นิยายเรื่อง ไม่ว่านานเพียงใด รักเรายังคงเหมือนเดิม

"แก้ว..."
"อื้ม..ก็ได้ ^^ " เด็กหญิงตอบตกลงพร้อมกับส่งรอยยิ้มให้เพื่อนที่กำลังเลื่อนสถานะภาพเป็นคนรู้ใจ

"เย้ !! ดีใจทีสุดเลย ^o^ อ่ะ..แก้ว"เด็กชายยื่นกล่องใบเล็กให้เด็กหญิง
"อะไรอ่ะโทโมะ ?"
"เปิดดูดิ ^^"
"อืม ^^ ...สร้อยข้อมือ ?"
"ใช่..เราให้ไว้สำหรับวันแรกที่เรา..คบกัน >//<"
"ฮะๆ โทโมะหน้าแดงด้วย..น่ารักจัง ^^ แต่ว่าแก้วว่าไม่เอาดีกว่า"
"อ่าว..ทำไมล่ะ ?"
"ดูดิ..มันเป็นของผู้ใหญ่ แก้วใส่ก็หลวมอ่ะดิ"
"แก้วก็เก็บไว้สิ..โตเมื่อไหร่ค่อยใส่ก็ได้"
"อืม เอางั้นก็ได้ ยังไงก็ขอบใจมากๆเลยนะ ^^ นี่ก็เริ่มค่ำแล้ว กลับบ้านไปเลยไป"
"ใจร้าย T^T ไล่กันเลยหรอ"
"โอ๋ อย่าร้องนะ ป่ะๆกลับบ้านได้แล้ว เดี๋ยวไปส่ง"
"งั้นรีบไปกันเลย ฮะๆ"แล้วเด็กหญิงก็เดินไปส่งคนรู้ใจที่หน้าบ้าน

หลังจากนั้นทั้ง 2 คนก็คบกันไปแบบเงียบๆ โดยไม่มีใครรู้ จะมีก็เพื่อนที่โรงเรียนบ้างบางคนเท่านั้น จนกระทั่งใกล้ปิดภาคเรียนทั้ง 2 คนต้องสอบเข้าเรียนชั้น ม. 1 แก้วและโทโมะสอบได้โรงเรียนเดียวกัน แต่ว่าหลังจากปิดภาคเรียน...
"แม่คะ แก้วไปหาโทโมะนะคะ"
"ไปทำไมลูก เค้าไม่อยู่แล้ว"
"แม่หมายความว่าไงคะ ?"
"ก็คือ เมื่อวานก่อนแก้วกลับมาน่ะ ครอบครัวของโทโมะเค้าต้องรีบไปกรุงเทพด่วนน่ะ เค้าเลยไม่ได้อยู่ลาแก้ว"
"แล้วเมื่อไหร่เค้าจะกลับมาคะ ?"
"อันนี้แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ แต่คงอีกนานมากเลยหล่ะ เพราะเค้ากะจะให้โทโมะเรียนที่กรุงเทพเลยน่ะ""
"หรอคะ ?"
"จ๊ะ..ว่าแต่อยากคุยกับเค้ามั๊ยล่ะ ?"
"หืม..อยากสิคะแม่"
"อ่ะนี่..โทรไปคุยกับโทโมะซะสิ"
"ขอบคุณมากๆเลยค่ะคุณแม่ ^^"แล้วเด็กหญิงก็รับโทรศัพท์จากแม่ม่โทรหาโทโมะ
"สวัสดีค่ะคุณอา หนูแก้วเองนะคะ ขอสายโทโมะหน่อยได้มั๊ยคะ"

(หนูแก้วหรอลูก รอเดี๋ยวนะ..โทโมะ หนูแก้วโทรมาน่ะ)
"โทโมะ !! "

(ครับผม)
"ไปไม่บอกเลยนะ"
(มันกะทันหันน่ะ ไม่โกรธนะ)
"เหอะ ! โกรธไปก็เท่านั้น"

(แก้วอ่ะ เดี๋ยวกลับไปเมื่อไหร่เราจะซื้อของไปฝากนะ)
"แล้วเมื่อไหร่จะได้กลับล่ะ ได้ข่าวว่าจะเรียนกรุงเทพไม่ใช่หรอ"

(มันก็ใช่ แต่ยังไงสักวันก็กลับไปอยู่ดีนี่)
"ถ้ากลับมาก็อย่าลืมกันซะก่อนล่ะ"

(ไม่ลืมหรอก..แก้วแค่นี้ก่อนนะ เราต้องเดินทางต่อแล้วน่ะ)
"อืม"

ตู๊ด ตู๊ด
"ได้คุยแล้วเป็นไงบ้าง?"ผู้เป็นแม่ถามเมื่อเด็กหญิงนำโทรศัพท์มาคืนให้
"ก็ไม่เป็นไรค่ะ..แม่คะแก้วขึ้นห้องก่อนนะคะ"
"จ๊ะ "

