Do you love me? คุณรักฉันบ้างมั้ย

"เพราะ.....พี่หื่นไงเหล่า"ฟางพูด แล้วแผลก็ทำเสร็จพอดี
"นี้ ว่าพี่เหรอ" เขกหัวฟางไปหนึ่งที
" เจ็บน่ะ พี่ป๊อป"จับหัวตัวเอง
" สมนำ้หน้า คืนนี้ไม่รอดแน่" ป๊อปบอกฟาง
" พี่ลืมอะไรไปหรือเปล่า พี่ทำอาหารไม่ทันเวลาน่ะ"

"จริงด้วยสิ พี่ต้องทำตามสัญญา"ป๊อปพูดก่อนที่จะลากฟางไปในครัวเพื่อช่วยกันยกอาหาร ฟางก็ได้แต่งงงว่าทำไมป๊อปไม่งอล ไม่อ้อน

ด้านแก้ว พอแก้วตรวจเอกสารเสร็จ แก้วก็เดินไปรอหุ้นส่วนที่ห้องรับรอง " ที่มันเรทมา10นาทีแล้วน่ะ ทำไมยังไม่มา"แก้วมองนาฬิกาตัวเอง แล้วกับเลขาตัวเอง

"เดี๋ยวแตงออกไปดูให้ค่ะ"ออกไปดูข้างนอก
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" มาแล้วค่ะคุณแก้ว"เลขาเปิดประตูเข้ามา
"ขอโทษน่ะครับ ทีามาช้า" ชายหนุ่มมีอายุเดินเข้ามากล่าว
" ไม่เป็นไรค่ะ " แก้วบอก
"เอ่อ คุณแก้วค่ะ นี้คุณวิศวะค่ะ"เลขาแก้วบอกก่อนจะเห็นร่างสูงเดินเข้ามา
"เธอ/นาย" แก้วกับโทโมะอุทาน

" นี้แตง ทำไมถึงเป็นอีตานี้มาหล่ะ ไหนคุณพ่อบอกว่ามีอายุหน่อยนิ"แก้วถามเลขา
" เอ่อ คือ คะ"ไม่ทันที่จะแก้ตัว โทโมะพูดก่อน
"พ่อฉัน โอนโปรเจคนี้มาให้ฉันดูแล โอเคป่ะ"บอกเหตุผลก่อนจะทำหน้ากวนประสาท
"ให้มันได้แบบนี้สิ" พูดกับตัวเอง ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าต้องทำงานกับบริษัทโทโมะ แต่คุณพ่อบอกว่าเป็นผู้ใหญ่ก็ต้องแปลว่าน่าจะเป็นพ่อไอ้นายนี้ แต่กลับพ่อนายนี้โอนโปรเจคนี้มาให้นายนี้ทำ ฉันต้องเจอนายนี้ไปอีกเหรอเนี้ยะ

" ผมขอคุยกันแค่สองคนเท่านั้นน่ะครับ"บอกักบเลขาทั้งสอง ก่อนทีเลขาพยักหน้ารับ แล้วเดินออกไป
"รีบคุยเหอะ ฉันเริ่มเบื่อหน้านายแล้ว"แก้วพูด
20นาทีผ่านไป
" สรุปว่า นายแค่เซ็นเอกสารรับว่านายร่วมหุ้นแล้ว แล้วรายละเอียดที่เหลือก็ค่อยว่ากัน นัดประชุมอีกที่หล่ะกัน"แก้วสรุป
"อืม ว่าแต่เธอยังคบกับไอ้นั้นอยู่หรือเปล่า"โทโมะถามแก้ว
" ช่วยกรุณาเรียกพี่ป้องดีๆ"แก้วบอก
" ฉันจะเรียกไอ้นั้นว่าไอ้นั่น มีไรไหม คนเลวๆอย่างนั่นมันน้อยไปด้วยซำ้" โทโมะบอก
"นายนั่นแหละที่เลว ชอบว่าคนดีบ้าป่ะ เลวที่สุด "แก้วว่าโทโมะ

"เธอนี่มันโง่จริงๆ ไอ้นั่นมันเลวถึงสันดานแล้ว"โทโมะบอด
" นายหยุดได้แล้ว นายนั่นแหละที่เลว เลวที่สุดด้วย"แก้วว่าโทโมะ
" งั้นถ้าผมเลวมากนัก คนเลวอย่างผมขอเตือนเธอที่โง่มากว่า ไอ้เลวนั้นมันหวังตัวเธอ หวังความบริสุทธิ์เธอเท่านั้น จำไว้ว่ามันไม่ได้รักเธอแบบที่เธอรักมัน"โทโมะร่ายยาว ก่อนจะเดินออกไป
"ฉันไม่เชื่อ คนเลวอย่างนาย"ตะโกนบอกหลัง

บ้านฟาง-ป๊อป
"วันนี้พี่ไม่ไปทำงาน"ฟางถามคนที่นอนบนตัก
" วันนี้พี่อยากอยู่กับฟาง เดี๋ยวงานมันเริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆแล้ว พี่คิดถึงฟางแย่เลย จุ๊บ"หอมมือฟางเบาๆ
"ฟางอยู่นี้ไงค่ะ อยู่ข้างๆพี่จะไม่ไปไหน จะอยู่แบบนี้่ตลอดไป"ฟางพูด
" ฟางจะอยู่ในใจพี่ตลอดไปน่ะครับ" ลุกนั้งก่อนที่จูบปากฟางเบาๆ
" พี่ป๊อปค่ะ เรื่องลูก คือ"ไม่ทันที่จะพูด ก็โดนอุ้มมาให้นั่งตัก
"แล้วแต่ฟางครับ ฟางพร้อมพี่ก็พร้อม"ป๊อปบอก
"ขอบคุณที่เข้าใจน่ะค่ะ"ฟางเอ่ยขอบคุณ
" เปล่าหรอก พี่คิดว่านำ้ยาพี่ดีตั้งหาก"ป๊อปบอก
" บ้า พูดไรเนี้ยะ อือ"คำพูดถูกกลืนลงไปในลำคอ ป๊อปจู่จอมทันที มือที่ไม่ค่อยอยู่สุกก้อเริ่มลูบขาฟางเรื่อยๆ

ปิงปอง ปิงปอง ปิงปอง (เสียงอ๊อด)

_____________________________________________________________________
มาอัพพพพพพแล้วววววว ไรเตอร์พยายามแต่งเรื่องอยู่น่ะ รอหน่อยน่ะ เรื่องยังไม่จบน่ะ อีกยาวเลย ไรเตอร์เป็นคนนึงที่ชอบอ่านฟิคเรื่องอื่น มันเลยทำให้ไรเตอร์อิจฉาไรเตอร์คนอื่นที่มีคนเม้นเยอะ แต่ไรเตอร์ก็พอใจแล้วแค่นี้ ถึงไม่ค่อยมีเม้นเยอะเหมือนเรื่องอื่น แต่ก็พอใจแล้ว เม้นสองเม้นก็พอแล้ว ขอบคุณที่อ่านน่ะ