Do you love me? คุณรักฉันบ้างมั้ย
8.4
เขียนโดย PFTKKFFOREVER
วันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.23 น.
53 ตอน
146 วิจารณ์
109.30K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2556 18.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
27)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความรีดเดอร์หายไปหมด ไรเตอร์เริ่มน้อยใจแล้วน่ะ ไม่เม้นกันเลย ยังอ่านกันอยู่รึเปล่า หายไปไหนกันหมด อ่านเรื่องนี้อยู่เปล่า
-----------------------------------------------------------------------------------------------
หลายวันผ่านไปทุกๆอย่างก็เหมือนแย่ลงไปอีกฟางกับป๊อปก็ไม่คุยกันเจอหน้ากันก็เฉพาะตอนที่ครอบครัวกินข้าวกัน ส่วนงานแต่งก็เลื่อนออกไปเพราะอะไรเหรอก็ป๊อปทำอะไรที่ไหนหล่ะ เที่ยวถึงจะทำงานบ้างก็เหอะแต่ก็ไม่ยอมสนใจฟาง คนที่น่าสนสารก็คงไม่พ้นฟางอยู่ ส่วนแก้วก็ลาออกจากงานที่บริษัทฟาง แล้วกลับไปที่ทำงานของครอบครัวแก้ว ครอบครัวแก้วก็กลับมาอยู่ที่ไทย แต่ก็ยังมาหาฟางบ้าง ฟางก็ส่งข้อความไปหาป๊อปทุกๆวัน แต่ก็ไม่มีอะไรตอบกลับมาเลย
ครอบครัวทั้งสองก็มากินข้าวด้วยกันยกเว้นฟางกับป๊อปที่ปฎิเสธที่จะมา
พ่อป๊อป - ทำไมมันแย่จัง
พ่อฟาง - นั่นสิ งานแต่งก็เลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนด
แม่ป๊อป - พี่ไม่รู้จะทำอย่างไงแล้วหล่ะคุณน้อง
แม่ฟาง - ฟางก็มั่วแต่ทำงาน บอกว่างานเยอะบ้านก็ไม่ค่อยกลับ นานกลับมาทีพอน้องโทรไปที่เลขาก็บอกว่าบริษัทงานไม่เยอะ
พ่อป๊อป - ผมนึกออกแล้ว จะทำอย่างไง
แม่ป๊อป - อะไรค่ะคุณ
พ่อป๊อป - ก้อ..........................................
หลังจากทานข้าวเสร็จก็แยกกันกลับบ้าน
พอป๊อปกลับบ้านเสร็จ ก็ถูกคนงานที่บ้านจับไปวางไว้ที่ห้องนอนตัวเอง
ป๊อป - ปล่อยน่ะเว้ย จับฉันมาทำไม
พ่อป๊อป - ฉันสั่งเองแหละ(เดินเข้าห้องนอนป๊อป)
ป๊อป - จับผมมาทำไม
แม่ป๊อป - ปล่อยตาป๊อปได้แล้ว (บอกคนที่จับให้ลง)
พ่อป๊อป - ฉันจะขังแกไว้ในห้องนี้ นี้แหละ
ป๊อป - แม่ช่วยผมด้วยสิครับ
แม่ป๊อป - แม่ช่วยไม่ได้จริงๆ
ป๊อป - แม่ครับ
พ่อป๊อป - ไปเหอะคุณ
ป๊อป - ถ้าพ่อคิดว่าจะขังผมแบบนี้ แล้วผมจะแต่งงาน พ่อคิดผิดแล้วแหละ
พ่อป๊อป - งั้นฉันจะขังแกแบบนี้ตลอด ไป (แล้วเดินออกไปพร้อมกลับแม่ป๊อปแล้วคนงานแล้วไม่ลืมที่ล็อคห้อง)
ป๊อป - เพราะเธอคนเดียว ยัยจืด
หลายวันผ่านไปป๊อปก็ไม่ยอมทานข้าว ดื่มแต่นํ้า
แม่ป๊อป - คุณทำเกินไปรึเปล่า ลูกไม่ยอมทานข้าวเลยน่ะ
พ่อป๊อป - เดี๋ยวมันก็ขอร้องพวกเราเองนั่นแหละ คุณสบายใจเหอะ
ด้านบ้านฟาง
พ่อฟาง - ฟางเป็นไรเปล่า ลูกไม่ค่อยพูดเลยน่ะ
ฟาง - ฟางเป็นห่วงพี่ป๊อปค่ะ อยู่ดีๆก็รู้สึก
แม่ฟาง - พี่เค้าคงสบายดีแหละ ทานข้าวเหอะ จะได้ขึ้นไปนอน
ฟาง - แม่กับพ่อค่ะ ฟางขอไปหาพี่ป๊อปได้ไหมค่ะ
แม่ฟาง - นี้มันดึกแล้วน่ะลูก
ฟาง - น่ะค่ะ ฟางนอนไม่หลับน่ะค่ะ
