ลุ้นรัก หนุ่มหน้าหวาน
9.1
เขียนโดย oomlovekamikaze
วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 21.48 น.
20 chapter
35 วิจารณ์
37.11K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 มีนาคม พ.ศ. 2556 10.35 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) กลับทะเล เฮเซอร์ไพรส์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความความเดิมตอนที่แล้ว
จองเบ:ฉันอุ้มยัยนี่ไหวน่า
แหม พอหงุดหงิดก้เปลี่ยนสรรพนามเป็นยัยเลยนะยะ
จองเบ:ไม่เป็นไรนะ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เย็นวันนั้น
หลังจากเล่นทะเลกันจนอิ่มหนำสำราญแล้ว ก็เปลี่ยนเสื้อผ้ากลับบ้านตามรถที่มากัน
โทโมะ:เช็คดูก่อนนะครับว่ารถแต่ละคันมากันครบหรือยัง
ทุกคน:ครบครับ/ค่ะ(เนี้ยบซะ -_-)
ป๊อปปี้:เดินทางกลับได้
จู่ๆจนมจีนก็เป็นลมขึ้นมา
มีล่า:ว้าย แย่แล้ว
จองเบ:มีอาไรคับ
หวาย:ขนมจีนเป็นลมนี่
มีล่า:ใครมียาดมบ้าง
แก้ว:เดี๋ยวไปหาซื้อข้างหน้าก็ได้ รีบกลับกันเถอะ
ฟาง:ใช่ๆ
ระหว่างทางกลับ ได้ผ่านหน้า7-11(ได้โปรดอย่างง อ่านเป็นภาษาอังกฤษก็รู้เอง)
จองเบ:จอด เดี๋ยวฉันจะโลงไปซื้อยาโดมให้ขนมจีน
เขื่อน:จัดให้คราบบบบบ
ระหว่างที่จองเบแวะ 7-11 อยู่นั้นโทโมะได้เห็นว่าขนมจีนลงจากรถกับมีล่า
ดูแล้วน่าจะแกล้งเป็นลมชัวร์ๆ
โทโมะ:ทุกคนดูแถวห้างดิวะ
เคนตะ:ไหนวะ มีไร สาวๆสวยๆหรา
ป๊อปปี้:ไหนๆ
เขื่อน:นั่นมัน! มีล่ากับ ขะ...ขะ...ขนมจีน!!!!!!!!!!!!!!!!
โทโมะ:ใช่ ขนมจีนแกล้งเป็นลมจะได้ไปซื้อเค้กไง
เขื่อน:ทั้งสวยทั้งฉลาดว่ะ
เคนตะ:เฮ้ย! แล้วนั่นใครเดินตามวะ ดูดิดูดิ
โทโมะ:เดี๋ยวเราไปช่วยเอง
พอโทโมะตัดสินใจลงจากรถก็เห็นว่าแก้วลงจากรถเช่นกัน
แก้ว:นายลงมาทำไมห๊ะ ไอ่ตุ๊ด
โทโมะ:มันไม่เกี่ยวกับเธอ ยัยแสบ
แก้ว:หรอ ฉันไปล่ะ
โทโมะ:เชิ๊ญ
แล้วแก้วก็เดินจากไป
โทโมะ:รีบไปดีกว่า
ระหว่างที่โทโมะกำลังตามหลังคนที่แอบตามขนมจีนกับมีล่าไปนั้น
ดูเหมือนว่าขนมจีนกับมีล่าจะรู้ตัวแล้วจึงรีบเข้าไปในร้านเค้กรานนึง
ขนมจีน:ฉันว่ามีคนไล่ตามเรามานะ
มีล่า:นั่นสิ แล้วมันจะตามเรามาทำไม
ขนมจีน:หนมจีนก็ไม่รู้เหมือนกัน
แก้ว:นี่ พวกเธอ
มีล่า:อุ้ย ตกใจหมดเลย แก้วนี่เอง
แก้ว:รู้ตัวบ้างมั้ยว่า...
ขนมจีน:มีคนตามมา
แก้วใช่:พวกเธอรีบซื้อเค้กแล้วเดินให้เร็วนะ เดี๋ยวเราจะตามไปข้างหลังเงียบๆนะ
ขนมจีน:ได้ๆ
เมื่อขนมจีนกับมีล่าซื้อเค้กกันเสร็จแล้ว ก็เดินออกไปโดยมีแก้วเดินตามหลัง
โทโมะ:เฮ้ย นั่นยัยแสบนี่ ซวยแล้วไง
ในขณะที่แก้วบอกให้ทั้งสองคนรีบขึ้นรถไปซะ แก้วก็ส่งสัญญาณหาโทโมะเมื่อเห็นว่าตามมา
แก้ว:ดักไว้!
โทโมะ:จัดให้
และคนร้ายที่ติดตามมาก็ถูกได้ไว้
โทโมะ:แกตามพวกเรามาทำไม
คนร้าย:พวกแกจะรู้ไปทำไม
แก้ว:พวกฉันถามแกก็แค่ตอบมา!
