King&Queen รักวุ่นๆของเขาและเธอ

Chapter 3 เพื่อน

“คิดถึงสินิโคไลย์ทำไมจะไม่คิดถึงนายรู้รึเปล่าล่ะว่าทำไมฉันถึงคิดถึงนายอ่ะ^^” ฉันยิ้มให้นิโคไลย์นิดนึงในขณะที่เขาแก้มแดงขึ้นเรื่อย(เป็นอะไรของแกย่ะ)

“ทะ..ทำไมอ่อ >\\_\\<” ฉันเขยิบเข้าไปใกล้เขากระดิกนิ้วชี้สองทีให้เขาเข้ามาใกล้ๆเพื่อที่จะกระซิบบอกเค้า

“เพราะ....ไม่มีคนกวนส้นฉันไงและฉันก็ไม่ได้เตะใครอีกเลยตั้งแต่ปิดเทอมไปเท้าฉันมันก็เลยคิดถึงหน้าแข้งนายเป็นพิเศษ ^^” ฉันกระซิบไปพร้อมกับแสแยะยิ้มอย่างร้ายกาจ

“T_T นิ้วเคลียร์อ๊า เธอใจร้ายที่สุดเลยแงงๆ” ฮ่าๆสะใจว่ะอิอิ ฉันพอนึกได้อยู่หรอกว่าทำไมเขาถึงตื่นเต้นคงคิดว่าฉันจะบอกรักเขามั้งนิโคไลย์อ่ะหลงรักฉันตั้งแต่ฉันย้ายมาเรียนที่นี้ใหม่ๆแล้วเขาถึงกับขอเลิกกับแฟนเขาเพื่อฉันเลยน่ะแต่ฉันก็บอกเขาเสมอว่า

(เพื่อนกันตัดกันไม่ขาด แต่ถ้าเป็นแฟนกันขาดเมื่อไหร่ก็มองหน้าไม่ติดแล้วดูนายกับแฟนเก่านายดิ) <<<เรื่องจริงน่ะจากที่เจอกันเป็นกอดเป็นหอมแก้มหน้ายังไม่มองกันเลย

แล้วเขาก็เชื่อฉันแต่ฉันก็รู้หรอกว่าลึกๆเขาคงยังชอบฉันอยู่ นิโคไลย์เป็นคนที่นิสัยดีมากๆคนหนึ่งอาจจะเรียกว่าดีที่สุดเท่าที่ฉันรู้จักผู้ชายมาเขาสุภาพบุรุษที่สุดแล้วแต่ทำไมฉันถึงไม่รักตอบหรอเพราะฉันไม่ชอบผู้ชายอายุอ่อนกว่าและเตี้ยกว่าฉันบอกว่าเขาสูงกว่าฉันห้าเซนติเมตรใช่ไหมใช่ตอนนี้เขาสูงกว่าฉันแต่ก่อนหน้านี้ไม่น่ะแต่ยังไงฉันก็คิดว่าเพื่อนกันก็ยังดีกว่าเดิมอยู่ดี

“เฮ้ นิวเคลียร์เป็นไงปิดเทอมที่ผ่านมา” ฟลอริอันนักเรียนร่วมห้องอีกคนหนึ่งเข้ามาทักฉัน

“แย่มากอ่ะฟลอเซ็งสุดๆ” นิโคหันมามองหน้าฉันขวับ

“นี่เรื่องจริงที่เธอว่าเธอเซ็งเพราะไม่ได้เตะฉันอ่ะ T^T” อ้าวมันก็ยังเชื่อน่ะนั่นอ่ะว่าเท้าฉันคิดถึงมัน

“บ้าหรอนายก็รู้น่ะนิโคว่าฉันเกลียดปิดเทอมขนาดไหนอ่ะ” ใช่ฉันมันไม่เหมือนชาวบ้านเค้าใช่ไหมล่ะรู้ฉันรู้ฉันเกลียดปิดเทอมที่สุดเพราะมันน่าเซ็งฉันไม่ค่อยมีอะไรทำช่วงปิดเทอมเพื่อนบางคนก็ไปเที่ยวต่างประเทศก็พ่อแม่มีแต่ฉันคนเดียวนี่แหละที่แหง็กอยู่กับบ้านหรือไม่ก็ออกมาเดินในเมืองซึ่งพอเดินๆทุกวันแล้วมันก็น่าเบื่อน่ะเพราะหนึ่งช็อปทุกวันจะเอาตังค์มาจากไหนสอง ร้านค้ามันก็ร้านเดิมๆของเดิมจะมีอัพเดทมันก็ไม่ใช่ทุกวันสาม ไปคนเดียวเซ็งอ่ะ อยู่บ้านก็เล่นเน็ตไม่ค่อยได้เพราะต้องขออนุญาติทุกครั้งน่าเบื่อโคตรทั้งที่มันก็คอมเราเองเฮ้อ