แม่ฟาง - ก็ได้ลูก แต่ขับรถดีๆน่ะ
ฟาง - ค่ะ
พอฟางกินข้าวเสร็จก็รีบขับรถไปบ้านป๊อปทันที หลังจากที่กินข้าวเสร็จแม่ฟางก็ดทรไปหาแม่ป๊อปทันทีว่าฟางกำลังไปหาป๊อป เลยทำให้ทุกอย่างไปแผน
บ้านป๊อป
แอน - คุณฟางมาที่นี้สักดึกเลยน่ะค่ะ
ฟาง - จ๊ะ พี่ป๊อปอยู่หรือเปล่า
แอน - เ่อ่อ อยู่ค่ะ
แม่ป๊อป - อ้าวลูกฟางมาซักดึกเลย มีไรเปล่าลูก
ฟาง - สวัสดีค่ะคุณแม่ ขอโทษน่ะค่ะที่มาตอนนี้
แม่ป๊อป - ไม่เป็นไรจ๊ะ มาที่นี้ทำไมเหรอ
ฟาง - ฟางมาหาพี่ป๊อปอ่ะค่ะ
แม่ป๊อป - เอ่อ ลูกฟางกัลไปเหอะจ๊ะ (แกล้งทำให้มีพิรุธ)
ฟาง - มีไรหรือเปล่าค่ะ
แม่ป๊อป - ไม่มีไรหรอกจ๊ะ ตาป๊อปนอนแล้วแหละ
ฟาง - คุณแม่จะว่าไรไหมค่ะ ถ้าฟางจะขึ้นไปหา ("จะมีด่าว่าหน้าเข้าบ้านผู้ชาย ตอนนี้ฟางก็ไม่สนเพราะเธอเป็นห่วงมาก" ฟางก็ถือวิสาสะเดินขึ้นไปที่ห้องป๊อปแต่ต้องตกใจเมื่อห้องป๊อปถูกล็อคด้วยแม่กุญแจหลายอัน) คุณแม่ทำไมห้องพี่ป๊อปเป็นแบบนี้หล่ะค่ะ (ถามแม่ป๊อปที่ตามขึ้นมา)
แม่ป๊อป - เ่อ่อ คือ พ่อกับแม่ขังตาป๊อปไว้หลายวันแล้วลูก
ฟาง - ห๊ะ พี่ป๊อป ("พี่ป๊อปพี่เป็นไรหรือเปล่า") ฟางขอกุญแจได้ไหมค่ะ
แม่ป๊อป - คือแม่ให้ไม่ได้ พ่อไม่ให้ใครเข้าเลย
ฟาง - น่ะค่ะ ฟางเป็นห่วงจริงๆค่ะ ถ้าทุกเรื่องเกิดจากฟาง ฟางจะไม่ให้อภัยตัวเองเลยน่ะค่ะ
แม่ป๊อป - ก็ได้จ๊ะ (หยิบกุญแจออกมา)
ฟาง - ขอบคุณค่ะ(หยิบแล้วรับไขกุญแจเลย)
แม่ป๊อป - แม่ไปนอนก่อนน่ะ
ฟาง - ค่ะ (ตอบเสร็จก็เข้าห้องไปทันที)
ห้องนอนป๊อป
ฟาง - พะ พะ พี่ป๊อป หือๆ (เธอปล่อยโฮขึ้นมา เมื่อชายหนุ่มที่รักนอนหมดแรงอยู่ที่เตียง ห้องก็เละไปหมด ข้าวของกระจัดกระจายไปหมด แล้วรีบวิ่งไปที่เตียง)
ป๊อป - เธอ
ฟาง - พี่ป๊อป ทำไมพี่เป็นแบบนี้ค่ะ
ป๊อป - เธอไม่ต้องมาใกล้ตัวฉัน เธอทำให้ฉันเป็นแบบนี้
ฟาง - ฟางขอโทษน่ะค่ะ (ค่อยขยับตัวไปหาป๊อป) ฟางไม่รู้ ไม่รู้ ว่ามันจะเกิดอะไรแบบนี้
ป๊อป - ฉันเกลียดเธอ
ฟาง - ค่ะ ฟางรู้ แต่ขอให้คนเลวคนนี้ดูแลพี่น่ะค่ะ พี่ป๊อปจะเกลียดฟางเกลียดอย่างไงก็เกลียดไปเหอะค่ะ ฟางเป็นห่วงพี่น่ะคะ่ พี่ป๊อปนอนพักน่ะค่ะ ฟางจะไปหาอะไรมาให้ทาน (พูดจบฟาง ก็ขยับตัวป๊อปให้นอนลงพร้อมห่มผ้าแล้วเดินลงไปหาอะไรมาให้ป๊อปทาน)
10 นาทีผ่านไป ฟางก็มาพร้อมกับข้าวต้มกับยา
ฟาง - กินข้าวน่ะค่ะ แล้วจะทานยา
ป๊อป - ฉันไม่กิน (หันหลังให้ฟาง)
ฟาง - (ฟางวางชามข้าวไว้บนโต๊ะข้างเตียงแล้วพยายามหันตัวป๊อปมาทางตัวเอง) ฟางเป็นห่วงพี่น่ะค่ะ พี่เป็นคนที่ฟางรักเเละเป็นห่วง ขอให้ฟางทำอะไรดีๆให้พี่เถอะค่ะถึงแม้จะทำให้พี่เลิกเกียดฟางไม่ได้(เมื่อป๊อปหันมาเธอหยอบชามข้าวต้มขึ้นมาแล้ว ตักข้าวต้มมาเป่าแล้วจอที่ปากป๊อป) ฟางตั้งใจทำให้เลยน่ค่ะ
ป๊อป - (ป๊อปก็อ่าปากแล้วกินเข้าไป ไม่ใช่เป็นเพราะเธอหรอกแต่เค้าไม่่ได้กินข้าวมาหลายวันหิวมาก)
ฟาง - พี่ป๊อปค่ะ พี่ได้อ่านข้อความบ้างไหม
ป๊อป - ฉันลบทิ้งไปหมดแล้ว
ฟาง -ค่ะ (หน้าเศร้าทันที)
3นาที ผ่านไป ป๊อปก็ทานเสร็จ
