เผลอรักยัยแวมไพร์เข้าซะแล้ว!!!

fang
ฟาง:ขึ้นตันไม้ก่อน//กระแสจิต
เฟย์:โอ้ยเจ็บขาอ่ะ//กระแสจิต
แก้ว:มาพี่เฟย์แก้วประคองพี่ฟางช่วยกันเร็ว//กระแสจิต
เขื่อน:นั่นใครอ่ะออกมาเด๋วนี้นะ
จะบอกว่าตอนนี้พวกเราหลบอยู่หลังต้นไม่ไม่ได้ขึ้นต้นไม้เพราะว่าจะประคองเฟย์ก็ใช้เวลาทุกคนเดินเข้ามาแล้วถ้าขึ้นไปทุกคนต้องรู้แน่นเลย
ป๊อป เขื่อน โมะ:นี่พวกเธอ!!!!!!!!
พ่อ:รู้จักกันหรอ
ป๊อป:ครับพ่อ
เขื่อน:แล้วนี่พวกเธอมาอยู่ที่นี่ได้ไงอ่ะ
เฟย์:เออคือว่าพวกเราหลงทางอ่ะกลับบ้านไม่ถูกเลยจะมาขอถามทาง
โมะ:แล้วพวกเธอเข้ามาได้ไง
แก้ว:ก็ประตูไม่ได้ล๊อกเลยเดินเข้ามา
โหน้องฉันโกโหกเป็นเรื่องเป็นราวเลยอ่ะสุดยอด
ป๊อป:ที่บ้านพวกเธอไม่ได้สอนหรอว่าอย่าเข้าบ้านคนอื่นก่อนได้รับอนุญาติ
ฟาง:ก็เรียกแล้วไม่มีคนมาเปิดอ่ะเลยเดินเข้ามาแต่เจอแมวเลยกริ๊ด
แม่:ป๊อปทำไมพูดกับเพื่อนแบบนั่นละพวกหนูเป็นเพื่อนป๊อปเขื่อโมะใช่มั้ยจ๊ะ
เฟย์ ฟาง แก้ว:ใช่มั่งคะ
พ่อ:หลงทางใช่มั้ยนี่ก็ดึกแล้วคงจะหิวเข้าไปกินข้าวในบ้านกันก่อน
เฟย์ ฟาง แก้ว:ขอบคุณค่ะ แบ่รๆๆ
พวกฉันหันไปแลบลิ้นใส่3คนนั้นหลังจากที่พ่อแม่ของนายป๊อปหันไปแล้ว
ป๊อป เขื่อน โมะ:นี่พวกเธอ!!!!!!
เฟย์:โอ้ยยยยยยยย
ฟาง:เฟย์เป็นอะไร
เฟย์:เจ็บขาอ่ะพี่ฟาง
แก้ว:ใช่ลืมเลยเป็นไงบ้างพี่เฟย์พอจะเดินไหวมั้ย
พ่อ:อ่าวมีแผลด้วยหรอ
แม่:เข้าไปทำแผลข้างในก่อนจ๊ะ
โอ้ยลำบากจังจะเดินไปถึงมั้ยอ่ะ
เขื่อน:มานี่เด๋วฉันพาไปเอง
หลังจากนั้นนายเขื่อก็เดินเข้ามาอุ้มยัยเฟย์พวกเรางงไปเลยอ่ะ
แก้ว:พี่ฟางอย่ามัวแต่งงเดินตามไปเร็ว
ฟาง:เออใช่ลืมไปเลยไปเร็ว
บ้านก็สวยดีนะท่าทางจะรวย
เขื่อน:มาเด๋วทำแผลให้
แม่:แล้วไปโดนอะไรมาจ๊ะ
เฟย์:หกล้มทับกิ่งไม้ค่ะ
พ่อ:แล้วบ้านพวกหนูอยู่ที่ไหนล่ะ
ฟาง:คือจำทางกลับบ้านไม่ได้อ่ะค่ะ
แก้ว:แต่คุนๆเหมือนจะอยู่ในซอยนี้
แม่:บ้านเลขที่เท่าไรจ๊ะ
เฟย์:เออ 3/85 ค่ะ
พ่อ:อ๋อบ้านท้ายซอยนี่เอง
แม่:งั้นให้ป๊อปไปส่งนะจ๊ะ
ป๊อป:ไม่เอาไม่ไป
พ่อ:ไม่ได้นะต้องช่วยเพื่อน
