ภารกิจเลิฟตามล่ารักสะดุดกับดักหัวใจนายเย็นชา

ณ โรงอาหาร
“ พิม ฟางว่าเย็นนี้เราไปห้องแฟนเฟย์กันมั้ย” ฟางหญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้น
“ แหม จะไปหาแฟนเฟย์ หรือว่าจะไปหา ป๊อปปี้กันแน่” พิมคนที่นั่งอยู่ใกล้ๆพูดขึ้น
“ ใช่ๆๆ” แก้วพูดขึ้น หลังจากที่นอนหลับอยู่นาน
“ หวายก็ว่าอย่างนั้นแหละแก้ว คนปากแข็งก็อย่างนี้แหละ” หวายพูดขึ้นหลังจากวางช้อนบนจานข้าวผัดปู
“ เดี๋ยวเมื่อกี้บอกว่าใครเป็นแฟนฉันนะ” เฟย์พูดขึ้นหลังรู้สึกตัว
“ เขื่อน แต่เราจบประเด็นนั้นกันไปนานแล้ว รู้สึกตัวช้าจัง” แก้วพูดขึ้นมาทันที
“ นายเขื่อนไม่ใช่แฟนเฟย์น่ะ พวกคุณๆ มั่วกันใหญ่แล้ว” เฟย์พูดพร้อมหน้าแดงกล่ำ
“ นั่นแน่” พวกสาวๆพูดพร้อมกัน                                      
-กรี๊ดๆๆๆๆๆ-
“ เดี๋ยว พวกเธอได้ยินเสียงอะไรมั้ย” หวายพูดขึ้นมาอีกครั้ง
“ ก็เสียงกรี๊ดของพวกสาวๆที่ปลื้ม หนุ่ม hot ประจำโรงเรียนเราน่ะสิ” พิมพูด
“ พวกตาบ้ามาอีกแล้วเหรอ” หวายพูดและลุกขึ้นมอง
“ มองหาผมอยู่เหรอยัยอ้วน” เคนตะพูดพร้อมวิ่งนำมือมาจับคางหวาย
“ไอ้บ้า เอามือออกจากคางฉันน่ะ” หวายพูดและนำมือไปหยิบแก้วน้ำเตรียมจะสาดใส่หน้าเคนตะ
“ หยุด” ทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นพูดพร้อมกัน
“ฟาง วันนี้บ้านป๊อปมีปาร์ตี้ ฟาอย่าพลาดน่ะครับ” ป๊อปปี้พูดขึ้น
“ ชวนฟางคนเดียวหรือไง” แก้วท้วงขึ้น
“ ก็ทุกคนแหละยัยยุง” โทโมะนำมือมาปิดปากแก้ว
“ ครับ อนุญาตทุกคน”
ณ บ้าน ป๊อปปี้
“คุณหนูครับ เพื่อนๆ มารออยู่ที่งานแล้วครับ”
“ ครับ บอกเพื่อนด้วยว่าผมจะลงไปอีกภายใน 5 นาที ” ป๊อปปี้พูด และ ดูนาฬิกาเรือนแรกที่ฟางซื้อให้
ก๊อกๆๆ
“ เชิญครับ” ป๊อปปี้เดินไปเปิดประตู
“หล่อ จริงๆๆ เลยลูกชายพ่อ”
“ ก็แน่อยู่แล้วครับ เพราะวันนี้คนพิเศษของผมด้วยนี่ครับ ” ป๊อปปี้พูดไปอมยิ้มไป
“ หนูฟางใช่มั้ย ”
“ ครับ”
“ รีบลงไปก็แล้วกัน เดี๋ยวโดนแย่งงน่ะ”
“ไม่หรอกครับผมไว้ใจเพื่อน” ป๊อปปี้พูดเหมือนทุกครั้งที่พ่อถาม
“อย่าเป็นพระเอกให้มันมากน่ะ”
“คร๊าบ” ป๊อปปี้ลากเสียงยาว
“ ไปพร้อมพ่อเลย” ป๊อปปี้เดินตามคุณพ่อไปอย่างเป็นเด็กดี
“พ่อครับถ้าผมเรียนจบเมื่อไหร่ ผมจะขอฟางแต่งงาน พ่อว่าฟางจะแต่งงานกับผมมั้ยครับ” ป๊อปปี้ทำหน้างอใส่พ่อมาตลอดทางเดินจากห้องยันสนามหลังบ้าน
“ ใครจะกล้าปฏิเสธลูกชายของนักธุรกิจพันล้านได้ลงคอ” พ่อพูดปลอบใจป๊อปปี้
“ฟาง ป๊อปปี้มาแล้ว” แก้วพูดพร้อมชี้มาทางป๊อปปี้และดันตัวฟางเข้าไปหาป๊อปปี้
“ ฟางสวยจังเลย” ป๊อปปี้พูดขึ้นเหมือนเดิมที่เค้าเคยทักฟางทุกวัน
“ ขอบคูณค่ะ”
“แต่ป๊อปก็......เอ่อ......”