ฟาง - ทานยาน่ะค่ะ ตัวพี่ป๊อปร้อนมากเลย (ยื่นยามาทางหน้าป๊อป)
ป๊อปก็หยิบยาและนํ้าขึ้นกินพร้อมกัน
ฟาง - เดี๋ยวฟางมาน่ะค่ะ (เธอเดินหยิบของลงไปเก็บด้สนล่าง)
ป๊อป - เธอจะมาทำดีกับฉันทำไม
2 นาทีผ่านไปฟางก็ขึ้นมาบนห้องป๊อป แล้วเดินไปหยิบผ้าผินเล็กๆแล้วก็กะระมังใส่นํ้าแล้วเดินไปที่เตียงป๊อป
ฟาง - ฟางเช็ดตัวให้ค่ะ
ป๊อป - ไม่ต้อง (ปัดมือฟางออก)
ฟาง - ฟางสัญญาจะทำทุกทางที่จะให้ผู้ใหญ่เข้าใจว่า พวกเราจะไม่แต่งงานกันเพราะพวกเราไม่ได้รักกัรถึงแม้ฟางจะรักพี่มากก็ตาม ฟางรักพี่น่ะค่ะ (ค่อยแกะกระดุมเสื้อป๊อปออกเผยให้เห็นอกกว้างของเค้า จนทำให้เค้าหน้าแดงแล้วค่อยๆเช็ดตัวป๊อป)
ป๊อป - เธอทำไม่ได้หรอก
ฟาง - ฟางทำได้ทุกอย่างเพื่อให้พี่ป๊อปมีความสุข (ฝืนยิ้มให้ป๊อปแล้วนํ้าตาก็ไหล)
ป๊อป - ฟาง (ป๊อปเรียกฟางเบาๆ)
ฟาง - เดี๋ยวฟางไปหยิบเสื้อตัวใหม่ให้น่ะค่ะ (ฟางลุกขึ้นจากเตียงเพื่อไปหยิบเสื้อตัวใหม่ให้แต่ทว่าป๊อปดึงเธอมาปะทะกับอกแกร่งที่ไม่มีอะไรปกปิดพร้อมกับประกบปากทันที) อือ
ป๊อป - ฉัน(ถอดจูบออกแล้วมองหน้าฟาง)
ฟาง - พี่ป๊อป (มองหน้าป๊อปพร้อมกับสายตาที่ทีแต่คำถาม)
ป๊อป - (ประกบปากฟางอีกแล้ว)
ฟาง - อือ (ลิ้นเล็กเกี่ยวเล่นกับป๊อป ถึงแม้จะไม่เป็นประสีประสาเท่าไร)
ป๊อป - ฉันรักเธอ(กระซิบข้างหูฟาง ก่อนจะไซ้ซอกคอฟางแล้วไม่ลืมที่จะทิ้งรอยแดงไว้)
ฟาง - พี่ป๊อป (ตอนนี่เธอไม่รู้ว่ารู้สึกอย่างไง มันมีความรู้สึกเกิดขึ้นเต็มไปหมด ) อ๊ะ อืม
ป๊อป - แล้วเธอหล่ะ(ออกจากซอกคอแล้วถามแล้วก็ก้มลงไปอีก) (ป๊อปได้เผยความรู้สึกตัวเองออกมา ทั้งๆที่เค้าได้บอกตัวเองแล้วแต่ก็ไม่ได้ผลว่าไม่ให้รักเธอ แต่หัวใจไม่รักกลับไม่ร่วมด้วย)
ฟาง - อ่ะ อืม พี่ป๊อป (มือคล้องคอป๊อปตอนนี้เธอไม่รู้จะพูดอย่างไงดี)
ป๊อป - ทำไมไม่ตอบหล่ะ
ฟาง - ฟะ ฟะ ฟางไม่รู้ (เธอจะตอบได้ไงเมื่อความต้องการเธอเต็มไปหมด)
ป๊อปเลยค่อยเลื่อนมือไปปลดตะขอบราของฟางออก แต่ยังไม่ได้ถอดเสื้อด้านหน้าออก แล้วไม่รอช้าป๊อปก็เสื้อด้สนนอกออก ทำให้เผยเห็นอกที่กำลังอยู่ตรง ป๊อปไม่รอช้าก้มลงไปซุกไซ้พร้อมดูดดมอย่างเอาใจ
ฟาง - อ๊ะ พี่ป๊อป อืม ฟางเสียว
ป๊อป - ยังไม่ถึงไหนเลย
ฟาง - พี่ป๊อป อ๊ะ อย่า อืม แกล้งฟาง (ป๊อปที่ไล่มือไปตรงจุดอ่อนไหวของฟาง พร้อมค่อยถอดสิ่งที่ปกปิดออก) อ่าห์พี่ป๊อป (เมื่อป๊อปสอดนิ้วเข้าที่หล่ะนิ้ว) อ๊าห์ พี่ป๊อป ฟางเสียว (ป๊อปก็ค่อยเร่งความเร็วตามจังหว่ะจากช้าไปเร็วแต่เมื่อเธอกำลังจะแตะขอบสวรรค์ป๊อปก็ได้หยุด) พี่ป๊อป ฟางทรมาน (เธอบิดกายไปมาบนเตียงผมยาวสะหยายไปหมดทำให้ฟางเซ็กซี่ไปเลย)
ป๊อป - ยั่วพี่สิ พี่จะทำให้
ฟาง - ฟางทำไมไม่เป็น
ป๊อป - งั้นพี่ก็ช่วยไม่ได้ (พร้อมนอนลงไปข้างๆเธอ)
ฟาง - พี่ป๊อป (ฟางตัดสินใจ ค่อยเคลื่อนตัวหาป๊อป แล้วค่อยกรีดนิ้วลงไปที่แผ่นอกของป๊อป) ช่วยฟางหน่อยน่ะค่ะ (แล้วซุกไซร้ตรงคอป๊อป ถึงแม่เธอจะไม่ค่อยรู้แต่สร้างความพอใจให้ป๊อปในระดับนึง)
