MY SORTY แผนก็การรัก ของยัยจอมซ่า

9.9

เขียนโดย True_Love

วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 20.59 น.

  1 chapter
  15 วิจารณ์
  4,964 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
My sorty แผนก็การรักของ ยัยจอมซ่า
 
 

 
 
 
ที่นี่แล้วสิ โรงเรียน sorty กว่าฉันจะมาถึงได้ก็แทบตาย
 
ฉันเดินเข้าไปข้างใน แววตาก็มองนั้นมองนี้แปปๆ โธ่ !!! สุดยอดเลยวิวสวยมาก ต้นไม้ก็เยอะแยะเต็มไปหมด
 
ตุ๊บ!!!
 
โครม !!
 
" โอ๊ย !!"
 
ฉันร้องออกมาเสียงหรง เมื่อใครก็ไม่รู้วิ่งมาชน สายตาสั้นรึไงฮะ !!
 
" นี่นาย เดินดีๆไม่เป็นเหรอ ซุมซาม !!!"
 
พอฉันเงยหน้าขึ้นไปตามเสียงก็พบกับหญิงสาวร่างบาง เธอสวยมาก ปากนิด จมูกหน่อย ผิวขาว 
ท่าทางจะเป็นลูกคนมีรวยละดับ แต่ปากต่ำสิ้นดีเลย !!!
 
" ยังจะมานั่งทำหน้าบื้อขวางทางอยู่ได้ ถอยไปเซ่ ฉันรีบนะ "
 
ฉันเงียบก่อนจะลุกขึ้นมาขยับแว่นตา พรางปัดฝุ่นที่มันติดตามเสื้อ  
 
" อย่าให้เจออีกนะ ไอ้บ้า น่ารำคาญ " 
 
เธอว่าพร้อมกับเดินมาชนไหล่ฉันอย่างตั้งใจ แต่ยังไม่วายสงสายตาจอมหยิ่งมาให้ฉันด้วย ทำไมเธอนิสัยแย่อย่างนี้ หึ 
 
แล้วเมื่อกี้เธอคิดว่าฉันเป็นผู้ชายสินะ เสื้อผ้า หน้าผม คบซุด ก็แง่ละสิ สภาพของฉันตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับผู้ชายติ๊งต๊องคนหนึ่ง -  -
 

ณ ห้องเรียน BK 2
 
" ซุบซิบๆๆๆๆๆ ๑>#///@!@<><"
 
พอเก่าเข้ามาในห้องก็เกียบจะถอยขากลับ ทำไมเสียงดังอย่างนี้เนี่ย ไม่ตั้งใจเรียนเอาซะแต่ละคน ซ่าๆทั้งนั้น บางคนก็เล่นเกม แต่งหน้า ทำผม นอน แล้วก็นั่งเมาส์ เหอะ !! นี่เหรอโรงเรียนผู้ดี
 
ฉันนั่งทำหน้าเซ็ง ก่อนจะเอาหนังสือมาเปิดอ่าน แต่มันไม่มีสมาธีเอาซะเลย โอ๊ย !!!!ไม่ไหวแล้วนะ -*-
 
ว่าแล้วฉันก็วิ่งออกมาจากห้องบ้าบอนั้นทันที ไปหามุมสงบๆ นั่งอ่านหนังสือดีกว่า
 
เอ๊ ! และแล้วสายตาของฉันก็ไปสดุดกับห้องๆหนึง ไม่แน่ใจนะว่าเป็นห้องอะไร แต่ท่าทางมันเงียบมาก วงว่าคงไม่มีใครอยู่นะ
 
แอด !!!!
 
ฉันรีบเดินไปเปิดประตู และเดินเข้าไปข้างใน  0.0 แต่มีกับมีแสงอะไรก็ไม่รู้เข้าตา มันสว่างมาก อะไรกัน !!!
 
" ใครอะ "
 
ร่างสูงที่โผร่ ออกมาจากด้านหลัง ทำเอาฉันแทบสดุ้ง  โอ๊ย !! มาแบบนี้ตกใจนะเนี่ย
 
" นายคงเป็นแฟนคลับกลุ่ม  Black night สินะ "
 
เขาว่าพรางยิ้มที่มุมปากเบาๆ อะไรกันว่ะ ฉันงงไปหมดแล้ว
 
"กลุ่ม  Black night อะไรเหรอ ? "
 
" ฮ่าๆๆๆ เด็กใหม่ใช่ป่ะ ถึงไม่รู้จักพวกเราอ่า"
 
อีกคนที่เพิ่งลุกจากเก้าอี้เดินมาตบไหล่ฉันเบาๆ แววตากวนๆ กับรีมฝีปากที่กำลังฉีกยิ้มมาให้ฉันอย่างเป็นมิด
 
" ฉันชื่อเขี่อนนะ ส่วนคนที่ยืนข้างนายอะ ชื่อป๊อปปี้  "
 
"..."
 
