ภารกิจเลิฟตามล่ารักสะดุดกับดักหัวใจนายเย็นชา

10.0

เขียนโดย Juliana

วันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 19.29 น.

  19 ตอน
  38 วิจารณ์
  32.78K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

19) โชคดีน่ะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ สนามบิน

“ ฟางคิดดีแล้วเหรอลูก ลองคิดดูใหม่มั้ย” ผู้เป็นแม่พูดขึ้นหลังจากเห็นลูกตนเองมองหาใครสักคนที่ยังไม่มาส่งเขา

“ฟางคิดดีแล้วค่ะ แล้วการไปครั้งนี้ ฟางตัดสินใจเอง” ฟางพูด

“ไอ้ป๊อป คงไม่มาหรอกฟาง ผมว่าฟางเตรียมตัวใด้แล้ว” โทโมะพูด

“ฟางไม่ได้รอป๊อป” ฟางหันไปหาโทโมะทำให้โทโมะต้องอึ้งเมื่อสบตากับฟางและรับรู้ถึงความเจ็บปวด

“งั้นฟางขอตัวน่ะค่ะ เครื่องจะออกแล้ว” ฟางพูดจบก็เดินเข้าไปกอดคุณพ่อ-คุณแม่และน้องสาวของตน

“โชคดีน่ะลูก” คุณพ่อลูบศีรษะฟางด้วยความเป็นห่วง

“แล้วฟางจะกลับเมื่อไหร่” หวายพูด

“ไม่มีกำหนด” ฟางยิ้มให้หวายด้วยความเจ็บปวด

“ไปแล้วน่ะ”  ฟางโบกมือลาทุกคนที่มาส่งเขา แม้ตอนนี้คนที่เขารอให้มาส่งไม่มา ฟางก็ต้องรีบเดินไปด้วยความผิดหวัง แล้วคิดในใจว่า – สักวันหนึ่งเราจะได้พบกันอีก- ที่ฟางคิดอย่างนี้เพราะ เขาตัดสินใจว่าจะไม่กลับมาที่นี่อีกแล้ว และความรักของเขากับป๊อปปี้จะอยู่ในความทรงจำของเขาตลอดไป เพราะป๊อปปี้คือ ชายคนแรกที่ทำให้เขารู้จักคำว่ารัก และก็จะเป็นผู้ชายคนสุดท้ายที่อยู่ในใจเค้าตลอดไป ฟางจะไม่มีทางไปรักใครได้อีกแล้ว เพราะ หัวใจของเขาอยู่ที่ป๊อปปี้คนเดียว

“ฟาง” เสียงของคนที่ฟางคุ้นเคยดังขึ้น เข้ามาใกล้เค้าเรื่อยๆ ฟางจึงหันหลังกลับไปมองเขาพบกับภาพที่เขาคิดว่าคงไม่ได้เห็นอีกแล้วคือ ชายหนุ่มรูปหล่อในมือถือช่อดอกกุหลาบสีขาว ส่งยิ้มให้เขา

“ป๊อป” ฟางรีบหันหน้ากลับแล้วรีบเดินต่อไป

“ฟางอย่าหนีป๊อปอย่างนี้สิ” ป๊อปปี้วิ่งไปจับแขนฟางไว้ แล้วน้ำตาก็ค่อยๆไหลออกมา ส่วนฟางซึ่งคิดว่าตัวเองจะเผชิญหน้ากับป๊อปปี้ได้แล้วกลับต้องเสียน้ำตาอีกครั้ง

“ดอกกุหลาบสีขาวสำหรับหัวใจของผม” ป๊อปปี้ยื้นช่อกุหลาบให้ฟาง

“ป๊อปอย่าหลอกหัวใจตัวเองเลย” ฟางยืนนิ่ง

“ป๊อปไม่มีทางหลอกหัวใจตัวเองหรอกน่ะ” ป๊อปปี้ทำหน้าทะเล้น

“ฟางขอให้ป๊อปปี้โชคดีกับคนใหม่แล้วกันน่ะ” ฟางหันหลังให้ป๊อปปี้

“หมายความว่าอะไร” ป๊อปปี้พูด

“ฟาง....ไม่....เคย...รัก...ป๊อป...เลย” ฟางพูดตรงๆกับป๊อปปี้

“แล้วที่ผ่านมาคืออะไร” ป๊อปปี้ดึงแขนฟางให้หันมาคุยกับตน

“อย่างที่พูด ป๊อปคงฟังภาษาไทยรู้เรื่องน่ะ ฟางขี้เกียจอธิบาย”ฟางพูด

“ไม่จริง ฟางรักป๊อปใช่มั้ย มีคนบังคับให้ฟางพูดอย่างนี้กับป๊อป”ป๊อปปี้ยืนยันด้วยคำพูดหนักแน่น

“ก็บอกว่าไม่รักไง ฟางเห็นป๊อปเป็นแค่ผู้ชายคนหนึ่งที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ผู้ชายโง่ๆ คนหนึ่ง” ฟางพูดเสียงดัง จนทุกคนหันมามอง

“ไม่จริง ไม่จริงใช่มั้ย” ป๊อปปี้พูดเสียงสั่น

“จริง ฟางเสียเวลากับป๊อปมากแล้ว ฟางขอตัว” ฟางพูดพร้อมเดินหนีป๊อปปี้

“ถ้าฟางไม่รักป๊อป แต่ขอให้ฟางรู้ไว้ว่า ผู้ชายโง่ๆ คนนี้รักฟางเสมอ ป๊อปรอฟางเสมอ” ป๊อปปี้พูดเสียงเบา แต่ฟางได้ยินจึงหยุดเดินและเดินกลับมาหาป๊อปปี้

“ไม่ต้องรอหรอกเพราะอย่างไงฟางก็ไม่มีทางเปลี่ยนใจมารักป๊อปหรอก” ฟางพุด

“ขอกอดเป็นครั้งสุดท้ายได้มั้ย” ป๊อปปี้พูดจบจึงเดินเข้าไปกอดฟาง เพียงแค่ 1 นาทีที่ป๊อปปี้กอดฟาง แต่ทำให้ฟางรับรู้ถึงความรู้สึกดีๆ ที่ป๊อปปี้มีให้

          ป๊อปปี้ค่อยๆปล่อยฟางออกจากอ้อมกอด  ส่วนฟางก็รีบหันหลังเดินตรงไปทางประตูทางเข้า

“โทษดีน่ะครับ” ป๊อปปี้ตะโกนเสียงดัง ไปทั่วหัวใจของฟาง

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา