นางฟ้าจำเเลงรัก

Fang side

อีกไม่นานนายบื้อก็ต้องเห็นฉันเป็นอย่างเเน่นอน

"ทำไมมันเมื่อยอย่างนี้นะ"

ไอ้บ้าพูดคนเดียว

เพล้ง!

"เฮ้ย!ตุ๊กตาไขลานของฉัน"

ไอ้บ้าทำหล่นทำไมฉันเวียนหัวจะตายอยู่เเล้ว

วิ้งค์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"เเหมทำฉันเวียนหัวเลยนะ"

"เธอเป็นใคร เเล้วเข้ามาห้องฉันได้ยังไง"

"อ่ะเเน่คงไม่รู้จักฉัน เเล้วเทพนิยายที่นายอ่านทุกวันมันไม่จ่อเข้าสมองนายเลยหรือไง"

เขาเปิดเทพนิยายที่เขาอ่านทุกวันเเล้วอ่านให้ฉันฟัง

"หลังจากที่เขาซื่อตุ๊กตาไขลานมาเเล้วนางฟ้าก็หาวิธีที่่จะปรากฏตัวให้เขาเห็น"

"อย่าบอกนะว่าเธอ เอ้ยท่านเป็นนางฟ้า"

"ใช่เเล้วจ้า"

"ทำไมท่านต้องมาหาผม"

"เธอกับตัวละครในเทพนิยายเป็นคนๆเดียวกันสวรรค์เป็นผู้กำหนดให้เธอต้องมีชะตาชีวิตเเบบตัวละครในเรื่อง"

"เพ้อเจ้อ"

"พรุ่งนี้เธอต้องได้เจอเนื้อคู่อย่างเเน่นอนเเล้วเเต่เธอนะไม่บังคับ"

"เเล้วท่านจจะพิสูจน์อย่างไรถึงจะให้ผมเชื่อได้ว่าว่าท่านคือนางฟ้าจริงๆ"

"ลงไปทานข้าวสิ"

"หาเเค่นี้หรอ"

"ฉันรับรองว่าไม่มีใใครเห็นฉันอย่างเเน่นอน"

"เชื่อก้ได้"

Poppy side

เธอคนนี้คงเห็นฉันได้ไม่ยากหรอก

วิ้งค์

"ทักทายจ้าสาวน้อย"

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดผีหลอก"

"เฮ้ยไหงเป็นงั้นอ่ะ"

"ผีหลอก"

"ฉันไม่ใช่ผีฉันเป็นเทพบุตร ฉันมาช่วยเธอใหห้เจอรักเท้นะ"

"รักเเท้ คนอย่างฉันมันมีรักเเท้ด้วยหรอ"

"เชื่อสิ รักเเท้ของเธอต้องเป็นวันพรุ่งนี้"

"คุณโกหกฉันรึเปล่า คุณเป็นเทพบุตรจริงๆหรือเปล่า"

"เชื่อฉันสักนิดเหอะน่า"

"ก็ได้เผื่อว่ามันจะจริง"

"ง่ายเนอะ"

"เออเรื่องที่คุณเป็นเทพบุตรจริงหรือเปล่า"

"บนโลกนี้ไม่มีใครมองเห็นฉันหรอกน่า"

"จริงหรอ"

"เมื่อไหร่จะเลิกสงสัยซักที"

"เชื่อก็เชื่อ"

Morning

"ท่านเเน่ใจนะว่าเนื้อคู่ของฉันอยู่ที่นี่"

"ใช่สิ"

"ตลาดสดเนี่ยหรอถ้าเกิดเขาเป็นคนเข็นรถฉันขอบายเเหละ"

"เธอชอบตัดสินเเต่ภายนอก"

"ก็ได้ฉันจะคอยดู"

โพล๊ะ!

"โอ้ย!ใครกัน"

"นี่ไงเนื้อคู่เธอ"

"ไอ้บ้าเดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย จะชนก็ชนอย่าคิดว่าเป็นเนื้อคู่ฉันเเล้วจะทำอะไรก็ได้ตามอำเภอใจนะไอ้บ้า"

"นี่เนื้อคู่เธอนะ"

"ฉันไม่สนเเล้วท่าน"

"ทำไม"

"คุณต่างหากหละครับอย่าคิดว่าเป็นเนื้อคู่ผมเเล้วจะทำอะไรก้ได้นะครับ"

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด"

"กรี๊ดให้คอเเตกไปเลยผมไม่เเคร์"