ทํายังไงไม่ให้รักนาย
9.0
4) ใครผิดกันแน่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่3 ใครผิดกันแน่
หลังจากที่อาจารย์อ้อมาเห็นพวกเราทะเลาะตบตีกัน
อาจารย์ก็เลยเรียกพวกยัยเนยและกลุ่มฉันไปพบที่ห้องพักครู
“พวกเธอตามครูมานี่เดี๋ยวนี้เลย”
คะ/ครับ
ที่ห้องพักครู
“ใครเป็นคนเริ่ม”
แล้วพวกยัยเนยก็ชี้มาที่พวกฉัน
“พวกเธอเป็นคนเริ่มเหรอะ”
อาจารย์มองมาที่พวกฉันด้วยสายตาอำมหิตปนพิษวาส(เวอร์ไปแล้ว)
"ไม่ใช่นะคะ"
“เอาละ เดี๋ยวครูจะไปดูที่กล้องวงจรปิดละกันว่าใครเริ่ม”
“โรงเรียนเรามีกล้องวงจรปิดด้วยเหรอะเนี่ย”ฉันบ่นในใจ
และอาจารย์ก็ไปเอาเทปที่ได้จากกล้องวงจรปิดมาเปิดดู ปรากฏว่า
ภาพที่เห็นคือ ยัยเนยมมาเริ่มตบตีพวกเราก่อน อาจารย์ก็เลยหยุดพักการเรียนพวกยัยเนย2อาทิตย์ คิดแล้วซะใจจิงๆ
“พวกเธอทั้งโกหกครูทั้งทำร้ายเพื่อนเลยนะ”
อาจารย์มองมาที่พวกยัยเนยด้วยความผิดหวังเพราะว่ายัยเนยและเพื่อนสร้างชื่อเสียงให้โรงเรียนไว้มาก
“คือ พวกหนู.....”
“ไม่ต้องพูดแล้วละ บอกผู้ปกครองมารับพวกเธอกลับบ้านด้วยละ”
“แต่ว่า”
“ไม่มีแต่”
และพวกฉันก็ตามไปให้กำลังใจ(เยาะเย้ยนิดๆ)พวกยัยเนยซะหน่อย
“ขอให้มีความสุขกับ2อาทิตย์”ยัยแยมอวยพร
“ไม่ต้องมาพูดเลยพวกแกน่ะ”ยัยเนยที่ไฟกำลังลุกพูด
“นิ เพื่อนฉันเคยแซวเล่นไม่เห็นต้องโกรธเลยนิ”
“ทำไมย่ะ ฉันจะโกรธมีไรป่าวพวกหล่อนนะอยู่ให้สบายเถอะยะ”
“งั้นก็ขออวยพรละกัน”
“ไม่ต้องมาอวยพรให้ฉัน ไม่ต้องการหรอกยะ”
ฉันละหมั่นไส้พวกยัยเนยพูดดีๆด้วยก็ไม่ดีตอบแถมร้ายใส่ด้วย
สงสัยจะโมโหที่โดนพักการเรียนก็ตัวเองเป็นคนผิดนิ
“ไม่เป็นไรหรอกแบมถ้าพวกเราดีด้วยแล้วเขาไม่ดีตอบก็ไม่ต้องไปดีด้วยก็ได้”
“ขอบใจที่เตือนสติฉันนะ ฉันผิดเองที่อยากทำดีกับคนแบบนี้น่ะ”
“นิ พวกหล่อนจะพูดอะไรไร้สาระกันอีกนานไหม ฉันเบื่อที่จะฟังเต็มทนแล้วนะยะ”
“ไปกันเถอะ ไม่ต้องไปสนใจพวกนี่หรอก”
ยัยแก้วเรียกให้ยัยเนยไปจากที่นี่
และพวกยัยเนยก็ออกไป แถมยังมาเชิดหน้าใส่พวกเราอีก
“ดูที่พวกนั่นทำสิ มันน่าไปตบเลี้ยงส่งดีไหมเนี่ย”
ฉันเริ่มตะบะแตก
“ใจเย็นๆ แบมพวกเราไปเรียนกันดีกว่าไม่ต้องไปสนใจหรอก”
แก้มเรียกสติฉันคืนมา
ชอบก็โหวตเน้อ ไม่ชอบก็ไม่ต้องโหวต
แต่ถึงถ้าไม่ชอบหรือชอบก็ต้องวิจารณ์นะจะได้รู้ข้อเสียของตัวเอง