“ขอโทษ เค้ามะได้ตั้งใจ” นิโคเข้ามากอดฉันอีกแล้วเพราะกับเอาหัวเขาซบไหล่ฉัน(น่าร๊าก>_<)

“เฮ้ นิวเคลียร์” เจสสิก้าทักฉันทันทีที่เห็นฉัน

“เฮ้ เจส เฮ้ นาดิ” ฉันทักเจสกลับและทักนาดินที่เดินตามหลังมาติดๆ

“เฮ้ นิวเคลียร์” นาดินทักฉันกลับพ้อมทั้งเข้ามากอดฉันและฉันก็กอดตอบ พอนาดิผละออกไปเจสสิก้าก็เข้ามากอดฉัน

“ไฮ นิโค” เจสทักนิโคไลย์

“ไฮ เจสสิ” นิโคไลย์ทักเธอกลับ ธรรมดาเจสสิกับนิโคน่าสนิทกันมากๆน่ะคือเจสเล่าให้ฉันฟังอย่างนั้นอ่ะน่ะ แต่ไม่รู้สิส่วนมากฉันจะเห็นว่านิโคมาอะไรๆกับฉันมากกว่ากับเจสฉันเองก็กลัวว่าเจสจะคิดว่าฉันไปแย่งเพื่อนของยัยนั่นน่ะ

“เฮ้ วอทซ์อัพเบบู๋ ^O^”

เฮือก

“โรเบิรต์นายบ้าไปแล้วรึไงลืมกินยามาหรือไง-O-” ใช่แล้วโรเบิรต์คนที่ฉันแอบชอบมานาน(มาก) เขามาจากข้างหลังจับไหล่ฉันแล้วเขย่าๆ เป็นการทักทาย-_-

“ฮ่าๆ โรเบิรต์นายนอนเกินอีกแล้วใช่ไหมร่าเริงมาเลยเชียว”

“เออ ใช่เมื่อคืนฉันนอนบ้านแฟนฉันหลับไปตั้งแต่สองทุ่มแน่ะ” ยี้หน้าไม่อายมาเล่าให้ชาวบ้านเขาฟังอีก >.<

“นิวเคลียร์คิดถึงเธอมากเลยอ่ะขอกอดหน่อย” ยังไม่ทันทีฉันจะอนุญาติเขากอดฉันแน่นแล้วก็ยกฉันลอยจากพื้นแล้วเหวี่ยงฉันไปมา

“ว๊าย โรเบิรต์ปล่อยฉันลงน่ะนายจะบ้าไปแล้วหรอฉันเป็นคนน่าไม่ใช่ตุ๊กตา>o<” เหวี่ยงต่ออีกสักพักเขาก็ปล่อยฉันลงแต่ฉันก็ต้องรีบคว้าไหล่เขาไว้เพราะความมึน ToT

“ฮ่าๆฉันได้แกล้งควีน” ไอ้คิงบ้า

“ไปไกลๆเลยน่ะไอ้คิงนิสัยไม่ดี-_-” พูดไปงั้นแหละแต่ความจริงก็ชอบให้เขาแกล้งเพียงแต่ไม่อยากให้คนอื่นเห็นว่าเรายอมเฮ้อ ~

“ควีน สองชั่วโมงแรกเราไม่มีเรียนคณิตกับภาษาเยอรมันไม่มีครูสอน^^” โรเบิรต์บอกฉันด้วยความร่าเริง

ธรรมดาฉันจะไม่ค่อยไปดูแผนการเรียนที่บอรด์น่ะส่วนมากโรเบิรต์จะบอกฉันว่าชั่วโมงไหนไม่มีเรียนหรือชั่วโมงไหนมีครูคนอื่นที่(ไม่ได้ประจำวิชา)เข้ามาสอน

“อืมฉันรู้แล้วล่ะฉันไปดูที่บอรด์มาแล้ว-_-”

