รักสลับร่างของศัตรูคู่อาคาต
9.1
8) อดหลับอดนอน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอดหลับอดนอน
เช้าวันรุ่งขึ้นโทโมะปรือตารู้สึกเหมือนมีอะไรทับขาเมื่อโทโมะชะโงหกหน้าดูก็ต้องยิ้มก็ดูซิผู้จัดการหรือยัย
แก้วนี่แหละคงอดนอนแหง่ๆถึงหลับในสภาพนี้
โทโมะ:นี่เธอตื่นๆ!!
โทโมะจิ้มแก้มแก้วอย่างเบาๆ
แก้ว:อะไรวะพ่อจะซัดให้คนจะหลับจะนอน
แก้วละเมอก่อนจะลุกมาและล้มตัวนอนต่อจนโทโมะอดขำไม่ได้
โทโมะ:โฮ๊ะๆเธอนี่ขี้ละเมอกว่าที่ฉันคิดนะ...
โทโมะพึมพำก่อนจะยิ้ม
แอ๊ดดดด~~
คุณแม่โทโมะ:โทโมะ...พระเจ้าช่วยกล้วยไหม้!!=[]=
คุณแม่โทโมะเมื่อมาถึงก็เห็นโทโมะหรือแก้ในร่างโทโมะหนุนตักของแก้วหรือโทโมะในร่างแก้ว
โทโมะ:เอ่อแม่..ไม่ใช่ซิอาคะไม่ใช่อย่างที่คิดนะคะ!!
โทโมะพยายามจะอธิบายให้ฟังแต่แม่ของโทโมะก็เอาแต่ยิ้มๆไม่ฟังอะไร
แม่โทโมะ:ไม่เป็นไรจ๊ะลองคบก่อนก็ได้นะแม่ยินดี
โทโมะ:ไม่นะเว๊ย...คะ!!
โทโมะพูดอย่างลำบาก
แก้วปรือตาเมื่อได้ยินเสียงโทโมะกับคุณอา
แก้ว:ใครมาปลุกแต่เช้าเลย...
แก้วพึมพำ
โทโมะ:นี่เธอตื่นๆซะทีแม่ฉัน
โทโมะกระซิบแก้วจนแก้วตกเตียง
โป๊ก!!
แก้วลูบหัวตัวเองก่อนจะสะบัดหัวเพื่อเรียกสติตัวเองมา
แก้ว:เอ่อหวัดดีฮะอา...เอ๊ยแม่
แม่โทโมะ:อดนอนหลอลูกตานี่ดำเชียว
แม่โทโมะได้ยินเสีงจึงหัวเราะ
แม่โทโมะ:แก้วหัวเราะโทโมะทำไมหือลูก??
โทโมะ:ป่าวคะ
แม่โทโมะ:พวกเราควรร่วมมือกันได้แล้วนะเรื่องงาน
เมื่อแม่โทโมะพูดถึงเรื่องนี้แก้วกับโทโมะเครียดทันที
เช้าวันรุ่งขึ้นโทโมะปรือตารู้สึกเหมือนมีอะไรทับขาเมื่อโทโมะชะโงหกหน้าดูก็ต้องยิ้มก็ดูซิผู้จัดการหรือยัย
แก้วนี่แหละคงอดนอนแหง่ๆถึงหลับในสภาพนี้
โทโมะ:นี่เธอตื่นๆ!!
โทโมะจิ้มแก้มแก้วอย่างเบาๆ
แก้ว:อะไรวะพ่อจะซัดให้คนจะหลับจะนอน
แก้วละเมอก่อนจะลุกมาและล้มตัวนอนต่อจนโทโมะอดขำไม่ได้
โทโมะ:โฮ๊ะๆเธอนี่ขี้ละเมอกว่าที่ฉันคิดนะ...
โทโมะพึมพำก่อนจะยิ้ม
แอ๊ดดดด~~
คุณแม่โทโมะ:โทโมะ...พระเจ้าช่วยกล้วยไหม้!!=[]=
คุณแม่โทโมะเมื่อมาถึงก็เห็นโทโมะหรือแก้ในร่างโทโมะหนุนตักของแก้วหรือโทโมะในร่างแก้ว
โทโมะ:เอ่อแม่..ไม่ใช่ซิอาคะไม่ใช่อย่างที่คิดนะคะ!!
โทโมะพยายามจะอธิบายให้ฟังแต่แม่ของโทโมะก็เอาแต่ยิ้มๆไม่ฟังอะไร
แม่โทโมะ:ไม่เป็นไรจ๊ะลองคบก่อนก็ได้นะแม่ยินดี
โทโมะ:ไม่นะเว๊ย...คะ!!
โทโมะพูดอย่างลำบาก
แก้วปรือตาเมื่อได้ยินเสียงโทโมะกับคุณอา
แก้ว:ใครมาปลุกแต่เช้าเลย...
แก้วพึมพำ
โทโมะ:นี่เธอตื่นๆซะทีแม่ฉัน
โทโมะกระซิบแก้วจนแก้วตกเตียง
โป๊ก!!
แก้วลูบหัวตัวเองก่อนจะสะบัดหัวเพื่อเรียกสติตัวเองมา
แก้ว:เอ่อหวัดดีฮะอา...เอ๊ยแม่
แม่โทโมะ:อดนอนหลอลูกตานี่ดำเชียว
แม่โทโมะได้ยินเสีงจึงหัวเราะ
แม่โทโมะ:แก้วหัวเราะโทโมะทำไมหือลูก??
โทโมะ:ป่าวคะ
แม่โทโมะ:พวกเราควรร่วมมือกันได้แล้วนะเรื่องงาน
เมื่อแม่โทโมะพูดถึงเรื่องนี้แก้วกับโทโมะเครียดทันที
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