(Really happened) บังเอิญจริงๆ
7.7
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความที่บ้านป๊อปปี้เฟย์//แกไม่รู้หรอว่าฟางท้องอ่ะ(นั่งลงบนโซฟา)ป๊อปปี้(ส่ายหน้า)//ไม่รู้ถ้ารู้ฉันก็คงไม่ให้เค้าไปหรอก(มองไปที่ลูกสาวตัวเองที่นั่งเล่นเกมส์บนโซฟา)เฟย์//แกจะเอาไงป๊อปปี้//ให้ข้าวฟ่างอยู่กับฉันได้ไหมเฟย์//แล้วแกไม่กลัวนักข่าวรู้หรอ(ถามขึ้นมา)ป๊อปปี้//ฉันเป็นนักธุรกิจนะไม่ใช่ดาราที่จะต้องกลัวอีกอย่างฉันอยากจะชดใช้ในสิ่งฉันทำกับฟางไว้ด้วยเฟย์//งั้นฉันจะให้หลานฉันอยู่กับนายแต่มีข้อแม้นะ(ลุกขึ้นมา)ป๊อปปี้//ว่ามาเฟย์//แกต้องทำห้องนอนขึ้นมานึงห้อง2ข้าวฟ่างแพ้นมวัวนายต้องหานมถั่วเหลืองมาทดแทน3นายจะต้องอ่านหนังสือให้ข้าวฟ่างฟังก่อนนอนทุกคืนและที่สำคัญเรื่องนี้ห้ามขาดอย่าให้ฟางรู้เด็ดขาดป๊อปปี้//ฉันตกลง(เยอะ)เฟย์//งั้นฉันไปเอากระเป๋าข้าวฟ่างมาให้(เดินไปที่รถแล้วหยิบกระเป๋าสีชมพูเข้ามา)ป๊อปปี้//มีแค่เนี้ยฉันว่าฉันพาลูกไปซื้อเสื้อผ้าใหม่หมดดีกว่าเฟย์//แกต้องหาพี่เลี้ยงมาอยู่เป็นเพื่อนข้าวฟ่างด้วยเวลาที่นายทำงานข้าวฟ่างจะได้ไหมเหงา(กำชับป๊อปปี้อย่างเข้มงวด)ป๊อปปี้//สั่งเป็นแม่เชียวเม้นเป็นกำลังใจให้หน่อยน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