“หล่อใช่มั้ย” ทุกคนพูดพร้อมกัน
“ บ้า” ฟางพูดแบบเขินๆ อายๆ
“ ยัยอ้วน วันนี้เธอสวยเป็นพิเศษน่ะ”เคนตะพูดขึ้นมาเมื่อเห็นสถานการณ์เริ่มเงียบ
“นายว่าฉันหรือนายชมฉัน” หวายเริ่มมีอารมณ์อยากทะเลาะกับเคนตะขึ้นมาทันที
“แต่วันนี้แก้วสวยที่สุด” โทโมะพูด
“พิม สวยกว่า” จองเบพูด
“ไม่ใช่เฟย์สวยที่สุด” เขื่อนพูดเสียงดังทำให้ทุกคนหันมามองทางเดียวกัน
“นายพูดอะไรเขื่อน นายก็รู้ว่าฉันไมชอบ” เฟย์มองทุกคนแล้วก็วิ่งไป
“ตามไปสิเขื่อน” ป๊อปปี้พูด
หลังจากที่ป๊อปปี้พูดจบเขื่อนก็รีบวิ่งไปแบบไม่สนใจใคร
“ ฟาง น้ำองุ่น” ป๊อปปี้พูดพร้อมส่งแก้วน้ำองุ่นให้ฟางแต่ยังไม่ทันถึงมือฟางก็มีผู้หญิงคนหนึ่งมาหยิบไปดื่มก่อน
“ ขอบคุณน่ะลูกที่รู้ใจแม่” ประโยคนี้เมื่อหลุดออกมาจากปากของแม่ป๊อปปี้ ทำให้ทุกคนมองไปทางเดียวกัน
“ ครับ” ป๊อปปี้ยืนอึ้งโดยไม่คิดมาก่อนว่า ปาร์ตี้คืนนี้จะพาฟางมาสนุกหรือจะพาฟางมาเศร้าเพราะแม่ไม่เห็นด้วยเรื่องที่ป๊อปปี้จะคบกับฟาง
“ พิม เอ่อ....ผมว่าเราไปยืนทางโน้นดีกว่ามั้ย” จองเบพูดพร้อมชี้ไปทางบริเวณที่ไม่มีใคร
“ อือ”
“ ยัยอ้วน เธอจะยืนเป็น ก้างขวาคอป๊อปกับฟางอีกนานมั้ย” เคนตะกระซิบข้างหูหวายจะดึงแขวนหวายออกจากบริเวณนั้น
“แก้วเราก็ไปกันเถอะ” โทโมะพูดเสร็จ ทั้งสองก็รีบเดินออกจากบริเวณนั้นเหมือนกัน
ในบริเวณนั้นก็เหลือเพียงแค่ ป๊อปปี้ ฟาง พ่อ-แม่ของป๊อปปี้ ทำให้ฟางรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนนอก และเมื่อฟางหันไปมองหน้าแม่ป๊อปปี้ที่ดูเหมือนไม่ชอบฟาง ยิ่งทำให้ฟางรู้สึกแย่ลงไปใหญ่
“เธอเลิกยุ่งกับลูกชายฉันได้แล้ว ฉันรู้ว่าเธอต้องการเพียงแค่เงิน” แม่ของป๊อปปี้กระซิบข้างหูฟางแล้วเดินออกไป ฟางหญิงสาวที่ตอนแรกห้ามไม่ให้ร้องไห้ได้แต่ตอนนี้น้ำใสๆกำลังล่วงหล่นออกมาจากตาทั้ง 2ข้าง ของเขา
“ฟางเป็นอะไร” ป๊อปปี้นำมือมาเช็ดน้ำตาออกจากแก้มขาวอมชมพูของหญิงสาวที่เขามอบใจให้หมดไปตั้งแต่วันแรกที่เจอ
“ เปล่า” ฟางพยายามพูดออกมา และพยายามกลั้นน้ำตาเพื่อไม่ให้ป๊อปปี้รู้สึกว่าฟางเป็นเป็นหญิงที่ไม่เข้มแข็ง
“ฟาง หนูไม่ต้องไปสนใจแม่ป๊อปหรอก เค้าก็เป็นของเขาอย่างนี้ไม่นานก็ยอมรับหนูเองแหละ” พ่อป๊อปปี้ซึ่งเป็นคน คนเดียวในบ้านที่ยอมรับความรักขอลูกชายตัวเองพูดขึ้น
“ป๊อปปี้ดูแลฟางด้วยเดี๋ยวงานพ่อดูแลเอง”
“ครับ” หลังจากที่พ่อของป๊อปปี้เดินออกไปนั้น ป๊อปปี้ได้พาฟางเดินไปนั้งเก้าอี้ไม้
“ ฟาง ฟางอย่าเงียบอย่างนี่สิ ยิ้มหน่อย” ป๊อปปี้พูดและทำหน้าตลกใส่ฟาง ทำให้ฟางเริ่มยิ้มและกับมาสวยเหมือนเดิม
“ ฮึ ฮึ ฮึ  ป๊อปปี้อย่าทำหน้าตลกใส่ฟางสิ”
“ ทำไมล่ะ ผมยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ฟางยิ้มได้” ป๊อปปี้นำมือขึ้นมาลูบศีรษะฟาง
“ ฟางรู้ แต่ถ้าแม่ป๊อปรู้ว่า.........”