เมื่อเด็กหญิงขึ้นมาบนห้องก็หยิบสร้อยข้อมือออกมาดู พอเห็นแล้วก็ร้องไห้ออกมาเพราะทั้งสองเพิ่งคบกันได้แค่เดือนเดียว อีกคนก็รีบหนีไปซะก่อน ยิ่งคิดก็ทำให้ยิ่งเสียใจ แต่ยังไงเด็กหญิงก็ต้องสู้ต่อไป...จนเปิดภาคเรียน ด้วยความที่ปกติอยู่แต่กับโทโมะ ทำให้เธอไม่มีเพื่อน แต่ก็มีเด็กหญิงใจดีสองคนมาขอเธอเป็นเพื่อน..
"สวัสดีจ๊ะ"เด็กหญิงทั้งสองคนทักเธอ
"สวัสดี ^^"
"เราชื่อเฟย์ ส่วนนี่ฟาง แล้วเธอชื่ออะไรหรอ ? ^^"
"เราชื่อแก้ว ^^ พวกเธอเพิ่งย้ายมาหรอ หน้าไม่คุ้นเลย"
"อื้ม เราสองคนย้ายมาจากกรุงเทพน่ะ ^^"เด็กหญิงที่ชื่อฟางเป็นคนตอบ
"กรุงเทพหรอ.."
"มีอะไรรึป่าว"เธอคนเดิมถาม
"ป่าวหรอก ^^ เรามาทำความรู้จักกันดีกว่านะ "แล้วทั้งสามคนก็ทำความรู้จักกัน

หลังจากนั้นทั้งสามคนก็กลายเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากๆ จนไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็รู้กันหมด แม้กระทั่งเรื่องของโทโมะแก้วก็ได้เล่าให้เพื่อนทั้งสองฟัง แต่ก็ไม่ได้บอกชื่อให้รู้ไปว่าชื่อ 'โทโมะ' ทำให้เพื่อนทั้งสองคนยังคงอยากรู้กันอยู่ตลอด ส่วนโทโมะ แก้วก็ไม่ได้ติดต่อหาเลยเพราะโทรศัพท์แม่แก้วตกน้ำทำให้ติดต่อไม่ได้...เวลาผ่านไปจนทั้งสามคนเรียนถึงชั้น ม. 6 จึงต้องสอบเข้ามหาลัย แต่มหาลัยที่ทั้งสามใฝ่ฝันอยากไปอยู่ด้วยกันดันอยู่ที่กรุงเทพ จึงต้องขอผู้ปกครองกันก่อน...
"แม่คะ ^_____^"
"มีอะไรจ๊ะ มาอ้อนวะขนาดนี้"
"แหะๆ..คือแก้วอยากไปเรียนมหาลัย kamikaze ในกรุงเทพอ่ะแม่"
" กรุงเทพ !! เรียนมหาลัยแม่ฟ้าหลวงที่เชียงรายก็ได้หนิลูก หรือไม่ก็เรียนที่เชียงใหม่นี่แหละ ไม่เห็นต้องไปถึงกรุงเทพเลย"
"โถ่แม่..ให้แก้วไปนะแก้วอยากไป ยัยเฟย์ฟางก็ไปด้วยแม่ไม่ต้องห่วงหรอก"
"แม่ไม่อยากให้แก้วไปไกลเลย"
"นะแม่นะนะนะ ^^"
"เฮ้อ..ยังไงก็จะไปให้ได้ใช่มั๊ยเนี่ย"
"ค่ะ ^o^"
"ก็ได้ แม่ให้ไปก็ได้ เดี๋ยววันเสาร์นี้แม่ไปส่งสนามบิน"
"ขอบคุณมากเลยค่ะแม่ รักแม่ที่สุดเลย ^O^"

แล้วหญิงสาวก็รีบวิ่งขึ้นห้องไปเพื่อโทรหาเพื่อนสาวอีกสองคน
"ดีฟาง ว่าไงแม่ให้ไไปมั๊ย"

(ได้ไปแน่นอนอยู่แล้วแก ^^)
"จิงดิ เหมือนกันเลย ฮะๆ"

(อืม แล้วเราจะไปกันยังไงอ่ะ)
"เดี๋ยวเสาร์นี้มาเจอกันที่บ้านแก้ว เดี๋ยวแม่แก้วไปส่งสนามบินเอง"

(โอเคๆ)
"แล้วจัดเสื้อผ้ามาให้ดีล่ะ เาไปกันห้าวันนะ วันแรกไปถึงหาที่พัก พักผ่อน วันที่สองสามก็สอบกัน วันที่สี่ก็เที่ยวไม่ก็พักผ่อน ส่วนวันสุดท้ายก็เดินทางกลับกัน โอเค๊ ?"

(โอเคๆ แล้วเจอกันนะ)
"อืม"

ตู๊ด ตู๊ด
"เฮ้อ..อีกสองวันแล้วสินะ ^^ คอยดูเหอะ แก้วคนนี้จะต้องทำข้อสอบให้ได้เลยคอบดุ"
"รีบเก็บของดีกว่า ^o^ "

ฝากด้วยนะคะ ^o^