เรื่องรักเรา...........^_^
8.5
22)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 22
ณ เช้าวันที่ 29
แก้วตื่นมาแต่เช้าแต่โทโมะก็นอนกินบ้านกินเมืองอยุ่แก้วตื่นมาเตรียมอาหารเช้าและโทรไปบอกคนทางบ้านว่าจะไปหาที่บ้าน
“หอมจังเลยอะไรอ๊ะ”อยู่ดีๆโทโมะก็เดินมากอดข้างหลังแก้วแล้วเอาหน้าวางไว้บนไหล่
“หลายๆอย่าง ไปล้างหน้าล้างตาซะจะได้มากินข้าว”แก้วพูดกับโทโมะ
“คร้าบ”โทโมะพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
เวลา 10 นาฬิกา
“นายไปอาบน้ำชั้นคิดถึงแม่จะแย่อยู่แล้วไปๆๆๆ”แก้วดันโทโมะที่นอนตักตัวเองอยู่
“คร้าบบบบบ”แล้วโทโมะก็ลุกและเข้าห้องน้ำ
10 โมง 45
“ปะนาย เดี๋ยวแหวะห้างแปปนึงซื้อของให้แม่หน่อย”แก้วพูด
“คร้าบบๆๆ”แล้วทั้งสองก็เดินไปที่รถและขับออกไป
ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
“โทโมะซื้ออะไรให้แม่ดี”แก้วถามโทโมะทั้งที่ตายังจ้องมองอยู่ที่ของ
“เอ่อ โมะว่าซื้อของที่บำรุงร่างกายดีมะ”โทโมะเสนอความคิด
“ก็ดีๆ”แล้วทั้งคู่หยิบโน่น นี่ นั้นและจ่ายเงิน
“ทั้งหมด 2500 บาทคะ”พนักงานบอกแก้ว แก้วกัลีงให้เงินพนักงาน แต่โทโมะดันยื่นบัตรเครดิตให้ซะก่อน
“นี่ครับ”โทโมะพูด
“คะขอบคุณคะ โอกาสหน้าเชิญใหม่นะคะ”พนักงานพูดแล้วยิ้มหวานให้โทโมะ โทโมะก็ยิ้มตอบแต่ระหว่างที่ยื่นบัตรเครดิตคืนพนักงานสาวก็แอบจับมือโทโมะทำให้แก้วไม่พอใจอย่างยิ่ง
“นี่โทดมะเร็วๆซิคะ นี่เราออกมาห้างนานแล้วนะเดี๋ยวลูกหิวข้าวพอดี”แก้วแกล้งพูดและคล้องแขนโทโมะไปเลย
“หน้าตาอย่างนี้มีลูกแล้วหรอ เนี่ยจะกินซะหน่อยอดเลย”พนักงานสาวคิด
“แก้วเอ่อ........งเมื่อพูดไรลุกอะไร งง”โทโมะพอเดินออกมาด้ซักพักก็ถามแก้วเพราะตัวเองงง
“ก็ เอ่อ....... ไม่รู้พูดไปงั้นๆแหละนายช้า ชั้นเลยพูด”แก้ววางฟอร์ม
“หรอ นึกว่าหึง”โทโมะพูแล้วยิ้ม
“ป่าวหึง ไปเลยๆ แม่รอแล้วมั้งป่านเนี่ย”แก้วพูดกลบความเขินของตนเอง
ณ บ้านตระกูลศิริมงคลสกุล
“บ้านแก้วใหญ่เนอะ”โทโมะครับรถมาถึงหน้าบ้านก็พูดชมบ้านของแก้ว
“บ้านดมะใหญ่กว่าอีก”แก้วพูด
“ลงครับ”โทโมะพูด
“เปิดประตูให้หน่อย”แก้วนั่งเป็นคุณนายแล้วบอกโทโมะ
“ได้ครับคุณหนูของผม”โทโมะพูดแล้วยิ้ม
โทโมะก็ต้องเป็นคนหิ้วของตามเคย และทันทีที่แก้วเข้าบ้าน
“ยัยแก้วววววว แม่คิดถึงแกจังเลย”แม่พอห็นแก้วมาร้องดีใจ
“แก้วก็คิดถึงแม่นะ”แก้วพูด
