พิชิตใจยัยจอมเวท
7.7
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเวลาผ่านไปไวอย่างฟ้าแลบตอนนี้องค์หญิง ซาฟาเลียอายุ 10 ปีแล้วเจ้าค่ะ ตอนนี้ดื้อสุดๆ
"องค์หญิงทรงอย่าดื้อสิเจ้าค่ะ ดิฉันวิ่งตามไม่ทันแล้วน่ะเจ้าค่ะ" แฟรี่พูดขณะวิ่งไล่ตามองค์หญิงอย่างเหนื่อยหอบ
"แน่จริงก็ตามจับข้าให้ทันสิแฟรี่ ฮ่า ๆๆๆ สนุกจังเลย" องค์หญิงน้อยทำหน้าทะเล้นใส่แฟรี่
"องค์หญิงอย่าดื้อสิเจ้าค่ะ"
"ฮ่า ฮ่า จับได้แล้ว" ปีเตอร์โผล่มาจากหลังพุ่มไม้แล้วก็เข้าจับที่แขนขององค์หญิง
"เอ๊ ได้ไงอ่ะพวกเจ้าขี้โกงนี้หน่า หึ" องค์หญิงแสดงอาการไม่พอใจที่ตัวเองแพ้ต่อการเล่นวิ่งไล่จับ
"พวกข้าไม่ได้ขี้โกงน่ะองค์หญิง พวกข้าทำตามที่องค์กำหนดทุกอย่างเลย"
"ไม่เอาอ่ะ ข้าจะไปฟ้องท่านแม่" แล้วองค์หญิงก็วิ่งไปหาราชินี
"มีอะไรหรอจ๊ะ รีบวิ่งมาเชียวเดี๋ยวก็หกล้มหรอกลูก" ราชินีพูดอย่างอ่อนโยน
"ก็ปีเตอร์แล้วก็แฟรี่อ่ะ พวกเขาแกล้งลูกน่ะสิ หึ"
"ป่าวน่ะเจ้าค่ะดิฉันยังไม่ได้ทำอะไรองค์หญิงเลย ท่านปีเตอร์ก็เช่นกัน"
"นั้นสิแม่ก็เห็นยังที่แฟรี่เขาบอกน่ะ"
"หึ ไม่รู้อ่ะลูกไม่ยอม" องค์หญิงยืนยันคำเดิม
"นี่ลูกซาฟาเรียจ๊ะ แม่อยากให้เจ้าเป็นเด็กดีน่ะอย่าดื้อเลยน่ะถือว่าแม่ขอ ไปขอโทษพวกเขาส่ะ" ราชินีพูดเพื่อ
กล่อมให้องค์หญิงใจเย็นลง
"ก็ได้ค่ะท่านแม่ ปีเตอร์แฟรี่ข้าขอโทษ"
"ไม่เป็นไรหรอกเจ้าค่ะองค์หญิงพวกเราไม่ถือโทษโกรธองค์หญิงหรอกเจ้าค่ะ"
"ใช่พวกเราไม่โกรธหรอก เพราะองค์หญิงยังเด็กอยู่นี่ข้าให้" ปีเตอร์ใช้เวทมนต์เสกกรงนกขนาดย่อมให้องค์หญิง
"ว้าว สวยจังขอบคุณเจ้าน่ะกรงนกนี้ข้าจะดูแลรักษาอย่างดี" องค์หญิงยิ้มแล้วก็หอมแก้มปีเตอร์
อาณาจักรราฟาเอล
"ทหาร ข้าจอมราชันแห่งความมืดข้าขอประกาศว่าลูกหญิงของข้าจะปกครองนครนี้ เมื่ออายุ 22 ปี" เสียงอันน่าแก
รงขามของจอมราชันแห่งความมืดบอคัส
"ท่านพี่ค่ะ ข้าว่าตอนนี้ลูกหญิงสมควรที่จะไปอยู่โลกมนุษย์เพื่อสะสมพลังแห่งความมืดที่เจ้าแฟรี่พนึกเอาไว้น่ะเพ
ค่ะ" องค์ราชินีโซร่า
"เดี๋ยวความหวังดีของเจ้าก็จะแสดงผลแล้ว เมื่อถึงคืนพระจันทร์เต็มดวงประตูมิติก็จะเปิดออก"
"แต่เราต้องลบความทรงจำของลูกหญิงหรือป่าวท่านพี่" ราชินีโซร่าพูดอย่างหวาดหวั่น
"ไม่ต้องลบจนหมดหรอกน้องหญิงลบแค่บางส่วนเท่านั้น เมื่อเราส่งลูกหญิงไปแล้วทางอาณาจักรบีฟฟิงตันส์ข้าจะ
บุกนครนั้นเมื่อลูกหญิงกลับมา"
"ท่านพ่อข้าต้องไปจริงๆหน่ะหรอ" องค์หญิงโซเฟียในชุดสีขาววัยบริสุทธิ์เดินออกมาจากห้อง
"แน่นอนเจ้าต้องไปเพื่ออาณาจักรและตัวของลูกเอง"
"ค่ะท่านพ่อ ข้าจะต้องปรดผนึกของแฟรี่ให้ได้"
"เพื่อปล่อยพลังของลูกแม่เชื่อว่าลูกต้องทำได้"
