wonderland ดินแดนแห่งมนตรา

ทั้งสามวิ่งอ้อมมา แล้วก็มาเจอกับคยองเทที่นอนนิ่งอยู่กับพื้น "คยองเท" พิมรีบเข้าไปดู "เจ้าเป็นไงบ้างคยองเท" "ข้าไม่เป็นไรพิม พะ...พวกท่านรีบเข้า ปะ  ไปดูนายหญิงกับท่านชายเถอะ อึก.. ข้าไหว" คยองเทพยายามพูดถึงแม้ว่าจะลำบากก็ตาม "คยองเทรอพวกข้าก่อนนะ อดทนไว้" พิมบอก ก่อนที่ทั้งหมดจะรีบไปด้านหลัง
หวายกำลังเดินหาแก้วที่ซ่อนตัวอยู่ข้างหลัง "หวาย" โทโมะเดินเข้ามา "อะไรของเจ้า" หวายพูดแต่ไม่หันไป "แก้วอยู่ไหน" "เฮอะ ข้าจะรู้มั๊ย" "ข้าไม่เชื่อเจ้าพาแก้วไปไว้ที่ไหน" หวายไม่สนใจกับคำพูดนั้นเดินไปตรงที่แก้วอยู่พอดี โทโมะช่วยชั้นด้วย แก้วภาวนาในใจว่าโทโมะต้องมาช่วยเธออย่างแน่นอน เอ๊ะๆๆๆสาวน้อยฮึ" หวายตวัดเล็บไปที่แจกันใบใหญ่ที่แก้วหลบอยู่ "อ๊าย!" เศษแจกันที่แตกกระเด็นมาโดนหัวแก้ว "ฮึๆ เจ้าหนีข้าไม่พ้นหรอก" หวายเริ่มร่ายมนตร์ทันทีโทโมะเห็นจึงยื่นมือไปที่หวาย "อึก" หวายล้มลง "โทโมะ ฮึ รักมันมากนักหรอฮะๆ" หวายชี้นิ้วไปที่แก้วทันที แก้วที่กำลังจะหนีก็ล้มลงสำลักเลือดทันที
"แก้ว" ทุกคนที่วิ่งมาถึงเรียกแก้วพร้อมกัน "ฮะๆๆๆ พิมดูสิข้ากำลังจะกำจัดมันตามที่เจ้าขอแล้วไง" หวายหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง "ปัญญริสาพอซะที" พิมพูดเสียงดัง "เจ้า" หวายยื่นมือออกไปพิมเหมือนโดนผลักเข้ามาให้หวายบีบคอ "อั้ก หวาย" เจ้าบอกว่าจะหยุดงั้นหรอเสียใจ ข้ามาไกลเกินไปแล้วแหละ ฮึตายไปพร้อมกับมันซะ" หวายออกแรงบีบคอพิม "หวาย..หยุดนะ" "ทีเจเจ้าเข้ามาทำไม แต่มาก็ดีแล้วไปเอาตัวนังแก้วมา" "เสียใจท่านหญิงข้าจะไม่ทำอีกแล้ว"
"งั้นแกก็ดูนังนี่ตายแล้วกัน" หวายหันมาบีบคอพิม "อย่าหวาย" ทีเจร้องห้ามแล้ววิ่งเข้ามา หวายตวัดมืออีกข้าทีเจเลยกระเด็นไปอีกทาง "รู้ไว้ซะข้ากับเจ้ามันคนละระดับกัน"โทโมะค่อยๆเดินเข้าไปหาแก้ว ส่วนป็อปปี้กับเขื่อนกำลังท่องมนตร์ขั้นสูงเพื่อช่วยพิม "หวาย" เขื่อนเรียก" หวายหันมาพอดีป็อปปี้จึงวาดมือบนอากาศคลุมหวายไว้ พิมที่ตอนนี้ตกลงมาอยู่ที่พื้นแล้วแต่ เศษแจกันที่แตกทิ่มกับหลังของพิมเต็มๆพร้อมกับขนมจีนที่วิ่งเข้ามา
"พิมมมมมมมมม" ขนมจีนกรี๊ดสุดเสียงเมื่อเห็นร่างของน้องสาว แล้วรีบวิ่งเข้ามาดู
