รักวุ่นวายของยัยหน้าใส

ห้องเรียน

เมื่อเฟย์กำลังเข้าห้องแต่โดนป๊อปปี๊เดินชน

ป็อปปี๊ : เดินยังไงของแกเนี้ยห้ะ!!  (ป๊อปปี๊โวยวาย)

เฟย์ : นี้แกเป็นคนชนฉันเองน้ะ ไม่ขอโทษยังมาด่ากันอีก (เฟย์พูดอย่างเหลืออดเมื่อป๊อปปี๊เป็นคนชนตัวเองแล้วยังมาโวยวายอีก)

หวาย : แกเป็นคนชนเพื่อนฉัน ไม่มช่เพื่อนฉันที่เดินชนแก เพื่อนฉันไม่ผิดแกเป็นคนผิดจำไว้ยัยเฟย์!!

เขื่อน : หยุดได้แล้ว! เราเป็นคนเห็นเองน้ะว่าป๊อปปี๊เดินชนเฟย์อ้ะ

ป๊อปปี๊ : เขื่อนค่ะ ป๊อปปี๊ไม่ได้ชนน้ะ นัง...เฟย์เขาชนป๊อปปี๊น้ะ (ป๊อปปี๊ทำเสียงอ้อนใส่เขื่อน)

เฟย์ที่ยืนอยู่ถึงกับอึ้งที่เขื่อนกับป๊อปปี๊รู้จักกัน ในเมื่อเขื่อนเพิ่งจะเข้ามาเรียนในวันแรกแล้วรู้จักแค่พวกเฟย์เท่านนั้น

เฟย์ : รู้จักกันด้วยหรอ (เฟย์พูดเสียงเบามากจนแทบไม่ได้ยินแต่เคนตะได้ยินจึงกระซิบล้อเฟย์)

เคนตะ : หึงหรออ้ะดิ (เคนตะกระซิบกับเฟย์)

เฟย์ : หึงอะไร ไอ้ลิงแกตายแน่ (แล้วเฟย์ก็วิ่งไล่เคนตะ)

หลังจากที่เฟย์วื่งไล่เคนตะเสร็จ ครูก็เข้ามาสอน ทุกคนต่างเรียนกันยกเว้นแก้วกับเฟย์ที่หลับไม่สนใจใคร

หลังเลิกเรียน

ฟาง : นี้แก้ว,เฟย์ตื่นได้แล้ว เลิกเรียนแล้ว

เฟย์ : อือ (กำลังงัวเงียเพราะโดนปลุกให้ตื่น) เลิกเรียนแล้วหรองั้นกลับบ้านกัน

แก้ว : ไปเหอะกลับบ้านกัน

โทโมะ : ตื่นมาก็จะกลับเลยน้ะ ยัยโหด

แก้ว : ฉันจะกลับมันเรื่องไรของนายเนี้ย ยุ่งตลอด

เฟย์ : จะทะเลาะกันอีกนานมั้ยห้ะ! จะกลับบ้าน

เขื่อน : ผมไปส่งน้ะครับ

เฟย์ : ไม่เป็นไร ฉันกลับกับพี่ฟางและแก้ว

ฟาง : เฟย์คือว่าเราต้องไปช่วยอาจารย์ทำงานอ้ะ ไปก่อนน้ะ

เฟย์ : อื้ม แล้วเจอกันที่บ้านน้ะ (เฟย์บอกฟางแล้วหันไปหาแก้ว) แก้วกลับบ้านกัน

~~ ขอคืนแล้วไปเริ่มไปใหม่ กับใครสักคนที่ไม่ใจร้ายขอคืนเพราะมันเสียดาย ส่วนความรักนั้นฉันคงให้เธอขอคืน ขอคืน..~

  แก้ว : ฮัลโหล ว่าไงพี่กิ่ง มีไรหรอ

กิ่ง : แก้ววันนี้แม่กลับมาจากอเมริกาอ้ะ แกไปรับแม่ที่สนามบินหน่อยดิ ฉันติดงานอ้ะ

แก้ว : ได้ๆ แปปน้ะเดี๋ยวกำลังไป แล้วเจอกันน้ะพี่

หลังจากแก้ววางสายไป แก้วก็หันมาบอกกับเฟย์

แก้ว : เฟย์ฉันไปรับแม่ที่สนามบินน้ะ แกกลับเองได้ป้ะ อ๋อแล้วฉันว่าจะกลับไปอยู่บ้านฉันน้ะ ไปก่อนน้ะ

เฟย์ : อื้ม ไปเหอะ กลับเองได้

แล้วแก้วก็ไปรับแม่ที่สนามบิน

เฟย์ : แล้วฉันจะกลับยังไงเนี้ย

เขื่อน : เราไปส่งน้ะ

เฟย์ : ก็ได้ (แล้วเฟย์ก็กลับ้านกับเขื่อน)

บนรถ

เฟย์กับเขื่อนกลับบ้านด้วยกัน ทั้งคู่เงียบมาตลอกทาง เฟย์เห็นดังนั้นจึง แกล้งหลับไปจนถึงบ้าน

เขื่อน : เฟย์ถึงบ้านแล้ว (เขื่อนค่อยๆปลุกเฟย์)

เฟย์ : อือ (เฟย์ตื่นเพราะเขื่อนปลุก) อื้ม งั้นเราไปก่อนน้ะ บ๊ายบาย

เขื่อน : ครับไปน้ะ (แล้วเขื่อนก็ขับรถออกไป เฟย์มองจนรถลับตราไปแล้วเดินเข้าบ้าน))

ม๊า : เฟย์ใครมาส่งจ๊ะลูก

เฟย์ : เพื่อนค้ะม๊า พอดีพี่ฟางต้องช่วยครูอ้ะ

ฟาง : กลับมาแล้วค้ะ อ้าวแล้วแก้วละเฟย์

เฟย์ : อ่อ แก้วไปรับแม่ที่สนามบินแล้วก็ไปนอนบ้านอ้ะ

ฟาง : อื้ม

ม๊า : มากินข้าวกันดีกว่าจ๊ะสาวๆ

เฟย์ : มีไรกินบ้างอ้ะม๊า

ม๊า : ของที่เฟย์ชอบทั้งนั้นแหละลูก

ฟาง :  แล้วที่ฟางชอบอ้ะ

ม๊า : ก็มีจ๊ะ มากินข้าวกันดีกว่าจะได้ขึ้นนอน

หลังจากที่ทุกคนกินข้าวเสร็จก็ขึ้นห้อง

ห้องเฟย์

เฟย์  : เฮ้อ นี้เราเป็นอะไรเนี้ย คิดถึงแต่ไอ่หน้ายาว

เฟย์คิดไปคิดมาคิดไปเรื่อยจนหลับไป

...................................................................................................................................................................................................................................................................................................

อัพแล้วน้ะ ขอโทษน้ะพอดีว่ามันเกิดเรื่องนิดหน่อย : )