เลวก็รัก
8.3
เขียนโดย tomoloveforeverน๊า
วันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.41 น.
19 chapter
49 วิจารณ์
35.26K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 มกราคม พ.ศ. 2556 15.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) ฉันขอโทษอยู่ต่อเพื่อลูกเถอะน่ะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความCHAPTER 7
ตอน ฉันขอดทษอยู่ต่อเพื่อลูกเถอะน่ะ
ตอน ฉันขอโทษอยู่ต่อเพื่อลูกเถอะน่ะ
เป็นตอนที่โทโมะพาน้องเนยน้องแจมเข้าไป
หาแก้วใจเพื่อขอโทษที่ทำร้ายจิตใจเธอและ
ขอให้เธอยอมทำครีโมเพื่อเด็กสาวฝาแฝดทั้งสอง
พร้อมสัญญาต่อหน้าเด็ก ๆ ว่าจะไม่ทำร้ายแก้วใจอีก
โทโมะพาน้องเนยน้องแจมเข้ามาในห้องไอซียู น้องเนยน้องแจมโผล่เข้ากอดแก้วใจแน่นพร้อมร้องไห้ โทโมะเริ่มต้นพูดในสิ่งที่เขารู้สึกสำนึกผิด และไม่อยากให้เนยกับแจมสูญเสียในสิ่งที่โหยหามาทั้งชีวิต
โทโมะ // : แก้ว เธอทำครีโมเพื่อน้องเนยกับน้องแจมได้ไหม
แก้ว // : แต่นายไม่อยากให้ฉันเจอเด็ก ๆ ไม่ใช่หรอ ปล่อยให้ฉันตายไปเถอะน่ะ ฮึกฮือ
โทโมะ // : ฉันขอร้อง ฉันขอโทษที่ทำร้ายจิตใจเธอ แต่อย่าให้น้องเนยเสียแม่ไปเลยน่ะ
เนย - แจม // : คุณพ่อค่ะ น้าแก้วเป็นแม่ของเนยกับแจมหรอค่ะ
แก้ว // : ไม่ใช่หรอกจ๊ะ คุณพ่อแค่ปลอบใจน้าน่ะ น้องเนยน้องแจมไปวิ่งเล่นกับลุงเขื่อนก่อนน่ะ
หลังจากเนยกับแจมออกไปโทโมะก็รู้สึกผิดมาก ลูกถามแก้ว แต่แก้วกับเลือกที่จะปิดบังมันเพื่อให้หัวใจของเธอเองเป็นฝ่ายเจ็บช้ำเพียงคนเดียว นั้นทำให้เขาอยากจะหยุดทำร้ายหัวใจเธอเสียเหลือเกิน เขาเลยเรียกน้องเนยน้องแจมที่กำลังจะไปกับเขื่อนผู้เป็นลุงเข้ามาอีกครั้ง
โทโมะ // : น้องเนยน้องแจมครับ รับคำสัญญานี้ของคุณพ่อ ต่อหน้าน้าแก้วได้ไหมครับ
เนย - แจม // : ได้สิค่ะคุณพ่อ แต่ต้องเกี่ยวก้อยก่อน
โทโมะค่อย ๆ เกี่ยวก้อยสัญญากับลูกสาวทั้งสอง พร้อมบอกให้แก้วยื่นนิ้วก้อยมาสัญญาด้วย หญิงสาวยื่นนิ้วก้อยไปพร้อมฟังคำพูดที่โทโมะเอ๋ยสัญญาต่อหน้าลูกอย่างดีใจ
โทโมะ // : ต่อไปนี้ พ่อโทโมะจะไม่ทำร้ายจิตใจน้าแก้วคนสวยของน้องเนยกับน้องแจมอีก จะไม่ห้ามไม่ให้น้าแก้วเจอกับน้องเนยน้องแจมอีก และพ่อจะขอรับผิดชอบในตัวหน้าแก้วตลอดไป ขอแค่น้าแก้วยอมทำครีโมเพื่อพวกเรา
แก้ว // : ฉันยอมทำแล้ว ฮึกฮือ
ชายหนุ่มได้ยินคำตอบที่หน้าพึ่งพอใจก็กอดแก้วกับลูกแน่นก่อนจะหอมที่หน้าผากหญิงสาวเบา ๆ พร้อมเข็นหญิงสาวไปที่ห้องทำครีโม ชายหนุ่มมองภาพตรงหน้าพร้อมย้อนไปตอนที่แก้วกำลังท้องน้องเนยน้องแจมภาพนั่งทำให้เขาเฉยชาแต่ตอนนี้ภาพที่หญิงสาวร้องดอดดอ๊ยพราะความเจ็บปวดทำให้เขาปวดใจแถบเจียนตาย
................................................................................................
ENG CHAPTER 7
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