“เอ่อ แล้วพ่อหนุ่มนี่ใครละ?”พ่อแม่ลูกคลายกอด ก็มองหน้าโทโมะ
“เอ่อ นี่โทโมะ.......แฟนหนูอ๊ะแม่”แก้วพูดดูเขินนิดๆ
“สวัสดีครับคุณน้า”โทโมะสวัสดีแม่แก้ว
“เรียกแม่ก็ได้จ๊ะ”แม่แก้วพูดแล้วยิ้มให้โทโมะ
“ครับแม่”โทโมะพูดแล้วยิ้มให้
“โอ๊ย พ่อนี่หล่อจัง นอกจากหล่อแล้วยังพูดจาหวานอีกยังงี้นะถ้าได้เป็นลูกเขยเนี่ยรักตายเลย หิๆ”แม่แก้วพูดแล้วยิ้มๆ
“นี่ยัยทราย มาช่วยโทโมะถือของไปในครัวหน่อยซิ”แม่แก้วเรียกทราย(คนใช้)มาให้ช่วยดทโมะถือของที่พะลุงพะลังสุดๆ
“ไม่เป็นไรครับผมถือได้ เดินนำผมไปที่ครัวเลยครับ”โทโมะบอกกับทราย
“เชิญทางนี้คะ”ทรายพูด
“แก้วมานั่งคุยกับแม่ตรงนี้หน่อยซิลูก”แม่พูดแล้วยิ้มให้แก้ว
“มีอะไรหรอคะแม่”แก้วถาม
“ไปอยู่ที่หอเป็นไงบ้าง”แม่แก้วถาม
“ก็สนุกดีคะ มีเพื่อนเยอะแยะเลย”แก้วพูดแล้วยิ้ม
“แล้วโทโมะละลูกไปเจอเค้าได้ยังไงละเล่าให้แมฟังหน่อยซิ”แม่แก้วถาม
“ก็คือโทโมะเป็นเพื่อนแก้วตั้งแต่ปี 1 แล้วและโทโมะชอบแกล้งแก้วตลอดเลย และพอมาก่อนปิดเทอมเค้าก็บอกว่าโทโมะชอบแก้วอ๊ะแม่ โทโมะอ๊ะดูแลแก้วดีมากๆเลยแม้แต่ยุงยยังไม่ให้กัดเลย แล้วแม่ละเป็นยังไงบ้างสบายดีมั๊ย”แก้วเล่าให้ฟัง และถามแม่
“เอ่อ แม่ก็สบายดี ไม่มีอะไรห่วง ลุกรู้มั๊ยว่าพ่อของโทโมะชื่ออะไร”แม่แก้วถาม
“เอ่อ ไม่รู้คะ”แก้วพูด
“ขออนุญาตครับ นี่น้ำครับ นี่ของคุณแม่ครับ นี่ของแก้วครับ”โทโมะพูดแล้วยิ้มๆๆ
“นี่มานั่งข้างแม่ซิโทโมะ”แม่แก้วเรียกโทโมะให้มานั่งข้างแม่
“ครับๆ”โทโมะก็เดินไปนั่ง
“พ่อหนูชื่ออะไรหรอจ๊ะ?”แม่หันไปถามโทโมะ
“เอ่อ โทยะครับมีพี่ชื่อมากิและร้องสาวชื่อป๊อปปี้ครับ แม่ผมเสียตั้งแต่น้องสาวผมยังเด็กๆ ตอนนี้พ่อผมทำธุรกิจอยู่ที่ญี่ปุ่นอ๊ะครับ”โทโมะพูดร่ายยาวให้แม่แก้วฟัง แม่แก้วก็ตั้งใจฟัง
“ธุรกิจดีนะ”แม่แก้วพูด
“แม่รู้ได้ไง”แก้วถาม
“พ่อของหนูใช่คนนี้ป่าว”แม่แก้วพูดเสร็จก็เดินไปหยิบรูป รูปหนึ่งเป็นรุปเด็กผู้ชาย และเด็กผู้ชาย และเป็นผู้ใหญ่ 2 คนเป็นผู้หญิง 1 ชาย 1
“ชะ.....ใช่ครับ คุณแม่รู้ได้ไงครับมาพ่อผมคนนี้”โทโมะถามแม่แก้ว
“ก็ ครอบครัวหนูกับครอบครัวแม่ทำธุรกิจร่วมกันตั้งแต่หนูเด็กๆแล้วแหละนี่ยัยแก้วตอนเด็กๆ หิๆน่าใช่มั๊ยละ”แม่แก้วพูดและยิ้ม
“นี่ดูโทโมะซิฟันหลอด้วย 55555”แก้วดูรูปแล้วหัวเราะ
“นี่คุณผู้ชายคนนี้ใครอ๊ะ”พ่อแก้วที่เดินเข้าบ้านมาก็ถามว่าโทโมะเป็นใคร
