Do you love me? คุณรักฉันบ้างมั้ย

แสงแดดอ่อนๆที่บ่งบอกถึงเช้าวันใหม่กำลังก้าวย่ามเข้ามากระทบกับเปลือกตาหนาของสามีที่กำลังกอดภรรยาสุดที่รัก ที่เพิ่งได้พักประมานสามชั่วโมงเศษๆ
"พี่รักเรามากน่ะฟาง ฟางคือดวงใจของพี่น่ะ"ป๊อปปี้บอกฟางที่กำลังหลับ ก่อนค่อยๆขยับตัวช้าๆเพื่อไม่ให้หญิงสาวตื่น แล้วลุกขึ้นไปอาบนำ้

บ้านแก้ว
"เช้าแล้วเหรอเนี้ะ อืมมมม "บิดขี้เกียจนิดหน่อย ก่อนที่มองมือถือที่กำลังสั้นบ่งบอกว่ามีข้อความมา
  'Good morning น่ะครับ แก้ว'
แฟนหนุ่ม[แก]ส่งข้อความแบบนี้เป็นประจำ
" ส่งกลับไปดีกว่า" พอพูดก็ส่งข้อความกลับไป  หลังจากนั้นแก้วก็ลุกขึ้นไปอาบนำ้ เพื่อลงไปทานข้าวและไปทำงาน

20 นาทีผ่านไป
"แก้วมาทานข้าวลูก " แม่แก้วเรียกแก้วที่กำลังเดินลงมา
"ค่ะๆ " แก้วลงมานั่งเก้าอี้ข้างๆคุณพ่อของตน
"วันนี้ลูกจะต้องเจอหุ่นส่วนอีกน่ะ ที่จะร่วมกันทำโปรเจคที่กำลังจะเกิดขึ้นน่ะลูก"พ่อแก้วพูดกับแก้ว

" อ๋อค่ะ อันนี้แก้วพอจะทราบจากเลขา" แก้วตอบ "งั้นรีบทานเหอะ เดี๋ยวรถติดจะสายเอา"แม่แก้วบอก "ค่ะๆ"แก้วตอบ

ด้านฟาง-ป๊อป "อือ อืมมมมม"เสียงครางที่บางบอกว่าคำหลับกำลังตื่น " อ๊ะ พี่ป๊อปไปไหน" ตื่นขึ้นมาก็ถามหาคนรักทันที  พอพูดเสร็จ ก็ลุกไปใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย โดยใส่เสื้อเชิ้ตตัวยาวของตัวเอง ให้เรียบร้อยแล้วเดินลงไปด้านล่าง

ด้านห้องครัว
ฟางที่ได้กลิ่นอาหารเลยเดินเข้ามาในครัว ก่อนะพบคนที่หา กำลังยุ่งกับอาหารตรงหน้า
" พี่ป๊อปค่ะ" เดินไปข้างหลังป๊อปปี้ก่อนจะพูดกระซิบข้างหูป๊อปปี้
"อ้าว ฟางตื่นแล้ว " ตกใจไม่น้อยที่คนตัวเล็กกระซิบข้างหู
"ตื่นแล้วสิค่ะ เอ๊ะ แล้วนี้ทำอะไรค่ะ" ชะโงกหน้ามองหมอที่เห็นมีแต่นำ้ที่ต้มอยู่

"ฟาง"ป๊อปเรียกชื่อ
"หืมมม"ตกใจที่อยู่ดีป๊อปปี้ดึงตัวเองให้กระทบกับอกของป๊อปปี้
" จะยั่วพี่แต่เช้าหรือไง เมื่อคืนไม่พอหรือไง" ป๊อปพูดกับฟาง
"บ้า! "เคลื่อนตัวออกจากวงแขนแล้วยืนมองหน้าป๊อปปี้ " ฟางไปยั่วพี่ตอนไหน"
" ตอนนี้ไง" ป๊อปปี้พูด่ก่อนที่จะชี้ไปที่กระดุมเสื้อฟางที่หลุดตรงกับหน้าอกพอดี

"อย่ามองสิ" หน้าแดงแล้วติดกระดุม "แค่เมื่อคืนมันก็น่าจะพอสามสี่วันน่ะ"กอดอก
"หืมมมมม"ยังงงกับคำพูดคนข้างหน้าพูด
"ไม่เอาน่ะฟาง"เดินเข้าไปกอดฟางหลังจากเพิ่งคิดได้
"พี่ไม่ยอมหรอก พี่จะกินฟางทุกวันเลยแหละ แค่วันเดียวพี่ก้อไม่ยอม"พูดกับฟาง
"ไม่อายบ้างรึไง ถึงพูดแบบนี้อ่ะ"ชิ คนอะไรพูดออกมาได้ ฟางอายเป้นน่ะ
"อายทำไม อยู่กับเมียแค่สองคน" ป๊อปพูด

"นี้พี่ป๊อป ฟางอายเป็นน่ะ" แกะมือป๊อปออกแล้วกำลังะเดินออกจากห้องครัวแต่..
"ถ้าฟางลงมา แล้วพี่ยังทำกับข้าวไม่เสร็จ เรื่องนั้นจะเป็นจริงทัน"ว่าจบก็เดินขึ้นห้องไป ฟางพูดไปด้วยความมั่นใจเพราะอย่างไงป๊อปทำอาหารช้ามากแต่อร่อยน่ะ
10 นาทีผ่านไป
"จริงๆด้วย พี่ป๊อปทำไม่เสร็จ"ฟางยิ้มด้วยความสุข อย่างน้อยให้เธอพักร่างกายก็ดีสักสามวันก้อยังดี

" ทำไมช้าจังน่ะ"ฟางที่นั่งรอป๊อปมาสองนาทีแต่ยังไม่เห้นวี่เเววอาห่าร เลยเดินเข้าไปในครัว
" พี่ป๊อปค่ะ"ฟางเรียกป๊อปปี้
"อะไรอ่ะ ทำไมพี่มีพลาสเตอร์ที่นิ้วด้วย"ฟางรีบเข้าไปดูแผล
"อุบัติเหตุนิดหน่อยเอง พี่รีบทำไปหน่อย"ป๊อปบอกสาเหตุ
" แล้วนี้เสร็จยังค่ะ"ฟางถาม
"เสร็จแล้วครับ" ป๊อปตอบ
" งั้นมานี้่ค่ะ" ฟางไปปิดแก็สก่อนที่จะดึงป๊อปไปนั่งที่โต๊ะ
" มาฟางทำแผลใหม่ให้ค่ะ"ระหว่างทางก็หยิบกล่องทำแผลที่อยู่บนตู้หน้าครัวมา
" ไม่เป็นไรครับ พี่ไม่ทำ"

" เพราะอะไรรู้หรือเปล่า พี่ถึงโดนมีดบาด" ฟางถามป๊อปปี้แล้วก็ทำแผลไปด้วย
" ก็พี่ไม่ทันระวังไงหล่ะ แล้วก็รีบด้วน"ป๊อปตอบ
"ไม่ใช่สะหน่อย"
"แล้วอะไ" งงเพราะอะไร ฟาวงพูดอะไร
"เพราะ.................."

______________________________________________________________________

เม้นกันด้วยน่ะ ช่วงนี้จะพยายามอัพบ่อยๆหล่ะกันถ้าเป็นไปได้  ลงเรื่องใหม่แล้วน่ะ Status....สถานไหนระหว่างเรา ฝากด้วยหล่ะกัน เรื่องแรกจบเรื่องสองต่อเลย