“เธอไปดูที่บอรด์มาเหรอO.O”

“ใช่ทำไมอ่ะ?” แปลกหรอที่ฉันจะแวะดูบ้าง

“ก็ไม่เคยเห็นเธอแวะดูนี่นาไม่บอกก็ไม่เคยเห็นว่าเธอจะรับรู้อะไรเลยเรื่องที่อยู่บนบอรด์” ใช่ฉันไม่เคยไปดูบนบอรด์เพราะช่วงเช้าคนรุมดูกันเยอะและฉันก็ขี้เกียจไปยืนเบียดกับชาวบ้านเขา

“เมื่อเช้าไม่มีคนยืนดูฉันก็เลยไปดูมา” ฉันบอกเขาไปตามความเป็นจริงอาจเป็นเพราะฉันมาช้าวไปหน่อยก็ได้มั้ง

“อืมงั้นวันนี้เราก็มีแค่สี่ชั่วโมงอ่ะดิ”  อืมใช่แล้วไงแค่สี่ชั่วโมงนายจะโดดรึไงไอ้คิง

“...”

“ควีนมานี่หน่อย” โรเบิรต์จับมือฉันแล้วลากฉันออกมาจากวงเพื่อนๆแต่คำถามคือทำไมถึงลากออกมา?

เมื่อระยะทางห่างกับเพื่อนๆพอสมควรแล้วเขาก็เริ่มเปิดปากพูด

“ไปเดินเล่นในเมืองกันไหมนิวเคลียร์” อืมนานแล้วที่เขาไม่ได้เอ่ยชื่อฉันปรกติอะไรก็ควีนๆๆตลอด

“แค่สองชั่วโมงน่ะที่เรามีว่างอ่ะและอีกอย่างแฟนนายจะไม่ว่าเอารึไง”

“ก็โดดดิเธอยังไม่เคยโดดเลยน่ะและถ้าอาจารย์ถามก็บอกเราไปทำรายงานเกี่ยวตลาดคริสต์มาสที่จะเริ่มในอีกไม่ถึงสองเดือน” นั่นไงมันจะโดดจริงๆด้วยห่วงเรียนบ้างก็ดีน่ะไอ้คิงบ้า

“จะบ้าหรอเพื่อนเขาฟ้องกันได้น่ะ-__-”

“ฟ้องไปดิเธอควีนฉันคิงกลัวอะไรอ่ะ” เหอะฉันกลัวแฟนนายตบมั้งฉันไม่อยากกระทืบแฟนนาย

“แล้วแฟนนายอ่ะ?”

“แฟนไหนอีกอ่ะ?”มีหลายคนรึไงยังจะมาถามอีก

“อย่ามาทำแอ๊บฉันรู้ว่านายมีแฟน?”

“เธอหมายถึงเมย์บีหรอ” ฉันไม่สนหรอกว่าอีบ้านั่นชื่อไรรู้แค่มันเป็นแฟนนายก็อิจฉาพอแล้ว

-^-

“มั้งมีหลายคนรึไงล่ะ=_=”

“เค้าก็อยู่โรงเรียนเค้าดิ” เหอะเกิดมาเจอกันในเมืองขึ้นมาทำไงล่ะ

“...”

“เหอะน่าไปเหอะคราวที่แล้วเธอก็ไปกับนิโคไลย์น่ะเธอยังโพสในเฟซบุ๊กอยู่เลย –O-“

เขาอ่านด้วยหรอว่าฉันโพสต์ว่าอะไรบ้าง?

ฉันก็นึกว่าเป็นฉันฝ่ายเดียวที่อ่านเสมอว่าเขาโพสต์อะไรอยู่ในสถานะอะไร!

เขาก็สตอรค์ฉันเหมือนกันหรอ?

“นายสตอรค์ฉันหรอว่าฉันโพสอะไรในเฟซอ่ะ”

“อืมใช่ฉันสตอรค์เธอ” อ้อมค้อมนิดนึงก็ได้น่ะ>_<

ฉันได้แต่แอบกรี๊ดในใจ

“ตกลงจะไปป่ะ” เขาถามฉันอีกครั้ง

“...” ฉันไม่รู้ว่ามันจะดีรึเปล่าเมื่อวานฉันก็พึ่งไปมาแถมยังเจอเจฟเวอร์สันอีก

ถ้าวันนี้เจอยัยเมย์บีนั้นขึ้นมาหล่ะทำไง

“ไปเหอะ”

“ฉัน...”