“นี่คุณ นี่โทโมะไงลูกคุณโทยะอ๊ะ หล่อใช่มั๊ยละ ชั้นก่าจะเอามาเป็นลูกเขยซะหน่อย หิๆ”แม่แก้วบอกกับพ่อแก้ว
“อ๋อ ลูกนี่เองเป็นไงสบายดีมั๊ย”พ่อแก้วถาม
“เอ่อ ก็สบายดีครับ แล้วคุณอาละครับสบายดีมั๊ย”โทโมะถามพ่อแก้ว โทโมะลองเรียกพ่อแก้วว่าอาก่อนเพราะกลัวว่าเรียกพ่อไปแล้วจะโดนด่า
“เอ่อ เรียกพ่อก็ได้ ตอนนี้พ่อหรอกำลังดีธุรกิจกำลังรุ่ง”พ่อโทโมะพูด
“ครับพ่อ”โทโมะพูดเสร็จก็ยิ้มหวาน
“เป็นแฟนแก้วหรอ”พ่อดทโฒะถามหน้าดุๆ
“อะ.....เอ่อ ค...ครับ”โทโมะตอบเสียงขัดๆเพราะกลัวพ่อแก้ว
“หรอ พ่อให้เลยเอาไปฟรีๆเลย 5555”พ่อแก้วพูดและหัวเราะโทโมะก้โล่งใจที่พ่อแก้วพูดแบบนี้
“โหพ่อ พูดงี้ได้ไงแก้วค่าตัวแพงนะ”แก้วพูดแลยิ้ม
“เห้ย ไอแก้วพ่อเจ้าโมะรวยนะโว้ย”พ่อโทโมะพูดแล้วยิ้ม
“เอ่อ จะรับประทานอาหารเลยมั๊ยคะ”ทรายเดินมาถาม
“ทานเลยๆ หิวๆ”แก้วพูดแล้วเอามือรูปท้องตัวเอง
“งั้นไปเลยปะ”แม่แก้วพูดแล้วจับมือแก้วเดินไป สวนโทโมะกับพ่อแก้วดูเข้าขากันจิงๆ
………………………………………………………………………………
เป็นไงบ้างครอบครัวแก้วดูรั่วทั้งบ้านเลยเนอะ หิๆ
เม้นๆ
เดี๋ยวอัพให้อีก(คงอีกนาน)
เพราะเราต้องไปแข่งคณิตคิดเร็ว
ขอกำลังใจหน่อยหิๆ
ณ เช้าวันที่ 29
แก้วตื่นมาแต่เช้าแต่โทโมะก็นอนกินบ้านกินเมืองอยุ่แก้วตื่นมาเตรียมอาหารเช้าและโทรไปบอกคนทางบ้านว่าจะไปหาที่บ้าน
“หอมจังเลยอะไรอ๊ะ”อยู่ดีๆโทโมะก็เดินมากอดข้างหลังแก้วแล้วเอาหน้าวางไว้บนไหล่
“หลายๆอย่าง ไปล้างหน้าล้างตาซะจะได้มากินข้าว”แก้วพูดกับโทโมะ
“คร้าบ”โทโมะพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
เวลา 10 นาฬิกา
“นายไปอาบน้ำชั้นคิดถึงแม่จะแย่อยู่แล้วไปๆๆๆ”แก้วดันโทโมะที่นอนตักตัวเองอยู่
“คร้าบบบบบ”แล้วโทโมะก็ลุกและเข้าห้องน้ำ
10 โมง 45
“ปะนาย เดี๋ยวแหวะห้างแปปนึงซื้อของให้แม่หน่อย”แก้วพูด
“คร้าบบๆๆ”แล้วทั้งสองก็เดินไปที่รถและขับออกไป
ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
“โทโมะซื้ออะไรให้แม่ดี”แก้วถามโทโมะทั้งที่ตายังจ้องมองอยู่ที่ของ
“เอ่อ โมะว่าซื้อของที่บำรุงร่างกายดีมะ”โทโมะเสนอความคิด
“ก็ดีๆ”แล้วทั้งคู่หยิบโน่น นี่ นั้นและจ่ายเงิน
“ทั้งหมด 2500 บาทคะ”พนักงานบอกแก้ว แก้วกัลีงให้เงินพนักงาน แต่โทโมะดันยื่นบัตรเครดิตให้ซะก่อน
“นี่ครับ”โทโมะพูด