" แล้วก็นั่น คนที่ทำหน้าหล่อๆอยู่มุ่มหน้าต่างอะ ชื่อโทโมะ "
 
เขื่อนว่า ก่อนจะชี้ไม้ชี้ไป ทางผู้ชายหน้าเหมือนลูกครึ่งหญีปุ่น หล่อมาก ตัวสูง รูปร่างดี คิ้วเข็ม จมูกโด่ง บวกกับเส้นผมสีดำสนิท มันยิ่งทำให้มีเสน่ห์มากขึ้นเมื่อโดนแสงแดดที่สวดส่องเข้ามาจากหน้าต่าง แต่ท่าทางจะเก๊กน่าดู -0-
 
" อ๋อ ฮะ "
 
ฉันพยักหน้า พร้อมกับจะเดินออกไปข้างนอก แต่มือหนาของเขื่อนก็ยื่นมาคว้านแขนฉันไว้
นายเกิดมีปัญหาอะไรกับฉันรึเปล่า นายหัวทอง !!!
 
" อ้าว จะรีบไปไหนซะละ "
 
"  ต้องรีบไปอ่านหนังสือฮะ และที่สำคัญ ฉันไม่ใช่แฟนคลับของพวกนายด้วย "
 
" จริงเหรอ "
 
ป๊อปปี้ เอ่ยขึ้นพรางขม้วดคิ้วอย่างงงๆ
 
" อืม ต้องไปก่อนนะ "
 
ฉันรีบสบัดมือออกจากไอ้หัวทองนั้น ก่อนจะก้าวขาออกมา แต่…. พื้นมันมีอะไรลื่นๆ พอเดินไปเท่านั้นแหละ
 
โครม !!!!
 
เพื๊ยงงงงงงงงง!!!
 
ฉันเซ่ล้มลง หัวแทบทิมลงกะพื้น โอ๊ย !! ทำไมเป็นซวยอย่างนี้ T^T
รู้สึกว่าเหมือนมีอะไรแตก พอหันไปดูปุ๊บ อ๊ายยยยยยยยยยยยยย >0< แจกันนี่น่า
 
" เห้ย นาย แจกันฉัน !!! "
 
ผู้ชายที่นั่งเก๊กหล่อมาตั้วแต่ต้น วิ่งพรวดพราดเข้ามาอย่างรวดเร็ว แต่เขาไม่ได้วิ่งมาช่วยฉัยหรอก เขาวิ่งไป จับแจกันของเขา = =
 
" นายทำบ้าไรว่ะ !!!"
 
เขาชี้หน้าฉันใหญ่เลย ทำเอาเหอ ไปเลยเรา - -
 
"เอ่อ ไม่เป็นไรนะน้อง "
 
เขื่อนเดินเข้ามาพยุ้งฉัน แปกแฮะ ทำไมนายดีกับฉันจังเลย ขนาดเหตุการแบบนี้เขายังยิ้มให้ฉันได้เลย
ผิดกับอีตาผีหญีปุ่นหน้าหล่อนั้น หันมามองฉันแต่ละที่แผร่รังสีอำมาหิต มาให้ฉันตลอด
 
" นายจะเอาไงห๊ะ!!"
 
ไอ้ผีหญีปุ่นตวาดฉันเสียงดัง ฉันได้แต่ก้มหน้า นั่นสิฉันจะเอาไง - -
 
" เฮ้ย ไอ้โทโมะใจเย็นดิ "
 
ป๊อปปี้ทักขึ้น แต่สีหน้าของเขามันแสดงบอกว่าพร้อมจะหักคอฉันได้ทุกเมื่อ
 
" ไม่เย็นมันแล้ว นี่นายรู้มั้ยว่าแจกันของฉัน ราคาเท่าไร !!"
 
" จะไปรู้เหรอฮะ "
 
" 8 ล้าน "
 
"อะไรนะ 8 ล้าน !!!"
 
ฟังแล้วฉันอยากจะเป็นลม แจกันบ้าอะไรฟะ 8 ล้าน เหอะ อยากจะบ้าตายจริงๆ  ขนาด ขายบ้าน ขายรถยังไม่ได้ถึง เชียวหนึ่งเล๊ย -[]-
 
" นายต้องชดใช้ เข้าใจมั้ยไอ้หน้าอ่อน "
 
" ฉันจะเอาเงินที่ไหน มาใช้นายละ เงินจะซื้อข้าวก็ยังยากเลย !! - - "
 
" หึ พูดเป็นเล่นน่า "
 
เขาอมยิ้มออกมาอย่าชั่วร้าย นายคงไม่เชื่อสินะ
 
" ฉันขอหย้ำว่าฉันไม่มีเงิน นายจะให้ฉันทำไรก็ได้ "
 
" งั้นเอางี้สิคร๊าบบบบ ชมรมเรายังไม่มีผู้ช่วยด้านอาหารเลย นายจะทำได้มั้ย "
 
เขื่อนเอ่ยขึ้นบ้าง
 
" อืมมม หน้าสนใจ "
 
ป๊อปปี้ว่า ก่อนจะหันมองหน้าฉันอย่างขุ่นคิด
 
" เอ่อๆ ถ้างั้นก็ได้ ต่อไปนี้ นายจะเป็นหนึงในสมชิกของฉัน มีหน้าที่ดูแลพวกเรา จนกว่าจะหมดหนี้ที่นายก็ไว้ เก็ตมะ !?"
 
"หา =0= "
 
 
เม้นหน่อยนะค่ะ รู้สึกว่าจะไม่มีเม้นเลยอะ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะค่ะ
 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา