รักสลับร่างของศัตรูคู่อาคาต

ต้องแต่งงานกันแม่ขอ!!

โทโมะ:ฉันจะบ้าตายเลยวะเธอ

แก้ว:แล้วนายจะให้ทำไงละ- -

แก้วหันไปถามโทโมะ

โทโมะ:ไม่รู้ดิ

แก้ว:โอ๊ยประสาทฉันจะกินๆ!!

โทโมะ:หาที่ปรึกษาของเธอซิแต่ไม่ขอยัย2พี่น้องนั้นนะ

แก้ว:งั้นก็หมดปัญญา- -

โทโมะ:เฮ้อ

โทโมะถอนหายใจทันที

แก้ว:ฉันไปนอนนะถ้าง่วงเอไหร่ก็ไปนอนอาบน้ำด้วยนะย๊ะฉันเหม็นขี้หน้านายอ่ะ

โทโมะ:เธอ!!

แก้วไม่สนใจวิ่งหนีโทโมะเพราะรู้ถ้าไม่หนีคงถูกหักกคอแน่

โทโมะ:ยัยบ้าเอ๊ย

โทโมะยิ้มทันทีผู้หญิงอะไรแก่นชะมัด

ก๊อกๆ

โทโมะ:นี่เธอตื่นซะเว๊ยฉันจะเข้าห้อง

แก้ว:งืมๆ

แก้วครางเสียงเบาๆอย่างขัดใจ

โทโมะ:อ้าวประตูไม่ได้ลูกไว้นีคง้ปิดรอเราละซิเนี้ย

โทโมะยิ้มทันทีเมื่อประตูไม่เปิดเมื่อโทโมะเข้ามาเห็นร่างบางๆที่เขามองเห็นได้แบบนี้แค่คนเดียวร่างบ่างนั้นห่อตัว

ในผ้าห่มยั้งกะลูกแมวไม่เหมือนตอนตื่นยังกะสิงโต

โทโมะ:ตอนหลับก็น่ารักนี่นาเธอนี่

จุ๊บ!!

โทโมะอดใจไม่ไหวที่จะเข้าไปหอมแก้มขาวเนียนนั้นในกลิ่นความอ่อนโยนอ่อนๆจากตัวแก้มก่อนที่เขาจะล้มตัว

นอนกอดแก้มโดยที่แก้วไม่รู่ตัว

เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วปรือตาผ้าห่มคืนนี้อุ่นจริงๆเลยเอ๋ทำไมถึงอุ่นว่า

พลั่วะ!!

โทโมะ:โอ๊ย!!ทำบ้าอะไรเธอเนี้ย

แก้ว:ก็นายน่ะมาทำฉันก่อนนิ

โทโมะ:ทำไร??

แก้ว:กอดฉันT^T

โทโมะ:แค่นี้ทำเป็นห่วงตัว- -

ก๊อกๆ!!

ศึกได้จบลงเมื่อมีเสียงประตูดังขึ้นมา

แก้ว:ใครครับ

แม่โทโมะ:แม่เองจ๊ะหนูแก้วอยู่ในห้องนั้นด้วยใช่ไหมจ๊ะ??

แก้ว:ไม่หลอกค...

โทโมะ:คะแก้วอยู่คะ

แม่โทโมะ:งั้นพวกหนูรีบตื่นมาแม่มีเรื่องใหญ่ๆจะคุยด้วย

เมื่อโมะกับแก้วอาบน้ำเสร็จก็ลงมาข้างล่าง

แก้ว:มีอะไรหรอครับแม่??

แก้วถามเสียงเข้มซึ่งพาทุกคนเครียดตามกัน

แม่โทโมะ:แม่จะให้หนูกับหนูแก้วแต่งกันเดือนหน้าจ๊ะ

แก้ว โทโมะ:ห๊าเดือนหน้า!!

แม่โทโมะ:ทำไมหลอลูกช้าไปหลอ

แก้ว โทโมะ:ไวเกิน!!

แม่โทโมะ:อ้าวหลอ

แม่โทโมะยิ้มให้ยอ่างไม่สนใจ

แก้ว:ผมว่าอย่าพึ่งเลยนะผมยังเรียนไม่สูงเลยนะ

แม่โทโมะ:แม่มีปัญญาเลี้ยงลูกกับหนูแก้ว!!

โทโมะ:หนูว่าให้เวลาเราอิสระสัก5-6ปีหน่อยนะคะ

แม่โทโมะ:ไม่ลูกมันช้ามากๆแม่ไม่ปลื้ม

แก้ว:แต่พวกเราไม่ได้รักกันนะครับ

แก้วบอกแล้วมองไปที่โทโมะโทโมะรู้สึกเจ็บหรือเกินเจ็บใจเหมือนมันเริ่มเป็นแผลแต่ก็ไม่ได้สนใจ

แม่โทโมะ:แม่ไม่สนพวกลูกต้อบแต่งงานกันแม่ขอ

แม่โทโมะพูดก่อนจะเดินจากไปปล่อยให้แก้วกับโทโมะเครีบดอีกเหมือนเดิม