“ ก็ช่างแม่สิ”
“ป๊อป” ฟางทำเสียงเข้มเพราะว่าฟางจะบอกป๊อปปี้เสมอว่า แม่เป็นหญิงที่รักป๊อปมากที่สุด ไม่มีความรักไหนเท่าความรักของแม่
“ ป๊อปล้อเล่น”
“ แต่ฟางไม่ขำ ” ฟางทำหน้าเครียดใส่ป๊อปปี้ พลางคิดหาคำตอบว่าจะเลือกทางไหนดี ระหว่าง รักและคิดกับป๊อปปี้เหมือนเดิมหรือ หนีห่างจากป๊อปปี้
“ ป๊อปคิดอย่างไงกับฟาง” ฟางพูดขึ้นมาก่อนที่จะลุกจากเก้าอี้และเดินไปหาแก้ว
“ เป็นไรฟาง” แก้วพูดและหยิบกระดาษส่งให้
“ กระดาษ อะไร” ฟางทำหน้างง
“ อ่านเอาเอง”
“ ขอเชิญ เข้าร่วมการประกวดสาว Hot ประจำโรงเรียน รางวัล สำหรับผู้ชนะคือ ได้เที่ยว เกาะ พีพี ฟรี 7 วัน”
ฟางอ่านเสียงเบา
“ แล้วแก้วส่งให้ฟางทำไม” เฟย์ทำหน้างงไม่แพ้กันกับฟาง
“ เอ้า ก็ เพื่อนแก้วออกจะสวยขนาดนี้ก็น่าจะลองไปประกวดดูน่ะ แก้วจะได้ไปเที่ยวฟรี”
“ ใช่ๆๆ หวายกับพิมก็อยากจะไปเที่ยวเหมือนกัน” หวายพูดขึ้นเมื่อเห็นฟางเริ่มไม่อยากจะประกวด
“ ก็ได้ ถ้า พวกคุณๆอยากจะเที่ยวเดี๋ยวฟางจัดให้”
“ ฟาง ป๊อปปี้เรียกฟางขึ้นไปบนเวที” พิมพ์พูดแล้วชี้ไปทางป๊อปปี้
“ วันนี้ผมมีอะไรบางอย่างจะบอกฟาง” ป๊อปปี้พูดพร้อมเดินลงมาจับแขนฟางขึ้นไปบนเวที
“ ฟาง คุณรู้ใช่มั้ยผมคิดอย่างไงกับคุณ ตั้งแต่วันนี้ไปให้ผมคอยรู้แลฟางคอยแคร์ความรู้สึกฟางตลอด 24 ชั่วโมง เป็นแฟนกับผมน่ะครับ” ป๊อปปี้พูดเสร็จก็นั่งคุกเข่าและส่งดอกกุหลาบสีแดงให้ฟาง
“ เอ่อ.... ก็ได้” ฟางตอบแบบเขินๆเพื่อนที่อยู่ด้านล่าง
“ อย่าทำให้เพื่อนเราเสียใจเด็ดขาด ถ้าฟางร้องไห้เมื่อไหร่นายตายแน่” แก้วพูดอย่างเป็นห่วงฟาง
“ ใช่” หวาย พิม เฟย์ พูดพร้อมกัน