Love Delicious รักหลากรสของนายแบดบอย
CupidKukik
2) จุดเริ่มต้นที่แล้วหวานไปหมด(จนไม่เหลือ)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ โต๊ะม้าหินโรงเรียนตัวที่ 7 เป็นศูนย์รวมของเเก๊งเปลี่ยนผิด.....เป็นชอบ
ตัวไอนั่งรอเพื่อนๆในเเก๊งอยู่ริบบิ้นก็วิ่งมา
ริบบิ้น:ไอ...รอนานเปล่า
ตัวไอ:ไม่ค่อยจ๊ะ
โมกี้:มาเเล้วขอโทษจ๊ะเลทไป 8 นาที 26 วินาที
ริบบิ้น:นับเเม้เเต่เวลาเลทยังนับ
ตัวไอ:เเล้ววันนี้ยัยเเคล์ไม่มากับกี้หรอ
โมกี้:วันนี้ยัยเเคล์บอกว่ามีธุระนิดหน่อย
เอเเคล์:เเฮกๆ เหนื่อย น้ำหน่อยริบบิ้น เอเเคล์พูดจบริบบิ้นก็ยื่นน้ำให้เอเเคล์กระดกเร็วยิ่งกว่าเครื่องสูบน้ำเพียงไม่ถึงนาทีน้ำก็หายไปครึ่งขวด
ตัวไอ:วันนี้ทำไมโรงเรียนเงียบจัง
เอเเคล์:ก็มันวันเสาร์นี่นา
ตัวไอ:จริงด้วยเนอะ
โมกี้:เริ่มติวเลยละกัน
-----เมื่อติวเสร็จก็แยกย้ายกันกลับบ้าน-----
****เริ่มที่คู่ตัวไอ+ฟิวเจอร์****
ตัวไอเดินออกมาซื้อน้ำแดงโซดาที่หน้าโรงเรียนแล้วก็กินอย่างสบายใจแต่ด้วยกวามซุ่มซ่ามมจึงเดินสะดุดขาตัวร่มร้านขายโตเกียวแล้วล้มชนชายหนุ่มหน้าทะเล้นที่มีดวงตาคม พลั่กกก!!!
ตัวไอ:ขอโทษค่ะ
ฟิวเจอร์:นี่ยัยโก๊ะเดินภาษาอะไรหะมานี่เลย
ฟิวเจอร์จ่ายเงินค่ะโเกียวแล้วลากตัวไอมาที่สวนทานตะวันดอกไม่บางดอกหันมามอง(เอ่อ!!มันหันหน้าหาแสงต่างหาก)
ฟิวเจอร์:เธอรู้ไม่ตัวเสื้อตัวนี้ราคาเท่าไหร่
ตัวไอ:ไม่รู้…เท่าไหร่ล่ะ
ฟิวเจอร์:ปวดหัวโว้ย!!!
ตัวไอ:เป็นไรอ่ะเอายามั๊ย
ฟิวเจอร์:ฉันเปรียบเทียบโอเค้
ตัวไอ:อื้มเข้าใจแล้วแล้วจะให้ชดใช้ยังไงล่ะ
ฟิวเจอร์:เอิ่ม…คิดออกแล้ว
ฟิวเจอร์ยิ้มเจ้าเลห์และมีแววตาชั่วร้าย (น่ากลัวแงๆๆๆ)
ฟิวเจอร์:ทุกๆวันเสาร์เธอต้องมาคอยทำความสะอาดห้องนอนให้ฉันโอเค้
ตัวไอ:อื้ม
ฟิวเจอร์:เริ่มตัวแต่วันนี้
ตัวไอ:หา
ฟิวเจอร์:ไม่ต้องหามานี่มาเดี๋ยวพาไป
พูดจบฟิวเจอร์ก็เดินจูงมือตัวไอไปที่รถ
****คู่ริบบิ้น+ไอค่อน****
รถของแม่เคลื่อนตัวมาจอดลงที่ประตูหลังโรงเรียน
แม่:ไงจ๊ะลูกสาวคนสวยของแม่
ริบบิ้น:ติวสนุกมากค่ะแม่ว่าแต่แม่จะไปฝรั่งเศษวันนี้เลยหรอค่ะ
แม่:จ้ะ..แม่จะไปกับเพื่อนแม่เลยจะเอาเราไปฝากไว้กับลูกเพื่อนแม่
ริบบิ้น:ค่ะแม่
