Fall in love ตกหลุมรักนาย(ซะงั้น)
9.4
4) เป็นเพื่อนกันนะ..
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตกเย็น
ก็เพราะฉันหลงทางหลงอยู่กลางใจของเธอ♪
เสียงโทรศัพท์จากโทรศัพท์สุดเก๋ของร่างบางดังขึ้น ก่อนที่เธอจะหยิบมันและกดรับ
“โหล เฟย์ มีไรอ่ะป่าว วาว วาว”
“ทำไมแก้ว เป็นไรมีแอคโคด้วย ด้วย ด้วย”
“โห่ ไอเฟย์แกยังจะมาเล่นกับชั้นอีกนะ แกเรียนเก่ง เรียบร้อยน่ารัก ของแกก็ดีแล้วจะมาติ๊งต๊องกับฉันทำไมเล่า”
“เหอะน่าๆ แกว่ามั้ยวันนี้นายโทโมะมันจ๋อยผิดปกตินะ”
“แล้วไง กลางวันนี้มันยังทะเลาะกับฉันอยู่เลย”
“เออๆ แต่มันก็เพื่อนเรานะ สนใจบ้างดิ”
“แกอยากสนก็สนไปดิ ไอหัวหอม”
“เออๆ แค่นี้ก็ได้”
เช้าวันรุ่งขึ้น
ณ โรงเรียน
“ทักทายไอหัวหอม และแม่เป็ดน้อยยยย” หญิงสาวเอ่ยทักทายเพื่อนสาวทั้งสอง
“ว่าไงคะ คุณไก่” สองสาวตอบพร้อมกันเป็นเชิงหยอกล้อ
“แหมๆๆ มีเล่นคืนด้วยนะ ป่ะๆๆ ขึ้นห้องกัน”
บนห้องเรียน
ร่างบางก้าวเข้ามาในห้องเรียนพบร่างสูงที่เป็นคู่กัด กำลังร้องเพลงอยู่จึงหยุดฟังหน้าประตูสักครู่หนึ่ง
อย่ามารักกันเธอยังคิดถึงใคร เธอยังฝั่งใจ กับคนที่ไม่แคร์ คนที่รักเธอ ทำไมไม่เหลียวแล เลยได้แค่เป็น… แฟนใหม่ ที่เธอไม่เคยต้องการ.. เจ็บไปแล้วมันทรมาน ฉันเองก็พอเข้าใจ แต่เธอไม่เคยลืม “แฟนเก่า” ก็ยังไม่ควรคบใครอย่ามาเล่นกับใจของคน แล้วไงแล้วใครทุกข์ทน คนทั้งสองคน ฉันและเธอ
เสียงเพลงจากเขาจบเธอค่อยๆก้าวไป พร้อมกับเสียงปรบมือ ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะหันมามอง
“จะหาเรื่องอะไรกันอีกล่ะ” เขาเอ่ยขึ้นเรียบๆ
“ป่าวหรอก แค่จะบอกว่านายร้องเพราะดีนะ”
“อื้ม ว่าแต่เธอชื่ออะไรทะเลาะกันมาตั้งนานยังไม่รู้จักเธอเลย”
“ฉันชื่อแก้ว เป็นอะไรป่ะเนี่ยทำไมเงียบจังล่ะวันนี้ไม่หาเรื่องฉันหรอ”
“ไม่หรอก อยากอยู่เงียบๆมากกว่า”
“ทำไม นายดูเฉยชาจังล่ะ ทำไมเวลานายคุยกับเพื่อนนายจะดุสนิทกับเพื่อนผู้ชายแต่ว่าไม่อยากคุยกับเพื่อนผู้หญิง”
“แก้ว ความจริงฉันก็ไม่ใช่คนแบบนี้หรอกนะ มันมีบางอย่างที่ทำให้ฉันเปลี่ยนไป”