"เจ้า...พวกเจ้าทำอะไรข้า" หวายร้องออกมา "หวายข้ารักเจ้านะแต่ในฐานะเพื่อนคนนึง" ป็อปปี้บอก "คนที่พี่ข้ารักมีแต่ฟาเนียเท่านั้นแหละ" เขื่อนบอกอีกคน "ฮึเจ้าไม่รู้หรอว่าตัวบงการน่ะมันเป็นใคร" หวายพูดออกมา "ระวังไว้ให้ดีแล้วกัน กรี๊ดดดดด" หวายบอกออกมาก่อนจะสลบไป
"พิม พี่จะช่วยเจ้านะตื่นขึ้นมาก่อนสิพิม" ขนมจีนนั่งกอดน้องสาวแล้วร้องไห้ออกมา "อึก ท่าน...พี่" พิมพูดด้วยเสียงแหบๆ "พิมๆ เจ้าทำใจดีๆไว้นะพิม ใครก็ได้มาช่วยที ฮือ พิม" "ไม่ต้องหรอกท่านพี่ฮึก ข้า..คง  ไม่รอด โทโมะ....ข้าขอ..อภัยด้วย ดูแล..แก อึก ฟินาให้ดีๆนะ" พิมพูดทั้งน้ำตา "พิมเจ้าอย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ" โทโมะพูด "ข้า.....ไม่ไหวแล้ว อึก ท่านพี่ข้า อึก รักท่าน....ดูแลท่านพี่ด้วย" "ไม่ๆพิมเจ้าอย่าพูดอย่างนี้ ฮือๆเจ้าจะทิ้งพี่หรอ เราเหลือกันแค่นี้แล้วนะ อย่าทิ้งข้าไป" ขนมจีนกอดน้องสาวไว้ พิมยิ้มให้ขนมจีนก่อนจะหลับไป....ตลอดกาล
"พิม พิม พิมมมมมมม   ไม่พิมได้โปรดมองพี่ พิมตื่นขึ้นมาสิเจ้าทิ้งพี่ไม่ได้นะพิม พิมฮือ" ขนมจีนร้องให้กอดศพน้องสาวไว้ "แก้วแก้ว" โทโมะรีบวิ่งไปดูแก้ว "เป็นไงบ้างแก้ว" แก้วค่อยๆลืมตาขึ้นมา "อึก นาย มาช่วยชั้นแล้ว" แก้วพูดแค่นั้นก่อนจะสลบไป
"ฟาง เฟย์ เขื่อนไปเร็ว" ป็อปปี้พูดแล้ววิ่งออกไป "หวาย..." ทีเจเดินเข้ามาจับตัวหวาย "ท่านวิศวข้าจะพานางกลับ" "อืมก่อนไปดูอาการคยองเทด้วย" โทโมะพูดก่อนจะพาแก้วไปบนห้อง
เมื่อขึ้นมาบนห้องพบว่าทั้งสามสาว แบม คิตตี้ โบว์อยู่ในสภาพที่แข็งอยู่ โทโมะจึงร่ายมนตร์ถอนคำสาป
"นายหญิง" ทั้งสามสาวพูดออกมาพร้อมกัน "แล้วคยองเทล่ะเจ้าคะ" แบมถาม "ใช่คยองเท" นี่โทโมะลืมคยองเทไปได้ยังไง "แบมไปดูคยองเทข้างล่างส่วนพวกเจ้าดูแก้วไว้" "ค่ะ/เจ้าค่ะ"
คยองเทค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้นมาอย่างลำบากเพราะหวายร่ายมนตร์ใส่ไว้ "อึก" คยองเทเกือบจะล้มถ้า...........
____________________________________________________________
คืนนี้อีกซักตอน ไกล้แล้วเราจะจบแล้วอีกไม่กี่ตอน เอ๊ะหรือยังไม่จบดี 555
ตอนกลางคืนจะมาอัพอีกตอนนะคะ ตอนนี้ไปก่อนดีกว่าชาร์ตแบต ว๊ากๆๆโน๊ตบุ๊คแบตหมด ต้องรีบหน่อยๆๆ
ดราม่าไหม ?  บอกเค้าหน่อยจิ ไรเตอร์อยากรู้~ เอาเป็นว่าคยองเทจะเป็นอะไรคู่กับใครก็อ่ะนะตอนหน้าเจอกัน จุ๊บ รักรีดเดอร์ๆๆๆ