Bad Love รักร้ายๆมัดใจนายคาสโนว่า
3.8
littleevil
แชร์นิยายฟิคชั่น
3) B-M
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความBad Love♫EPS.3
B.M.
1 เดิอนผ่านไปไวเหมือนโกหก แต่เหตุการณ์ก็ซ้ำไปมาทุกวัน
“ยัยพวกเด็กแสบ” ครูวิลลี่ตะโกนด่าพวก BNSC
“มีอะไรให้รับใช้คะ คุณครู ‘วิกกี้’” ฉันตะโกนกลับไปอย่างยั่วอารมณ์
“ยัยเด็ก!@#$%^&*()_+” ครูด่าฉัน
“ครูคะ กฎของโรงเรียนมีว่ายังไงนะคะ” ยัยลินเซย์ย้อนครู
“ห้ามพุดคำหยาบในโรงเรียนนะคะ” ตามด้วยยัยฮันนาห์ที่ทำเสียงเลียนแบบคุณครู
“กรี๊ดดดด!ยัยพวกนรก” ครูวิลลี่หลอดความโกรธพุ่งปรี๊ด
“งั้นในเมื่อด่าพวกหนูอย่างนี้ พวกหนูจะไปแล้วนะคะ” ยัยเดซี่พูด
“พวกเธอจะไปไหน!” ครูวิลลี่ถาม
“ไปนรกไงคะ โรงเรียนนี่แหละค่ะนรก” ยัยลินเซย์ตอบครู
“ไปแล้วนะคะ จุ๊บๆ” ฉันโบกมือบ๊ายบายครู
“กรี๊ด!ยัยเด็กลามปาม” และหลังจากพวกฉันเดินออกจากห้องไปก็มีเสียงกรี๊ดอันหมดความอดทนของครูวิลลี่ดังออกมา
“นี่!พวกแกจะเข้าคลาสนี้ป่ะ” ฉันถามเพื่อนฉัน
“ไม่อ่ะ ฉันนัดคนไว้อ่ะ” ยัยเดซี่บอกคนแรก
“ไม่อ่ะ ฉันง่วงอยากกลับบ้าน” ยัยฮันนาห์บอก
“เข้าอ่ะ ไม่มีที่ไป” ตามด้วยยัยลินเซย์
“เออ!งั้นยัยลินซ์ ฉันกับแกเข้าคลาสนี้นะ” ฉันตกลงกับมัน
“เออๆไปเหอะ” ยัยลินเซย์ตอบห้วนๆ
Class 12-D
“นี่คุณเคย์ล่า กับคุณลินเซย์คะ กรุณาเอาเท้าลงจากโต๊ะด้วยนะคะ” ครูประวัติบอก
“จะสอนก็รีบสอน” ฉันพุดห้วนๆ
“แกเกียรติครูหน่อยสิ ยัยเคย์” ยัยลินเซย์ด่าฉัน
“เออ” ฉันพูดพร้อมกับเอาขาลงมาจากโต๊ะ
“พวกเธอ วันนี้จะมีเด็กใหม่มา!” ครูแกบ่น
“สวัสดีครับ ผม ‘B.M.’ ครับJ” คนแรกกล่าวทักทาย
“ซีวานครับ^^” นายนี่ตบท้ายด้วยการยักคิ้ว
“ลูวินซ์ครับ-O-” ขณะที่พุดนายนี่ยังเคี้ยวหมากฝรั่งอยู่เลย
“มาเชลงับ” คนที่ก้าวเข้ามาเป็นคนสุดท้ายพูด
“นี่!ยัยเคย์ นายนั่นเข้ามาอยู่ห้องเดียวกับเราด้วย” ยัยลินเซย์กระวิบอย่างดีใจ
“เหอะ!ช่างสิ” ฉันพูดอย่างรำคาญ
“นี่!ยัยเคย์” ยัยลินเซย์พูดอย่างหงุดหงิด
คงเป็นเพราะยัยลินเซย์พุดเสียงดังเกินไปทำให้ทั้งห้องเงียบ
“สองคนนั้น ยืน!” ครูเรียกพวกฉัน
“มีปัญหาอะไรคะ” ฉันเริ่มด้วยการกวนประสาท
“ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ ครูจะลงโทษพวกเธอโทษฐานที่คุยกันในห้องโดยการแนะนำทุกส่วนในโรงเรียนให้กับเด็กใหม่นะ” ครูว่า
“พวกนั้นมีมือ มีเท้า มีสมองเท่าหนุก็ให้พวกนั้นศึกษาเอาเองสิคะ” ฉันว่า
“งั้นแลกกับการลดคะแนน ความประพฤติที่เธอโดนหักออกไปหมด แล้วเริ่มใหม่ เอาไหมจ๊ะ” ครูยื่นข้อเสนอให้พวกฉัน
“เอา!” ฉันกับยัยลินเซย์ตอบพร้อมกันแบบไม่ต้องคิด
“พวกเธอนี่เห็นแก่คะแนนด้วยเหรอ” ครูย้อน
“คงงั้นมั้งคะ” ยัยลินเซย์ตอบ
“ครูรู้แล้ว ครูจะถาม?” ฉันย้อนมั่ง
“โอเค พวกเธอนี่สุดยอดจริงๆ” ครูบอก
[ขอเชิญคุณครูทุกท่านมาประชุมพร้อมกันในเวลาด้วยค่ะ]
“งั้นครูฝากเด็กใหม่ไว้กับพวกเธอนะ” ครูพุดแล้วเดินออกไปจากห้อง
“ได้เลยค่ะ” ยัยลินเซย์พูด
“พวกหนูจะดูแล” ฉันพูดพร้อมแสยะยิ้ม
B.M.