ป๊อป - พี่เหนื่อย พี่ไม่สบายอยู่น่ะ (แกล้งต่อ "ฟางก็เซ็กซี่ไม่เบาแหะ ถึงพี่จะไม่สบายแต่เรื่องบนเตียงพี่แข็งแรงตลอด) ฟางทำเองสิ
ฟาง - ฟางทำไม่เป็น (ฟางมองหน้าป๊อป ที่ตอนนี้หน้าเธอแดงกํ่าไปด้วยพิษรัก)
ป๊อป - ("น่าจับกดซะมัด") พี่สอน (แล้วค่อยจับมือฟางไปปลดเข็มขัดที่กางเกงของตนแล้วดึงออกแล้วค่อยให้ปลดกางเกงของเค้าออก แล้วพอเอากางเกงออกก็เหลือแต่บอกเซอร์)
ฟาง - พี่ป๊อป (เธอหยุดมือ ก่อนจะเรียกชื่อป๊อป)
ป๊อป- จะกลัวอะไร (แล้วก็จัดขั้นต่อไป ทำให้ตอนนี้มือฟางอยู่ที่แกนกลางของป๊อป หน้าฟางแดงขึ้นไปอีก) ลองดูสิ(แล้วค่อยๆจับมือฟางรูดขึ้นรูดดลง พอสักพักฟางก็ทำให้ป๊อปทรมานแทนเองซังั้น) ฟาง อ๊ะ อืม ฟางจะให้พี่เสร็จก่อนหรือไง
ฟาง - อ๊ะ (ฟางถูกป๊อปอุ้มมาอยู่บนตักฟางหันหน้ามาทางป๊อป ป๊อปก็พิงหัวเตียง)
ป๊อป - พี่สอนต่อน่ะ (ว่าแล้วก็ค่อยยกฟางขึ้นแล้วสอดแกนกลางเข้าไปในตัวฟาง) อ๊ะ
ฟาง - เจ็บ (ฟางจกไปที่ไหล่ป๊อป แล้วป๊อปค่อยโยกสะโพกฟางขึ้นลง สักพักฟางก็ค่อยเรียนรู้แล้วก็ทำตามจังว่ะที่ตัวเองต้อง) อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ
ป๊อป - แบบนั้นแหละฟาง อืม อ๊ะ อืม (ต่างคนต่างครางออกมาไม่เป็นภาษา ป๊อปก็ไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไป ากก็ครอบไปทีอกของฟาง พร้อมรอยแดงไปเต็มตัว) อ่าห์
ฟาง - อ่าห์ (ทั้งสองได้ถึงฝั่งพร้อมกัน ป๊อปค่อยปล่อยฟางนอนกับเตียงแต่ยังไม่ได้แกนกลางออก) พี่ป๊อป (เธอปรือตาขึ้นมา)
ป๊อป - นอนซะ (แล้วถอดแกนกลางออกพร้อมปล่อยธารนํ้าขาวเข้าตัวฟาง)
ฟาง - อืม (เธอครางเล็กน้อยก่อนที่จะหลับไป)
ป๊อปก็นอนข้างๆเธอแล้วก็กอดฟาง
ป๊อป - เก่งเหมือนกัน่ะเรา (หอมแก้มฟางแล้วก็นอนหลับไป)
ตอนเช้า
ฟาง - อือ (ค่อยๆลืมตาขึ้นพลิกตัวไปหาป๊อป) พี่ป๊อปพูดจริงหรืแเปล่าค่ะ (ฟางลูบหน้าป๊อป)
ป๊อป - อือ (ค่อยๆลืมตา) ฟาง
ฟาง - ขอโทษน่ะค่ะที่รบกวน (เธอแกะมือป๊อปออกก่อนที่จะลุกนั่ง)
ป๊อปก็ลุกตามแล้วก็กอดฟางพร้อมเอาคางวางบนไหล่ฟาง
ป๊อป - เมื่อคืนเด็กนักเรียนคนนี้เรียนรู้เร็วแล้วเก่งด้วยน่ะ
หน้าฟางขึ้นสีทันที
ฟาง - พี่ป๊อป (หันหน้าไปหาป๊อป)
ป๊อป - อะไรครับ
ฟาง - เมื่อคืนพี่ป๊อปพูดจริงป่ะค่ะ
ป๊อป - ทำไมหล่ะครับ ไม่เชื่อพี่เหรอ
ฟาง - ไม่ใช่ค่ะ แต่ฟางงง
ป๊อป - ไม่ต้องงหรอก พี่รักเราจริงๆ พี่ห้ามใจตัวเองไม่ได้ ฟางน่ารักขนาดนี้ จุ๊บ(หอมแก้มฟางทีนึง)
ฟาง - พี่ป๊อป (หันหน้าไปกอดป๊อป) ฟางรักพี่เหมือนกันค่ะ
ป๊อป- จะยั่วพี่แต่เช้าเลยหรือไง
ฟาง - งง (กอดที่จะเข้าใจอย่างกระจ่างแจ้ง ก็เธอไม่ได้มีอะไรปิดเลยนิ เลยทำให้หน้าอกของเธอประทะกลับแผ่นอกของป๊อป) ไม่ใช่น่ะ พี่ป๊อปบ้า (แล้วหน้าก็ขึ้นสี)
ป๊อป - ไม่ต่ออีกเหรอ
ฟาง - ไม่เอาแล้ว (ผลักป๊อปแล้วเอาผ้าห่มพนตัว)
ป๊อป - 5555
-----------------------------------------------------------------------------------------------
