ไม่รัก.....ไม่แคร์......ถึงเสียใจแต่อยากให้เธอรู้ว่าไม่แคร์

9 ปีผ่านไป
แก้ว : โมะแก้วคิดถึงลูก
โทโมะ : ไม่ร้องนะแก้ว  น้องมิก ไปเรียนที่นู้นแค่7 ปีเองนะ
แก้ว : งั้นอาทิตย์โมะต้องพาแก้วไปหาลูกที่ อเมริกา
โทโมะ : โอเคคับ
อาทิตย์ ผ่านไป
ณ สหรัฐอเมริกา
บ้านโทโมะ 
แก้ว : เร็วสิโทโมะ 
โทโมะ : แอมป์ คุณมิกไม่อยู่หรอ
แอมป์ : ค่ะพอดีคุณมิก ไปสอบ
...... : เฮ้อ เหนื่อยสุดยอดเลยสอบแค่ 2 วิชาเอง
..... : เป็นไรของแกวะมิก 2 วิชาก็บ่น
แอมป์ : คุณมิกคะมีคนมาหาค่ะรออยู่ที่ห้องรับแขก
มิก : ใคร มิกไม่อยากพบใครทั้งนั้น
โทโมะ : แม้กะทั่งป๊ากับม๊าอ่าส์หรอ
มิก : >o<
แก้ว : เราไปกันเถอะ
มิก  : อยู่ก่อนสิคะ 
โทโมะ : พาใครมาละฮะ
พูห์ : พูห์เองคะ อาโมะน้าแก้ว ป๊ากับม๊าไม่มาหรคะ
แก้ว : เป็นไรไปลูก ป๊าเราทำงาน ม๊าเราพึ่งคลอดน้อง
พูห์ : *_* เซ็ง
...... : เซ็งไรคับลูกสาว
..... : นั่นสิคะ มาดูน้องมะ
พูห์ : ป๊าม๊า
มิก : อาป๊อปน้าฟาง พูห์ร้องหาน้าฟางกับอาป๊อปทุกวันเลย โดนอาจารย์ว่านิดหน่อยก็ร้องหาน้าฟาง
แก้ว : มิกแล้วพี่ ธิชาไปไหน
ธิชา : อยู่นี่ค่ะป้าแก้ว
แก้ว : แล้วม๊าเราละ
เกด : ใครถามถึงเกดคะเนี่ย
...... : สวัสดีคับ ป้าแก้ว
แก้ว : แชทหรอลูก โตขึ้นเยอะเลย
แชท : ขอบคุณคับ
มิก : เออ แล้วเด็กที่มาด้วยใครคะม๊า
แก้ว : น้องสาวเราไงมิก
มิก : น้องหรอ 
...... : พี่มิก ลืมแกรนด์แล้วหรอ
มิก : ไม่ลืมค่ะ
......................................................................................................................................
อัพให้แล้วนะ