wonderland ดินแดนแห่งมนตรา
8.5
20)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ข้าขออภัยท่านภาณุแต่ข้าจำเป็นจริงๆ" "ดีมากทีเจ" หญิงสาวเดินเข้ามา "หวาย" ทุกคนพูดพร้อมกีน "แหมๆๆๆช่างพร้อมเพรียงอะไรเช่นนี้รู้สึกเหมือนว่าข้าดูสำคัญกับที่นี่มากๆเลยนะ" หวายพูดใส่หน้าขนมจีนและทุกคน "เธอจะพาเพื่อนชั้นไปไหน" แก้วลุกขึ้นถาม "เรื่องของข้า เอ๊ะ แกก็อีกคนนะทีเจไปเอาตัวนังนั่นมา" หวายสั่ง "ทีเจหยุดอยู่ตรงนั้น" โทโมะตวาดลั่นจนหวายตกใจ "นี่วิศวเจ้ารักนังนั่นมากขนาดนั้นชักสนุกแล้วสิ" "หวายได้โปรดปล่อยฟางซะ" ป็อปปี้เริ่มใช้ไม้อ่อนกับหวาย "ภาณุถ้างั้นเจ้าก็เข้าพิธีกับข้าสิ" หวายบอก ป็อปปี้เริ่มทำสีหน้าไม่ถูก "ฮึ ทีเจไปพาตัวนังแก้วแตกนั่นมาเดี๋ยวนี้" หวายสั่งอีกที ทีเจเดินเข้าไป ท่านวิศวข้าโดนบังคับช่วยข้าด้วยข้าแค่ไม่อยากให้นายหญิงเป็นอันตราย ทีเจพูดในใจ โทโมะรับรู้ถึงคำพูดนั้นดึงตัวแก้วมาไว้ข้างหลัง "ทีเจให้มันเร็วๆหน่อยได้มั๊ยห๊ะ" หวายจับแขนฟางแน่นแล้วหันไปตวาดใส่ทีเจ โทโมะเริ่มมองหน้าทีเจ "นี่มัวแต่ทำอะไรอยู่น่ะ" หวายเห็นทีเจเงียบไป
"ข้า...ข้าทำไม่ได้" ทีเจหันมาพูดกับหวาย "ก็ได้งั้นข้าจัดการเอง" หวายโบกมือไปตรงหน้าโทโมะที่ไม่ทันตั้งตัวเซไปอีกด้าน "พิม มาเอาเอาตัวนังนี่ไป" หวายหันไปเรียกพิมเข้ามา "ยัยพิม" ขนมจีนอึ้งไปเมื่อเห็นน้องสาวตัวเอง "พิมนี่เจ้า" "ท่านพี่ข้าขออภัยแต่ข้ารักท่านวิศวข้าต้องทำ มานี่" พิมเข้ามากระชากฟางออกไป "นี่ปล่อยนะปล่อยชั้น" ฟางกระชากแขนออกมาแต่ก็ไม่หลุด "นี่แกอยู่เฉยๆ" พิมหันไปจ้องตาฟางแล้วพูดอะไรออกมา ฟางนิ่งไปแล้วเดินตามพิมออกไป "พิม / พี่ฟาง" ขนมจีนวิ่งออกไปตามด้วยเฟย์ จินนี่นั่งมองภาพตรงหน้าดูเหมือนจะเข้าแผนที่เธอวางไว้ "พิชชี่ตาไปไป" จินนี่หันไปบอกพิชชี่ "ครับ" แล้วก็วิ่งตามออกไป "ฟาง" ป็อปปี้ออกไปอีกคน
