FMA FIC เรื่องราวของ2พี่น้องใต้ดวงตะวัน
5.6
3) เบาะเเส/การตายของอัลฟอนซ์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความไม่มีใครมาอ่าน ฮึกๆT^Tll เเต่ถึงยังไงก็จะเเต่งต่อให้จบจนได้เน้ออออ
*********************************************************************
อัลฟองเช่ได้มายังที่เมืองๆหนึ่ง เขาได้คุยอะไรกับคนขายเหล้าเพื่อจะหาเบาะเเสของพี่ชาย...
"คนที่คล้ายกับเธอน่ะหรอ ที่เมืองริออร์มีคนที่หน้าตาเหมือนเธอมากอยู่คนหนึ่งน่ะ"
เจ้าของร้านพูดพลางใช้ผ้าเช็ดเเก้วน้ำท่ามกลางเสียงโหวกเหวกของลูกค้า
"เขาหน้าตาเป็นยังไงหรอครับ" อัลพูดพลางเอาเหล้ามาจิบ เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพวกผู้ใหญ่ถึงชอบกันทั้งๆที่รสชาติมันขมปี๋ออกอย่างนี้
"เหมือนกับเธอเลยล่ะ เเต่โตกว่าเเละก็อายุ18 ผมสีทองสั้น เเต่ดวงตาเป็นสีฟ้า"
"งั้นหรอครับ" อัลวางเเก้วลงเเละไม่คิดจะยกมันขึ้นมาจิบอีก หากดวงตาไม่ได้เป็นสีทองก็คงจะไม่ใช่พี่ชายของเขาเเน่ๆ
"อ๋อ ลืมไป มีคนหนึ่งที่มีสีผมเเละตาเป็นสีทองเหมือนกับเธออยู่ด้วยนะ" เจ้าของร้านพูดขึ้นเมื่อเห็นอัลทำท่าจะออกจากร้าน
"ที่เมืองริออร์หรอครับ" อัลพูดเเละเดินมายังเก้าอี้ตัวเก่าอีกครั้ง
"อืม เห็นว่าเขาชื่อเอ็ดเวิร์ด ไม่มีใครรู้จักเขาดีหรอก เขามักจะขโมยอาหารไปเลี้ยงเด็กๆอยู่ประจำ เเละที่สำคัญเขาเป็นคนที่ตัวกระเปี้ยกอ่ะนะ"
"ตัวกระเปี้ยก" อัลทวนคำพูด ความทรงจำบางอย่างได้ผุดขึ้นมาอีกครั้ง
.
"เอ็ด ทำไมไม่กินนมล่ะ"
"ผมเกลียด นม"
"พี่ครับ ถ้าไม่กินเดี๋ยวตัวจะไม่สูงนะครับ"
"ถ้าจะสูงน่ะไม่เห็นต้องกินเลยหนิ"
"เอ็ด กินสักอึกก็ยังดีนะ"
"ผมไม่มีทางกินเด็ดขาด!!!"
"เดี๋ยวก็ตัวไม่สูงกว่านี้หรอกนะเอ็ด"
"หยุดเลยนะวิลรี่ ฉันไม่มีทางกินไอ้นี่เด็ดขาดเลยยยย!"
.
"ขอบคุณมากนะครับบบบ!" อัลรีบหยิบเสื้อคลุมเเละวิ่งออกนอกร้านอย่างรวดเร็ว
"ระวังหกล้มนะ มันมีพื้นต่างระดับน่ะ" เจ้าของร้านตะโกนไล่หลัง อัลรีบมุ่งหน้าไปยังเมืองริออร์ทันทีเมื่อได้เบาะเเสที่อยากได้มานาน
.
"ที่นี่สินะ" อัลรำพึงขึ้นเมื่อเดินทางมาถึงเมืองริออร์
'โคร้ม'
"เสียงอะไรน่ะ ไปดูดีกว่า" อัลเดินไปยังบ้านร้างเเห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นที่ๆอัลฟอนซ์ไปตรวจสอบ
.
"เจอตัวซะทีนะ อัลฟองเช่เอลริค" ชายหนุ่มผมสีดำ ตาสีนิลพูดขึ้น จะเป็นใครไปได้นอกจากรอย มัสเเตงค์
"ผมไม่ใช่อัลฟองเช่ ผมชื่ออัลฟอนซ์ไฮเดริธ" อัลฟอนซ์ยืนยัน เเต่รอยไม่มีทีท่าจะเชื่อเเม้เเต่น้อย
"กลัวตายล่ะสิ วันนี้เเหละฉันจะลบล้างพวกตระกูลเอลริคให้หมด" รอยพูดพลางดีดนิ้วให้เกิดประกายไฟ ถึงเเม้อัลฟอนซ์จะไม่มีสายเลือดนักสู้เเต่ก็สามารถหลบได้อย่างหวุดหวิด
"เข้าใจผิดเเล้ว ผมชื่ออัลฟอนซ์ ไฮเด..." ยังไม่ทันที่อัลฟอนซ์พูดจบก็มีของเเหลมๆมาเเทงตัดขั่วหัวใจ ส่งผลให้อัลฟอนซ์ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกต่อไป...
