ฉันจะรักเธอดีมั้ยน่ะ

ณ บ้านเเก้วที่อเมริกา
เเก้ว // โห่ถึงซะทีนั่งรถมาตั่งนานเมื่อยเป็นบ้า
เขื่อน // โห่เนียหรอบ้านยัยเเก้ว....
เเก้ว // ทำมะบ้านฉันทำมะ
ฉันรีบพูดขึ้นก่อนที่นายนั่นจะพูดจบ
เขื่อน // อย่าพึ่งโมโห่สิเเค่จะบอกว่ามันใหญ่เวอร์อ่ะ
เเก้ว // เเร้วปะ
โทโมะ // นี้ไอ่เขื่อนบ้านยัยเเก้วก็เท่ากับบ้านเราไม่ชั่ยหรอเเร้วเเกจะเวอร์ขนาดนั่น
ป็อบปี้ // ไอ่โมะเเกก็คิดดูดิที่อเมริกามูลค่าเงินมันเเพงกว่าที่ไทยเยอะเลยน่ะ
(ไรเตอร์ // ในที่สุดหนุ่มน่ารักของเราก็พูดออกมาซักที)
เเก้ว // นายก็ฉลาดเหมือนกันนิ
ป็อบปี้ // พึ่งรู้หรอยัยทอมบอย
เเก้ว // นี้ฉันไม่ชั่ยทอมน่ะ
ฟาง // นี้ๆๆๆอย่าพึ่งเถี่ยงกันสิเข้าบ้านกันเหอะน่ะมันหนาวอ่ะ
ป็อบปี้ // ชั่ยๆฟางพูดถูกหนาวจะตายเเร้วเนียเข้าบ้านกันเหอะ
เเก้ว // อืมๆเดียวน่ะลุงค่ะช่วยไปเปิดประตูให้เเก้วหน่อยน่ะค่ะ
ลุง // คับคุนนู๋
เเก้ว // ขอบคุนค่ะ
ว่าเเร้วลุงก็เปิดประตูให้ฉันเเร้วพวกเราก็เดินเข้าบ้านไป
เเก้ว // นี้ทุกคนไปพักผ่อนกันได้เลยเเร้วเจอกันอีกทีที่ห้องอาหารน่ะ
 

 
ขอโทษทุกๆคนเลยน่ะคร้ที่บ่อยให้รอนาน