“คะขอบคุณคะ โอกาสหน้าเชิญใหม่นะคะ”พนักงานพูดแล้วยิ้มหวานให้โทโมะ โทโมะก็ยิ้มตอบแต่ระหว่างที่ยื่นบัตรเครดิตคืนพนักงานสาวก็แอบจับมือโทโมะทำให้แก้วไม่พอใจอย่างยิ่ง
“นี่โทดมะเร็วๆซิคะ นี่เราออกมาห้างนานแล้วนะเดี๋ยวลูกหิวข้าวพอดี”แก้วแกล้งพูดและคล้องแขนโทโมะไปเลย
“หน้าตาอย่างนี้มีลูกแล้วหรอ เนี่ยจะกินซะหน่อยอดเลย”พนักงานสาวคิด
“แก้วเอ่อ........งเมื่อพูดไรลุกอะไร งง”โทโมะพอเดินออกมาด้ซักพักก็ถามแก้วเพราะตัวเองงง
“ก็ เอ่อ....... ไม่รู้พูดไปงั้นๆแหละนายช้า ชั้นเลยพูด”แก้ววางฟอร์ม
“หรอ นึกว่าหึง”โทโมะพูแล้วยิ้ม
“ป่าวหึง ไปเลยๆ แม่รอแล้วมั้งป่านเนี่ย”แก้วพูดกลบความเขินของตนเอง
ณ บ้านตระกูลศิริมงคลสกุล
“บ้านแก้วใหญ่เนอะ”โทโมะครับรถมาถึงหน้าบ้านก็พูดชมบ้านของแก้ว
“บ้านดมะใหญ่กว่าอีก”แก้วพูด
“ลงครับ”โทโมะพูด
“เปิดประตูให้หน่อย”แก้วนั่งเป็นคุณนายแล้วบอกโทโมะ
“ได้ครับคุณหนูของผม”โทโมะพูดแล้วยิ้ม
โทโมะก็ต้องเป็นคนหิ้วของตามเคย และทันทีที่แก้วเข้าบ้าน
“ยัยแก้วววววว แม่คิดถึงแกจังเลย”แม่พอห็นแก้วมาร้องดีใจ
“แก้วก็คิดถึงแม่นะ”แก้วพูด
“เอ่อ แล้วพ่อหนุ่มนี่ใครละ?”พ่อแม่ลูกคลายกอด ก็มองหน้าโทโมะ
“เอ่อ นี่โทโมะ.......แฟนหนูอ๊ะแม่”แก้วพูดดูเขินนิดๆ
“สวัสดีครับคุณน้า”โทโมะสวัสดีแม่แก้ว
“เรียกแม่ก็ได้จ๊ะ”แม่แก้วพูดแล้วยิ้มให้โทโมะ
“ครับแม่”โทโมะพูดแล้วยิ้มให้
“โอ๊ย พ่อนี่หล่อจัง นอกจากหล่อแล้วยังพูดจาหวานอีกยังงี้นะถ้าได้เป็นลูกเขยเนี่ยรักตายเลย หิๆ”แม่แก้วพูดแล้วยิ้มๆ
“นี่ยัยทราย มาช่วยโทโมะถือของไปในครัวหน่อยซิ”แม่แก้วเรียกทราย(คนใช้)มาให้ช่วยดทโมะถือของที่พะลุงพะลังสุดๆ
“ไม่เป็นไรครับผมถือได้ เดินนำผมไปที่ครัวเลยครับ”โทโมะบอกกับทราย
“เชิญทางนี้คะ”ทรายพูด
“แก้วมานั่งคุยกับแม่ตรงนี้หน่อยซิลูก”แม่พูดแล้วยิ้มให้แก้ว
“มีอะไรหรอคะแม่”แก้วถาม
“ไปอยู่ที่หอเป็นไงบ้าง”แม่แก้วถาม
“ก็สนุกดีคะ มีเพื่อนเยอะแยะเลย”แก้วพูดแล้วยิ้ม
“แล้วโทโมะละลูกไปเจอเค้าได้ยังไงละเล่าให้แมฟังหน่อยซิ”แม่แก้วถาม
“ก็คือโทโมะเป็นเพื่อนแก้วตั้งแต่ปี 1 แล้วและโทโมะชอบแกล้งแก้วตลอดเลย และพอมาก่อนปิดเทอมเค้าก็บอกว่าโทโมะชอบแก้วอ๊ะแม่ โทโมะอ๊ะดูแลแก้วดีมากๆเลยแม้แต่ยุงยยังไม่ให้กัดเลย แล้วแม่ละเป็นยังไงบ้างสบายดีมั๊ย”แก้วเล่าให้ฟัง และถามแม่
“เอ่อ แม่ก็สบายดี ไม่มีอะไรห่วง ลุกรู้มั๊ยว่าพ่อของโทโมะชื่ออะไร”แม่แก้วถาม