มาอัพพแล้วหน่า ไหนหายไปไหนกันหมด ไม่โหวตก็ได้น่ะ แต่ช่วยเม้นหน่อยสิ ไม่มีกำลังใจเลย ถ้าไม่อยากอ่านก็บอกจะได้ปิดนิยายเรื่องนี้
รักคนอ่าน 7/4/56 20.16น. อย่าลืมเม้นน่ะ โหวตไม่สำคัญหรอกสำหรับไรเตอร์ แต่เม้นสำคัญมากๆน่ะ
-----------------------------------------------------------------------------------------------
หลายวันผ่านไปทุกๆอย่างก็เหมือนแย่ลงไปอีกฟางกับป๊อปก็ไม่คุยกันเจอหน้ากันก็เฉพาะตอนที่ครอบครัวกินข้าวกัน ส่วนงานแต่งก็เลื่อนออกไปเพราะอะไรเหรอก็ป๊อปทำอะไรที่ไหนหล่ะ เที่ยวถึงจะทำงานบ้างก็เหอะแต่ก็ไม่ยอมสนใจฟาง คนที่น่าสนสารก็คงไม่พ้นฟางอยู่ ส่วนแก้วก็ลาออกจากงานที่บริษัทฟาง แล้วกลับไปที่ทำงานของครอบครัวแก้ว ครอบครัวแก้วก็กลับมาอยู่ที่ไทย แต่ก็ยังมาหาฟางบ้าง ฟางก็ส่งข้อความไปหาป๊อปทุกๆวัน แต่ก็ไม่มีอะไรตอบกลับมาเลย
ครอบครัวทั้งสองก็มากินข้าวด้วยกันยกเว้นฟางกับป๊อปที่ปฎิเสธที่จะมา
พ่อป๊อป - ทำไมมันแย่จัง
พ่อฟาง - นั่นสิ งานแต่งก็เลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนด
แม่ป๊อป - พี่ไม่รู้จะทำอย่างไงแล้วหล่ะคุณน้อง
แม่ฟาง - ฟางก็มั่วแต่ทำงาน บอกว่างานเยอะบ้านก็ไม่ค่อยกลับ นานกลับมาทีพอน้องโทรไปที่เลขาก็บอกว่าบริษัทงานไม่เยอะ
พ่อป๊อป - ผมนึกออกแล้ว จะทำอย่างไง
แม่ป๊อป - อะไรค่ะคุณ
พ่อป๊อป - ก้อ..........................................
หลังจากทานข้าวเสร็จก็แยกกันกลับบ้าน
พอป๊อปกลับบ้านเสร็จ ก็ถูกคนงานที่บ้านจับไปวางไว้ที่ห้องนอนตัวเอง
ป๊อป - ปล่อยน่ะเว้ย จับฉันมาทำไม
พ่อป๊อป - ฉันสั่งเองแหละ(เดินเข้าห้องนอนป๊อป)
ป๊อป - จับผมมาทำไม
แม่ป๊อป - ปล่อยตาป๊อปได้แล้ว (บอกคนที่จับให้ลง)
พ่อป๊อป - ฉันจะขังแกไว้ในห้องนี้ นี้แหละ
ป๊อป - แม่ช่วยผมด้วยสิครับ
แม่ป๊อป - แม่ช่วยไม่ได้จริงๆ
ป๊อป - แม่ครับ
พ่อป๊อป - ไปเหอะคุณ
ป๊อป - ถ้าพ่อคิดว่าจะขังผมแบบนี้ แล้วผมจะแต่งงาน พ่อคิดผิดแล้วแหละ
พ่อป๊อป - งั้นฉันจะขังแกแบบนี้ตลอด ไป (แล้วเดินออกไปพร้อมกลับแม่ป๊อปแล้วคนงานแล้วไม่ลืมที่ล็อคห้อง)
ป๊อป - เพราะเธอคนเดียว ยัยจืด
หลายวันผ่านไปป๊อปก็ไม่ยอมทานข้าว ดื่มแต่นํ้า
แม่ป๊อป - คุณทำเกินไปรึเปล่า ลูกไม่ยอมทานข้าวเลยน่ะ
พ่อป๊อป - เดี๋ยวมันก็ขอร้องพวกเราเองนั่นแหละ คุณสบายใจเหอะ
ด้านบ้านฟาง
พ่อฟาง - ฟางเป็นไรเปล่า ลูกไม่ค่อยพูดเลยน่ะ
ฟาง - ฟางเป็นห่วงพี่ป๊อปค่ะ อยู่ดีๆก็รู้สึก
แม่ฟาง - พี่เค้าคงสบายดีแหละ ทานข้าวเหอะ จะได้ขึ้นไปนอน
ฟาง - แม่กับพ่อค่ะ ฟางขอไปหาพี่ป๊อปได้ไหมค่ะ
แม่ฟาง - นี้มันดึกแล้วน่ะลูก
ฟาง - น่ะค่ะ ฟางนอนไม่หลับน่ะค่ะ
แม่ฟาง - ก็ได้ลูก แต่ขับรถดีๆน่ะ
ฟาง - ค่ะ
พอฟางกินข้าวเสร็จก็รีบขับรถไปบ้านป๊อปทันที หลังจากที่กินข้าวเสร็จแม่ฟางก็ดทรไปหาแม่ป๊อปทันทีว่าฟางกำลังไปหาป๊อป เลยทำให้ทุกอย่างไปแผน
บ้านป๊อป
แอน - คุณฟางมาที่นี้สักดึกเลยน่ะค่ะ
ฟาง - จ๊ะ พี่ป๊อปอยู่หรือเปล่า
