Like A Maze เพื่อนที่เธอไม่รู้ใจ

ปัจจุบัน....
เพื่อนแก้ว : แก้วเสร็จหรือยัง เดี่ยวไปมหาลัยสายหรอก
แก้ว : เสร็จแล้ว  (ก้าวเท้าออกมาจากประตูบ้าน แบบสโลโม่ชั่น...^^)
เพื่อนแก้ว : โห ขนาดไม่แต่งนะเนี่ย หน้าใสร้อยเมตรมาเชียว ถ้าไม่มีใครรู้ว่าแกเป็นทอมนะ จีบไปสามโลกแน่
แก้ว : มาสิ ใครจีบฉัน เป็นได้เจอหมัดแม่ไม้มวยแก้วแน่..คอยดู (ทำท่าทางห้าว...ต่อหน้าฝูงชน)
เพื่อนแก้ว : กลัวยะ ....ดูสิขนลุกแน่ ป่ะ ไปได้แล้ว เดี่ยวรถติด (ทั้งคู่เดินมาถึงป้ายรถประจำทาง) 
แก้ว : รถมาแล้ว รีบขึ้นเดี่ยวไม่มีที่นั่ง (แก้วพูดมาพร้อมก้าวเท้าขึ้นรถ)
ทั้งคู่นั่งอยู่บนรถที่บรรยากาศตอนเช้า ที่ยังมีหมอกไอเย็นจากหน้าต่างทะยานเข้ามาภายในรถ ทำให้แก้วนั่งเหม่อมองสิ่งรอบนอกรถอย่างเคลิบเคลิ้ม ก่อนที่จะมีเสียงนรก.. (เอ้ยเสียงสวรรค์) จากเพื่อน
เพื่อนแก้ว : แก้ว ฉันถามอะไรหน่อยได้ไหม หน้าตาก็ดี คนจีบก็เยอะ แต่ทำไมคิดอยากเป็นทอม..ไม่เข้าใจ
แก้ว : เอ่อ เกิดอะไรขึ้น อยู่ ๆ ก็ถามอะไรแปลก ๆ ขึ้นมา (แก้วทำหน้ามึนงง แอบสงสัยนิด ๆ)
เพื่อนแก้ว : ก็มันอยากรู้นิ ถามจริงเป็นทอมมาตั้งแต่เด็กจริงหรอ .. (นั่งนี่สงสัยอะไรไม่เข้าเรื่อง เจ๊อยากตบมัน..)
คนเขียนอยากตบน่ะค่ะ ไม่ใช่แก้ว
แก้ว : ก็จริงสิ ถามทำไหม มีค่าตอบหรือเปล่า (ใจกล้าหน้าสู้ ถามอย่างมั่นใจ)
เพื่อนแก้ว : อกหักตอนเด็กหรือยังไง ..ถึงได้เป็นทอมอ่ะ ฉันเคยอ่านในหนังสือมาเลยเอามาถามกับแก้วอ่ะ
แก้วคิดในใจสักครู่ ก่อนที่จะตอบออกมาว่า
แก้ว : อึ้ย!!!. บ้าแล้วไม่มี ไม่มีจริง ๆ ฉันนี่น่ะจะถูกอกหัก ไม่มีทางคนอย่างแก้วไม่มีทางให้ใครมาหักอกแก้วได้อยู่แล้ว (แก้วพูดเสร็จหันหน้าหนีเหงื่อตก คำพูดเมื่อกี้ทำให้แก้วฉุดคิดถึงเรื่องสมัยตอนเด็ก ขึ้นมาในหัว..)
ส่วนอีเพื่อนมันหรอ นั่งมองเพดานรถแล้วพรำพือคนเดียว...
ณ.มหาวิทยาลัย.....(ไม่บอกนะขอเซ็นเซอร์)
แก้ว : โอ้ยเมื่อยล้าไปหมดแล้ว ดีนะที่ไม่มาสาย..
ชายคนหนึ่งเดินมาจากอีกฟากของถนน...ตามมาด้วยเสียงกริ๊ดกร๊าดของเหล่าบรรดาสาว ๆ จนทำให้แก้วและเพื่อนยืนเอ่อค้างอยู่หน้ามหาลัย ชายคนนั่น ป๊อปปี้เพื่อนของแก้ว
เพื่อนแก้ว : เทพบุรุษของฉันมาแล้ว อ้ายเขินจัง.....
ป๊อปปี้ : ไงแก้ว กำลังจะเข้ามหาลัยพอดี ไปด้วยกันไหม
แก้ว : สาวๆ กริ๊ดใหญ่เลยนะนับวันนิ..(เพื่อนชายคนเดียวที่แก้วสนิทมากที่สุด จนบางคนคิดว่าเป็นแฟนกันอีก..)
