wonderland ดินแดนแห่งมนตรา

"ฟาเนีย เนรา" ... นายพูดถึงใครกัน" ฟางถาม "เขาคือ ไม่สิต้องบอกว่าท่านคือ1ใน5 ของผู้ร่วมก่อตั้งดินแดนนี้" ป็อปปี้บอกทั้งสามสาว "แล้วทำไมนายถึงเรียกพี่ฟางแบบนั้นล่ะในเมื่อพี่สาวชั้นไม่ใช่อะไรนะ ฟาเนียอะไรนั่น" เฟย์พูดขึ้นพร้อมกับคล้องแขนพี่สาว  "เจ้าก็เหมือนกันเฟย์เจ้าเคยรู้สึกแปลกๆบ้างไหม" โทโมะจ้องหน้าเฟย์แล้วถามขึ้นมาทำเอาเฟย์เริ่มงง "ยังไง? " เฟย์ถามขึ้นโทโมะจึงดีดนิ้วขึ้นมากระจกบานใหญ่ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของเฟย์ !
 
"นะ นายทำได้ยังไงเนี่ย" แก้วถามโดยที่เฟย์กับฟางยืนค้างกันอยู่ "ฮะๆๆสาวน้อยยังมีอีกกหลายอย่างที่เธอไม่รู้และอาจจะคาดไม่ถึงเลยก็ได้นะ"  โทโมะพูดตอบแล้วลากเฟย์ไปหน้ากระจก "เจ้าเห็นอะไรในนั้นสาวน้อย"
โทโมะถาม "ชั้น ชั้นเห็นชั้นอยู่ในกระจก" เฟย์ตัดสินใจโกหกออกไป แต่เธอก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่เธอเห็นนั้นได้ปรากฏในสายตาของโทโมะด้วยเช่นกัน !! "ไม่จริงน่าสาวน้อยเจ้าเห็นตัวเองที่ตอนนี้ตาและผมของเจ้ากลายเป็นสีเทา" เฟย์ ฟางและแก้วตกใจในสิ่งที่โทโมะพูดโดยเฉพาะฟางเพราะนี่เป็นความลับที่ไม่เคยมีใครรู้นอกจากพ่อและแม่แค่ในตอนนั้น !!
"นะ นาย..." "ไงพูดไม่ออกเลยสิเฟย์...ไม่สิข้าน่าจะเรียกเจ้าว่า เฟนา มาเรียมากกว่านะ" เมื่อโทโมะพูดอย่างนี้เฟย์ถึงกับเถียงไม่ออก ทั้งฟางต่างก็ไม่รู้ว่าที่นี่มันมีอะไรเกี่ยวกับตัวเองกันแน่
"พวกเจ้าคงจะสงสัยเอาเป็นว่า..ป็อปเจ้าช่วยเล่าให้พวกนางฟังหน่อยแล้วกันข้าอยากจะไปที่หอรีมอล์ซะหน่อย" โทโมะโยนให้ป็อปปี้ก่อนที่ตัวเองดีดนิ้วสองครั้งไม่นานนักก็มีสัตว์แปลกๆตัวสีเขียวๆเข้ามาอยู่ตรงลานหน้าปราสาทแทน "ข้าไปล่ะโชคดี...ฟาเนีย เฟรา" ว่าแล้วเขาก็เดินออกไปขี่ตัวปะหลาดนั่นบินออกไป ทั้งสามสาวทั้งงง ทั้งสับสน ทั้งแปลกใจว่าพวกเธออยู่ที่ไหนกันแน่ "แก้วนี่ขนาดพวกเราเพิ่งมามันยังมีอะไรแปลกๆขนาดนี้แล้วถ้าอยู่ต่อฟางว่าฟางเป็นลมแน่ๆเลยอ่ะรีบถามทางกลับเหอะแก้ว" ฟางเขย่าแขนเพื่อนสาว "อือแก้วก็ว่างั้นแหละแก"
เอ่อป็อป..ป็อปปี้พวกเราจะกลับกันได้ยังไง" เฟย์ที่เงียบอยู่ถามขึ้นมาก่อนที่แก้วจะเอ่ยปาก "ถามคนที่สัญญาพวกเจ้าสิ" หันไปรอบๆแล้วพบว่า ... เขื่อนหายไป! "เฮ้ยเขื่อนหาย" ป้อปปี้พูดเสียงดังเพราะเขาคิดว่าเขื่อนต้องมีอะไรแน่ๆ ยังไม่ทันที่เขาจะคิดจบ เขื่อนก็เดินมาพร้อมด้วยสมาชิกอาวุโสอีก2-3คน
