(Really happened) บังเอิญจริงๆ

ที่บ้านป๊อปปี้

เฟย์//แกไม่รู้หรอว่าฟางท้องอ่ะ(นั่งลงบนโซฟา)

ป๊อปปี้(ส่ายหน้า)//ไม่รู้ถ้ารู้ฉันก็คงไม่ให้เค้าไปหรอก(มองไปที่ลูกสาวตัวเองที่นั่งเล่นเกมส์บนโซฟา)

เฟย์//แกจะเอาไง

ป๊อปปี้//ให้ข้าวฟ่างอยู่กับฉันได้ไหม

เฟย์//แล้วแกไม่กลัวนักข่าวรู้หรอ(ถามขึ้นมา)

ป๊อปปี้//ฉันเป็นนักธุรกิจนะไม่ใช่ดาราที่จะต้องกลัวอีกอย่างฉันอยากจะชดใช้ในสิ่งฉันทำกับฟางไว้ด้วย

เฟย์//งั้นฉันจะให้หลานฉันอยู่กับนายแต่มีข้อแม้นะ(ลุกขึ้นมา)

ป๊อปปี้//ว่ามา

เฟย์//แกต้องทำห้องนอนขึ้นมานึงห้อง2ข้าวฟ่างแพ้นมวัวนายต้องหานมถั่วเหลืองมาทดแทน3นายจะต้องอ่านหนังสือให้ข้าวฟ่างฟังก่อนนอนทุกคืนและที่สำคัญเรื่องนี้ห้ามขาดอย่าให้ฟางรู้เด็ดขาด

ป๊อปปี้//ฉันตกลง(เยอะ)

เฟย์//งั้นฉันไปเอากระเป๋าข้าวฟ่างมาให้(เดินไปที่รถแล้วหยิบกระเป๋าสีชมพูเข้ามา)

ป๊อปปี้//มีแค่เนี้ยฉันว่าฉันพาลูกไปซื้อเสื้อผ้าใหม่หมดดีกว่า

เฟย์//แกต้องหาพี่เลี้ยงมาอยู่เป็นเพื่อนข้าวฟ่างด้วยเวลาที่นายทำงานข้าวฟ่างจะได้ไหมเหงา(กำชับป๊อปปี้อย่างเข้มงวด)

ป๊อปปี้//สั่งเป็นแม่เชียว

เม้นเป็นกำลังใจให้หน่อยน้า