เรื่องรักเรา...........^_^

ตอนที่ 27
ย้อนกลับไปก่อนที่ฟิล์มจะยิงปืน
“อะ.....เอ่อ....ชะ...ชั้นแค่ขอเข้าห้องน้ำ”ป๊อปปี้พูด
“ไม่จริงมันมาเล่าเรื่องทุกอย่างให้ไอ 5 คนนี้ฟัง”พิชชี่พูดอีก
“งั้นตายเลยละกัน”ฟิล์มพูดแล้วกดอะไรก็ไม่รู้ที่ปืน
ปัง!!!!!!!!!!
“เควิน เควิน  นายอย่าตายนะ”ป๊อปปี้คิดไว้แล้วว่าต้องตายแต่กลับเป็นเควินที่มารับลุกปืนแทน
“เรารักเธอนะ”เควินพูดแค่นี้และสิ้นลมหายใจ…………….......
“เห้ย เควินๆๆๆ”กั้ง กวัง พิชชี่ คยองเท จีโฮ ต่างก็เรียกชื่อเพื่อนของตน
“ไอพิชเพราะมึงคนเดียว ถ้ามึงไม่พูดเรื่องทุกอย่างก็ไม่เกิดหรอก”กวังด่าพิชชี่ด้วยอารมที่โกรธมากๆ
“ไม่ตายใช่มั๊ยงั้นเธอมานี่เลย”ฟิล์มพูดเสร็จก็ลากป๊อปปี้ไปเลย
“เห้ยป๊อป”กั้งเรียกป๊อป
“ไม่อยากตายอย่าแส่”ฟิล์มพูดแล้วเล็งปืนมาที่กั้ง กั้งก็หยุดอยู่แค่นั้นเพราะตัวเองไม่มีอาวุธสู้ได้
กับสู่ปัจจุบัน
“ไงน้องป๊อปยอมพี่มั๊ย แต่ยอมหรือไม่ยอมสุดท้ายก็ต้องยอมอยู่ดี”ฟิล์ม
“ไอเราก็นึกว่าพามาฆ่า  ที่แท้ก็พามา...................นี่เอง”ป๊อปปี้พูดแล้วก็เดินไปคล้องคอฟิล์ม
“สวยๆแบบนี้ใครจะกล้าฆ่าลง”ฟิล์มพูดแล้วเอามือลูบหน้าป๊อปปี้
“หึ งั้นอย่าเลยเรามาสนุกกันเลยดีกว่า” ป๊อปปี้พูดเสร็จก็ถอดเสื้อคลุมของตัวเองเหลือแต่เสื้อกล้าม
“เดี๋ยวพี่จะจัดให้แจ่มๆเลย”ฟิล์มก็นังโง่โดนป๊อปหลอกอยู่
แล้วฟิล์มก็เอามือรวบเอวป๊อปปี้ไว้และเอาหน้าซุกไซร้ป๊อปปี้ก็แกล้วทำเป็นว่าเคลิ้มลูกหลังฟิล์มพอลูบไปลูบมาก็เจอปืนที่เหน็บอยู่ที่กางเกงฟิล์มป๊อปปี้ก็ค่อยๆหยิบออกมาและจี้ไว้ที่ตัวฟิล์ม
“น้องป๊อปอย่าเอานิ้วมาแหน่ข้างหลังพี่ซิ”ฟิล์มก็พูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้ (ฟิล์มโง่เนอะปืนจ่อหลังยังคิดว่านิ้วเลย)
“ป๊อปไม่ได้ใช้นิ้วคะ”ป๊อปพูดแล้วยิ้ม
“แล้ว..............อะไรละ”ฟิล์มยังโง่อยู่
“ก็นี่ไง”ป๊อปปี้พูดเสร็จก็ถีบฟิล์มและเอาปืยจ่อหัวฟิล์ม
“เธอร้ายจิงๆ”ฟิล์มพูด
“พูดอีกซิ ชั้นจะยังให้สมองไหลเลย(โหด)”ป๊อปปี้พูดหน้าตาที่โกรธแค้น และ น้ำเสียงที่เอาจริง
“หึ”ฟิล์ม
“ทำไมชั้นสู้เป็นนะ”ป๊อปปี้พูด
“เหอะสู้ได้หรอ”ฟิล์มพูดแลวก็จับข้อมือป๊อปปี้บิดจนปืนหล่น
“โอ๊ยๆๆๆๆๆ ไอบ้าปล่อย”ป๊อปปี้ตะโกน
“เหอพราวนี้ไม่รอดแน่”ฟิล์มพูดแล้วโยนป๊อปปี้ไปที่เตียง ป๊อปปี้ก็กำลังจะหนีแต่ก็สู้แรงฟิล์มไม่ได้ถึงตัววเองจะเก่ง