"ค่ะท่านพ่อ ท่านแม่ ข้าจะไม่ทำให้พวกท่านผิดหวัง"
"องค์หญิงทรงอย่าดื้อสิเจ้าค่ะ ดิฉันวิ่งตามไม่ทันแล้วน่ะเจ้าค่ะ" แฟรี่พูดขณะวิ่งไล่ตามองค์หญิงอย่างเหนื่อยหอบ
"แน่จริงก็ตามจับข้าให้ทันสิแฟรี่ ฮ่า ๆๆๆ สนุกจังเลย" องค์หญิงน้อยทำหน้าทะเล้นใส่แฟรี่
"องค์หญิงอย่าดื้อสิเจ้าค่ะ"
"ฮ่า ฮ่า จับได้แล้ว" ปีเตอร์โผล่มาจากหลังพุ่มไม้แล้วก็เข้าจับที่แขนขององค์หญิง
"เอ๊ ได้ไงอ่ะพวกเจ้าขี้โกงนี้หน่า หึ" องค์หญิงแสดงอาการไม่พอใจที่ตัวเองแพ้ต่อการเล่นวิ่งไล่จับ
"พวกข้าไม่ได้ขี้โกงน่ะองค์หญิง พวกข้าทำตามที่องค์กำหนดทุกอย่างเลย"
"ไม่เอาอ่ะ ข้าจะไปฟ้องท่านแม่" แล้วองค์หญิงก็วิ่งไปหาราชินี
"มีอะไรหรอจ๊ะ รีบวิ่งมาเชียวเดี๋ยวก็หกล้มหรอกลูก" ราชินีพูดอย่างอ่อนโยน
"ก็ปีเตอร์แล้วก็แฟรี่อ่ะ พวกเขาแกล้งลูกน่ะสิ หึ"
"ป่าวน่ะเจ้าค่ะดิฉันยังไม่ได้ทำอะไรองค์หญิงเลย ท่านปีเตอร์ก็เช่นกัน"
"นั้นสิแม่ก็เห็นยังที่แฟรี่เขาบอกน่ะ"
"หึ ไม่รู้อ่ะลูกไม่ยอม" องค์หญิงยืนยันคำเดิม
"นี่ลูกซาฟาเรียจ๊ะ แม่อยากให้เจ้าเป็นเด็กดีน่ะอย่าดื้อเลยน่ะถือว่าแม่ขอ ไปขอโทษพวกเขาส่ะ" ราชินีพูดเพื่อ
กล่อมให้องค์หญิงใจเย็นลง
"ก็ได้ค่ะท่านแม่ ปีเตอร์แฟรี่ข้าขอโทษ"
"ไม่เป็นไรหรอกเจ้าค่ะองค์หญิงพวกเราไม่ถือโทษโกรธองค์หญิงหรอกเจ้าค่ะ"
"ใช่พวกเราไม่โกรธหรอก เพราะองค์หญิงยังเด็กอยู่นี่ข้าให้" ปีเตอร์ใช้เวทมนต์เสกกรงนกขนาดย่อมให้องค์หญิง
"ว้าว สวยจังขอบคุณเจ้าน่ะกรงนกนี้ข้าจะดูแลรักษาอย่างดี" องค์หญิงยิ้มแล้วก็หอมแก้มปีเตอร์
อาณาจักรราฟาเอล
"ทหาร ข้าจอมราชันแห่งความมืดข้าขอประกาศว่าลูกหญิงของข้าจะปกครองนครนี้ เมื่ออายุ 22 ปี" เสียงอันน่าแก
รงขามของจอมราชันแห่งความมืดบอคัส
"ท่านพี่ค่ะ ข้าว่าตอนนี้ลูกหญิงสมควรที่จะไปอยู่โลกมนุษย์เพื่อสะสมพลังแห่งความมืดที่เจ้าแฟรี่พนึกเอาไว้น่ะเพ
ค่ะ" องค์ราชินีโซร่า
"เดี๋ยวความหวังดีของเจ้าก็จะแสดงผลแล้ว เมื่อถึงคืนพระจันทร์เต็มดวงประตูมิติก็จะเปิดออก"
"แต่เราต้องลบความทรงจำของลูกหญิงหรือป่าวท่านพี่" ราชินีโซร่าพูดอย่างหวาดหวั่น
"ไม่ต้องลบจนหมดหรอกน้องหญิงลบแค่บางส่วนเท่านั้น เมื่อเราส่งลูกหญิงไปแล้วทางอาณาจักรบีฟฟิงตันส์ข้าจะ
บุกนครนั้นเมื่อลูกหญิงกลับมา"
"ท่านพ่อข้าต้องไปจริงๆหน่ะหรอ" องค์หญิงโซเฟียในชุดสีขาววัยบริสุทธิ์เดินออกมาจากห้อง
"แน่นอนเจ้าต้องไปเพื่ออาณาจักรและตัวของลูกเอง"
"ค่ะท่านพ่อ ข้าจะต้องปรดผนึกของแฟรี่ให้ได้"
"เพื่อปล่อยพลังของลูกแม่เชื่อว่าลูกต้องทำได้"
"ค่ะท่านพ่อ ท่านแม่ ข้าจะไม่ทำให้พวกท่านผิดหวัง"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