“อะไรหรอ พอจะบอกได้มั้ย”
“เมื่อก่อนนะ ฉันคบกับผู้หญิงคนนึงชื่อ เบสท์ ฉันรักเค้ามาก เทคแคร์ดูแลทุกอย่าง แต่วันหนึ่ง ฉันเห็นเค้าเดินควงกับผู้ชายคนอื่น”
“เฮ้ยย อาจจะไม่ใช่อย่างที่นายคิดก็ได้นะ”
“ใช่สิแก้ว มันต้องใช่ หลังจากนั้นประมาณ1อาทิตย์เป็นวันเกิดเบสท์พอดี ฉันซื้อของขวัญไปให้เบสท์ พอไปถึงบ้านเบสท์ฉันได้เห็นภาพที่ไม่ควรจะเห็น ผู้ชายคนนั้นที่เดินควงกับเบสท์กำลังยื่นของขวัญให้เบสท์ แล้วบอกว่า สุขสันต์วันเกิดนะที่รัก เบสท์ทำท่าทางเขินหน้าแดง และยิ้มออกมามันทำให้ฉันรู้ทันทีในตอนนั้นว่าฉันหมดความสำคัญแล้ว”
“แล้วเกี่ยวอะไรกับเรื่องที่ไม่อยากคบเพื่อนผู้หญิง”
“มันก็เป็นเพราะ ถ้าฉันเผลอใจไปชอบใครอีกแล้วเขาไปชอบคนอื่น มันคงทำให้ฉันเจ็บอีกครั้ง ฉันกลัว”
“อื้ม แบบนี้นี่เอง ว่าไปแล้วนายก็ไม่ได้โหดร้ายอะไรจะเป็นไปได้มั้ยนะ ที่เราจะสงบศึกแล้ว .... เป็นเพื่อนกัน”
“ก็ได้ เป็นเพื่อนกัน ขอบคุณมากนะแก้ว” นิ้วก้อยเรียว2นิ้วค่อยๆเกี่ยวกันเป็นเชิงให้สัญญา สิ้นสุดกันที คำว่าคู่กัดระหว่างเขาและเธอ
ก็เพราะฉันหลงทางหลงอยู่กลางใจของเธอ♪
เสียงโทรศัพท์จากโทรศัพท์สุดเก๋ของร่างบางดังขึ้น ก่อนที่เธอจะหยิบมันและกดรับ
“โหล เฟย์ มีไรอ่ะป่าว วาว วาว”
“ทำไมแก้ว เป็นไรมีแอคโคด้วย ด้วย ด้วย”
“โห่ ไอเฟย์แกยังจะมาเล่นกับชั้นอีกนะ แกเรียนเก่ง เรียบร้อยน่ารัก ของแกก็ดีแล้วจะมาติ๊งต๊องกับฉันทำไมเล่า”
“เหอะน่าๆ แกว่ามั้ยวันนี้นายโทโมะมันจ๋อยผิดปกตินะ”
“แล้วไง กลางวันนี้มันยังทะเลาะกับฉันอยู่เลย”
“เออๆ แต่มันก็เพื่อนเรานะ สนใจบ้างดิ”
“แกอยากสนก็สนไปดิ ไอหัวหอม”
“เออๆ แค่นี้ก็ได้”
เช้าวันรุ่งขึ้น
ณ โรงเรียน
“ทักทายไอหัวหอม และแม่เป็ดน้อยยยย” หญิงสาวเอ่ยทักทายเพื่อนสาวทั้งสอง
“ว่าไงคะ คุณไก่” สองสาวตอบพร้อมกันเป็นเชิงหยอกล้อ
“แหมๆๆ มีเล่นคืนด้วยนะ ป่ะๆๆ ขึ้นห้องกัน”
บนห้องเรียน
ร่างบางก้าวเข้ามาในห้องเรียนพบร่างสูงที่เป็นคู่กัด กำลังร้องเพลงอยู่จึงหยุดฟังหน้าประตูสักครู่หนึ่ง