หวายที่เดินเข้าไปหาแก้ว "หวายหยุดนะยังไงภาณุก็ไม่รักเจ้าหรอก" มีนวิ่งเข้ามาขวาง "เจ้าอย่ามายุ่งเรื่องของข้านะ" หวายตวาดใส่มีน "ถอยไป" หวายสั่ง "ไม่" พูดจบหวายก็สะบัดมือใส่แต่มีนหลบทันแล้วเอามือมาวางตรงหน้าหวายหวายชะงักไป "อย่าหวังว่าเจ้าจะทำอะไรแก้วได้เลยหวายพอซะที" มีนหันหลังกลับ หวายที่ขยับได้แล้ว ยกมือขึ้นมาพูดอะไรบางอย่าแล้วชี้ไปที่มีนจินนี่เห็นแล้วก็รีบวิ่งมาใช้ตัวเองบังน้องสาวไว้
"กรี๊ดดดดดด" "ท่านพี่" มีนวิ่งกลับมาดูพี่สาวที่นอนนิ่งอยู่ตรงนั้น หวายปรายตามองแล้วเดินไปที่แก้วที่ยืนนิ่งอยู่ "ฮึ เจ้ามากับข้า" "ไม่" แก้ววิ่งไปอีกทาง คยองเทวิ่งมาขวางหวายไว้ส่วนโทโมะวิ่งตามแก้วไป "อย่าคิดว่าข้าจะยอมง่านๆ พลังข้ามากกว่าเจ้าเยอะ คยองเท" ทั้งสองเริ่มร่ายมนตร์ใส่กันอย่างไม่ยอมใคร
"พิมหยุดนะ" ขนมจีนวิ่งตามมาบอกน้องสาว "ท่านพี่อย่าตามมาเลยนะ" "นี่เธอจะพาพี่ชั้นไหน พี่ฟางๆ กลับมานะ" เฟย์เรียกพี่สาว แต่ฟางก็ยังนิ่งเพราะพิมร่ายมนตร์ใส่ "พิมปล่อยฟาง" ป็อปปี้ที่เพิ่งวิ่งมาถึงบอกพิม "ท่านก็ให้ข้าเข้าพิธีกับท่านวิศวสิแล้วข้าจะปล่อยมัน" "โทโมะรักแกฟินาไม่ได้รักเจ้าพิม พี่ขอปล่อยนางเถอะ" ขนมจีนพูดกับน้อง "ไม่พี่ข้ารอคอยมานานว่าข้าจะได้เข้าพิธีกับวิศว ฮึก.. ข้ารอมาตลอด" พิมพูดแล้วน้ำตาก็ไหลออกมา "แล้วทำไมเธอไม่มองคนอืนที่รักเธอบ้างล่ะพิม" เฟย์พูด "ก็เพราะว่ามันไม่มีน่ะสิ ฮึก ทำไม ทำไมถึงไม่มีใครรักข้าเหมือนที่รักพวกเจ้าบ้าง" พิมร้องไห้หนักขึ้นขนมจีนค่อยๆเดินมาหาน้องสาว "พิมเจ้ายังมีพี่ไง พี่สาวที่รักเจ้าไง" ขนมจีนเดินเข้ามาเรื่อยๆ "ท่านพี่รักท่านจงเบไม่ได้รักข้า อย่ามายุ่งกับข้า" พิมตวาดลั่นแล้วสะบัดมือใส่ทุกคนไม่เว้นพี่สาวจนล้มลงไป "แกมานี่เดี๋ยวหวายก็มาจัดการแกแล้วไปเดี๋ยวนี้" พิมกระชากแขนฟางออกไปทันที "พี่ฟาง พี่ฟาง" เฟย์ตะโกนเรียกพี่สาวแล้วร้องไห้ออกมา เขื่อนรีบวิ่งมาดู "ตามไปดินายไปดูพี่ฟาง ฮือ ชั้นบอกให้ไป" เฟย์ตวาดใส่ทั้งเขื่อนแล้วก็ป็อปปี้ ป็อปปี้วิ่งตามไปทันทีส่วนเขื่อนมันมามองเฟย์แล้วตามไป "นังฟาเนีย มานี่เดี๋ยวนี้" พิมกระชากแขนฟางอย่างแรง "พิมหยุดนะ" ป็อปปี้เรียก เขื่อนเรียกกาก้าแล้วไปขวางหน้าพิมฉุดแขนฟางขึ้นมา "นี่ภัทรดนัยเอามันลงมานะ" พิมตะโกนบอก "พิมหยุดซะที" ป็อปปี้กระชากพิมเข้ามาหา "กุลมาศรักเจ้ามากนะ" "ไม่จริงพี่ไม่เคยรักข้า ตลอดเวลาทั้งท่านแม่เองก็ไม่เคยรักข้าเลย ฮึกๆ ทุกคนในบ้านมีแค่คนรักพี่ อะไรๆก็ต้องพี่มาก่อนข้าตลอด ไม่มีใครสนใจข้าเลย" พิมร้องไห้ออกมา "พิม ข้ารักเจ้านะรักมากกว่าใครเรามีกันอยู่แค่สองคนแล้วนะ ฮึก ถ้าข้าไม่รักเจ้าที่เป็นน้องของข้าจะให้ข้าไปเป็นห่วงใครล่ะ" ขนมจีนเดินเข้ามาหาน้องสาว ตอนนี้เขื่อนวางฟางไว้ที่เฟย์แล้ว "ท่านพี่ ฮือ ข้าขออภัย ยกโทษให้ข้าด้วย" พิมเดินเข้ามากอดพี่สาวไว้แล้วร้องไห้ออกมา "พี่รักเจ้านะ" ขนมจีนบอกน้องสาว "ฮึก ข้าก็รักท่าน ฮือ" "พี่รักเจ้ามากกว่าจงเบอีก" ขนมจีนพูดถึงจงเบที่วันนี้เขาและเคนตะไม่อยู่ "ฮึก จริงๆนะ" พิมถาม "จ้ะ" "แล้วเรื่องแก้วล่ะพิม" ขนมจีนถาม "จริงสิรีบไปดูเถอะค่ะ" พิมรีบลากพี่สาวไปข้างใน....
ตอนนี้มีนยังนั่งกอดร่างของพี่สาวที่นอนนิ่งอยู่อย่างนั้น "พี่ ฮึกๆ ท่านอย่าเป็นอะไรนะ" มีนเรียกพี่สาว "มีน จินนี่" ขนมจีนเห็นร่างจินนี่ "หนมพี่ พี่เป็นอะไรก็ไม่รู้" มีนพูดกับขนมจีน "จินนี่แค่หลับน่ะเรารักษา...น่าจะได้นะ" เขื่อนพูดกับมีน "มีนโทโมะแก้วไปทางไหน" ป็อปปี้รีบถาม "ไปข้างหลัง" มีนบอก "ขนมจีนอยู่กับมีนนะพิมด้วยเดี๋ยวพวกเรามา" ป็อปปี้บอก "เดี๋ยวข้าไปด้วย" พิมบอก "อย่างน้อยข้าอาจจะช่วยได้" พิมบอก "งั้นก็ตามข้ามา" ป็อปปี้เขื่อนวิ่งออกไป "ระวังด้วยนะพิม" "ค่ะท่านพี่"
ทั้งสามวิ่งอ้อมมา แล้วก็ต้องเจอกับคยองเทที่......
______________________________________________
อยากให้ดราม่าแต่รู้สึกไม่ค่อยดราม่าให้ซักเท่าไหร่เน๊อะ >< มาอีกตอนแล้วๆๆๆๆ
คยองเทของเค้าจะเป็นอะไรมั๊ย งือๆๆๆ (อ้าวไรเตอร์เธอเป็นคนแต่งนะ) ยังคิดตอนหน้าไม่ออก 5555 แต่เย็นๆค่ำๆเราจะกลับมาดราม่า(?)ต่อด้วยกันนะคะรีดเดอร์ทุกๆคน
จุ๊บๆ just morning kiss >3. [?]