“เดี๋ยวฉันเลี้ยงไอติมด้วย”

“โอเค” เฮ้ยทำไมฉันตอบตกลงไปง่ายๆแบบนั้นอ่ะแค่เพราะเขาเอาไอติมมาล่อ

เขาฉีกยิ้มน่ารักแบบที่ฉันชอบมองแล้วถอดหมวกแก็ปสีแดงสุดหวงสุดเทห์ของเขาออกสะบัดผมที่ยาวลงมาปรกหน้านิดส์ๆ(เซ็กซี่อ่ะ-.,-) แล้วก็ใส่มันอีกที หมวกแก็ปของเขา เขาหวงมันเสมอเพราะมันแพงและส่วนมากจะเข้ากับเซ็ตเสื้อผ้าของเขาตลอดเขาเคยจะตบผู้หญิงเพราะยัยนั่นเอาของเขาไปใส่โดยไม่ถามแต่ฉันไม่อยากโม้น่ะ...แต่เขามักจะเอามาให้ฉันใส่แล้วจับฉันโพสท่าเทห์แล้วก็ชมฉัน(และหมวกของเขา)ว่าเข้ากันและน่ารัก

แต่ฉันไม่เคยเห็นว่าเขาจะทำอย่างนั้นกับแฟนของเขาเลยน่ะ._.

และนั้นก็คืออีกเหตุผลที่ทำให้ฉันหวั่นไหว>//_//<

“งั้นไปกัน” พูดจบปุ๊บเขาก็เตรียมลากฉันออกไปทันทีแต่...

“เดี๋ยวก่อนให้ฉันไปเอากระเป๋าก่อนสิมือมงมือถืออยู่ในนั้นหมด”

“อืมเร็วๆน่ะ”

ฉันรีบวิ่งไปหยิบกระเป๋ามาสะพายทันที

“จะไปไหนอ่ะนิวเคลียร์” นิโคไลย์ถามฉัน

“เอ่อ...”จะตอบว่าอะไรดีเนี่ย

“ฉันกับควีนมีธุระด่วนอ่ะเกี่ยวกับเรื่องSV(เอสเฟา)น่ะอาจจะไม่ได้เข้าเรียนทั้งวันเลยก็ได้”

แท็งกิ้วโรเบิรต์โกหกได้อย่างหน้าไม่อายจริงๆ

“อ่อ” นิโคมองฉันกับเขาแปลกๆฉันรู้ว่าเขาอิจฉาโรเบิรต์อยู่แต่ทำไงได้คนที่ฉันอยากคบด้วยก็คิดกับฉันแค่เพื่อนคนที่อยากคบกับฉัน ฉันก็คิดด้วยแค่เพื่อน-_-

“ฉันไปน่ะนิโค บายเจส บายนาดิน”

“บาย”<<<นิโค

“บาย ขอให้หนุกน่ะ” <<<นาดิน

“บาย อย่าให้รู้น่ะว่านายพาเพื่อนฉันโดดเรียนอ่ะโรเบิรต์” <<<เจสสิก้า

“เออ น่าฉันจะดูแลไม่ให้คลาดสายตาเลย” จะดูแลทำไมแค่ไปในเมืองฉันไปคนเดียวมาก็ออกบ่อยเชอะ

“ป่ะกัน” โรเบิรต์จับมือฉันแล้วเราก็เดินออกไป ดะ..เดี๋ยวจับมือหรอ

“โรเบิรต์มือฉัน-_-”

“อือ นุ่มดีไม่รู้อย่างอื่นจะนุ่มด้วยรึเปล่า” อย่างอื่นอย่างไหนว่ะ

กวนประสาทให้มันได้ตลอดเซ่เชอะ

 Kaew2011 Talk: เย้ปั่นเสร็จอีกตอนแล้ว มีคนอ่านบ้างรึเปล่าก็ไม่รู้ ._.

ไม่มีคอมเม้นท์ไม่มีโหวตเลยอ่ะ ไม่มีกำลังใจจะแต่งเลยอ่ะ สงสัยนิยายที่แก้วแต่งคงไม่สนุกและไม่น่าติดตาม ไม่เป็นไรแก้วก็แต่งของแก้วต่อไปหล่ะพอใจอ่ะฮ่าๆ