ไม่รัก.....ไม่แคร์......ถึงเสียใจแต่อยากให้เธอรู้ว่าไม่แคร์

9 ปีผ่านไป

แก้ว : โมะแก้วคิดถึงลูก

โทโมะ : ไม่ร้องนะแก้ว  น้องมิก ไปเรียนที่นู้นแค่7 ปีเองนะ

แก้ว : งั้นอาทิตย์โมะต้องพาแก้วไปหาลูกที่ อเมริกา

โทโมะ : โอเคคับ

อาทิตย์ ผ่านไป

ณ สหรัฐอเมริกา

บ้านโทโมะ 

แก้ว : เร็วสิโทโมะ 

โทโมะ : แอมป์ คุณมิกไม่อยู่หรอ

แอมป์ : ค่ะพอดีคุณมิก ไปสอบ

...... : เฮ้อ เหนื่อยสุดยอดเลยสอบแค่ 2 วิชาเอง

..... : เป็นไรของแกวะมิก 2 วิชาก็บ่น

แอมป์ : คุณมิกคะมีคนมาหาค่ะรออยู่ที่ห้องรับแขก

มิก : ใคร มิกไม่อยากพบใครทั้งนั้น

โทโมะ : แม้กะทั่งป๊ากับม๊าอ่าส์หรอ

มิก : >o<

แก้ว : เราไปกันเถอะ

มิก  : อยู่ก่อนสิคะ 

โทโมะ : พาใครมาละฮะ

พูห์ : พูห์เองคะ อาโมะน้าแก้ว ป๊ากับม๊าไม่มาหรคะ

แก้ว : เป็นไรไปลูก ป๊าเราทำงาน ม๊าเราพึ่งคลอดน้อง

พูห์ : *_* เซ็ง

...... : เซ็งไรคับลูกสาว

..... : นั่นสิคะ มาดูน้องมะ

พูห์ : ป๊าม๊า

มิก : อาป๊อปน้าฟาง พูห์ร้องหาน้าฟางกับอาป๊อปทุกวันเลย โดนอาจารย์ว่านิดหน่อยก็ร้องหาน้าฟาง

แก้ว : มิกแล้วพี่ ธิชาไปไหน

ธิชา : อยู่นี่ค่ะป้าแก้ว

แก้ว : แล้วม๊าเราละ

เกด : ใครถามถึงเกดคะเนี่ย

...... : สวัสดีคับ ป้าแก้ว

แก้ว : แชทหรอลูก โตขึ้นเยอะเลย

แชท : ขอบคุณคับ

มิก : เออ แล้วเด็กที่มาด้วยใครคะม๊า

แก้ว : น้องสาวเราไงมิก

มิก : น้องหรอ 

...... : พี่มิก ลืมแกรนด์แล้วหรอ

มิก : ไม่ลืมค่ะ

......................................................................................................................................

อัพให้แล้วนะ