นิยายเรื่อง ไม่ว่านานเพียงใด รักเรายังคงเหมือนเดิม

"แก้ว...""อื้ม..ก็ได้ ^^ " เด็กหญิงตอบตกลงพร้อมกับส่งรอยยิ้มให้เพื่อนที่กำลังเลื่อนสถานะภาพเป็นคนรู้ใจ
"เย้ !! ดีใจทีสุดเลย ^o^ อ่ะ..แก้ว"เด็กชายยื่นกล่องใบเล็กให้เด็กหญิง"อะไรอ่ะโทโมะ ?""เปิดดูดิ ^^""อืม ^^ ...สร้อยข้อมือ ?""ใช่..เราให้ไว้สำหรับวันแรกที่เรา..คบกัน >//<""ฮะๆ โทโมะหน้าแดงด้วย..น่ารักจัง ^^ แต่ว่าแก้วว่าไม่เอาดีกว่า""อ่าว..ทำไมล่ะ ?""ดูดิ..มันเป็นของผู้ใหญ่ แก้วใส่ก็หลวมอ่ะดิ""แก้วก็เก็บไว้สิ..โตเมื่อไหร่ค่อยใส่ก็ได้""อืม เอางั้นก็ได้ ยังไงก็ขอบใจมากๆเลยนะ ^^ นี่ก็เริ่มค่ำแล้ว กลับบ้านไปเลยไป""ใจร้าย T^T ไล่กันเลยหรอ""โอ๋ อย่าร้องนะ ป่ะๆกลับบ้านได้แล้ว เดี๋ยวไปส่ง""งั้นรีบไปกันเลย ฮะๆ"แล้วเด็กหญิงก็เดินไปส่งคนรู้ใจที่หน้าบ้าน
หลังจากนั้นทั้ง 2 คนก็คบกันไปแบบเงียบๆ โดยไม่มีใครรู้ จะมีก็เพื่อนที่โรงเรียนบ้างบางคนเท่านั้น จนกระทั่งใกล้ปิดภาคเรียนทั้ง 2 คนต้องสอบเข้าเรียนชั้น ม. 1 แก้วและโทโมะสอบได้โรงเรียนเดียวกัน แต่ว่าหลังจากปิดภาคเรียน..."แม่คะ แก้วไปหาโทโมะนะคะ""ไปทำไมลูก เค้าไม่อยู่แล้ว""แม่หมายความว่าไงคะ ?""ก็คือ เมื่อวานก่อนแก้วกลับมาน่ะ ครอบครัวของโทโมะเค้าต้องรีบไปกรุงเทพด่วนน่ะ เค้าเลยไม่ได้อยู่ลาแก้ว""แล้วเมื่อไหร่เค้าจะกลับมาคะ ?""อันนี้แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ แต่คงอีกนานมากเลยหล่ะ เพราะเค้ากะจะให้โทโมะเรียนที่กรุงเทพเลยน่ะ"""หรอคะ ?""จ๊ะ..ว่าแต่อยากคุยกับเค้ามั๊ยล่ะ ?""หืม..อยากสิคะแม่""อ่ะนี่..โทรไปคุยกับโทโมะซะสิ""ขอบคุณมากๆเลยค่ะคุณแม่ ^^"แล้วเด็กหญิงก็รับโทรศัพท์จากแม่ม่โทรหาโทโมะ"สวัสดีค่ะคุณอา หนูแก้วเองนะคะ ขอสายโทโมะหน่อยได้มั๊ยคะ"
(หนูแก้วหรอลูก รอเดี๋ยวนะ..โทโมะ หนูแก้วโทรมาน่ะ)"โทโมะ !! "
(ครับผม)"ไปไม่บอกเลยนะ"(มันกะทันหันน่ะ ไม่โกรธนะ)"เหอะ ! โกรธไปก็เท่านั้น"
(แก้วอ่ะ เดี๋ยวกลับไปเมื่อไหร่เราจะซื้อของไปฝากนะ)"แล้วเมื่อไหร่จะได้กลับล่ะ ได้ข่าวว่าจะเรียนกรุงเทพไม่ใช่หรอ"
(มันก็ใช่ แต่ยังไงสักวันก็กลับไปอยู่ดีนี่)"ถ้ากลับมาก็อย่าลืมกันซะก่อนล่ะ"
(ไม่ลืมหรอก..แก้วแค่นี้ก่อนนะ เราต้องเดินทางต่อแล้วน่ะ)"อืม"
ตู๊ด ตู๊ด"ได้คุยแล้วเป็นไงบ้าง?"ผู้เป็นแม่ถามเมื่อเด็กหญิงนำโทรศัพท์มาคืนให้"ก็ไม่เป็นไรค่ะ..แม่คะแก้วขึ้นห้องก่อนนะคะ""จ๊ะ "
