Wirless love ขอรักยัยตัวร้ายแบบไร้ขอบเขต

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก!

.

"เอ่อ.. แก้วฉันว่านะ เขาน่าจะชอบเธอจริงๆ นั่นแหละ"

"..." ตึกตัก ตึกตัก

"ถ้าไม่ใช่ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว เล่นสารภาพรักทั้งๆ ที่ตัวเองป๊อปขนาดนั้นน่ะนะ ไม่นึกถึงจิตใจเด็กผู้หญิงคนอื่นบ้างเลย เหลือเชื่อจัง -O-"

"...ไอ้กุ๊ยนั่น"

"หืม?"

"ไอ้กุ๊ย...มัน..."

"แก้ว! เป็นอะไร O_O"

"มัน..."

"เธอหน้าแดง? เป็นอะไรน่ะ ไม่สบายเหรอ แต่ตัวก็ไม่ร้อนนี่!" ยัยฟางดูตกใจสุดขีดเมื่อเห็นใบหน้าของฉันกำลังแดงเหมือนจับไข้ ฉันสะดุ้งนิดหน่อยเมื่อรู้สึกถึงมืออันเย็นเฉียบของยัยฟางที่สัมผัสเข้ากับหน้าผาก

"ฉันไม่เป็นอะไร" ฉันพูดปัดๆ

"แต่หน้าเธอแดง แดงแบบแดงมากๆ"

"อากาศมันร้อน"

"แต่นี่มันหน้าหนาว =A="

"อ้าวเหรอ -*- งั้นก็ช่างมันเถอะ" ฉันพูดอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะพาร่างไร้สติของตัวเองออกไปข้างนอกโรงอาหาร ก็พอได้ยินเสียงยัยฟางอยู่ลิบๆ อยู่หรอก แต่เพียงไม่นานก็หายไป

.

'เพราะฉันชอบเธอ'

.

อ่า... ทำไมฉันถึงรู้สึกแปลกๆ กับประโยคบ้าๆ นั้นของไอ้กุ๊ยด้วยนะ?

.

[Fang's part]

.

ฉันวิ่งตามพร้อมกับตะโกนเรียกยัยแก้วที่เดินออกไปนอกโรงอาหารดุ่มๆ ยัยนั่นมีอาการแปลกๆ นะ หรือว่าช็อกกับเหตุการณ์เมื่อกี้ มีความเป็นไปได้... แต่ปกติแล้วยัยนั่นโดนใครบอกชอบจะฟาดงวงฟาดงาไม่ชอบขี้หน้าใส่ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมกับรุ่นพี่โทโมะถึง...

.

พลั่ก!

.

"โอ้ย!" ฉันล้มลงกับพื้นไม่เป็นท่า

"สะดุดฝุ่นเหรอจ้ะ คุณหนู :D"

"แซนด้า..." ฉันพูดเคืองๆ ก่อนจะยัยตัวเองลุกจากพื้น แต่ยัยแซนด้าก็ผลักฉันลงไปอีก

"เมื่อกี้ทำแสบมากนะ ยัยแก้วไปไหนซะล่ะ!"

"ไม่รู้"

"อย่ามาทำไขสือนะยัยบ้า! มันอยู่ไหน ฉันจะไปตบมัน!"

"ก็บอกไม่รู้ ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง!"

"แกกล้าขึ้นเสียงกับฉันเหรอ!" ยัยแซนด้าตะคอกก่อนจะเงื้อขึ้นมือหมายจะตบหน้า ฉันหลับตาปี๋ด้วยความกลัว ก่อนทุกอย่างรอบๆ ตัวจะสงบนิ่งราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"ระ... รุุ่นพี่ป็อปปี้"

"การใช้กำลังไม่ใช่สมบัติของการเป็นผู้ดีนะครับ ^^"

"..." ยัยแซนด้าอ้าปากเหวอก่อนจะชักมือออกจากมือของรุ่นพี่ป็อปปี้

"ขอโทษหน่อยจะเป็นไรไปครับ?"

"ชิ! ขอโทษ!!!" ยัยแซนด้าพูดแบบส่งๆ ก่อนจะสะบัดตูดเดินหนีไปทางอื่น

"เอ่อ... ขอบคุณค่ะ รุ่นพี่ป็อบปี้ (.///.)"

"ครับ ^^"

"งั้นก็ ขะ.. ขอตัวก่อนนะคะ (.//////.)" ฉันพูดก่อนจะก้มหัวให้รุ่นพี่ครั้งหนึ่ง แล้วเดินออกมา แต่ก็ต้องชะงักฝีเท้าทันทีที่เดินได้ไม่กี่ก้าว

"อ่า.. ทำผ้าเช็ดหน้าตกไว้แน่ะ น้อง...ฟาง ^^"

"อะ... อ่อ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ >//////////////<" ฉันพูดก่อนรีบยัดผ้าเช็ดหน้าใส่กระเป๋ากระโปรงแล้วรีบวิ่งออกมาอย่างรวดเร็ว

.

บ้า ..บ้าๆๆๆๆๆๆๆ!!! ทำไมถึงเหมือนกับอ่อยรุ่นพี่ก็ไม่รู้ T^T ทำผ้าเช็ดหน้าตกงั้นเหรอ ยัยฟางบ้าไปแล้วแน่ๆ ...

แต่มือเขาอุ่นดีนะ แฮ่ๆ -////////-♥

.

[Fang's part end]

.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

.