wonderland ดินแดนแห่งมนตรา

"มีอะไรก็เร็วๆนะชั้นจะรีบไปนอน" ร่างบางพูดร่างสูงค่อยยิ้มออกนิดหน่อย "ข้าขอโทษเรื่องเมื่อเย็นน่ะ" สาวน้อยอึ้งเล็กน้อย "แล้วอีกเรื่องล่ะเขื่อน" "ข้า...." "อะไรเร็วๆไม่งั้นชั้นจะไปนอน" "เอ่ถ้าผู้ชายรู้สึกแปลกกับผู้หญิงที่บ้านเจ้าเรียกว่าอะไร" ร่างสูงถาม "แล้วนายรู้สึกแปลกๆแบบไหนล่ะ" สาวน้อยถาม "ก็แบบนี้ไง"
ร่างสูงเดินเข้ามาก้าวหนึ่งแล้วก้มหน้าลงมาเกือบชิดคนตัวเล็ก "ตอนนี้เจ้ารู้สึกยังไงล่ะ...อย่าโกหนะข้าจับผิดคนเก่ง" "เอ่อ" ร่างบางกำลังจะถอยหนีแต่มือทั้งสองข้างของคนตรงหน้ากลายเป็นว่าร่างบางหนีไปไหนไม่ได้เลยไอ้ว่าจะบินก็ทำไม่ได้
"เอ่อ..." ตอบสิสาวน้อย" ร่างสูงเคลื่อนหน้าเข้ามาใกล้อีก "ใช่หน้าร้อน มือสั่น ประหม่า ทำอะไรไม่ถูก พูดไม่ออกหัวใจเต้นแรงหรือปล่าวนะ" เมื่อร่างบางไม่ตอบ ร่างสูงจึงตอบซะเอง "ใช่มั๊ย...เฟย์" "เอ่อ..อืมๆๆใช่"
"ก็แค่นั้นแหละ" ร่างสูงที่กำลังจะเคลื่อนตัวออกไปแต่เปลี่ยนใจหันกลับมาเหมือนเดิม "เอ๊ะแต่เจ้ายังไม่ได้บอกข้าเลยนี่นาว่ามันเรียกว่าอะไรไอ้ความรู้สึกแบบเมื่อกี้น่ะ" ไอ้บ้านี่ถามแบบนี้มันบ้าชัดๆเหมือนกับว่าให้ชั้นสารภาพรักเลยน่ะสิ เฟย์คิด "เค้าเรียกว่า..ชอบน่ะ"
"อืมงั้นข้าก็คง..." ร่างสูงเคลื่อนหน้าเข้าไปไกล้กว่าเดิม "นี่นายจะทำอะไรน่ะ ชั้นจะกลับห้อง"
ร่างสูงไม่สนใจขยับไกล้เข้าอีก "ชะ  ชั้นเรียกโบวืนะ" "ก็ลองดูสิว่าเจ้ากับข้าใครไวกว่ากัน" ยังไม่ทันจะเรียกใครร่างสูงก็ประกบปากร่างบางทันที ร่างบางถึงกับอึ้งทำอะไรไม่ถูก นาย!! กล้าดียังไงนี่มันfirst kissชั้นนะ ร่างบางคิด
ร่างสูงค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปเหมือนจะสอนร่างบางที่อยู่ใต้แขนร่างสูงจับมือร่างบางให้คล้องคอตัวเองไวส่วนมือของตัวเองนั้นก็ได้วางอยู่ที่เอวของหญิงสาวร่างบางเผลอตอบสนองชายหนุ่มมือของชายหนุ่มจึงเริ่มอยู่ไม่เป็นที่ "อื้อ.." ร่างบางประท้วงอยู่ในคอ "ปล่อยนะเขื่อนพอได้แล้ว" เมื่อปากเป็นอิสระร่างบางจึงรีบประท้วงทันทีร่างสุงจึงเม้มที่คอเบาๆก่อนจะเลยหน้าขึ้นมามองสาวน้อยตรงหน้า