เมื่อเด็กหญิงขึ้นมาบนห้องก็หยิบสร้อยข้อมือออกมาดู พอเห็นแล้วก็ร้องไห้ออกมาเพราะทั้งสองเพิ่งคบกันได้แค่เดือนเดียว อีกคนก็รีบหนีไปซะก่อน ยิ่งคิดก็ทำให้ยิ่งเสียใจ แต่ยังไงเด็กหญิงก็ต้องสู้ต่อไป...จนเปิดภาคเรียน ด้วยความที่ปกติอยู่แต่กับโทโมะ ทำให้เธอไม่มีเพื่อน แต่ก็มีเด็กหญิงใจดีสองคนมาขอเธอเป็นเพื่อน.."สวัสดีจ๊ะ"เด็กหญิงทั้งสองคนทักเธอ"สวัสดี ^^""เราชื่อเฟย์ ส่วนนี่ฟาง แล้วเธอชื่ออะไรหรอ ? ^^""เราชื่อแก้ว ^^ พวกเธอเพิ่งย้ายมาหรอ หน้าไม่คุ้นเลย""อื้ม เราสองคนย้ายมาจากกรุงเทพน่ะ ^^"เด็กหญิงที่ชื่อฟางเป็นคนตอบ"กรุงเทพหรอ..""มีอะไรรึป่าว"เธอคนเดิมถาม"ป่าวหรอก ^^ เรามาทำความรู้จักกันดีกว่านะ "แล้วทั้งสามคนก็ทำความรู้จักกัน
หลังจากนั้นทั้งสามคนก็กลายเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากๆ จนไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็รู้กันหมด แม้กระทั่งเรื่องของโทโมะแก้วก็ได้เล่าให้เพื่อนทั้งสองฟัง แต่ก็ไม่ได้บอกชื่อให้รู้ไปว่าชื่อ 'โทโมะ' ทำให้เพื่อนทั้งสองคนยังคงอยากรู้กันอยู่ตลอด ส่วนโทโมะ แก้วก็ไม่ได้ติดต่อหาเลยเพราะโทรศัพท์แม่แก้วตกน้ำทำให้ติดต่อไม่ได้...เวลาผ่านไปจนทั้งสามคนเรียนถึงชั้น ม. 6 จึงต้องสอบเข้ามหาลัย แต่มหาลัยที่ทั้งสามใฝ่ฝันอยากไปอยู่ด้วยกันดันอยู่ที่กรุงเทพ จึงต้องขอผู้ปกครองกันก่อน..."แม่คะ ^_____^""มีอะไรจ๊ะ มาอ้อนวะขนาดนี้""แหะๆ..คือแก้วอยากไปเรียนมหาลัย kamikaze ในกรุงเทพอ่ะแม่"" กรุงเทพ !! เรียนมหาลัยแม่ฟ้าหลวงที่เชียงรายก็ได้หนิลูก หรือไม่ก็เรียนที่เชียงใหม่นี่แหละ ไม่เห็นต้องไปถึงกรุงเทพเลย""โถ่แม่..ให้แก้วไปนะแก้วอยากไป ยัยเฟย์ฟางก็ไปด้วยแม่ไม่ต้องห่วงหรอก""แม่ไม่อยากให้แก้วไปไกลเลย""นะแม่นะนะนะ ^^""เฮ้อ..ยังไงก็จะไปให้ได้ใช่มั๊ยเนี่ย""ค่ะ ^o^""ก็ได้ แม่ให้ไปก็ได้ เดี๋ยววันเสาร์นี้แม่ไปส่งสนามบิน""ขอบคุณมากเลยค่ะแม่ รักแม่ที่สุดเลย ^O^"
แล้วหญิงสาวก็รีบวิ่งขึ้นห้องไปเพื่อโทรหาเพื่อนสาวอีกสองคน"ดีฟาง ว่าไงแม่ให้ไไปมั๊ย"
(ได้ไปแน่นอนอยู่แล้วแก ^^)"จิงดิ เหมือนกันเลย ฮะๆ"
(อืม แล้วเราจะไปกันยังไงอ่ะ)"เดี๋ยวเสาร์นี้มาเจอกันที่บ้านแก้ว เดี๋ยวแม่แก้วไปส่งสนามบินเอง"
(โอเคๆ)"แล้วจัดเสื้อผ้ามาให้ดีล่ะ เาไปกันห้าวันนะ วันแรกไปถึงหาที่พัก พักผ่อน วันที่สองสามก็สอบกัน วันที่สี่ก็เที่ยวไม่ก็พักผ่อน ส่วนวันสุดท้ายก็เดินทางกลับกัน โอเค๊ ?"
(โอเคๆ แล้วเจอกันนะ)"อืม"
ตู๊ด ตู๊ด"เฮ้อ..อีกสองวันแล้วสินะ ^^ คอยดูเหอะ แก้วคนนี้จะต้องทำข้อสอบให้ได้เลยคอบดุ""รีบเก็บของดีกว่า ^o^ "

ฝากด้วยนะคะ ^o^