"นี่ไงท่าน บุตรตรีตระกูล ฟาเนียเนรา และเฟรามาเนีย" เขื่อนพูดกับคนเหล่านั้น "อืมๆ ไหนล่ะท่ายชายข้าเห็นแต่เด็กสาวสามคนเอง" "ไม่ใช่ท่านดูดีๆสิ  ท่านพี่ช่วยข้าทีนะๆๆๆ"  เขื่อนหันไปทางป็อปปี้หวังขอความช่วยเหลือ โดยที่พี่ชายส่ายหน้าก่อนที่จะปรบมือดังๆสองครั้ง สิ้นเสียงฟางเฟย์ผมและดวงตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีเทา ส่วนแก้วหลังจากที่อึ้งอยูเมื่อก้มมองตัวเองชุดที่เคยใส่กลับเป็นเดรสชุดลูกไม้สีเขียวอ่อน ทั้งผมและดวงตา
"ฮ้าๆๆท่านๆจริงๆด้วย" ชายแก่ทั้งสามคนแทบจะกระโดดกอดกัน เมื่อเห็นว่าทั้งสามคนเหมือนกับเด็กสาวที่หายไปเมื่อ18-19ปีที่แล้ว
"ขอบใจท่านมากท่านชายเอาหล่ะคุณหนูครับข้าดีใจจริงๆที่พวกท่านกลับมา"  ชายแก่คนหนึ่งพูด "ไม่! เราไม่ใช่คุณหนูบ้าบออะไรทั้งนั้น" ฟาง "ใช่ชั้นกับพี่สาวชื่อฟางและเฟย์ ไม่ใช่อะไรน่าๆร่าๆนั่น" เฟย์ "นี่ลุงอย่ามาพูดมั่วๆดิ นี่นายเขื่อนนายรีบพาพวกชั้นกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลยนะ"  แก้ว
"โอ๊ะโอ ข้าว่าเกรงจะยากมากๆเลยนะครับท่านหญิง"  เขื่อนทำหน้าทะเล้นแล้วเดินออกไป  "ข้าขออภัยแทนน้องชายข้าด้วยนะ" ป็อปปี้เดินเข้ามาหาฟาง "แล้วเราจะได้กลับบ้านเมื่อไหร่ห๊ะ!!  นี่ลุงคะพวกหนูอยากกลับบ้าน ฟางเดินเข้าไปหาชายแก่ทั้งสามคน
"อะไรนะครับท่านอยากกลับบ้านนี่ไงๆๆๆดินแดนของท่านก็เหมือนบ้านของท่านแหละขอรับ" "ไม่ใช่ค่ะเราอยากให้..." "อยากให้มีการจัดงานได้เลยครับพวกข้าจะจัดการให่" "ไม่ใช่ค่ะเราแค่..." "เอ๊ะหรือคุณหนูอยากพักอยู่ที่นี่ได้สิครับเด็กๆ"ชายแก่เรียกเด็กสาวใช้ "ไปจัดห้องสามห้องเดี๋ยวนี้" "ค่ะ" เด็กสาวใช้รีบกุลีกุจอเดินแกมวิ่งออกไป
ทำเอาทั้งสามสาวพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเลยทีเดียว "ท่านภาณุเดี๋ยวท่านช้วยพาคุณหนูไปที่ห้องหน่อยนะข้าจะไปจัดเรื่องงาน" ชายแก่สั่งแล้วลอยออกไป สามสาวตาค้างอีกรอบ
"เฮ้อ...เอาหล่ะเฟย์ ฟาง แก้ว พวกเจ้าคงจะยังไม่ได้กลับบ้าน...อีกนาน" "นี่นายๆชั้นอยากกลับบ้านนะ" เฟย์พูดแล้วทำหน้าเหมือนจะร้องให้เป็นเพราะทั้งตกไจและสับสนไปหมด ส่วนฟางและแก้วดูเหมือนจะอึ้งจนพูดอะไรไม่ออกมากกว่า...
"เอาหล่ะๆนี่จะเป็นคนพาพวกเจ้าไปดูห้องของตัวเองนะ" ป็อปปี้เรียกสาวใช้มา3 คน "แนะนำตัวหน่อยสินี่คือนายหญิงของพวกเจ้า ข้าไปนะแล้วเจอกันตอนดินเน่อร์ โชคดี" ป็อปปี้ยิ้มที่มุมปากก่อนที่จะเดินออกไป
"สวัสดีค่ะนายหญิง" ทั้งสามคนพูดพร้อมกัน สามสาวมองหน้ากันประมาณว่ายังไงดี ก่อนที่ฟางจะเป็นคนเอ่ยก่อน  "หวัดดีจ้ะพวกเธอชื่ออะไรหรอ" ฟางถามก่อนที่จะหยุดที่สาวร่างเล็กตรงหน้า 
"ข้าชื่อ..."เจ้าค่ะนายหญิง
_____________________________________
นานอยู่ๆๆๆ --' ขอบคุณสำหรับทุกเม้นต์นะเจ้าคะมีกำลังใจมากกันเลยทีเดียว >< เราว่าตอนนี้มันแปลกๆนะเจ้าคะ ฝากตอนที่3ด้วยเจ้าค่ะ :'))