*********************************************************************
อัลฟองเช่ได้มายังที่เมืองๆหนึ่ง เขาได้คุยอะไรกับคนขายเหล้าเพื่อจะหาเบาะเเสของพี่ชาย...
"คนที่คล้ายกับเธอน่ะหรอ ที่เมืองริออร์มีคนที่หน้าตาเหมือนเธอมากอยู่คนหนึ่งน่ะ"
เจ้าของร้านพูดพลางใช้ผ้าเช็ดเเก้วน้ำท่ามกลางเสียงโหวกเหวกของลูกค้า
"เขาหน้าตาเป็นยังไงหรอครับ" อัลพูดพลางเอาเหล้ามาจิบ เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพวกผู้ใหญ่ถึงชอบกันทั้งๆที่รสชาติมันขมปี๋ออกอย่างนี้
"เหมือนกับเธอเลยล่ะ เเต่โตกว่าเเละก็อายุ18 ผมสีทองสั้น เเต่ดวงตาเป็นสีฟ้า"
"งั้นหรอครับ" อัลวางเเก้วลงเเละไม่คิดจะยกมันขึ้นมาจิบอีก หากดวงตาไม่ได้เป็นสีทองก็คงจะไม่ใช่พี่ชายของเขาเเน่ๆ
"อ๋อ ลืมไป มีคนหนึ่งที่มีสีผมเเละตาเป็นสีทองเหมือนกับเธออยู่ด้วยนะ" เจ้าของร้านพูดขึ้นเมื่อเห็นอัลทำท่าจะออกจากร้าน
"ที่เมืองริออร์หรอครับ" อัลพูดเเละเดินมายังเก้าอี้ตัวเก่าอีกครั้ง
"อืม เห็นว่าเขาชื่อเอ็ดเวิร์ด ไม่มีใครรู้จักเขาดีหรอก เขามักจะขโมยอาหารไปเลี้ยงเด็กๆอยู่ประจำ เเละที่สำคัญเขาเป็นคนที่ตัวกระเปี้ยกอ่ะนะ"
"ตัวกระเปี้ยก" อัลทวนคำพูด ความทรงจำบางอย่างได้ผุดขึ้นมาอีกครั้ง
.
"เอ็ด ทำไมไม่กินนมล่ะ"
"ผมเกลียด นม"
"พี่ครับ ถ้าไม่กินเดี๋ยวตัวจะไม่สูงนะครับ"
"ถ้าจะสูงน่ะไม่เห็นต้องกินเลยหนิ"
"เอ็ด กินสักอึกก็ยังดีนะ"
"ผมไม่มีทางกินเด็ดขาด!!!"
"เดี๋ยวก็ตัวไม่สูงกว่านี้หรอกนะเอ็ด"
"หยุดเลยนะวิลรี่ ฉันไม่มีทางกินไอ้นี่เด็ดขาดเลยยยย!"
.
"ขอบคุณมากนะครับบบบ!" อัลรีบหยิบเสื้อคลุมเเละวิ่งออกนอกร้านอย่างรวดเร็ว
"ระวังหกล้มนะ มันมีพื้นต่างระดับน่ะ" เจ้าของร้านตะโกนไล่หลัง อัลรีบมุ่งหน้าไปยังเมืองริออร์ทันทีเมื่อได้เบาะเเสที่อยากได้มานาน
.
"ที่นี่สินะ" อัลรำพึงขึ้นเมื่อเดินทางมาถึงเมืองริออร์
'โคร้ม'
"เสียงอะไรน่ะ ไปดูดีกว่า" อัลเดินไปยังบ้านร้างเเห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นที่ๆอัลฟอนซ์ไปตรวจสอบ
.
"เจอตัวซะทีนะ อัลฟองเช่เอลริค" ชายหนุ่มผมสีดำ ตาสีนิลพูดขึ้น จะเป็นใครไปได้นอกจากรอย มัสเเตงค์
"ผมไม่ใช่อัลฟองเช่ ผมชื่ออัลฟอนซ์ไฮเดริธ" อัลฟอนซ์ยืนยัน เเต่รอยไม่มีทีท่าจะเชื่อเเม้เเต่น้อย
"กลัวตายล่ะสิ วันนี้เเหละฉันจะลบล้างพวกตระกูลเอลริคให้หมด" รอยพูดพลางดีดนิ้วให้เกิดประกายไฟ ถึงเเม้อัลฟอนซ์จะไม่มีสายเลือดนักสู้เเต่ก็สามารถหลบได้อย่างหวุดหวิด
"เข้าใจผิดเเล้ว ผมชื่ออัลฟอนซ์ ไฮเด..." ยังไม่ทันที่อัลฟอนซ์พูดจบก็มีของเเหลมๆมาเเทงตัดขั่วหัวใจ ส่งผลให้อัลฟอนซ์ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกต่อไป...
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
4.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