เลวก็รัก

CHAPTER 13

ตอน  อ้อมกอดที่โหยหามาแสนนาน

ตอน อ้อมกอดที่โหยหามาแสนนาน

เป็นตอนที่โทโมะเอากระเ๋ป๋าของแก้วขึ้นมาเก็บบนห้อง

แก้วโผล่เข้ากอดชายหนุ่มด้วยความคิดถึงและโหยหา

อ้อมกอดนี้มาแสนนานจนกระทั่งเป็นของกันและกันอีกครั้ง

    หลังจากที่ทานอาหารเสร็จเรียบร้อยแก้วก็พาน้องเนยน้องแจมไปเข้านอน โทโมะหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้าของหญิงสาวมาเก็บไว้บนห้องของตัวเอง แก้วเปิดประตูเข้ามาในห้องของโทโมะก่อนจะโผล่เข้ากอดชายหนุ่มแน่น

โทโมะ // : ไม่ได้มีแต่เธอหรอกน่ะ ที่โหยหามัน

แก้ว // : หมายความว่ายังไง พูดให้ชัดเจนสิ 

  ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวขึ้นไปบนเตียงก่อนจะคร่อมทับเรือนร่างแล้วประกบปากจูบอย่างดูดดื่มเพื่อหาความหวานจากโพลงปากที่เขาโหยหามาแสนนานจนกระทั่งหญิงสาวครางส่งสัญญาณให้ชายหนุ่มได้รับรู้

แก้ว // : อือ 

โทโมะ // : ฉันรักเธอน่ะยัยแม่ของลูก

   ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกก่อนจะเลื่อนมาไซร์ซอกคอขาวจนเป็นรอยแดงจ้ำ และฉีกเสื้อยืดสีขาวของหญิงสาวออกจนขาดวิ่นเผยให้เห็นบราเซียลายลูกไม้ตัวสวยก่อนจะเอื้อมมือไปปลดตะขอบราเซียออกพร้อมคลึงเคล้งและดูดเม้มอกสวยจนหญิงสาวสะท้าน

แก้ว // : อ๊า อ๊ะ ทะ ที่รัก 

โทโมะ // : อ๊า ยะ ยอดรัก ของโมะ 

   ชายหนุ่มพูดจบก็ปลดพันธนาการของตัวเองและหญิงสาวออกจนหมดก่อนจะแยกเรียวขาของแก้วใจออกกว้างและดูดเม้มเนินสงวนของหญิงสาวจนเธอปล่อยน้ำรักเต็มใบหน้าหล่อเหลาของเขา

แก้ว // : อ๊า อ๊ะ ทะ ที่รัก กะ แก้วเช็ดให้น่ะ 

โทโมะ // : อ๊า ไม่เป็นไร แก้วพร้อมแล้วใช่ไหม

แก้ว // : พะ พร้อม

    หญิงสาวพูดจบชายหนุ่มก็สอดใส่แกนกลางความเป็นชายของเขาลงไปสู่กลีบผกาของหญิงสาวก่อนจะเริ่มขยับมันพร้อมดูดเม้มอกสวยของหญิงสาวอยู่นานตลอดทั้งคืนนั้นมีเพียงเสียงครางหวานหูของเธอและเสียงโหยหาอันเร้าร้อนของชายหนุ่มตลอดทั้งคืน

.............................................................................................

 END CHAPTER 13