“เอ่อ ไม่รู้คะ”แก้วพูด
“ขออนุญาตครับ นี่น้ำครับ นี่ของคุณแม่ครับ นี่ของแก้วครับ”โทโมะพูดแล้วยิ้มๆๆ
“นี่มานั่งข้างแม่ซิโทโมะ”แม่แก้วเรียกโทโมะให้มานั่งข้างแม่
“ครับๆ”โทโมะก็เดินไปนั่ง
“พ่อหนูชื่ออะไรหรอจ๊ะ?”แม่หันไปถามโทโมะ
“เอ่อ โทยะครับมีพี่ชื่อมากิและร้องสาวชื่อป๊อปปี้ครับ แม่ผมเสียตั้งแต่น้องสาวผมยังเด็กๆ ตอนนี้พ่อผมทำธุรกิจอยู่ที่ญี่ปุ่นอ๊ะครับ”โทโมะพูดร่ายยาวให้แม่แก้วฟัง แม่แก้วก็ตั้งใจฟัง
“ธุรกิจดีนะ”แม่แก้วพูด
“แม่รู้ได้ไง”แก้วถาม
“พ่อของหนูใช่คนนี้ป่าว”แม่แก้วพูดเสร็จก็เดินไปหยิบรูป รูปหนึ่งเป็นรุปเด็กผู้ชาย และเด็กผู้ชาย และเป็นผู้ใหญ่ 2 คนเป็นผู้หญิง 1 ชาย 1
“ชะ.....ใช่ครับ คุณแม่รู้ได้ไงครับมาพ่อผมคนนี้”โทโมะถามแม่แก้ว
“ก็ ครอบครัวหนูกับครอบครัวแม่ทำธุรกิจร่วมกันตั้งแต่หนูเด็กๆแล้วแหละนี่ยัยแก้วตอนเด็กๆ หิๆน่าใช่มั๊ยละ”แม่แก้วพูดและยิ้ม
“นี่ดูโทโมะซิฟันหลอด้วย 55555”แก้วดูรูปแล้วหัวเราะ
“นี่คุณผู้ชายคนนี้ใครอ๊ะ”พ่อแก้วที่เดินเข้าบ้านมาก็ถามว่าโทโมะเป็นใคร
“นี่คุณ นี่โทโมะไงลูกคุณโทยะอ๊ะ หล่อใช่มั๊ยละ ชั้นก่าจะเอามาเป็นลูกเขยซะหน่อย หิๆ”แม่แก้วบอกกับพ่อแก้ว
“อ๋อ ลูกนี่เองเป็นไงสบายดีมั๊ย”พ่อแก้วถาม
“เอ่อ ก็สบายดีครับ แล้วคุณอาละครับสบายดีมั๊ย”โทโมะถามพ่อแก้ว โทโมะลองเรียกพ่อแก้วว่าอาก่อนเพราะกลัวว่าเรียกพ่อไปแล้วจะโดนด่า
“เอ่อ เรียกพ่อก็ได้ ตอนนี้พ่อหรอกำลังดีธุรกิจกำลังรุ่ง”พ่อโทโมะพูด
“ครับพ่อ”โทโมะพูดเสร็จก็ยิ้มหวาน
“เป็นแฟนแก้วหรอ”พ่อดทโฒะถามหน้าดุๆ
“อะ.....เอ่อ ค...ครับ”โทโมะตอบเสียงขัดๆเพราะกลัวพ่อแก้ว
“หรอ พ่อให้เลยเอาไปฟรีๆเลย 5555”พ่อแก้วพูดและหัวเราะโทโมะก้โล่งใจที่พ่อแก้วพูดแบบนี้
“โหพ่อ พูดงี้ได้ไงแก้วค่าตัวแพงนะ”แก้วพูดแลยิ้ม
“เห้ย ไอแก้วพ่อเจ้าโมะรวยนะโว้ย”พ่อโทโมะพูดแล้วยิ้ม
“เอ่อ จะรับประทานอาหารเลยมั๊ยคะ”ทรายเดินมาถาม
“ทานเลยๆ หิวๆ”แก้วพูดแล้วเอามือรูปท้องตัวเอง
“งั้นไปเลยปะ”แม่แก้วพูดแล้วจับมือแก้วเดินไป สวนโทโมะกับพ่อแก้วดูเข้าขากันจิงๆ
………………………………………………………………………………
เป็นไงบ้างครอบครัวแก้วดูรั่วทั้งบ้านเลยเนอะ หิๆ
เม้นๆ
เดี๋ยวอัพให้อีก(คงอีกนาน)
เพราะเราต้องไปแข่งคณิตคิดเร็ว
ขอกำลังใจหน่อยหิๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