Darling off love ดาร์ลิ้งครับผมรักคุณ (ncนิดๆ)

ตีสองสี่สิบนาที
แอ้ดดดดด
‘‘นี่เธอลุกไปเอา....’’จาร์ฟาหยุดคำพูดไว้เมื่อเห็นร่างบางนอนอยู่บนเตียงครึ่งตัวใบหน้าเปอะเปื้อนครบน้ำตาในมือกำกระดาษไว้แน่นจาร์ฟาหยิบกระดาษออกมาดูแล้วคลายออกมันคือเบอร์โทรของสาวๆที่เขาได้มาจากบาร์นั่นเอง
‘‘บ้าเอ้ยทำไมฉันต้องรู้สึกผิดด้วยวะ’’จาร์ฟาเอามือกุมขมับตัวเองที่เขารู้สึกผิดอย่างบอกไม่ถูกทั้งๆที่มันเป็นเรื่องปกติเขาเอามือไปปาดน้ำตาของหนมหวานแล้วจูบลงที่หน้าผากเบาๆเขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงอยากจูบเธอขึ้นมา
‘‘หนมหวานแกเป็นอะไรอะตาบวมเลยร้องไห้มาหรอ’’ข้าวสวยเพ่งดูใบหน้าของหนมหวานเพราะเมื่อวานเธอยังร่าเริงอยู่เลยไหงวันนี้ถึงได้กลายเป็นแบบนี้
‘‘ฉัน...ฉันไม่เป็นอะไร’’หนมหวานตับปัดๆแล้วเงยหน้ามองเพดานพร้อมกับกลอกตาไปมาเพราะน้ำตามันจะไหลอีกแล้ว
‘‘ฉันนี่มันขี้แยเนอะ’’หนมหวานหันไปยิ้มให้ข้าวสวยเพื่อให้เพื่อนสาวยสบายใจ
‘‘มีอะไรก็บอกฉันได้นะหนมหวาน’’
‘‘อื้มจ้ะ’’
‘‘หนมหวาน....’’
‘‘ลาเต้!’’ชายหนุ่มที่ชื่อลาเต้เดินมากระชากแขนหนมหวานแล้วพาออกไปข้างนอกข้าวสวยตกใจจึงรีบตามไปดู
‘‘เธอบอกฉันมานะว่าเธอจะแต่งงานกับไอ้จาร์ฟามันได้ไง!’’ลาเต้บีบแขนแรงขึ้นกว่าเดิม
‘‘ไอ้ลาเต้ปล่อยหนมหวานเดี๋ยวฉันเล่าให้ฟังเอง!’’ข้าวสวยคว้านมหวานที่กำลังร้องไห้มากอดแล้วจัดการเล่าเรื่องทุกอย่างให้เพื่อนชายฟัง
‘‘บ้าเอ้ย!’’
‘‘ฉันว่าเราน่าจะยินดีกับหนมหวานนะ’’
‘‘ฉันขอโทษเมื่อกี้ฉันคงโมโหมากไปหน่อย’’ลาเต้พูดแล้วเดินออกไปข้าวสวยปาดน้ำตาให้หนมหวานแล้วพากลับเข้าห้องเรียน
‘‘เธอใช่มั้ยที่ชื่อหนมหวาน’’เสียงแหลมๆของใครบางคนทำเอาหนมหวานตกใจเมื่อเธอคือจัสติน
‘‘เธอมีอะไร’’
‘‘มีสินี่ไง’’
เพี๊ยะ!
หนมหวานถึงกับร่วงลงไปตบพื้นเพราะแรงตบของจัสตินได้ทีขึ้นคร่อมหนมหวานแล้วกระหน่ำฝ่ามือลงไปตบไม่ยั้งข้าวสวยเห็นท่าทีเริ่มไม่ดีจึงวิ่งไปตามจาร์ฟา
‘‘จัสตินพอ!’’จาร์ฟาวิ่งมากระชากแฟนสาวออกจากหนมหวานเรอากับซันแทนรีบวิ่งไปพยุงหนมหวานให้ลุกขึ้นจาร์ฟาเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยมือจนแก้มสีชมพูกลายเป็นสีแดงที่มุมปากเลือดค่อยๆไหลออกมา
‘‘จัสตินเธอทำบ้าอะไรนี่หะ!’’จาร์ฟาตะคอกใส่แฟนแฟนจนเธอตกใจเพราะเขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
‘‘ก็ยัยนี่มันตบจัสตินก่อนนี่คะ’’
‘‘ด้านนะยะหล่อนพยานให้เต็มห้องหมดยังกล้าพูดออกมาอีกว่าหนมหวานตบเธอก่อน’’จัสตินกรีดร้องด้วยความไม่พอใจแล้วเดินกระแทกเท้าออกจากห้องไป