"ข้า...ข้าทำไม่ได้" ทีเจหันมาพูดกับหวาย "ก็ได้งั้นข้าจัดการเอง" หวายโบกมือไปตรงหน้าโทโมะที่ไม่ทันตั้งตัวเซไปอีกด้าน "พิม มาเอาเอาตัวนังนี่ไป" หวายหันไปเรียกพิมเข้ามา "ยัยพิม" ขนมจีนอึ้งไปเมื่อเห็นน้องสาวตัวเอง "พิมนี่เจ้า" "ท่านพี่ข้าขออภัยแต่ข้ารักท่านวิศวข้าต้องทำ มานี่" พิมเข้ามากระชากฟางออกไป "นี่ปล่อยนะปล่อยชั้น" ฟางกระชากแขนออกมาแต่ก็ไม่หลุด "นี่แกอยู่เฉยๆ" พิมหันไปจ้องตาฟางแล้วพูดอะไรออกมา ฟางนิ่งไปแล้วเดินตามพิมออกไป "พิม / พี่ฟาง" ขนมจีนวิ่งออกไปตามด้วยเฟย์ จินนี่นั่งมองภาพตรงหน้าดูเหมือนจะเข้าแผนที่เธอวางไว้ "พิชชี่ตาไปไป" จินนี่หันไปบอกพิชชี่ "ครับ" แล้วก็วิ่งตามออกไป "ฟาง" ป็อปปี้ออกไปอีกคน
หวายที่เดินเข้าไปหาแก้ว "หวายหยุดนะยังไงภาณุก็ไม่รักเจ้าหรอก" มีนวิ่งเข้ามาขวาง "เจ้าอย่ามายุ่งเรื่องของข้านะ" หวายตวาดใส่มีน "ถอยไป" หวายสั่ง "ไม่" พูดจบหวายก็สะบัดมือใส่แต่มีนหลบทันแล้วเอามือมาวางตรงหน้าหวายหวายชะงักไป "อย่าหวังว่าเจ้าจะทำอะไรแก้วได้เลยหวายพอซะที" มีนหันหลังกลับ หวายที่ขยับได้แล้ว ยกมือขึ้นมาพูดอะไรบางอย่าแล้วชี้ไปที่มีนจินนี่เห็นแล้วก็รีบวิ่งมาใช้ตัวเองบังน้องสาวไว้
"กรี๊ดดดดดด" "ท่านพี่" มีนวิ่งกลับมาดูพี่สาวที่นอนนิ่งอยู่ตรงนั้น หวายปรายตามองแล้วเดินไปที่แก้วที่ยืนนิ่งอยู่ "ฮึ เจ้ามากับข้า" "ไม่" แก้ววิ่งไปอีกทาง คยองเทวิ่งมาขวางหวายไว้ส่วนโทโมะวิ่งตามแก้วไป "อย่าคิดว่าข้าจะยอมง่านๆ พลังข้ามากกว่าเจ้าเยอะ คยองเท" ทั้งสองเริ่มร่ายมนตร์ใส่กันอย่างไม่ยอมใคร
"พิมหยุดนะ" ขนมจีนวิ่งตามมาบอกน้องสาว "ท่านพี่อย่าตามมาเลยนะ" "นี่เธอจะพาพี่ชั้นไหน พี่ฟางๆ กลับมานะ" เฟย์เรียกพี่สาว แต่ฟางก็ยังนิ่งเพราะพิมร่ายมนตร์ใส่ "พิมปล่อยฟาง" ป็อปปี้ที่เพิ่งวิ่งมาถึงบอกพิม "ท่านก็ให้ข้าเข้าพิธีกับท่านวิศวสิแล้วข้าจะปล่อยมัน" "โทโมะรักแกฟินาไม่ได้รักเจ้าพิม พี่ขอปล่อยนางเถอะ" ขนมจีนพูดกับน้อง "ไม่พี่ข้ารอคอยมานานว่าข้าจะได้เข้าพิธีกับวิศว ฮึก.. ข้ารอมาตลอด" พิมพูดแล้วน้ำตาก็ไหลออกมา "แล้วทำไมเธอไม่มองคนอืนที่รักเธอบ้างล่ะพิม" เฟย์พูด "ก็เพราะว่ามันไม่มีน่ะสิ ฮึก ทำไม ทำไมถึงไม่มีใครรักข้าเหมือนที่รักพวกเจ้าบ้าง" พิมร้องไห้หนักขึ้นขนมจีนค่อยๆเดินมาหาน้องสาว "พิมเจ้ายังมีพี่ไง พี่สาวที่รักเจ้าไง" ขนมจีนเดินเข้ามาเรื่อยๆ "ท่านพี่รักท่านจงเบไม่ได้รักข้า อย่ามายุ่งกับข้า" พิมตวาดลั่นแล้วสะบัดมือใส่ทุกคนไม่เว้นพี่สาวจนล้มลงไป "แกมานี่เดี๋ยวหวายก็มาจัดการแกแล้วไปเดี๋ยวนี้" พิมกระชากแขนฟางออกไปทันที "พี่ฟาง พี่ฟาง" เฟย์ตะโกนเรียกพี่สาวแล้วร้องไห้ออกมา เขื่อนรีบวิ่งมาดู "ตามไปดินายไปดูพี่ฟาง ฮือ ชั้นบอกให้ไป" เฟย์ตวาดใส่ทั้งเขื่อนแล้วก็ป็อปปี้ ป็อปปี้วิ่งตามไปทันทีส่วนเขื่อนมันมามองเฟย์แล้วตามไป "นังฟาเนีย มานี่เดี๋ยวนี้" พิมกระชากแขนฟางอย่างแรง "พิมหยุดนะ" ป็อปปี้เรียก เขื่อนเรียกกาก้าแล้วไปขวางหน้าพิมฉุดแขนฟางขึ้นมา "นี่ภัทรดนัยเอามันลงมานะ" พิมตะโกนบอก "พิมหยุดซะที" ป็อปปี้กระชากพิมเข้ามาหา "กุลมาศรักเจ้ามากนะ" "ไม่จริงพี่ไม่เคยรักข้า ตลอดเวลาทั้งท่านแม่เองก็ไม่เคยรักข้าเลย ฮึกๆ ทุกคนในบ้านมีแค่คนรักพี่ อะไรๆก็ต้องพี่มาก่อนข้าตลอด ไม่มีใครสนใจข้าเลย" พิมร้องไห้ออกมา "พิม ข้ารักเจ้านะรักมากกว่าใครเรามีกันอยู่แค่สองคนแล้วนะ ฮึก ถ้าข้าไม่รักเจ้าที่เป็นน้องของข้าจะให้ข้าไปเป็นห่วงใครล่ะ" ขนมจีนเดินเข้ามาหาน้องสาว ตอนนี้เขื่อนวางฟางไว้ที่เฟย์แล้ว "ท่านพี่ ฮือ ข้าขออภัย ยกโทษให้ข้าด้วย" พิมเดินเข้ามากอดพี่สาวไว้แล้วร้องไห้ออกมา "พี่รักเจ้านะ" ขนมจีนบอกน้องสาว "ฮึก ข้าก็รักท่าน ฮือ" "พี่รักเจ้ามากกว่าจงเบอีก" ขนมจีนพูดถึงจงเบที่วันนี้เขาและเคนตะไม่อยู่ "ฮึก จริงๆนะ" พิมถาม "จ้ะ" "แล้วเรื่องแก้วล่ะพิม" ขนมจีนถาม "จริงสิรีบไปดูเถอะค่ะ" พิมรีบลากพี่สาวไปข้างใน....
ตอนนี้มีนยังนั่งกอดร่างของพี่สาวที่นอนนิ่งอยู่อย่างนั้น "พี่ ฮึกๆ ท่านอย่าเป็นอะไรนะ" มีนเรียกพี่สาว "มีน จินนี่" ขนมจีนเห็นร่างจินนี่ "หนมพี่ พี่เป็นอะไรก็ไม่รู้" มีนพูดกับขนมจีน "จินนี่แค่หลับน่ะเรารักษา...น่าจะได้นะ" เขื่อนพูดกับมีน "มีนโทโมะแก้วไปทางไหน" ป็อปปี้รีบถาม "ไปข้างหลัง" มีนบอก "ขนมจีนอยู่กับมีนนะพิมด้วยเดี๋ยวพวกเรามา" ป็อปปี้บอก "เดี๋ยวข้าไปด้วย" พิมบอก "อย่างน้อยข้าอาจจะช่วยได้" พิมบอก "งั้นก็ตามข้ามา" ป็อปปี้เขื่อนวิ่งออกไป "ระวังด้วยนะพิม" "ค่ะท่านพี่"
ทั้งสามวิ่งอ้อมมา แล้วก็ต้องเจอกับคยองเทที่......
______________________________________________
อยากให้ดราม่าแต่รู้สึกไม่ค่อยดราม่าให้ซักเท่าไหร่เน๊อะ >< มาอีกตอนแล้วๆๆๆๆ
คยองเทของเค้าจะเป็นอะไรมั๊ย งือๆๆๆ (อ้าวไรเตอร์เธอเป็นคนแต่งนะ) ยังคิดตอนหน้าไม่ออก 5555 แต่เย็นๆค่ำๆเราจะกลับมาดราม่า(?)ต่อด้วยกันนะคะรีดเดอร์ทุกๆคน
จุ๊บๆ just morning kiss >3. [?]
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