ทันใดนั่น รถยนต์คันหนึ่งที่บ่งบอกถึงคนมีฐานะขับเข้ามาภายในมหาลัย ป๊อปปี้รีบฉุดแก้วเข้าสู่อ้อมอกเพื่อป้องกันจากการโดนเฉี่ยว
ป๊อปปี้ :ใครกัน ขับรถแบบนี้ ไม่เห็นคนเดินหรือยังไง (ป๊อปปี้อุทานออกมา)
แก้ว : อย่างงี้มันต้องแก้ว รวยแล้วเป็นแบบนี้เหรอ....
แก้วเดินก้าวเท้าอย่างรุกรีรุกรน ด้วยสายตามุ่งไปที่รถคนนั่น ที่มีบอดี้การ์ดแว่นดำเปิดประตูให้ใครบางคนภายในรถออกมาสู่สายตานักศึกษาทุกคนที่ยืนมองอยู่รอบ รูปโฉมชายคนนั่นทำให้สาว ๆ วัยทีนนักศึกษาทุกคนถึงกับร้องออกมาอย่างกับเจอซุปเปอร์สตาร์เกาหลีแบบนั่น
แก้ว : เฮ้ย นาย... ขับรถประสาอะไร เกือบชนชั้นกับเพื่อน (แก้วตระโกนเสียงดังทำให้ทุกคนหันมามองเป็นตาเดียว)
เพื่อนแก้ว : แก้วอย่า หยุดได้แล้ว....(เพื่อนแผ่วเสียงบอกแก้วให้หยุด โดยที่ป๊อปปี้ยืนห้ามแก้วอยู่เหมือนกัน..)
แก้ว : ไม่ ไม่หยุด เนี่ยนายฉันพุดด้วยทำไหมไม่หันมา หูหนวกหรือไง..!
โทโมะเบี่ยงหน้าแลดูแก้วนิด ๆ ก่อนที่จะเดินเข้าไปแต่ทันใดนั่น..สิ่งของบางอย่างที่บ่งบอกว่าเป็นรองเท้าแคทชูสีดำปิวว่อนมาโดนหลัง โทโมะ จึงทำให้เขาหยุดชะงัก ท่ามกลางสายตาตกตะลึงของป๊อปปี้แล้วทุก ๆ คน บอดี้การ์ดสองคนเดินเข้ามาหาแก้ว
ป๊อปปี้ : เฮ้ย นายสองคนจะทำไรแก้ว ปล่อยนะ (ป๊อปปี้โดนพลักออก..)
โทโมะ : หยุดก่อน... (เสียงนั่นทำให้บอดี้การ์ดถึงกับหยุด)
โทโมะเดินเข้ามาหาแก้ว พร้อมกับยกมือขึ้น ทำให้แก้วถึงกับปิดตาบี๋ แต่แล้วก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา มือนั่นชี้ไปที่ใบหน้าแก้ว แบบไกล้ชิด พร้อมกับคำพูด..
โทโมะ : เธอกล้ามากที่ ทำกับฉันแบบนี่..
คำพูดนั่นทำให้ทุกคนที่ยืนดูอยุ่ตรงนั่นต่างวิพากวิจารณ์กันเป็นไทยมุง  ปล่อยให้แก้วยืนเอ่อคิดถึงคำพูดของตาขี้เก๊กนั่น
ป๊อปปี้ : เป็นอะไรหรือเปล่าแก้ว ดีนะที่นายนั่นไม่ทำอะไรแก้ว
เพื่อนแก้ว : ฉันบอกให้หยุด ตั้งแต่แรกก็ไม่เชื่อ แก้วรู้ไหม นายนี่ถึงจะหล่อมากมายแค่ไหน เขาลือกันให้แซ๊ด ที่สถาบันเก่าเขานะ ติดโพลเรื่องทะเลาะวิวาทเป็นอันดับ 1 ทีแรกฉันก็นึกว่าเธอจะแย่ แปลกนะ...
แก้วได้ยินที่เพื่อนพูดถึงกับสงสัยว่าคนที่มีเรื่องอยู่นี่ เป็นคนที่เขาลือว่ามีเรื่องทะเลาะที่ย้ายเข้ามาใหม่คนนี้เหรอ
แก้ว : ก็ขอไม่ให้ได้อยู่ห้องเดียวกับเราก็แล้วกัน...แก้วจะได้หายห่วง
ป๊อปปี้ : ขอให้เป็นแบบที่แก้วพูดก็แล้วกัน เป็นห่วง
 
(เดี่ยวมาอัพใหม่ น่ะจ๊ะ ใครที่มีเพื่อนก็ชวนกันเข้ามาอ่านเยอะ ๆ นะ จะได้มีแรงอัพจร๊า)