เลวก็รัก

 
 
CHAPTER 13
 
ตอน  อ้อมกอดที่โหยหามาแสนนาน
 
ตอน อ้อมกอดที่โหยหามาแสนนาน
 
เป็นตอนที่โทโมะเอากระเ๋ป๋าของแก้วขึ้นมาเก็บบนห้อง
 
แก้วโผล่เข้ากอดชายหนุ่มด้วยความคิดถึงและโหยหา
 
อ้อมกอดนี้มาแสนนานจนกระทั่งเป็นของกันและกันอีกครั้ง
 
    หลังจากที่ทานอาหารเสร็จเรียบร้อยแก้วก็พาน้องเนยน้องแจมไปเข้านอน โทโมะหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้าของหญิงสาวมาเก็บไว้บนห้องของตัวเอง แก้วเปิดประตูเข้ามาในห้องของโทโมะก่อนจะโผล่เข้ากอดชายหนุ่มแน่น
 
โทโมะ // : ไม่ได้มีแต่เธอหรอกน่ะ ที่โหยหามัน
 
แก้ว // : หมายความว่ายังไง พูดให้ชัดเจนสิ 
 
  ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวขึ้นไปบนเตียงก่อนจะคร่อมทับเรือนร่างแล้วประกบปากจูบอย่างดูดดื่มเพื่อหาความหวานจากโพลงปากที่เขาโหยหามาแสนนานจนกระทั่งหญิงสาวครางส่งสัญญาณให้ชายหนุ่มได้รับรู้
 
แก้ว // : อือ 
 
โทโมะ // : ฉันรักเธอน่ะยัยแม่ของลูก
 
   ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกก่อนจะเลื่อนมาไซร์ซอกคอขาวจนเป็นรอยแดงจ้ำ และฉีกเสื้อยืดสีขาวของหญิงสาวออกจนขาดวิ่นเผยให้เห็นบราเซียลายลูกไม้ตัวสวยก่อนจะเอื้อมมือไปปลดตะขอบราเซียออกพร้อมคลึงเคล้งและดูดเม้มอกสวยจนหญิงสาวสะท้าน
 
แก้ว // : อ๊า อ๊ะ ทะ ที่รัก 
 
โทโมะ // : อ๊า ยะ ยอดรัก ของโมะ 
 
   ชายหนุ่มพูดจบก็ปลดพันธนาการของตัวเองและหญิงสาวออกจนหมดก่อนจะแยกเรียวขาของแก้วใจออกกว้างและดูดเม้มเนินสงวนของหญิงสาวจนเธอปล่อยน้ำรักเต็มใบหน้าหล่อเหลาของเขา
 
แก้ว // : อ๊า อ๊ะ ทะ ที่รัก กะ แก้วเช็ดให้น่ะ 
 
โทโมะ // : อ๊า ไม่เป็นไร แก้วพร้อมแล้วใช่ไหม
 
แก้ว // : พะ พร้อม
 
    หญิงสาวพูดจบชายหนุ่มก็สอดใส่แกนกลางความเป็นชายของเขาลงไปสู่กลีบผกาของหญิงสาวก่อนจะเริ่มขยับมันพร้อมดูดเม้มอกสวยของหญิงสาวอยู่นานตลอดทั้งคืนนั้นมีเพียงเสียงครางหวานหูของเธอและเสียงโหยหาอันเร้าร้อนของชายหนุ่มตลอดทั้งคืน
 
.............................................................................................
 
 END CHAPTER 13