เรื่องรักเรา...........^_^

โทโมะกับแก้วเปิดประตูเข้ามาในห้องของป๊อปปี้กับฟางก็เจอกับ ฟางกับป๊ฮปปี้ที่นอนกอดกันกลมเลย ถามเสื้อผ้าเนี่ยกระจัดกระจายไปโคละทิศกันเลย

“แก้วว่าเราไม่กวนดีกว่า ปะไปซื้ออะไรกินกันเถอะ”แก้วพูดแล้วปิดประตูให้แต่ไม่ลืมที่จะล็อคประตูให้เพราะกลัวใครเปิดประตูเค้ามาแล้วเจอกับ....

“อืมๆๆ”โทโมะตอบแล้วทั้งสองก็ออกไปซื้ออะไรกิน

มาที่ป๊อปปี้กับฟาง

“โอ๊ยๆ ทำไมมันปวดตัวอย่างเนี่ย”ฟางที่ตื่นมาก็บ่นๆ และก็มองไปรอบๆห้องพบกับเสื้อผ้าของตนและป๊อปปี้อยู่ทั้วห้อง

และฟางก็ก้มดูตัวเองก็พบว่าตัวเองไม่มีอะไรคลุมกายอยู่เลย

“อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย   ไอบ้าป๊ฮป ตื่นเลยๆๆ นายไอบ้า หือๆๆ เวอร์จิ้นช้านนนนนนนนนน”พอฟางรู้ว่าเกิดอะไรกับตัวเองก็กรี๊ดกร๊าด และเรียกป๊อปปี้(ช)มฃให้ตื่น

“เป็นอะไรหรอ ฟาง”ป๊อปปี้ลุกขึ้นมาด้วยสภาพงัวเงีย

“ฮือๆๆๆ นาย ฮือๆๆๆๆ นายมันเลว นายเอาเวอร์จิ้นชั้นไป  ชั้นจะเลิกกับนาย ฮือๆๆๆๆ”ฟางร้องห่มร้องไห้ชุดใหญ่

“ฟะ...ฟางป๊อปขอโทษนะ ป๊อปเมาอ๊ะ ขอโทษ แต่ป๊อปรับผิดชอบนะ ถ้าฟางเป็นอะไรป๊อปจะรับผิดชอบทุกอย่างเลย ป๊ฮปรักฟางนะ”ป๊อปตกใจที่ฟางพูดว่าจะเลิกกับตน และพูดทักอย่างเพื่อให้ฟางเปลี่ยนใจ

“ป๊ฮป ฮือๆๆๆ ป๊อปไม่ผิดหรอก ฟางก็ผิดตอนนั้นฟางเองแหละที่เมาด้วยกัน”ฟางพูดแล้วหันไปกอดป๊อป

“ป๊อปรักฟางนะ แต่...........เมื่อคืนป๊อปจำเรื่องไม่ค่อยได้เลยอ๊ะ อยากรำลึกเรื่องจังเลย หิๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วหัวเราะ

“ไอลามก”ฟางพูด

“รักนะ”ป๊ฮปปี้แล้วทั้งสองก็สบตาอยู่นานแล้วป๊อปปี้ก็ค่อยๆเลื่อนหน้าไปใกล้ๆฟางและบรรจงจูบฟาง จูบนี้ค่อยๆร้อนแรงขึ้นฟางไม่ขัดขืนอะไรแต่ป๊อตอนนี้มือเริ่มไล่ไปเรื่อยๆ พอฟางได้สติก็ฟางป๊อปออก

“ไอบ้า เมื่อคืนยังไม่หายดีเลย นี่จะเอาใหม่เหรอ เดี๋ยวแม่สอยล่วงเลย”ฟางพูด

มาที่แก้ว โทโมะบ้าง

“นี่แก้วนี่ยาอะไรอ๊ะ ซื้อมาทำไมเป็นอะไรหรอ”โทโมะถามแก้ว หลังจากที่ทั้ง2ลงไปซื้อของโทโมะก็เปิดดูของในถุงแต่ก็พบกับยาอะไรก้ไม่รู้

“เอ่อ ยาคลุมอ๊ะ นายคงเข้าใจนะว่าทำไม”แก้วพูดแล้วยิ้มบางๆให้

“อืม โมะเข้าใจ แล้วแก้วไม่ไปหาแม่แก้วหรอ”โทโมะถามแก้ว

“พรุ่งนี้ดีกว่า ”แก้วพูด

“โมะไปด้วยซิ”โทดมะอ้อนแก้ว

“อืมๆ”แก้วตอบสั้นๆ

ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว  ได้แต่ทรมาน(ได้แต่ทรมาน

โทโมะดูจากเบอร์ แล้วพูดกับแก้วว่า

“เดี๋ยวโมะไปคุยโทรศัพท์แปปนะ”โทโมะพูดแล้วยิ้ม

“อืม”แก้วตอบและโทโมะก็ออกไป แต่แก้วก็ยังเฉยๆอยู่ โทโมะยืนคุยโทรศัพท์อยู่หน้าประตู

“ไอบ้า หยุดเดี๋ยวนี้นะ”เสียงโทโมะตะโกนทำให้แก้วได้ยินและแก้วก็เดินไปตรงประตูและแอบฟังโทโมะพูด