แม่:ยังไงก็ต้องไปส่งเขื่อนกับโมะอยู่แล้วก็ไปส่งเออพวกหนูชื่ออะไรนะจ๊ะ
ฟาง:หนูชื่อฟางค่ะส่วนคนนั้นเฟย์แล้วแก้วน้องสวาฟางค่ะ
แม่:อ๋อจ๊ะเลยไปส่งฟางเฟย์แก้วเลยเข้าใจมั้ยป๊อป
ป๊อป:ครับแม่ไปกันได้แล้วไป
//บนรถ//
ในรถเบียดมากเลยอ่ะข้างหน้า2ข้างหลัง4จะไม่มีอากาศหายใจแล้ว
ป๊อป:นี่พวกเธออยู่แถวนี้หรอ
ฟาง:ก็ใช่สิ
โมะ:แล้วทำไมหลงทางอ่ะ
แก้ว:เอาไงดีพี่//กระแสจิต
เฟย์:ไม่รู้สิคิดไม่ออกแล้ว//กระแสจิต
ฟาง:เอางี๊บอกว่าพี่งย้ายมาอยู่//กระแสจิต
โมะ:อ่าวเงียบเลยว่าไงล่ะ
แก้ว:พวกเราพึ่งย้ายมา
เขื่อน:ย้ายมาจากไหนหรอ
เฟย์:ที่โลกมนุษย์มันไม่มีที่เดี่ยวหรอ//กระแสจิต
ฟาง:พี่ก็ไม่รู้ว่าย้ายมาจากที่ไหนมันหมายความว่าอะไร//กระแสจิต
แก้ว:เอาไงดีอ่ะพี่//กระแสจิต
ฟาง:นั่นบ้านเราใช่ป่ะ//กระแสจิต
เฟย์:ใช่จริงๆๆด้วย//กระแสจิต
ฟาง:นั้นไงบ้านพวกเราจอดเลยขอบใจที่มาส่งนะ
หลังจากนั้นก็รีบลงจากรถเพราะไม่รู่ว่าพวหนั้นจะถามอะไรแปลกๆๆอีกมั้ย
โมะ:เด๋วสิจะไม่เชิญพวกเราเข้าบ้านหน่อยหรอ
แก้ว:ทำไมต้องเชิญอ่ะ
เขื่อน:ก็มันคือมารยาทไงเวลาที่มีคนมาส่งเราก็ต้องเชิญเขาเข้าบ้านไปกินน้ำกินท่า
เฟย์:อะไรนะกินน้ำกินท่าแถวนี้มีท่าเรื่อด้วยหรอ
ป๊อป:นี่พวกเธอเป็นคนรึป่าวพูดอะไรไปก็ไม่รู้เรื่อง
ฟาง:พวกฉันก็คนสิไม่ให้เป็นคนแล้วจะให้เป็นอะไร
แก้ว:พอแล้วเข้าบ้านเถอะพี่
//ในบ้าน//
ฟาง:อะไรคือย้ายมาจากไหนที่โลกมนุษย์ไม่ได้มีที่นี่ที่เดี่ยวหรอ
เฟย์:แล้วมารยาทคืออะไรอ่ะ
แก้ว:ไม่รู้เหมือนกันงงมากทำไมมนุษย์มีอะไรซับซ้อนจังเลย
- - - - - ปิ๊บ- - - - - -
ท่านแม่:พวกเจ้าทุกคนขึ้นไปที่กระจกเด๋วนี้
เฟย์ ฟาง แก้ว:ค่ะ
//หน้ากระจก//
ท่านแม่:เรื่องที่พวกเจ้าสับสนกับคำพูดของมนุษย์พวกนั้นพรุ่งนี้จะมีคนไปหาพวกเจ้าที่บ้านสองคน
ฟาง:ใครกันคะท่านแม่
เฟย์:แล้วมาทำไม
ท่านแม่:เขาเป็นลูกครึ่งแวมไพร์เหมือนพวกเจ้าอยู่บนโลกมนุษย์มานานเขาจะมาสอนพวกเจ้าเกี่ยวกับพวกมนุษย์
แก้ว:แล้วเขาชื่ออะไรคะ
ท่านแม่:เด๋วพวกเจ้าก็รู้เอง
อ่าวหายไปแล้วเร็วจัง