อย่ามารักกันเธอยังคิดถึงใคร เธอยังฝั่งใจ กับคนที่ไม่แคร์ คนที่รักเธอ ทำไมไม่เหลียวแล เลยได้แค่เป็น… แฟนใหม่ ที่เธอไม่เคยต้องการ.. เจ็บไปแล้วมันทรมาน ฉันเองก็พอเข้าใจ แต่เธอไม่เคยลืม “แฟนเก่า” ก็ยังไม่ควรคบใครอย่ามาเล่นกับใจของคน แล้วไงแล้วใครทุกข์ทน คนทั้งสองคน ฉันและเธอ
เสียงเพลงจากเขาจบเธอค่อยๆก้าวไป พร้อมกับเสียงปรบมือ ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะหันมามอง
“จะหาเรื่องอะไรกันอีกล่ะ” เขาเอ่ยขึ้นเรียบๆ
“ป่าวหรอก แค่จะบอกว่านายร้องเพราะดีนะ”
“อื้ม ว่าแต่เธอชื่ออะไรทะเลาะกันมาตั้งนานยังไม่รู้จักเธอเลย”
“ฉันชื่อแก้ว เป็นอะไรป่ะเนี่ยทำไมเงียบจังล่ะวันนี้ไม่หาเรื่องฉันหรอ”
“ไม่หรอก อยากอยู่เงียบๆมากกว่า”
“ทำไม นายดูเฉยชาจังล่ะ ทำไมเวลานายคุยกับเพื่อนนายจะดุสนิทกับเพื่อนผู้ชายแต่ว่าไม่อยากคุยกับเพื่อนผู้หญิง”
“แก้ว ความจริงฉันก็ไม่ใช่คนแบบนี้หรอกนะ มันมีบางอย่างที่ทำให้ฉันเปลี่ยนไป”
“อะไรหรอ พอจะบอกได้มั้ย”
“เมื่อก่อนนะ ฉันคบกับผู้หญิงคนนึงชื่อ เบสท์ ฉันรักเค้ามาก เทคแคร์ดูแลทุกอย่าง แต่วันหนึ่ง ฉันเห็นเค้าเดินควงกับผู้ชายคนอื่น”
“เฮ้ยย อาจจะไม่ใช่อย่างที่นายคิดก็ได้นะ”
“ใช่สิแก้ว มันต้องใช่ หลังจากนั้นประมาณ1อาทิตย์เป็นวันเกิดเบสท์พอดี ฉันซื้อของขวัญไปให้เบสท์ พอไปถึงบ้านเบสท์ฉันได้เห็นภาพที่ไม่ควรจะเห็น ผู้ชายคนนั้นที่เดินควงกับเบสท์กำลังยื่นของขวัญให้เบสท์ แล้วบอกว่า สุขสันต์วันเกิดนะที่รัก เบสท์ทำท่าทางเขินหน้าแดง และยิ้มออกมามันทำให้ฉันรู้ทันทีในตอนนั้นว่าฉันหมดความสำคัญแล้ว”
“แล้วเกี่ยวอะไรกับเรื่องที่ไม่อยากคบเพื่อนผู้หญิง”
“มันก็เป็นเพราะ ถ้าฉันเผลอใจไปชอบใครอีกแล้วเขาไปชอบคนอื่น มันคงทำให้ฉันเจ็บอีกครั้ง ฉันกลัว”
“อื้ม แบบนี้นี่เอง ว่าไปแล้วนายก็ไม่ได้โหดร้ายอะไรจะเป็นไปได้มั้ยนะ ที่เราจะสงบศึกแล้ว .... เป็นเพื่อนกัน”
“ก็ได้ เป็นเพื่อนกัน ขอบคุณมากนะแก้ว” นิ้วก้อยเรียว2นิ้วค่อยๆเกี่ยวกันเป็นเชิงให้สัญญา สิ้นสุดกันที คำว่าคู่กัดระหว่างเขาและเธอ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