“นี่ไอฟิล์ม แกปล่อยแก้ว แก้วไม่รู้เรื่องชั้นเป็นมือปืนแต่ชั้นไม่ได้ไปฆ่าแก้วซะหน่อย  แล้วอย่าเอาแก้วไปเกี่ยวกับเรื่องนี้นะ...... ได้เดี๋ยวชั้นจะไป ”โทโมะตัดสายแล้วเปิดประตูห้อง แต่ก็ก็พบแต่แก้วที่นั่งดูทีวีและกินข้าว

“กินไม่รอเลยนะ จุ๊บ ลงโทษเลย”โทโมะเดินมาพูดๆๆแล้วจุ๊บแก้ว 1 ที

“นี่นายพรุ่งนี้ไปตอนเที่ยงนะ”แก้วพูด

“คร้าบบบบบ”

“นาย ชั้นรักนายนะ นายเลิกอาชีพบ้าๆนี่ได้มั๊ย ชั้นเป็นห่วงนาย”แก้วนั่งเหม่อคิดในใจ

1 ชม.ผ่านไป

“แก้วเดี๋ยวโมะไปหาเพื่อนนะอาจจะกลับดึกๆ”โทโมะพูด

“อืมๆ”แล้วโทโมะก็หยิบเสื้อใสและกำลังจะออกจากห้องแต่.

“โทโมะ”แก้วเรียกโทโมะ

“อะ......”โทโมะยังไม่ทันจะพูดก็ถูกแก้วจูบซะก่อน แก้วจูบอย่างโหยหามานานโทโมะก็จูปตอบ จูบนี้ผ่านไปเนิ่นนานจนแก้วต้องปล่อย

“ชั้นรักนายนะ”แก้วพูด

“โมะก็รักแก้วนะ ไปละบาย”โทโมะพูดแล้วไป

พอโทโมะออกไปได้ซักพัก แก้วก็เดนไปห้องป๊ฮปปี้(ญ)กับทีเจ

ก๊อกๆๆๆๆ

“มาแล้วคะ”เสียง18หลอดของป๊อปปี้(ญ)บอกกับคนที่มาห้องของเธอ

“อ้าวแก้วมีอะไรป่าว”ป๊ฮปปี้เปิดประตูออกมาก็เจอกับแก้วที่ยืนทำหน้าเบื่อโลกอยู่

“ป๊อป......... ป๊อปไปอยู่ห้องฟางก่อนได้มั๊ยแล้วเรียกป๊อปปี้มาที่ห้องนี้ทีพอดีเรามีเรื่องจะคุยกับป๊อปี้และทีเจอ๊ะ”แก้วพูด

“เอ่อๆๆ ได้ซิ”ป๊ฮปปี้พูดแล้วเดินไปที่ห้องฟาง

5นาทีผ่านไป

“มีอะไรหรอแก้ว”ป๊ฮปปี้(ช)เปิดประตูมาแล้วถามแก้ว

“นายป๊ฮป นายทีเจ บอกชั้นมานายรู้เรื่องที่โทโมะเป็นมือปืนใช่มั๊ย”แก้วถามสียงเรียบ

“เอ่อ...”แก้วหันไปหาป๊อปปี้ทำให้ป๊อปปี้ไม่รู้จะพูดอะไรเลย

“นายละ”แก้วหันไปถามทีเจ

“เอ่อ.....”ทีเจก็เอ่อเหมือนกัน

“นี่นายบอกมา”แก้วเดือด

“ระ...รู้”ป๊อปปี้ก้มหน้าก้มตาตอบแก้ว

“นายวันนี้.............โทโมะไปไหนก็ไม่รู้โทโมะบอกว่าไปหาเพื่อน แต่ชั้นไม่เชื่อนายรูมั๊ยว่าโทโมะไปไหน”แก้วถามทั้งคู่ที่นั่งก้มหน้าก้มตา

“พวกเราไม่รู้หรอกว่าไอโมะมันไปไหน เราร้เรื่องนี้นานแล้วแต่เราไม่กล้าบอกแก้ว แล้วเรา 2 สองคนก็พยายามให้ไอโมะเลิกเป็นมือปืนแต่เราก็ไม่รู้จัช่วยยังไงดี”ทีเจพูดความจริง

“หรอ ชั้นไม่โกรธโทโมะหรอกชั้นแค่อยากให้เค้าเลิกเป็นเท่านั้นแหละ ชั้นเป็นห่วงโทโมะอ๊ะ”แก้วพูดตอนนี้หน้าแก้วแดงๆและน้ำตาเริ่มคลอเบ้าและไหลลงมา

“เอ่อ.............คือเราช่วยกันนะแต่ห้ามบอกป๊อปปี้นะคือเรากลัวว่าป๊อปปี้จะเกียดโทโมะ”ทีเจพูด

“ใช่ๆๆ”ป๊อปปี้(ช)เสริม

“อืมๆได้”แก้วปาดนำตาแบบลวกๆและเดินไปที่ประตู

พอแก้วกับป๊อปปี้(ช)เปิดประตูออกมาก็เจอกับ..........................

.........................................................................

ลุ้นๆๆๆๆ ว่าเปิดมาเจอใคร ช่วงนี้บ้านน้ำท่วมเลยไม่ค่อยได้เล่นคอม

เดี๋ยวตอนหน้าไรเตอร์ตัวจริงมาแล้ว

บายๆ เม้นๆๆนะ ด้วยไรเตอร์น้อยใจป่วยอีก หิๆ