It's You ใช่นายแน่รักแท้ของฉัน!!

อะไรกันมิล่า! ฉันยังไม่ได้อนุญาตนะ =o=!!
“ไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าป๊อปก็อยู่เราชื้อผัดไทยมาแค่สองห่อเอง><” กระแซะสุดฤทธิ์
“เอ่อ...งั้น...”
“ฟาง ฟางไดเอตนี่นาไม่ต้องกินเนอะ ป๊อปกินกับเราสิ เอ ห้องครัวอยู่ไหนน้า~”
ย๊ากกกกกกกกกกกกกกก! เธอเนียนมาก =[]=!!
“คิก~จริงหรอ><”
“ใช่ๆที่นั่นสวยมากๆเลยนะ”
ขันติๆงานอยู่ตรงหน้า - -^^
“อยากไปบ้างจังเลยยย”
“คราวหลังเดี๋ยวเราพาไป”
กินไปเงียบๆได้มั้ย = =++
“นี่ได้ข่าวว่าป๊อปเป็นเพลย์บอยหรอ (‘’)”
“เอามาจากไหนล่ะนั่น”
“ฟางไง”
เฮ้ยยย! O_o
‘ฟางไง’
‘ฟางไง’
‘ฟางไง’
‘ฟางไง’
ฉันไปเกี่ยวอาร้ายยยยยยย TToTT
“ฟางบอกว่าป๊อปเป็นคนเจ้าชู้คุมไม่ค่อยอยู่...”
ปึง!
“มิล่า เราไปพูดอย่างนั้นกับมิล่าตอนไหน!!” ฉันทุบโต๊ะด้วยโทสะที่พลุ่งพล่าน นี่มันใส่ร้ายกันชัดๆ = =!!
“อ๊ะ ไม่เคยหรอ อืม...งั้นขอโทษแล้วกัน วันนี้กลับดีกว่า..”มิล่าพูดลอยชายแล้วเดินยิ้มแย้มมาทางฉัน
“มันไม่จบแค่นี้แน่...” มิล่ากระซิบเบาๆแล้วหันไปยิ้มให้ป๊อปปี้
 “บาย~” ทำตาหวานใส่จนมดขึ้นตา
แหวะ! ไปเลี่ยนไกลๆห้องฉันนะ -^-
"หึงฉันกับเพื่อนเธอหรือไง" ป๊อปปี้ที่นั่งกระดิกเท้าดิกๆอยู่บนโซฟาหันมามองหน้าฉันล้อๆ
"ใครหึงนาย ฉันก็แค่รำคาญ"ฉันตอบพลางก้มหน้างุดๆ เพราะ ฉันรู้สึกหน้าร้อนมากกกกก
"ลืมไปนี่ไม่ใช่ห้องฉัน ถ้าเป็นห้องฉันนะ..."หมอนั่นพูดแล้วทำตาเจ้าเลห์
"หยุด!!นายกลับห้องได้แล้ว พอจบ ไปๆๆ"
"อืม...ไปก็ได้ ฝันดีล่ะกันยัยขี้แย"
แกร๊ก~
หมอนั่นเปิดประตูค้างไว้แล้ววิ่งกลับมาหอมแก้มฉันหนึ่งที
จุ๊บบ~
“นะ...นายทำบ้าอะไรเนี่ยO//O”
“แฟนกันเขาก็ต้องหอมแก้มกันทั้งนั้นแหละ บายยย"เขาพูดแล้วเดินออกไป ปล่อยให้ฉันยืนตะลึงกุมแก้มซ้ายไว้คนเดียว
ตึกตัก ตึกตัก~
เปล่านะฉัน...ฉันไม่ได้หวั่นไหวO_O
ตึกตัก ตึกตัก~
บอกว่าไม่ไง!!!
ตึกตัก ตึกตัก~
หรือว่าจะหวั่นไหวO///O
 
"แกรู้สึกงั้นจริงอะ!!"ยัยเฟย์อุทานเสียงดังเว่อร์หลังจากฉันสารภาพว่าฉัน...
หวันไหว u_u
"แกอย่าดังดิ ฉันบอกแกคนเดียวนะ"ฉันทำหน้านิ่งใส่ยัยเฟย์
"เหอะๆฉันจะตอบแทนบุญคุณแก"
เหอะๆงั้นเหรอ - -
"บุญคุณอะไร"
“ก็ที่แกช่วยเขื่อนจีบฉันไง คราวนี่ฉันก็จะช่วยแกมัดใจป๊อปปี้”
“ดีเรอะ=o=!!”
“ฟาง!!แกวางใจได้><” ก็หน้าตาดี๊ด๊าเกินตัวนี่แหละทำให้หมดความวางใจ = =
"เออ ฉันยอมเชื่อใจแก"