แอน - เ่อ่อ อยู่ค่ะ
แม่ป๊อป - อ้าวลูกฟางมาซักดึกเลย มีไรเปล่าลูก
ฟาง - สวัสดีค่ะคุณแม่ ขอโทษน่ะค่ะที่มาตอนนี้
แม่ป๊อป - ไม่เป็นไรจ๊ะ มาที่นี้ทำไมเหรอ
ฟาง - ฟางมาหาพี่ป๊อปอ่ะค่ะ
แม่ป๊อป - เอ่อ ลูกฟางกัลไปเหอะจ๊ะ (แกล้งทำให้มีพิรุธ)
ฟาง - มีไรหรือเปล่าค่ะ
แม่ป๊อป - ไม่มีไรหรอกจ๊ะ ตาป๊อปนอนแล้วแหละ
ฟาง - คุณแม่จะว่าไรไหมค่ะ ถ้าฟางจะขึ้นไปหา ("จะมีด่าว่าหน้าเข้าบ้านผู้ชาย ตอนนี้ฟางก็ไม่สนเพราะเธอเป็นห่วงมาก" ฟางก็ถือวิสาสะเดินขึ้นไปที่ห้องป๊อปแต่ต้องตกใจเมื่อห้องป๊อปถูกล็อคด้วยแม่กุญแจหลายอัน) คุณแม่ทำไมห้องพี่ป๊อปเป็นแบบนี้หล่ะค่ะ (ถามแม่ป๊อปที่ตามขึ้นมา)
แม่ป๊อป - เ่อ่อ คือ พ่อกับแม่ขังตาป๊อปไว้หลายวันแล้วลูก
ฟาง - ห๊ะ พี่ป๊อป ("พี่ป๊อปพี่เป็นไรหรือเปล่า") ฟางขอกุญแจได้ไหมค่ะ
แม่ป๊อป - คือแม่ให้ไม่ได้ พ่อไม่ให้ใครเข้าเลย
ฟาง - น่ะค่ะ ฟางเป็นห่วงจริงๆค่ะ ถ้าทุกเรื่องเกิดจากฟาง ฟางจะไม่ให้อภัยตัวเองเลยน่ะค่ะ
แม่ป๊อป - ก็ได้จ๊ะ (หยิบกุญแจออกมา)
ฟาง - ขอบคุณค่ะ(หยิบแล้วรับไขกุญแจเลย)
แม่ป๊อป - แม่ไปนอนก่อนน่ะ
ฟาง - ค่ะ (ตอบเสร็จก็เข้าห้องไปทันที)
ห้องนอนป๊อป
ฟาง - พะ พะ พี่ป๊อป หือๆ (เธอปล่อยโฮขึ้นมา เมื่อชายหนุ่มที่รักนอนหมดแรงอยู่ที่เตียง ห้องก็เละไปหมด ข้าวของกระจัดกระจายไปหมด แล้วรีบวิ่งไปที่เตียง)
ป๊อป - เธอ
ฟาง - พี่ป๊อป ทำไมพี่เป็นแบบนี้ค่ะ
ป๊อป - เธอไม่ต้องมาใกล้ตัวฉัน เธอทำให้ฉันเป็นแบบนี้
ฟาง - ฟางขอโทษน่ะค่ะ (ค่อยขยับตัวไปหาป๊อป) ฟางไม่รู้ ไม่รู้ ว่ามันจะเกิดอะไรแบบนี้
ป๊อป - ฉันเกลียดเธอ
ฟาง - ค่ะ ฟางรู้ แต่ขอให้คนเลวคนนี้ดูแลพี่น่ะค่ะ พี่ป๊อปจะเกลียดฟางเกลียดอย่างไงก็เกลียดไปเหอะค่ะ ฟางเป็นห่วงพี่น่ะคะ่ พี่ป๊อปนอนพักน่ะค่ะ ฟางจะไปหาอะไรมาให้ทาน (พูดจบฟาง ก็ขยับตัวป๊อปให้นอนลงพร้อมห่มผ้าแล้วเดินลงไปหาอะไรมาให้ป๊อปทาน)
10 นาทีผ่านไป ฟางก็มาพร้อมกับข้าวต้มกับยา
ฟาง - กินข้าวน่ะค่ะ แล้วจะทานยา
ป๊อป - ฉันไม่กิน (หันหลังให้ฟาง)
ฟาง - (ฟางวางชามข้าวไว้บนโต๊ะข้างเตียงแล้วพยายามหันตัวป๊อปมาทางตัวเอง) ฟางเป็นห่วงพี่น่ะค่ะ พี่เป็นคนที่ฟางรักเเละเป็นห่วง ขอให้ฟางทำอะไรดีๆให้พี่เถอะค่ะถึงแม้จะทำให้พี่เลิกเกียดฟางไม่ได้(เมื่อป๊อปหันมาเธอหยอบชามข้าวต้มขึ้นมาแล้ว ตักข้าวต้มมาเป่าแล้วจอที่ปากป๊อป) ฟางตั้งใจทำให้เลยน่ค่ะ
ป๊อป - (ป๊อปก็อ่าปากแล้วกินเข้าไป ไม่ใช่เป็นเพราะเธอหรอกแต่เค้าไม่่ได้กินข้าวมาหลายวันหิวมาก)
ฟาง - พี่ป๊อปค่ะ พี่ได้อ่านข้อความบ้างไหม
ป๊อป - ฉันลบทิ้งไปหมดแล้ว
ฟาง -ค่ะ (หน้าเศร้าทันที)
3นาที ผ่านไป ป๊อปก็ทานเสร็จ
ฟาง - ทานยาน่ะค่ะ ตัวพี่ป๊อปร้อนมากเลย (ยื่นยามาทางหน้าป๊อป)
ป๊อปก็หยิบยาและนํ้าขึ้นกินพร้อมกัน
ฟาง - เดี๋ยวฟางมาน่ะค่ะ (เธอเดินหยิบของลงไปเก็บด้สนล่าง)
ป๊อป - เธอจะมาทำดีกับฉันทำไม
2 นาทีผ่านไปฟางก็ขึ้นมาบนห้องป๊อป แล้วเดินไปหยิบผ้าผินเล็กๆแล้วก็กะระมังใส่นํ้าแล้วเดินไปที่เตียงป๊อป
