เธอกับฉัน ฉันกับเขา เราทั้งสาม

วันนี้เเบมรับอัพรีบไปยังไงก็ขอโทษนะคะที่ไม่ได้ใช้สีเพราะในเฟสบุ๊คหลายคนบ่นว่าบางสีก็อ่านไม่ออกเเบมขอใช้วีดำมาตรฐานดีกว่านะคะ

Bam side

"ทุกๆคนคะพักทานข้าวกันก่อนนะคะ"

"เเบมเเต่งานยังไม่เสร็จเลยนะ"

"คุณพิชญุตม์คะคนงานก็เหนื่อยเหมือนกันนะคะควรจะได้พัก"

"โอเคฉันเชื่อเธอ"

"ไปคะ"

"มีอะไรทานอ่ะ"

"ฉันทำเเบบพิเศษให้คุณเลยนะคะ"

""

"มาคะ ฉันป้อน"

"จะดีหรอ"

"ก็อยากให้ชิมฝีมือฉันนี่คะ"

"ฝีมือนะไม่ใช่ขี้มือ"

"คุณก็"

"เออจะกินก็รีบกิน"

เเววตาที่เธอมองผมขณะที่กำลังป้อนข้าวนั้นทำให้ผมรู้สึกตัวอ่อนขึ้นมาทันทีที่สบตา เธอน่ารักจริงๆ

"เออคุณทานเองเถอะคะ ฉันไปดูคนงานฝั่งนู้นดีกว่า"

"ออ"

""

Gail side

พี่พิชจะรู้รึเปล่าว่าฉันคิดยังไงที่เห็นพี่เขาอยู่กับคุณภคกัญญาเเถมยังมีป้อนข้าวป้อนน้ำ

"ไปเจออะไรมาคะคุณเกลถึงได้หน้าเครียดขนาดนี้"

"พี่พิชชี่กับคุณภคกัญญา"

"ว่าเเล้วไงคะ"

"คุณภคกัญญาป้อนข้าวพี่พิชชี่"

"อะไรนะคะ ป้อนข้าวเย็นตาว่าเเล้วไงคะคุณณัชชานังภคกัญญามันร้ายมากกว่าที่คุณคิด"

"เเต่ฉันไม่กล้าหรอกที่จะคิดไม่ดีเเบบนี้"

"คุณเกลคะรวบรวมความกล้าสิคะอย่าไปกลัวมัน เลิกเป็นคนอ่อนเเอซักทีเถอะคะ ถ้ามัวช้านังภคกัญญาอาจคาบคุณพิชชี่ไปก็ได้นะคะ"

"ฉันไม่กล้าคิดจริงๆ"

"ต้องคิดคะซักวันคุณต้องรู้ว่านังภคกัญญามันร้ายมากเเค่ไหน"

"ไม่นะ เขาเป็นตัวเเทนคุณเเม่"

"คุณเเม่ของคุณเกลอยู่ที่นี่คะ"

"ไม่คุณเเม่ของฉันตายไปเเล้ว"

"คุณเกลอย่าลืมว่านั่นไม่ใช่เเม่เเท้ๆของคุณ"

"เเล้วเเม่ฉันอยู่ไหน"

"ตามมาคะ"

ในที่ที่มืดไม่มีเเสงไฟ เข้ามาลึกอีกเป็นบ้านพักคนงาน

"ที่นี่มีเเม่ของคุณ"

"เเม่หรอ"

"ป้าพรคะนี่นังเย็นตาเองคะ"

"จ้า"

"ซักครู่คะ"

"คุณเกล นังเย็นตาเอ็งพาคุณเกลกลับบ้านเดี๋ยวนี้นะ"

"นี่ไงคะเเม่ของคุณ"

"นังเย็นตาเเกทรยศฉัน"

"ตรงไหนอ่ะป้า"

"ฉันบอกเเกว่าห้ามบอกไง"

"อยากให้เเม่ลูกสมหวังอ่ะ"

"เเม่คะ"

"คุณเกลคะอย่าเลยคะฉันมันคนงาน"

"เเต่ป้าเป็นเเม่เกลนะคะ"

"เเม่ขอโทษ"

"ทำไมเเม่ต้องทิ้งหนูคะ"

"เเม่ขอโทษเเม่ไม่อยากทำลายอนาคตหนู"

2ชั่วโมงที่เเล้ว

"เเกว่าไงนะเเกจะให้ฉันหลอกว่าเป็นเเม่นังคุณหนูนั่น"

"ป้ารู้มั้ยหลอกเเค่นี้ฉันได้ผัวป้าได้เงินนะ"

"ข้างงว่ะเองช่วยอธิบายสิ"

"ก็หลอกใช้นังเกลให้กำจัดนังเเบมเเละป้าก็ทำเป็นเดือดร้อนเงินขอเงินจากนางเกลมันเดี๋ยวมันก็ให้เองเเหละป้า"

"ถูกของเองนะนังเย็นตาข้าเข้าใจเเล้ว"

"ป้าเอาเเบบซึ้งสุดๆนังเกลจะได้เชื่อ"

"สบายมาก"

2ชั่วโมงถัดมา

"เเม่อย่าทิ้งเกลอีกนะคะ"

"จ้าเกล"

"เเม่คะเกลอยากให้เเม่มาอยู่ด้วยคะ"

"ไม่ได้หรอกลูกมันสูงเกินไปที่คนอย่างเเม่จะไปที่นั่น"

"โถ เเม่ของเกล"

"เกลเเม่ขอร้องอะไรได้มั้ยลูก"

"อะไรหรอคะ"

"ลูกต้องเชื่อทุกอย่างจากปากเย็นตานะเพราะมันคือความจริง"

"คะเเม่"

"ห้ามบอกใครด้วยว่าเเม่เป็นเเม่ของเกลนะ"

"คะเกลจะเชื่่อทุกอย่างเลยคะ"

"นังโง่เอ้ย">ป้าพรบ่นในใจ

จบเเล้วจ้าทุกคนต้องมาช่วยกันลุ้นนะคะว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเกล