รักสลับร่างของศัตรูคู่อาคาต
9.1
24) ไม่หวานเหมือนใครแต่พิเศษกว่าใคร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความไม่หวานเหมือนใครแต่พิเศษกว่าใคร(ตอนจบ)><
1ปีผ่านมาผมกับยัยแก้วที่สวยมากอ่ะ(ผมชอบตอนที่เขาไว้ผมยาวแล้วแต่งหน้าตอนนั้นยังกะเด็กกระ
โปโล!!)เรา2คนแต่งงานอยู่กันได้2ปีงานบ้านยัยแก้วทำหมดเลสบายผมอ่ะ-^O^-
พลั่วะ!!ปึก!!
แก้ว:นี่นายเลิกทำให้บ้านรกได้มั๊ยหะฉันอุส่าห์ฝากให้นายดูลูกนะกลัวว่าลูกจะกัดอะไรเด๊วท้องเสีย!!
แก้วที่กำลังบ่นสามีสามีมองภรรยาที่มวยผมทำงานบ้านจนเหงื่ออกเต็มไปหมด
โทโมะ:ฉันก็ดูแล้วนี่ไง
ผมพูดพลางลูบหัว
พลั่วะ!!ปึก!!
แก้ว:ดูบ้านนายซิลูกคลานหายไปไหนก็ไม่รู้นาบหาเลยนะโทโมะถ้าไม่เจอไม่ต้องกินข้าวเย็น!!
แก้วสั่งเสียงดังจนโทโมะตัวสั่น
โทโมะ:จ้าๆ อะไรวะแมร่งขี้บ่น
โทโมะแอบด่าแก้วเบาๆ
พลั่วะ!!
แก้ว:อย่ามาแอบด่าฉันนะนายโทโมะเร็วๆหาลูกซิเด๊วเถอะนะ!!
ภรรยามีสีหน้าไม่พอใจอย่างมากๆก่อนจะเข้าไปทำอาหารต่อ
โทโมะ:ลูกจ๋าอยู่ไหน~~~
โทโมะผุ้เป็นพ่อของลูก(ลูกของแก้วน่ะก็ลูกเขาเหมือนกันแหละ)
ลูกของแก้ว-โทโมะ:แอ๋ๆๆ*-*
โทโมะ:อยู่นี่นี้เอง>O<
โทโมะที่กำลังวิ่งไปจับลูก
ซ่า!!
ลูกชายตัวน้อยฉี่ใส่โทโมะ
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!
แก้ว:อะไรนายโทโมะ!!หาลูกเจอแล้วรึไงหะ
โทโมะ:แก้วลูกฉี่ใส่ฉันT^T
สามีวิ่งไปเพื่อจะกอดภรรยา
พลั่วะ!!
แก้วถีบโทโมะทันที
แก้ว:นายไปล้างหน้าเลยนะโทโมะฉันจะป้อนข้าวลูกแล้วมันสกปรก!!
โทโมะ:แก้วอ่ะT^T!!+
เมื่อแก้วเลี้ยงดูลูกชายตัวน้อยเสร็จจนลูกหลับไปก็เข้ามาห้องนอนของตน
แก้ว:เฮ้อเหนื่อยยชะมัด
แก้วที่ล้มตัวนอนเพราะหมดภาระทำงานก็ต้องได้ยินเสีบงสมีของตน
โทโมะ:แก้วใจจ๋า~~สระผมให้หน่อย
แก้ว:ไม่เอาอ่ะฉันเหนื่อย
แก้วตะโกนตอบสามีที่อยู่ในห้องน้ำ
โทโมะ:นะๆครั้งเดียวเอง
ภรรยาแก้วจึงตัดสินใจเข้าไปในห้องเพื่อจะสระผมให้สามี
โทโมะ:สบายจัง><
โทโมะหลับตายิ้มดูไปก็น่ารักดีไม่เหมือนตอนหนุ่มที่ยังกะเพลบอย
แก้ว:นายไม่เหมือนตอนหนุ่มแล้วเนอะ
โทโมะ:ฉันแก่ลงหลอ!!0.0
โทโลมตาทันที
แก้ว:ไม่ใช่หมายถึงเรื่องนิสัย
โทโมะ:อ๋อทำไมอ่ะ
แก้ว:เมื่อก่อนนิสัยนายโครตเสียอ่ะ
โทโมะ:แล้วตอนนี้อ่ะ??
แก้ว:ติ๊งต๊อง= =
แก้วตอบอย่างหน้าตาเฉย
โทโมะ:แต่ความรักของเราก็แปลกดีนะ
แก้ว:แปลกยังไง
แก้วหันมามองหน้าหล่อเหลาด้วยสีหน้างุนงง
โทโมะ:เมื่อก่อนเราไมได้รักกันที่ต้องนอนห้องเดียวกันก็เพราะว่าเราสลับร่างกันและคุณแม่ของเราก็ให้
แต่งงานกันอีกต่างหาก....
โทโมะพูดเว้นไว้แก้วจึงต้องต่อให้
แก้ว:แล้วพอเราคืนร่างกันเราก็หย่ากันฉันไปอยู่ที่อเมริกานายก็ตามมาหาฉันเราก็แต่งงานกันใหม่อีก
โทโมะ:แล้วก็รักกัน
โทโมะใช้มือหน้าใหญ่กดหน้าแก้วจนริมฝีปากสัมผัสกัน
แก้ว:เฮ้อนายนี่นา^^
แก้วมองสามีที่กำลังออดอ้อน
โทโมะ:ถึงแม้ความรักของเรามันจะไม่หวานเหมือนคู่อื่นแต่มันก็พิเศษกว่าใคร....
1ปีผ่านมาผมกับยัยแก้วที่สวยมากอ่ะ(ผมชอบตอนที่เขาไว้ผมยาวแล้วแต่งหน้าตอนนั้นยังกะเด็กกระ
โปโล!!)เรา2คนแต่งงานอยู่กันได้2ปีงานบ้านยัยแก้วทำหมดเลสบายผมอ่ะ-^O^-
พลั่วะ!!ปึก!!
แก้ว:นี่นายเลิกทำให้บ้านรกได้มั๊ยหะฉันอุส่าห์ฝากให้นายดูลูกนะกลัวว่าลูกจะกัดอะไรเด๊วท้องเสีย!!
แก้วที่กำลังบ่นสามีสามีมองภรรยาที่มวยผมทำงานบ้านจนเหงื่ออกเต็มไปหมด
โทโมะ:ฉันก็ดูแล้วนี่ไง
ผมพูดพลางลูบหัว
พลั่วะ!!ปึก!!
แก้ว:ดูบ้านนายซิลูกคลานหายไปไหนก็ไม่รู้นาบหาเลยนะโทโมะถ้าไม่เจอไม่ต้องกินข้าวเย็น!!
แก้วสั่งเสียงดังจนโทโมะตัวสั่น
โทโมะ:จ้าๆ อะไรวะแมร่งขี้บ่น
โทโมะแอบด่าแก้วเบาๆ
พลั่วะ!!
แก้ว:อย่ามาแอบด่าฉันนะนายโทโมะเร็วๆหาลูกซิเด๊วเถอะนะ!!
ภรรยามีสีหน้าไม่พอใจอย่างมากๆก่อนจะเข้าไปทำอาหารต่อ
โทโมะ:ลูกจ๋าอยู่ไหน~~~
โทโมะผุ้เป็นพ่อของลูก(ลูกของแก้วน่ะก็ลูกเขาเหมือนกันแหละ)
ลูกของแก้ว-โทโมะ:แอ๋ๆๆ*-*
โทโมะ:อยู่นี่นี้เอง>O<
โทโมะที่กำลังวิ่งไปจับลูก
ซ่า!!
ลูกชายตัวน้อยฉี่ใส่โทโมะ
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!
แก้ว:อะไรนายโทโมะ!!หาลูกเจอแล้วรึไงหะ
โทโมะ:แก้วลูกฉี่ใส่ฉันT^T
สามีวิ่งไปเพื่อจะกอดภรรยา
พลั่วะ!!
แก้วถีบโทโมะทันที
แก้ว:นายไปล้างหน้าเลยนะโทโมะฉันจะป้อนข้าวลูกแล้วมันสกปรก!!
โทโมะ:แก้วอ่ะT^T!!+
เมื่อแก้วเลี้ยงดูลูกชายตัวน้อยเสร็จจนลูกหลับไปก็เข้ามาห้องนอนของตน
แก้ว:เฮ้อเหนื่อยยชะมัด
แก้วที่ล้มตัวนอนเพราะหมดภาระทำงานก็ต้องได้ยินเสีบงสมีของตน
โทโมะ:แก้วใจจ๋า~~สระผมให้หน่อย
แก้ว:ไม่เอาอ่ะฉันเหนื่อย
แก้วตะโกนตอบสามีที่อยู่ในห้องน้ำ
โทโมะ:นะๆครั้งเดียวเอง
ภรรยาแก้วจึงตัดสินใจเข้าไปในห้องเพื่อจะสระผมให้สามี
โทโมะ:สบายจัง><
โทโมะหลับตายิ้มดูไปก็น่ารักดีไม่เหมือนตอนหนุ่มที่ยังกะเพลบอย
แก้ว:นายไม่เหมือนตอนหนุ่มแล้วเนอะ
โทโมะ:ฉันแก่ลงหลอ!!0.0
โทโลมตาทันที
แก้ว:ไม่ใช่หมายถึงเรื่องนิสัย
โทโมะ:อ๋อทำไมอ่ะ
แก้ว:เมื่อก่อนนิสัยนายโครตเสียอ่ะ
โทโมะ:แล้วตอนนี้อ่ะ??
แก้ว:ติ๊งต๊อง= =
แก้วตอบอย่างหน้าตาเฉย
โทโมะ:แต่ความรักของเราก็แปลกดีนะ
แก้ว:แปลกยังไง
แก้วหันมามองหน้าหล่อเหลาด้วยสีหน้างุนงง
โทโมะ:เมื่อก่อนเราไมได้รักกันที่ต้องนอนห้องเดียวกันก็เพราะว่าเราสลับร่างกันและคุณแม่ของเราก็ให้
แต่งงานกันอีกต่างหาก....
โทโมะพูดเว้นไว้แก้วจึงต้องต่อให้
แก้ว:แล้วพอเราคืนร่างกันเราก็หย่ากันฉันไปอยู่ที่อเมริกานายก็ตามมาหาฉันเราก็แต่งงานกันใหม่อีก
โทโมะ:แล้วก็รักกัน
โทโมะใช้มือหน้าใหญ่กดหน้าแก้วจนริมฝีปากสัมผัสกัน
แก้ว:เฮ้อนายนี่นา^^
แก้วมองสามีที่กำลังออดอ้อน
โทโมะ:ถึงแม้ความรักของเรามันจะไม่หวานเหมือนคู่อื่นแต่มันก็พิเศษกว่าใคร....
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