ฟาง - ฟางเช็ดตัวให้ค่ะ
ป๊อป - ไม่ต้อง (ปัดมือฟางออก)
ฟาง - ฟางสัญญาจะทำทุกทางที่จะให้ผู้ใหญ่เข้าใจว่า พวกเราจะไม่แต่งงานกันเพราะพวกเราไม่ได้รักกัรถึงแม้ฟางจะรักพี่มากก็ตาม ฟางรักพี่น่ะค่ะ (ค่อยแกะกระดุมเสื้อป๊อปออกเผยให้เห็นอกกว้างของเค้า จนทำให้เค้าหน้าแดงแล้วค่อยๆเช็ดตัวป๊อป)
ป๊อป - เธอทำไม่ได้หรอก
ฟาง - ฟางทำได้ทุกอย่างเพื่อให้พี่ป๊อปมีความสุข (ฝืนยิ้มให้ป๊อปแล้วนํ้าตาก็ไหล)
ป๊อป - ฟาง (ป๊อปเรียกฟางเบาๆ)
ฟาง - เดี๋ยวฟางไปหยิบเสื้อตัวใหม่ให้น่ะค่ะ (ฟางลุกขึ้นจากเตียงเพื่อไปหยิบเสื้อตัวใหม่ให้แต่ทว่าป๊อปดึงเธอมาปะทะกับอกแกร่งที่ไม่มีอะไรปกปิดพร้อมกับประกบปากทันที) อือ
ป๊อป - ฉัน(ถอดจูบออกแล้วมองหน้าฟาง)
ฟาง - พี่ป๊อป (มองหน้าป๊อปพร้อมกับสายตาที่ทีแต่คำถาม)
ป๊อป - (ประกบปากฟางอีกแล้ว)
ฟาง - อือ (ลิ้นเล็กเกี่ยวเล่นกับป๊อป ถึงแม้จะไม่เป็นประสีประสาเท่าไร)
ป๊อป - ฉันรักเธอ(กระซิบข้างหูฟาง ก่อนจะไซ้ซอกคอฟางแล้วไม่ลืมที่จะทิ้งรอยแดงไว้)
ฟาง - พี่ป๊อป (ตอนนี่เธอไม่รู้ว่ารู้สึกอย่างไง มันมีความรู้สึกเกิดขึ้นเต็มไปหมด ) อ๊ะ อืม
ป๊อป - แล้วเธอหล่ะ(ออกจากซอกคอแล้วถามแล้วก็ก้มลงไปอีก) (ป๊อปได้เผยความรู้สึกตัวเองออกมา ทั้งๆที่เค้าได้บอกตัวเองแล้วแต่ก็ไม่ได้ผลว่าไม่ให้รักเธอ แต่หัวใจไม่รักกลับไม่ร่วมด้วย)
ฟาง - อ่ะ อืม พี่ป๊อป (มือคล้องคอป๊อปตอนนี้เธอไม่รู้จะพูดอย่างไงดี)
ป๊อป - ทำไมไม่ตอบหล่ะ
ฟาง - ฟะ ฟะ ฟางไม่รู้ (เธอจะตอบได้ไงเมื่อความต้องการเธอเต็มไปหมด)
ป๊อปเลยค่อยเลื่อนมือไปปลดตะขอบราของฟางออก แต่ยังไม่ได้ถอดเสื้อด้านหน้าออก แล้วไม่รอช้าป๊อปก็เสื้อด้สนนอกออก ทำให้เผยเห็นอกที่กำลังอยู่ตรง ป๊อปไม่รอช้าก้มลงไปซุกไซ้พร้อมดูดดมอย่างเอาใจ
ฟาง - อ๊ะ พี่ป๊อป อืม ฟางเสียว
ป๊อป - ยังไม่ถึงไหนเลย
ฟาง - พี่ป๊อป อ๊ะ อย่า อืม แกล้งฟาง (ป๊อปที่ไล่มือไปตรงจุดอ่อนไหวของฟาง พร้อมค่อยถอดสิ่งที่ปกปิดออก) อ่าห์พี่ป๊อป (เมื่อป๊อปสอดนิ้วเข้าที่หล่ะนิ้ว) อ๊าห์ พี่ป๊อป ฟางเสียว (ป๊อปก็ค่อยเร่งความเร็วตามจังหว่ะจากช้าไปเร็วแต่เมื่อเธอกำลังจะแตะขอบสวรรค์ป๊อปก็ได้หยุด) พี่ป๊อป ฟางทรมาน (เธอบิดกายไปมาบนเตียงผมยาวสะหยายไปหมดทำให้ฟางเซ็กซี่ไปเลย)
ป๊อป - ยั่วพี่สิ พี่จะทำให้
ฟาง - ฟางทำไมไม่เป็น
ป๊อป - งั้นพี่ก็ช่วยไม่ได้ (พร้อมนอนลงไปข้างๆเธอ)
ฟาง - พี่ป๊อป (ฟางตัดสินใจ ค่อยเคลื่อนตัวหาป๊อป แล้วค่อยกรีดนิ้วลงไปที่แผ่นอกของป๊อป) ช่วยฟางหน่อยน่ะค่ะ (แล้วซุกไซร้ตรงคอป๊อป ถึงแม่เธอจะไม่ค่อยรู้แต่สร้างความพอใจให้ป๊อปในระดับนึง)
ป๊อป - พี่เหนื่อย พี่ไม่สบายอยู่น่ะ (แกล้งต่อ "ฟางก็เซ็กซี่ไม่เบาแหะ ถึงพี่จะไม่สบายแต่เรื่องบนเตียงพี่แข็งแรงตลอด) ฟางทำเองสิ
ฟาง - ฟางทำไม่เป็น (ฟางมองหน้าป๊อป ที่ตอนนี้หน้าเธอแดงกํ่าไปด้วยพิษรัก)