“อ๊ายๆๆๆ ปล่อย”ป๊อปปี้ตะโกนดังจนคนข้างนอกได้ยิน
ข้างนอก
“เห้ย เสียงป๊อปปี้นีหว่าเห้ยเป็นไรวะ”กั้งที่ยืนเอยู่ก็ได้ยิน
“ไหนๆๆๆ ไม่ได้ยินเลย”กวังที่นั่งใส่หูฟังอยู่พูด
“มึงก็ถอดหูฟังซิ”คยองเทพูด
“เออๆ”กวังตอบ
“ป๊อปน่าสงสารอ๊ะ เราอยากช่วยจังแต่................ไม่ได้”จีโฮพูด
“เห้ย นึกออกแล้วเราก็ไปช่วยพี่ชายของป๊อปปี้และเพื่อนของป๊อปปี้ไงดีปะแล้วเราก็ช่วยกัน ตายเป็นตาย”กั้งพูด
“อืม”กวัง จีโฮ คยองเทตอบ แต่พิชชี่นั่งอยู่เฉยๆ
“แล้วแกละ”กั้งหันไปถามพิชชี่
“กุกลัวตาย”พิชชี่ตอบ
“ไอบ้าทำงานแบบนี้ไม่ตายมึงก็เก่ง”จีโฮพูด
“เอ่อ............กุช่วยพวกมึงก็ได้แต่เรื่องไอเควินกุขอโทษนะ”พิชชี่พุด
“เอ่อ ไม่เป็นไรๆ”กวังพูด แล้วทั้งก็เดินไปที่ ที่ขังป๊อป ฟาง ทีเจ แก้ว และโทโมะ
“แกเข้าไปเลย”คยองเทพูดแล้วผลักกั้งเข้าไป
“เออ”กั้งพูดแล้วเดินเข้าไปไขกุญแจ
ภายในห้อง
“ใครๆๆๆ ใครฆ่าน้องกุบอกมา”โทโมะพอเห็นกั้งเดินเข้าก็เดินเข้าไปเขย่าตัวอย่างแรงและถาม
“เดี๋ยวๆๆๆๆๆครับ”กั้งพูด และตอนนี้ฟาง ป๊อป แก้วก็มาช่วยห้ามโทโมะ ส่วนทีเจก็นั่งดูอย่างเดียว
“เอ่อ น้องป๊อปปี้ยังไม่ตายหรอกผมเป็นเพื่อนในขณะของป๊อปปี้อ๊ะครับ และพอดีสงสารป๊อปปี้เลยช่วย นี่ครับปืน”กั้งพูดแล้วยื่นปืนให้คนละกระบอก
“นี่แกจริงหรอที่ป๊อปยังไม่ตาย”ทีเจรีบลุกมาแล้วถามเรื่องแฟนสาว
“ครับๆๆๆ แต่ตอนนี้ผมไม่รู้มาป๊อปโดนอะไรเพราะเห็นคุณฟิล์มลากป๊อปเข้าไปในห้อง”กั้งพูด
“ไอฟิล์มมึงตาย”ทีเจพูด
“เอ่อ ตามผมมาเถอะครับ”กั้งพูดแล้วพาหนี
“เอ่อ แล้วนี่ใคร”แก้วถาม
“เอ่อ เพื่อนผมเองแหละ ตอนแรกก็มี 6 คนแต่ตายไป 1 ตอนทิ่งปืนอ๊ะครับ”กั้งพูด
“น่าสสาร”ฟางพูด
“เอ่อหนี่กันเถอะ”กวังพูด
“อืมๆ”ทุกคนตอบ
“เอ่อ เราอยู่ที่ไหนเรารู้หรอ แล้วนี่ตี 5 เองนะหนียังไงดีละ”ฟางถามเพราะหนีไปก็ตายอยู่ดี
“เอ่อ เอางี้ดีกว่าเราคงหนีวันนี้ไม่ได้แต่เราต้องช่วยป๊อปก่อน”ป๊อปพูด
“เออๆ”โทโมะพูด “แล้วยัยป๊อปอยู่ตรงไหนพาพวกเราไปหน่อย”โทโมะถาม xis
“ทางนี้ครับ”พิชชี่พูดแล้วเดินนำ
“ห้องนี้แหละ”พิชชี่พูด
“หรอ”แก้วพูดแล้วเดินไปใกล้ๆห้องแล้วเอาหูแนบห้องประตูก็ได้ยิน...................
………………………………………………………..
เข้าใจนะว่าคนแต่งจินตนาการสูงยิ่งแต่งยิ่งบ้า
เม้นๆนะ
บอกด้วยว่านิยายเป็นไง