ไม่รัก.....ไม่แคร์......ถึงเสียใจแต่อยากให้เธอรู้ว่าไม่แคร์

ปูน :ลำเอียงน๊มึง
ธาม : เรื่องของกรู
.................................................... มาต่อกันเลย ................................................................
เกด : หยุด บอกให้หยุดไงเล่า โธ่เว้ย น่าลำคาญที่สุด
มิน : พี่เกด เป็นไรมากหรือป่าวคะ
เกด : อย่ามายุ่ง จะไปไหนก็ไป ชั้นอยากอยู่คนเดียว
ปราง : ไปเถอะมิน พี่เกดกำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่
คิว : พี่เกด เค้าไปอารมณ์เสียมาจากไหนเนี่ย
แก้ว : เด๋วแก้วไปดูน้องเองดีกว่า
ก๊อก ~ ก๊อก
ห้องนอน เกด
เกด :ใครคะ
แก้ว :พี่เองเกด เป็นไนหรือป่าว
เกด : เข้ามาก่อนสิคะ พี่แก้ว
แก้ว : ได้จ๊
เกด : พี่แก้ว ธามขอเลิกกับเกด แล้วค่ะ เค้าทิ้งเกดไปแล้ว
แก้ว : เป็นไปได้ไง
เกด : พี่แก้ว เห็นผู้หญิงที่เดินตามธามมาใช่ไหมคะ
แก้ว : ใช่ ทำไมหรอ
เกด : เค้าคนนั้นเป็นแฟนใหม่ธาม เป็นผู้หญิงที่ธามรัก
แก้ว : ไม่ต้องเสียใจ ไปพักผ่อนเถอะ
เกด : ค่ะพี่แก้ว
หลังจากแก้วออกมาจากห้องนอนน้องเกด
โทโมะ : เป็นไงบ้างคับแก้ว
แก้ว : ได้เรื่องแล้วหละ ต้นเหตุของเรื่องที่ทำให้น้องสาวแก้วอารมณ์เสีย
ฟาง : อะไรหรอแก้ว 
แก้ว : นั้นไงตัวต้นเหตุ
ทุกคน : ธามหรอแก้ว ทำไมอ่าส์
แก้ว: มันขอเกด เลิกนะสิ
โทโมะ : เห็นมันเคยพูดเหมือนกัน แก้วจำวันที่โมะบอกว่าไอ้ธามไม่ยอมให้น้องเกดถ่ายได้ใช่มั้ย
แก้ว : นั้นแหละคือสาเหตุ ที่โมะต้องเอาแก้วมาถ่ายแทนน้องอ่าส์
โทโมะ : ใช่ น้องเกดไปมาถ่ายเพราะอะไรแก้วคงรู้น๊
แก้ว :เพราัะ น้องเกด ต้องนอนแอดมิดอยู่โรงพยาบาล ถึง 3 เดือน เพราะ น๊อก
ป๊อปปี้ : รุนแรงขนาดนั้นเชียวหรอแก้ว
แก้ว : มันจะไม่รุนแรงเลยป๊อปถ้าน้องเกดไมมีโรคประจำตัวอยู่ก่อนแล้วน๊
เฟย์/เขื่อน : หมายความว่าไงแก้ว
เกด : เกดเป็น โรคหัวใจนะคะ เป็นมา 17 ปีแล้ว
แก้ว : เกดลงมาทำไม ทำไมไม่พักผ่อนละ
เกด : ไม่เป็นไรค่ะ เกดดีขึ้นแล้ว
ฟุ๊บ
แก้ว : เกด เกด อย่าเป็นไรไปนะ
โทโมะ : ไอ้ป๊อปไปเอารถออกด่วน
โรงพยาบาล เชียงใหม่
แก้ว : พี่กาน น้องจะเป็นอะไรมั้ย
กาน : ไม่ต้องห่วง พี่จะรักษาน้องจนสุดฝีมือ
แกรรี่ : กานเร็ว อาการน้องกำเริบหนักกว่าเดิมอีก
กาน : ไปเร็วไอ้กัน ไอ้กาย ไอ้กอล์ฟ ยัยเกรซ ยัยกิ๊ฟ รีบไปเร็ว
โทโมะ : แก้วทำไมต้องใช้หมอเยอะขนาดด้วย
แก้ว :เพราอาการน้องหนักกว่าที่คิดนะสิ
ห้องพัก27/22
เกด : กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
แก้ว : เกด เป็นอะไร
เกด : พี่แก้ว เกดอยู่ที่ไหนคะ
แก้ว : อยู่โรงพยาบาล นะ
กิ๊ฟ : อย่าพึ่งคุยกันนะจะ 2 สาว เด๋วเกดต้องไปตรวจก่อน
แก้ว : ค่ะ ไงโดนว่าอีกจนได้
เกด :งั้นเกดไปก่อนน๊คะ ไปค่ะพี่กิ๊ฟ
กิ๊ฟ : จ๊ น้องสาว
หลังจากตรวจร่างกายเสร็จ
ธาม : เกด เป็นไงบ้าง ธามเป็นห่วงรู้มั้ย
เกด : ขอโทษ ค่ะเรารู้จักกันด้วยหรอคะ
ธาม : ทำไมคุณจำผมไม่ได้อ่าส์
เกด : ขอโทษ นะคะ เกดขอตัวก่อน
แก้ว : เกด ไงละไปตรวจมาเป็นไง
เกด : สมบูรณ์ เพอร์เฟ็ก 100% ค่ะ เออ พี่แก้วเมื่อกี๋เนี่ยมีคนมาทักเกดด้วยแหละ
แก้ว : ใครหรอจ๊
เกด : คนนั้นไงคะ
โทโมะ : ไอ้ธาม งั้นหรอ เกดจำผู้ชายคนนั้นไม่ได้จริงหรอ
เกด : เค้าเป็นใคร เกดไม่เห็นจำได้เลย แล้วนี่ใครเห็นเชทไหมคะ
ตึก ~ ตึก
แอ๊ดดดดดดดดดดดดดด
เกด : เชท คุณไปไหนมาคะ
เชท : ผมต้องถามคุณมากกว่าเกด คุณหนีผมกลับมาทำไมไม่บอก
เกด : ชั้น ไม่รู้ ป้าคุณท่านบอกให้เกดออกไปจากชีวิตคุณ
เชท : ยังดี ที่ผมให้คนสืบหาคุณที่ๆคุณจะไปจนผมได้มาสัมนาที่เชียงใหม่ มันทำให้ผมดีใจมากที่ผมได้เจอคุณอีกที่รัก
เกด : เชท เกดขอโทษเชทไม่โกรธเกดใช่ไหม
เชท : ไม่เลยที่รัก แต่ผมคิดถึงคุณนะ จุ๊บ
แก้ว : หวานเว่อร์อ่าส์
โทโมะ : ผู้ชายคนนี้เป็นใครหรอที่รัก
แก้ว : น้องเขยแก้วเอง คู่เนี่ยเค้าแต่งงานกันแล้ว ต้องห่างกันเพราะ ป้าของเชท่านกีดกันนะ
เฟย์/ฟาง : น่าสงสาร
เขื่อน : แล้วเค้าไม่มีลูกด้วยกันหรอ
เชท : มีคับ ธิชามานี่สิลูก
ธิชา : ค่ะป๊า ม๊าธิชาคิดถึงม๊าจังเลยค่ะ
เกด : ม๊าก็คิดถึงหนูค่ะธิชา
......................................................................................................................................
55555555555555555555+ อัฟแล้วเน้อรีดเด่อร์ที่รัก