ป๊อป - ("น่าจับกดซะมัด") พี่สอน (แล้วค่อยจับมือฟางไปปลดเข็มขัดที่กางเกงของตนแล้วดึงออกแล้วค่อยให้ปลดกางเกงของเค้าออก แล้วพอเอากางเกงออกก็เหลือแต่บอกเซอร์)
ฟาง - พี่ป๊อป (เธอหยุดมือ ก่อนจะเรียกชื่อป๊อป)
ป๊อป- จะกลัวอะไร (แล้วก็จัดขั้นต่อไป ทำให้ตอนนี้มือฟางอยู่ที่แกนกลางของป๊อป หน้าฟางแดงขึ้นไปอีก) ลองดูสิ(แล้วค่อยๆจับมือฟางรูดขึ้นรูดดลง พอสักพักฟางก็ทำให้ป๊อปทรมานแทนเองซังั้น) ฟาง อ๊ะ อืม ฟางจะให้พี่เสร็จก่อนหรือไง
ฟาง - อ๊ะ (ฟางถูกป๊อปอุ้มมาอยู่บนตักฟางหันหน้ามาทางป๊อป ป๊อปก็พิงหัวเตียง)
ป๊อป - พี่สอนต่อน่ะ (ว่าแล้วก็ค่อยยกฟางขึ้นแล้วสอดแกนกลางเข้าไปในตัวฟาง) อ๊ะ
ฟาง - เจ็บ (ฟางจกไปที่ไหล่ป๊อป แล้วป๊อปค่อยโยกสะโพกฟางขึ้นลง สักพักฟางก็ค่อยเรียนรู้แล้วก็ทำตามจังว่ะที่ตัวเองต้อง) อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ
ป๊อป - แบบนั้นแหละฟาง อืม อ๊ะ อืม (ต่างคนต่างครางออกมาไม่เป็นภาษา ป๊อปก็ไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไป ากก็ครอบไปทีอกของฟาง พร้อมรอยแดงไปเต็มตัว) อ่าห์
ฟาง - อ่าห์ (ทั้งสองได้ถึงฝั่งพร้อมกัน ป๊อปค่อยปล่อยฟางนอนกับเตียงแต่ยังไม่ได้แกนกลางออก) พี่ป๊อป (เธอปรือตาขึ้นมา)
ป๊อป - นอนซะ (แล้วถอดแกนกลางออกพร้อมปล่อยธารนํ้าขาวเข้าตัวฟาง)
ฟาง - อืม (เธอครางเล็กน้อยก่อนที่จะหลับไป)
ป๊อปก็นอนข้างๆเธอแล้วก็กอดฟาง
ป๊อป - เก่งเหมือนกัน่ะเรา (หอมแก้มฟางแล้วก็นอนหลับไป)
ตอนเช้า
ฟาง - อือ (ค่อยๆลืมตาขึ้นพลิกตัวไปหาป๊อป) พี่ป๊อปพูดจริงหรืแเปล่าค่ะ (ฟางลูบหน้าป๊อป)
ป๊อป - อือ (ค่อยๆลืมตา) ฟาง
ฟาง - ขอโทษน่ะค่ะที่รบกวน (เธอแกะมือป๊อปออกก่อนที่จะลุกนั่ง)
ป๊อปก็ลุกตามแล้วก็กอดฟางพร้อมเอาคางวางบนไหล่ฟาง
ป๊อป - เมื่อคืนเด็กนักเรียนคนนี้เรียนรู้เร็วแล้วเก่งด้วยน่ะ
หน้าฟางขึ้นสีทันที
ฟาง - พี่ป๊อป (หันหน้าไปหาป๊อป)
ป๊อป - อะไรครับ
ฟาง - เมื่อคืนพี่ป๊อปพูดจริงป่ะค่ะ
ป๊อป - ทำไมหล่ะครับ ไม่เชื่อพี่เหรอ
ฟาง - ไม่ใช่ค่ะ แต่ฟางงง
ป๊อป - ไม่ต้องงหรอก พี่รักเราจริงๆ พี่ห้ามใจตัวเองไม่ได้ ฟางน่ารักขนาดนี้ จุ๊บ(หอมแก้มฟางทีนึง)
ฟาง - พี่ป๊อป (หันหน้าไปกอดป๊อป) ฟางรักพี่เหมือนกันค่ะ
ป๊อป- จะยั่วพี่แต่เช้าเลยหรือไง
ฟาง - งง (กอดที่จะเข้าใจอย่างกระจ่างแจ้ง ก็เธอไม่ได้มีอะไรปิดเลยนิ เลยทำให้หน้าอกของเธอประทะกลับแผ่นอกของป๊อป) ไม่ใช่น่ะ พี่ป๊อปบ้า (แล้วหน้าก็ขึ้นสี)
ป๊อป - ไม่ต่ออีกเหรอ
ฟาง - ไม่เอาแล้ว (ผลักป๊อปแล้วเอาผ้าห่มพนตัว)
ป๊อป - 5555
-----------------------------------------------------------------------------------------------
มาอัพพแล้วหน่า ไหนหายไปไหนกันหมด ไม่โหวตก็ได้น่ะ แต่ช่วยเม้นหน่อยสิ ไม่มีกำลังใจเลย ถ้าไม่อยากอ่านก็บอกจะได้ปิดนิยายเรื่องนี้
รักคนอ่าน 7/4/56 20.16น. อย่าลืมเม้นน่ะ โหวตไม่สำคัญหรอกสำหรับไรเตอร์ แต่เม้นสำคัญมากๆน่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