1 เดิอนผ่านไปไวเหมือนโกหก แต่เหตุการณ์ก็ซ้ำไปมาทุกวัน
“ยัยพวกเด็กแสบ” ครูวิลลี่ตะโกนด่าพวก BNSC
“มีอะไรให้รับใช้คะ คุณครู ‘วิกกี้’” ฉันตะโกนกลับไปอย่างยั่วอารมณ์
“ยัยเด็ก!@#$%^&*()_+” ครูด่าฉัน
“ครูคะ กฎของโรงเรียนมีว่ายังไงนะคะ” ยัยลินเซย์ย้อนครู
“ห้ามพุดคำหยาบในโรงเรียนนะคะ” ตามด้วยยัยฮันนาห์ที่ทำเสียงเลียนแบบคุณครู
“กรี๊ดดดด!ยัยพวกนรก” ครูวิลลี่หลอดความโกรธพุ่งปรี๊ด
“งั้นในเมื่อด่าพวกหนูอย่างนี้ พวกหนูจะไปแล้วนะคะ” ยัยเดซี่พูด
“พวกเธอจะไปไหน!” ครูวิลลี่ถาม
“ไปนรกไงคะ โรงเรียนนี่แหละค่ะนรก” ยัยลินเซย์ตอบครู
“ไปแล้วนะคะ จุ๊บๆ” ฉันโบกมือบ๊ายบายครู
“กรี๊ด!ยัยเด็กลามปาม” และหลังจากพวกฉันเดินออกจากห้องไปก็มีเสียงกรี๊ดอันหมดความอดทนของครูวิลลี่ดังออกมา
“นี่!พวกแกจะเข้าคลาสนี้ป่ะ” ฉันถามเพื่อนฉัน
“ไม่อ่ะ ฉันนัดคนไว้อ่ะ” ยัยเดซี่บอกคนแรก
“ไม่อ่ะ ฉันง่วงอยากกลับบ้าน” ยัยฮันนาห์บอก
“เข้าอ่ะ ไม่มีที่ไป” ตามด้วยยัยลินเซย์
“เออ!งั้นยัยลินซ์ ฉันกับแกเข้าคลาสนี้นะ” ฉันตกลงกับมัน
“เออๆไปเหอะ” ยัยลินเซย์ตอบห้วนๆ
Class 12-D
“นี่คุณเคย์ล่า กับคุณลินเซย์คะ กรุณาเอาเท้าลงจากโต๊ะด้วยนะคะ” ครูประวัติบอก
“จะสอนก็รีบสอน” ฉันพุดห้วนๆ
“แกเกียรติครูหน่อยสิ ยัยเคย์” ยัยลินเซย์ด่าฉัน
“เออ” ฉันพูดพร้อมกับเอาขาลงมาจากโต๊ะ
“พวกเธอ วันนี้จะมีเด็กใหม่มา!” ครูแกบ่น
“สวัสดีครับ ผม ‘B.M.’ ครับJ” คนแรกกล่าวทักทาย
“ซีวานครับ^^” นายนี่ตบท้ายด้วยการยักคิ้ว
“ลูวินซ์ครับ-O-” ขณะที่พุดนายนี่ยังเคี้ยวหมากฝรั่งอยู่เลย
“มาเชลงับ” คนที่ก้าวเข้ามาเป็นคนสุดท้ายพูด
“นี่!ยัยเคย์ นายนั่นเข้ามาอยู่ห้องเดียวกับเราด้วย” ยัยลินเซย์กระวิบอย่างดีใจ
“เหอะ!ช่างสิ” ฉันพูดอย่างรำคาญ
“นี่!ยัยเคย์” ยัยลินเซย์พูดอย่างหงุดหงิด
คงเป็นเพราะยัยลินเซย์พุดเสียงดังเกินไปทำให้ทั้งห้องเงียบ
“สองคนนั้น ยืน!” ครูเรียกพวกฉัน
“มีปัญหาอะไรคะ” ฉันเริ่มด้วยการกวนประสาท
“ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ ครูจะลงโทษพวกเธอโทษฐานที่คุยกันในห้องโดยการแนะนำทุกส่วนในโรงเรียนให้กับเด็กใหม่นะ” ครูว่า
“พวกนั้นมีมือ มีเท้า มีสมองเท่าหนุก็ให้พวกนั้นศึกษาเอาเองสิคะ” ฉันว่า
“งั้นแลกกับการลดคะแนน ความประพฤติที่เธอโดนหักออกไปหมด แล้วเริ่มใหม่ เอาไหมจ๊ะ” ครูยื่นข้อเสนอให้พวกฉัน
“เอา!” ฉันกับยัยลินเซย์ตอบพร้อมกันแบบไม่ต้องคิด
“พวกเธอนี่เห็นแก่คะแนนด้วยเหรอ” ครูย้อน
“คงงั้นมั้งคะ” ยัยลินเซย์ตอบ
“ครูรู้แล้ว ครูจะถาม?” ฉันย้อนมั่ง
“โอเค พวกเธอนี่สุดยอดจริงๆ” ครูบอก
[ขอเชิญคุณครูทุกท่านมาประชุมพร้อมกันในเวลาด้วยค่ะ]
“งั้นครูฝากเด็กใหม่ไว้กับพวกเธอนะ” ครูพุดแล้วเดินออกไปจากห้อง
“ได้เลยค่ะ” ยัยลินเซย์พูด
“พวกหนูจะดูแล” ฉันพูดพร้อมแสยะยิ้ม
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
3.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
3.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