"นี่นายมองหน้าชั้นทำไม" ร่างสูงไม่ตอบแต่ดึงตัวหญิงสาวเข้ามากอด "มันจะมากไปมั๊ย เร็วไปมั๊ยถ้าข้าจะบอกว่าข้าก็รู้สึกอย่างเดียวกับเจ้า ฝันดีนะเฟรา มาเนียพรุ่งนี้จะพาไปเที่ยว" ร่างสูงกระซิบร่างบางแล้วค่อยๆเดินออกไป "อะไรของเค้าเนี่ย" เฟย์เริ่มมึนกับคนเมื่อกี้
"คุณเฟย์เจ้าคะดึกแล้วนะเจ้าคะ" โบว์เรียกเฟย์จากอีกทาง "จ้ะๆ กลับห้องกัน"
"คุณแก้วเจ้าคะจะให้คิตตี้นอนเป็นเพื่อนมั๊ยเจ้าคะ ?"คิตตี้ถามนายสาว "ไม่เป็นไรจ้ะคิตตี้ เธอไปนอนเถอะนี่ก็ดึกแล้วนะ" แก้วบอกสาวน้อยตรงหน้า "มีอะรก็เรียกนะเจ้าคะคิตตี้อยูที่นี่เจ้าค่ะ" "เอ๊ะคิตตี้นอนห้องนี้ด้วยหรอ" ร่างบางถาม "เจ้าค่ะท่านวิศวะจัดให้คิตตี้นอนห้องนี้แต่เป็นอีกมุมเจ้าค่ะ"
"อืม..จ้ะเธอไปนอนเถอะเดี๋ยวแก้วจะนั่งตากลมอีกสักพักน่ะ" "แต่.." "ไปเถอะจ้ะแก้วอยู่ได้" เมื่อเห็นสาวน้อยไม่ยอมไปจึงต้องพูด "เจ้าค่ะ"สาวน้อยเดินออกไป "เอ่อคิตตี้" ร่างบางเรียก "เจ้าคะ" "เอ่อราตรสวัสดิ์" เจ้าค่ะ ราตรีสวัสดิ์"
เฮ้อเมื่อไหรนะชั้นจะได้กลับบ้านซะที ร่างบางบ่นกับตัวเอง "นี่เจ้าบ่นอะไรนักหนาฮะ" "นี่นายเข้ามาได้ยังไงน่ะคิต ... อุ๊บ !" ร่างสูงปิดปากคนตรงหน้า "เงียบเหอะข้าขอร้อง" "..." "ดีมาก นี่เจ้าน่ะชอบข้าหรอ" ร่างสูงพูดออกมาทำให้ร่างบางเกือบจะลุกขึ้น "นายเอาอะไรมาพูดห๊ะ  โทโมะ" ร่างบางตกใจ "อ้าวก็สายตาเจ้ามันบอกข้าเอง" "ไม่จริง" "จริง" "ไม่จริงว๊อยยยยยยยย" ร่างบางตะโกน
"พิสูจมั๊ย" ร่างสูงโขมยหอมแก้มร่างบางทันที "นี่นาย..ตายแน่ย๊ากกกกกก" "เฮ้ย" โทโมะวิ่งหนีแก้วที่ตอนนี้เอาหมอนวิ่งไล่ตีเขาอย่างเมามันส์ "ตายแน่ๆนายคืนนี้...ย๊ากกกกกกกก"
ตุ้บ O_o !  แอ๊ด O_o ผลั่ก O_o
???????????????????????????????????????????
โย่วราตรีสวัสดิ์อ๊ะๆๆๆๆ   ยังๆ
เป็นไงมาแล้วๆ แต่ไอ้เสียงข้างบนนั่นมันอ่ะไรอ่ะ (ไม่รู้สิ) พรุ่งนี้ว่ากันใหม่แต่ว่ารีดเดอร์อยากอ่านกันมั๊ย ? >__<
เม้นต์กันด้วยนะเจ้าคะ วันนี้กำลังใจเยอะเม้นต์ดี อัพ 3 ตอนรวดในวันเดียว O_o
รักคนเม้นต์เจ้าค่ะ ฝันดีนะรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคน >__<