ได้นำไปปรับปรุงและใช้ในการแต่งนิยายนะคะ^0^
หลังจากที่อาจารย์อ้อมาเห็นพวกเราทะเลาะตบตีกัน
อาจารย์ก็เลยเรียกพวกยัยเนยและกลุ่มฉันไปพบที่ห้องพักครู
“พวกเธอตามครูมานี่เดี๋ยวนี้เลย”
คะ/ครับ
ที่ห้องพักครู
“ใครเป็นคนเริ่ม”
แล้วพวกยัยเนยก็ชี้มาที่พวกฉัน
“พวกเธอเป็นคนเริ่มเหรอะ”
อาจารย์มองมาที่พวกฉันด้วยสายตาอำมหิตปนพิษวาส(เวอร์ไปแล้ว)
"ไม่ใช่นะคะ"
“เอาละ เดี๋ยวครูจะไปดูที่กล้องวงจรปิดละกันว่าใครเริ่ม”
“โรงเรียนเรามีกล้องวงจรปิดด้วยเหรอะเนี่ย”ฉันบ่นในใจ
และอาจารย์ก็ไปเอาเทปที่ได้จากกล้องวงจรปิดมาเปิดดู ปรากฏว่า
ภาพที่เห็นคือ ยัยเนยมมาเริ่มตบตีพวกเราก่อน อาจารย์ก็เลยหยุดพักการเรียนพวกยัยเนย2อาทิตย์ คิดแล้วซะใจจิงๆ
“พวกเธอทั้งโกหกครูทั้งทำร้ายเพื่อนเลยนะ”
อาจารย์มองมาที่พวกยัยเนยด้วยความผิดหวังเพราะว่ายัยเนยและเพื่อนสร้างชื่อเสียงให้โรงเรียนไว้มาก
“คือ พวกหนู.....”
“ไม่ต้องพูดแล้วละ บอกผู้ปกครองมารับพวกเธอกลับบ้านด้วยละ”
“แต่ว่า”
“ไม่มีแต่”
และพวกฉันก็ตามไปให้กำลังใจ(เยาะเย้ยนิดๆ)พวกยัยเนยซะหน่อย
“ขอให้มีความสุขกับ2อาทิตย์”ยัยแยมอวยพร
“ไม่ต้องมาพูดเลยพวกแกน่ะ”ยัยเนยที่ไฟกำลังลุกพูด
“นิ เพื่อนฉันเคยแซวเล่นไม่เห็นต้องโกรธเลยนิ”
“ทำไมย่ะ ฉันจะโกรธมีไรป่าวพวกหล่อนนะอยู่ให้สบายเถอะยะ”
“งั้นก็ขออวยพรละกัน”
“ไม่ต้องมาอวยพรให้ฉัน ไม่ต้องการหรอกยะ”
ฉันละหมั่นไส้พวกยัยเนยพูดดีๆด้วยก็ไม่ดีตอบแถมร้ายใส่ด้วย
สงสัยจะโมโหที่โดนพักการเรียนก็ตัวเองเป็นคนผิดนิ
“ไม่เป็นไรหรอกแบมถ้าพวกเราดีด้วยแล้วเขาไม่ดีตอบก็ไม่ต้องไปดีด้วยก็ได้”
“ขอบใจที่เตือนสติฉันนะ ฉันผิดเองที่อยากทำดีกับคนแบบนี้น่ะ”
“นิ พวกหล่อนจะพูดอะไรไร้สาระกันอีกนานไหม ฉันเบื่อที่จะฟังเต็มทนแล้วนะยะ”
“ไปกันเถอะ ไม่ต้องไปสนใจพวกนี่หรอก”
ยัยแก้วเรียกให้ยัยเนยไปจากที่นี่
และพวกยัยเนยก็ออกไป แถมยังมาเชิดหน้าใส่พวกเราอีก
“ดูที่พวกนั่นทำสิ มันน่าไปตบเลี้ยงส่งดีไหมเนี่ย”
ฉันเริ่มตะบะแตก
“ใจเย็นๆ แบมพวกเราไปเรียนกันดีกว่าไม่ต้องไปสนใจหรอก”
แก้มเรียกสติฉันคืนมา
ชอบก็โหวตเน้อ ไม่ชอบก็ไม่ต้องโหวต
แต่ถึงถ้าไม่ชอบหรือชอบก็ต้องวิจารณ์นะจะได้รู้ข้อเสียของตัวเอง
ได้นำไปปรับปรุงและใช้ในการแต่งนิยายนะคะ^0^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