เผลอรักยัยแวมไพร์เข้าซะแล้ว!!!

เช้ารุ่งขึ้น
บึ้มๆๆๆ(เสียงรถ)
“ใครมาอ่ะ”ฟาง
“เดี๋ยวไปดูให้ค่ะ”แก้ว
“นี่นายมาทำไมกันเนี่ย”แก้ว
“ก็มารับพวกเธอไปร.ร.ไง”เขื่อน
“จะมารับทำไมพวกฉันไปเองได้”แก้ว
“จะไม่เชิญให้เข้าบ้านหน่อยหรอไง”โมะ
“ลืมเชิญ”แก้ว
“อ่าวมากันทำไมเนี่ย”เฟย์
“มารับพวกเธอไปร.ร.”เขื่อน
“อืมงั้นรอพวกฉันกินข้าวก่อนแล้วกันนะว่าแต่พวกนายกินข้าวเช้ามารึยัง”ฟาง
“ยังจะให้กินด้วยหรอ”ป๊อป
“อืมจะกินด้วยกันมั้ยถ้ากินก็ไปตักข้าวมา”ฟาง
“เดี๋ยวทำไมวันนี้เธอพูดดีกับฉันจัง”ป๊อป
“แล้วทำไมต้องไม่พูดดีด้วยอ่ะรีบๆๆมานั่งกินแล้วไปร.ร.เถอะ”ฟาง
ทุกคนนั่งกินข้าวกันด้วยความเงียบเพราะวันนี้ฟางแปลกมากจึงอึ่งไปตามๆๆกัน
ที่ร.ร.
“ตอนเย็นกลับด้วยกันนะ”ป๊อป
“ถามฉันหรออืมได้”ฟาง
“งั้นเธอกลับกับฉันนะเฟย์”เขื่อน
“อืมได้”เฟย์
“ก็เหลือเธอคนเดียวคงไม่กลับคนเดียวหรอกนะเดี๋ยวกลับกับฉันนะ”โมะ
“รู้แล้วน่า”แก้ว
พักกลางวัน
“โมะฉันถามอะไรแกหน่อยดิตอบความจริงนะ”เขื่อน
“เออจะถามไรอ่ะ”โมะ
“แกชอบแก้วใช่ป่ะ”เขื่อน
“เอ่อ.............แกจะบ้าหรอใครจะไปชอบแวมไพร์แบบนั้นได้”โมะ
“แหมะทำไมต้องอำอึ่งด้วยแกยอมรับมาเหอะ”เขื่อน
“เออฉันชอบรับว่าฉันเริ่มรู้สึกกับแก้วไม่เหมือนเดิมแล้ว”โมะ
“ฉันว่าแล้ว”เขื่อน
“แล้วแกอ่ะเขื่อนคิดอย่างไงกับเฟย์”โมะ
“ไม่เห็นต้องถามเลยน่ารักๆแบบนั้นไม่ชอบได้ไง”เขื่อน
“ยอมรับง่ายจัง”โมะ
“คุยไรกันอยู่”ป๊อป
“เออพี่ป๊อปถามไรหน่อยดิ”เขื่อน
“แต่พี่ป๊อปต้องพูดความจริงนะสัญญา”โมะ
“ฉันเคยโกหกอะไรพวกแกหรอไงสัญญาจะถามไรว่ามา”ป๊อป
“พี่ป๊อปรู้สึงอย่างไงกับฟาง”เขื่อน
“ทำไมต้องถามคำถามนี้ด้วย”ป๊อป
“ผม2คนดูพี่ป๊อปออกนะว่าเริ่มรู้สึกกับฟางไม่เหมือนเพื่อนแล้วแต่ไม่แน่นใจก็เลยมาถาม”โมะ
“ที่พวกนาย2คนรู้สึกมันก็เรื่องจริงแต่พี่ยังไม่น่นใจเลยว่าฟางจะรู้สึกกับพี่เหมือนที่พี่รู้สึกกับฟางรึป่าว”ป๊อป
“งั้นพวกเราก็ตกหลุมรักแวมไพร์เข้าซะแล้ว”เขื่อน
ตอนเย็น
“ไปกลับบ้านเหอะ”ป๊อป
“แยกกันนะ”เขื่อน
“เดี๋ยวเขื่อนโมะห้ามพาน้องฉันไปไหนนะพากลับบ้านเลยเข้าใจมั้ย”ฟาง
“รับทราบ”เขื่อน , โมะ
ที่บ้านสาวๆๆๆ
“พี่ฟางเรื่องที่พี่ใช้พลังบังคับป๊อปไม่ได้แล้วอ่ะ”เฟย์
“แสดงว่าพี่ฟางก็เริ่มรู้สึกชอบป๊อปแล้วใช่มั้ย”แก้ว
“อย่าพูดเรื่องนี้อีก”ฟาง
“ขอโทษค่ะ”เฟย์ , แก้ว
“พี่ก็ขอโทษที่เผลอดุเรา2คนไป”ฟาง
“พี่ฟางอย่าว่าแก้วเลยนะพี่ฟางไม่คิดจะมีความรักแล้วหรอ”แก้ว
“พี่ไม่กล้าที่จะมีความรักแล้วพี่กลัวจะเจ็บเหมือนครั้งที่แล้ว”ฟาง
“แต่เฟย์ว่าพี่ฟางก็น่าที่จะลองดูนะคะเฟย์ว่าป๊อไม่น่าใช่คนแบบพิชชี่นะคะ”เฟย์
“อย่าพูดชื่อพิชชี่ให้พี่ได้ยินอีกนะ”ฟาง
“ขอโทษค่ะเผลอหลุดปากไป”เฟย์
“แก้วเห็นด้วยกับพี่เฟย์นะพี่ฟาง”แก้ว
“พอเถอะอย่างไงแวมไพร์อย่างพวกเราก็มีความรักกับมนุษย์ไม่ได้”ฟาง
“จำได้ค่ะแล้วทำไมท่านพ่อเป็นมนุษย์ยังสามารถรักกับท่านแม่ที่เป็นแวมไพร์จนมีพวกเรา3คนได้อ่ะคะ”เฟย์
“แล้วเฟย์เคยรู้มั้ยกว่าพวกท่านจะมารักกันจนทุกวันนี้ได้มันยากลำบากขนาดไหน”ฟาง
“แก้วกับพี่เฟย์ไม่เคยรู้ทำไมพี่ฟางรู้แสดงว่าท่านแม่กับท่านพ่อก็เล่าให้พี่ฟางฟังอ่ะสิคะ”แก้ว
“ใช่พวกท่านเกือบจะโดนเผาเพราะตามกฎของแวมไพร์แล้วแวมไพร์ไม่สามารถรักกับมนุษย์ได้ถ้าถูกจับได้ว่าฝ่าฝืนกฏจะถูกจับเผา”ฟาง
“ข้อนั้นทราบค่ะแต่ทำไมท่านทั้ง2ยังมีชีวิตอยู่อ่ะคะ”เฟย์
“ก็เพราะว่าพวกท่านได้ยื่นข้อเสนอไว้กับกระทรวงของแวมไพร์ว่าเมื่อท่าน2คนได้มีบุตรบุตรของพวกท่านต้องออกตามหาไซคีกลับไปสู่โลกแวมไพร์ให้ได้”ฟาง
“ไซคีคือสิ่งที่พวกเราตามหานี่คะ”แก้ว
“ใช่พวกเราถึงต้องมาที่โลกมนุษย์ไง”เฟย์
“พี่ว่ารอช้าไม่ได้แล้วนะพี่เป็นห่วงท่านพ่อกับท่านแม่”ฟาง
“งั้นต้องเริ่มหาจริงๆๆจังๆๆแล้วแหละค่ะ”แก้ว
“เฟย์แก้วถ้าพี่จะย้ายที่อยู่เรา2คนจะว่าไง”ฟาง
“ทำไมต้องย้ายคะ”เฟย์
“แก้วว่าอยู่ที่นี่ก็ดีแล้วนะคะ”แก้ว
“พี่ไม่อยากเจอป๊อปเขื่อนโมะแล้ว”ฟาง
“ทำไมต้องไม่อยากเจออ่ะคะพวกนั้นเขาก็ดีนะ”เฟย์
“พี่รู้นะว่าเรา2คนคิดอย่างไงกับเขื่อนโมะเรา2คนก็รู้ไม่ใช่หรอว่ามันเป็นไปไม่ได้พี่ต้องตัดไฟตั่งแต่ต้นลม”ฟาง
“เฟย์ก็รู้ว่าพี่ฟางคิดอย่างไงกับป๊อปถ้าพี่ฟางไปก็เท่ากับพี่ฟางทำร้ายตัวเองไม่ใช่แค่ตัวเองนะเฟย์กับแก้วด้วย”เฟย์
“พี่ฟางพี่เฟย์ใจเย็นๆๆค่ะ”แก้ว
“แล้วเฟย์ไม่คิดถึงผลที่มันตามมาหรอไงไม่แหละพี่จะย้ายบ้านถ้าใครไม่เห็นด้วยพี่ไม่สนทุกคนต้องทำตามพี่”ฟางพูดจบก็เดินขึ้นห้องไป
“พี่ฟางเอาแต่ใจตัวเองที่สุดไม่รับฟังความคิดของใครเลยถ้าเรื่องทุกอย่างจะเกิดอะไรก็ห้ามไม่ได้ในเมื่อทุกอย่างมันถูกกำหนดไว้แล้ว”เฟย์
“พี่เฟย์ใจเย็นๆๆนะที่พี่ฟางเขาทำเพราะเป็นห่วงพวกเราทั้งหมดพี่เฟย์ลองคิดดูนะถ้าเรารักกับมนุษย์อะไรจะเกิดขึ้นกับครอบครัวเรา”แก้ว
“มันก็จริงงั้นพี่ขอขึ้นไปนอนพักดีกว่า”เฟย์
“ค่ะ”แก้ว
“พวกนี้รักกับมนุษย์หรอหึพวกแกต้องเจอดี”

ขอคอมเม้นยอะๆๆหน่อยสิ มันใกล้จบแล้ว

                                 ด้วยความปราถนาดีจาก  FAMIME :D