เผลอรักยัยแวมไพร์เข้าซะแล้ว!!!

Fangเดซี่:ทำให้พวกมันเอ๋อไปเลยพี่พารินพาร่า:เจ๋วเลยเคซี่ไม่น่าเชื่อว่าจะคิดได้พาริน:พาร่าอย่าไปว่าเดซี่สิดีเลยงั้นพี่จัดการเองป๊อป:เห้ยเด๋วทำไมถึงเรียกกันว่าพารินพาร่าเดซี่หละ3พี่น้อง:555+โมะ:หัวเราะทำไมเขื่อน:แวมไพร์บ้าก็เป็นว่ะ555+พาร่า:หุบปาก!!!!!!!!!!!จะตายแล้วยังมาปากดีอีกพาริน:บอกก็ได้พารินคือชื่อของฉันพาร่าชื่อเฟย์เดซี่ชื่อแก้วแต่ที่ทุกคนชื่อฟางเฟย์แก้วเพราะว่าเปี่ยบชื่อพาร่า:ไม่อยากให้พวกมนุษย์สงสัยเดซี่:แต่ก็มีมนุษย์ที่มันรู้มากเกินไปมารู้อย่างพวกนายไงพาริน:ถึงเวลาแล้วเอาเลยตอนนี้ฉันรวบรวมสติทั่งหมดแล้วจัดการทำให้พวกนั้นเอ๋อแต่เอ๋อไม่ได้แบบพูดไม่รู้เรื่องนะทุกอย่างจะเหมือนเดิมสามารถโต้ตอบกับคนอื่นได้แค่พวกเราสั่งอะไรจะเชื่อฟังและทำตามทุกอย่าง20นาทีผ่านไปฟาง:เสร็จแล้วเฟย์:แล้วจะทำไงกับพวหนี้ต่อแก้ว:ไม่รู้สิแก้วว่าปล่ยพวกมันไปเรียนก่อนที่คนอื่นจะสงสัยดีกว่าแล้วพวกเราค่อยมาคิดกันต่อจากนั้นเฟย์ก็ดีดนิ้วให้พวกนั้นตื่นเขื่อน:นี่พวกเธอทำรพวกฉันเฟย์:พี่ฟางทำไมไม่เอาแบบพูดไม่ได้ไปเลยอ่ะเฟย์ลำคาญ- -*ฟาง:แค่นี้อ่ะดีแล้วเด๋วคนสงสัยโมะ:จะบอกได้ยังว่าทำไรพวกเราแก้ว:ก็ทำให้พวกนายเป็นทาสพวกเราทำตามที่พวกเราสั่งทุกอย่างป๊อป:ไม่มีทางถ้าพวกฉันไม่ทำพวกเธอก็ทำไรพวกเราไม่ได้ฟาง:ลองดูมั้ยไปยิบน้ำมาให้ฉันแก้ว1ป๊อป:ไม่มีทางเห้ย!!!!ทำไมขาฉันมันเดินไปเองอ่ะ3สาว:5555+โมะ:นี่เรื่องจริงหรองั้นแสดงว่าพวกเธอก็เป็นแวมไพร์จริงๆๆอ่ะดิแก้ว:ใช่งั้นสิ่งที่จะสั่งเป็นอย่างแรกคือให้พวกนายไปบอกทุกคนว่าที่พวกนายว่าพวกฉันเป็นแวมไพร์ไม่ใช่เรื่องจริงเฟย์:จากนั้นแก้ข่าวหมดแล้วกลับไปเรียนแล้วหุบปากเรื่องแวมไพร์ใว้ใครถามอะไรเกี่ยวกับแวมไพร์ก็ให้บอกว่าไม่รู้ฟาง:เลิกเรียนแล้วมาหาพวกฉันที่หน้าตึกเข้าใจมั้ยเขื่อน:ไม่เข้าใจไม่ทำเห้ย!!!นี่ทำไมขาฉันมันเดินไปเองอ่ะ3สาว:5555+ฟาง:งั้นพวกเราไปเรียนบางดีกว่าตอนเย็นเจอกัน*เวลา4โมงเย็นที่หน้าตึก*โมะ:นี่พวกเราเดินมาตามคำสั่งของพวกนั้นจริงๆๆหรอป๊อป:พี่ว่าที่พวกนั้นพูดทุกอย่างคือเรื่องจริงนะเขื่อน:ใช่ไม่งั้นไม่เป็นแบบนี้หรอกโมะ:อืมเอาเหอะมันคงไม่แย่มากหรอกนะฟาง:มาแล้วหรอเฟย์:มาเร็วดีนะแก้ว:งั้นไปเลยมั้ยโมะ:เด๋วไปไหนฟาง:ไปกินไฮกรีม*ที่ร้านไฮกรีม*กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดขอคอมเม้นด้วยนะค่ะ