลศนัย
"เออ...ทำไมว่ะแล้วยิ้มทำไม"
"ป่าวไม่มีไรหรอกอย่าไปเครียดเดี๋ยวแก่น่ะมึงแก้วน้ำ"ฉันเครียดอะไรตอนไหนว่ะเนี้ยไอ้แจมมี่พูดแบบนี้มีพิรุธว่ะ