เมื่อรถมาจอดถึงบ้านหลังใหญ่พอสมควรหลังหนึ่งแม่ก็พาริบบิ้นเข้ามานั่งรอบนโซฟาห้องรับแขกสุดหรูก็มีหญิงวัยกลางคนน่าตาดูมีสง่าเดินเข้ามา
แม่:นี่น้าฉัตรเพื่อนแม่
ริบบิ้น:สวัสดีค่ะคุณหญิง
คุณหญิงฉัตร:เรียกน้าดีกว่าน๊ะ
ริบบิ้น:ค่ะน้าฉัตร
คุณหญิงฉัตร:นี่ไอค่อนลูกชายน้าจ้ะรู้จักกันไว้น๊ะน้ากับแม่เราต้องไปแล้วล่ะเดี๋ยวตกเครื่อง
เมื่อแม่และคุณหญิงฉัตรเดินออกไปริบบิ้นก็เข้าไปทักทายไอค่อนตามมารยาท
ริบบิ้น:สวัสดีจ้ะไอค่อนฉันชื่อริบบิ้นยินดีที่ได้รู้จัก
ไอค่อน:หึ…ฉันไม่ได้อยากรู้จักเธอ
คิดหรอว่าไอค่อนตอบกลับอย่างนี้แล้วคนอย่างริบบิ้นจะยอม
ริบบิ้น:ฉันทักทายตามมารยาทแต่ถ้าอยากเป็นศัตรูล่ะก็ได้เลย…
ริบบิ้นพูดจบก็ตวัดกระเป๋าเสื้อผ้าใส่ท้องไอค่อนแล้วเดินตามสาวใช้ขึ้นไปบนห้องของตัวเอง
****โมกี้+แอลฟ่า****
โมกี้เดินมาที่บริษัทเครื่องดื่มเพื่อมาหาพ่อและแม่
เลขา:คุณหนูค่ะเข้าไม่ได้ค่ะท่านมีธุระอยู่
โมกี้:ทำไมกี้จะเข้าไม่ได้ค่ะคุณพ่อคุณแม่ไม่เคยมีอะไรปิดบังกี้อยู่แล้ว
เลขา:ไม่ได้จริงๆค่ะอย่าเข้าค่ะคุณหนู
ไม่ทันซะแล้วโมกี้เดินเข้าไป
โมกี้:พ่อรู้มั๊ยกี้ได้ที่1ค่ะ
พ่อ:อย่าถอนหุ้นเลยน๊ะครับคุณชัยคุณเป็นหุ้นส่วนใหญ่หุ้น
คุณชัดชัย:หนูกี้ได้ที่1หรอลูก
โมกี้:ค่ะ…ลุงอย่าถอนหุ้นเลยน๊ะค่ะไม่งั้นบริษัทเราพังแน่เลยค่ะ
คุณชัดชัย:ได้สิแต่มีข้อแม้ว่าหนูต้องหมั้นกับลูกชายฉัน
โมกี้:เอ่อ
พ่อ:มันหมดสมัยคลุมถุงชนแล้วอย่าเลยลูกพ่อยอมล้มละลาย
โมกี้:ไม่ค่ะพ่อกี้ไม่ยอมคุณลุงค่ะหนูตกลงค่ะ
****คู่เอแคล์+เดลต้า****
เอแคล์เอารถส่วนตัวมาจึงขับออกมาเรื่อยๆดีน๊าวันนี้ถนนโล่งจน...ตู้มมม!!!!
เดลต้า:โอ๊ย
เอแคล์:ขอโทษค่ะเป็นไรมั๊ยค่ะ
เดลต้า:ตามีมั๊ยขับมาได้
เอแคล์:มีแต่นายไม่มีมารยาทพูดจาไม่ดีอีกอย่างนายไม่ใช่หรอที่เป็นคนตัดหน้ารถ
เดลต้า:หึ โอ๊ย
เดลต้าทำท่าจะลุกแต่ก็ต้องร้องเพราะเจ็บขาข้างซ้าย
เอแคล์:เป็นไรอ่ะ
เดลต้า:เจ็บขาไงถามได้
เอแคล์:ลุกดิเดี๋ยวพสไปหาหมอ
เอแคล์ยื่นมือไปแต่ถูกปัดออกเดลต้าใจร้ายอ่ะ
เดลต้า:ยุ่ง
แต่คนอย่างเอแคล์ชอบความท้าทายอยู่แล้วเธอลงไปนั่งข้างแล้วจับแขนเดลต้าพาดไหล่แล้วจับลุกมาที่รถโดยที่เดลต้าขัดขืนตลอดแต่เอแคล์ก็เอาขึ้นรถจนได้
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