คนร้าย:มีคนจ้างให้ฉันดูความเคลื่อนไหวของพวกเธอน่ะสิ
คนร้ายพูดยิ้มๆแล้วเปิดหมวกออก
โทโมะ แก้ว:พี่เอฟู!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!(ดูระดับความตกใจตามจำนวน!)
พี่เอฟู:ใช่ พี่เองๆ
แก้ว:พี่กลับมาจากต่างประเทศแล้วหรอ
เอฟู:ใช่ๆ
โทโมะ:เนื่องในโอกาสวันเกิดจองเบหรอคราบบบบ
เอฟู:แหม รู้ทันนะเนี่ย
แก้ว:เรากลับไปรถกันเถอะ ให้พี่เอฟูขึ้นคันเราไปก็ได้
โทโมะ:ป่ะ ไปกัน
เมื่อทั้งสองพาพี่เอฟูไปถึงรถ
หวาย:สองคนนั้นกลับมาแล้ว!
เฟย์:แก้ว! โทโมะ!
มีล่า:มากับใครอ่ะ
ขนมจีน:นั่นดิ แต่หน้าคุ้นๆนะ
ธามไท:พี่เอ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
พี่เอฟู:ใช่ พี่เอง
เกือบทุกคน:พี่เอฟู!!!!!
บางคนกรี๊ดบ้าง เข้าไปกอดบ้าง วันนี้จะได้กลับกันมั้ยเนี่ย เฮ้อ ~
พี่เอฟู:พอได้แล้วน่า จะได้กลับบ้านกัน
ทุกคน:ครับ/ค่ะ
ฟาง:พี่เอฟูจะกลับกับใครอ่ะ
พี่เอฟู:คันเรานั่นแหละ
เฟย์:เย้ เย้ เย้ เย เย่
โทโมะ:กลับกันได้แล้ว!
@บ้านของK-OTIC
ทุกคน:ถึงซะที เฮ้อ ~
เมื่อถึงบ้าน หลายคนก็ไปเตรียมตัว ส่วนK-OTICยกเว้นจองเบ ก็พากันจัดงาน
ขนมจีน:นี่เค้กอ่ะ
จองเบ:พวกเธอนี่จริงๆเลยนะ
มีล่า:อื้ม
เขื่อน:ไปเรียกเฟย์คนสวยมาช่วยดีกว่า
โทโมะ:ไปด้วยดิวะ พวกแกจัดกันไปก่อนนะเว้ย
เคนตะ:พวกแกนี่ตลอดเลยนะ สาวๆครับ สนใจจะช่วยบ้างมั้ยครับ
ขนมจีน:ไม่สนอ่ะ แต่เห็นแก่จองเบแล้วช่วยก็ได้
ป๊อปปี้:พวกนายอ่ะ รีบไปรีบมานะ
@หน้าบ้าน Flower
เขื่อน:เฟย์ ฟาง แก้ว เสร็จกันรึยางงงงง
เฟย์ยื่นหน้ามาจากหน้าต่าง เปลี่ยนชุดแล้วแปลว่าเสร็จแล้ว
เฟย์:มีอะไร
โทโมะ:มาช่วยกันจัดงานหน่อยดิ
แก้ว ฟาง:เดี๋ยวไปๆๆๆ
เขื่อน:เฟย์จ๋า เร็วๆนะจ๊ะ
เฟย์:อืม เดี๋ยวจะลงไปหาแล้ว
โทโมะ:เร็วๆล่ะ ยัยแสบบบบบบบบบบบบบบ
แก้ว:ย่ะ ไอ่ตุ๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
ฟาง:ป๊อปปี้ไม่มาหรอ
โทโมะ:ไม่มาหรอก เราทิ้งเคนตะไว้คนเดียวไม่ได้
เฟย์ ฟาง แก้วออกมาจากบ้านแล้วเดินตามเขื่อนกับโทโมะไป
@บ้านK-OTIC
ป๊อปปี้:นานจังนะ นึกว่าจะไปไม่กลับแล้ว
เขื่อน:อย่างฉันไม่ตายง่านๆหรอกเว้ย
เคนตะ:ไงคับ สาวๆ(อีกแล้วนะค้า)
แก้ว:ไม่ไงอ่ะ จะให้มาช่วยไม่ใช่หรอ บอกมาสิว่าให้ทำอะไร
โทโมะ:เอางี้ ขนมจีนกับมีล่าไปเตรียมเค้ก เฟย์ฟางไปจัดสายรุ้ง ส่วนแก้วไปจัดไฟด้สนนอกกับฉัน
แก้ว:คนอื่นได้ง่ายๆทำไมฉันได้หนักสุดอ่ะ -^-
โทโมะ:ไปได้!
TK
@ทางเดินหน้าบ้าน
ตอนนี้ยังไม่มีใครเตรียมตัวเสร็จเลยมีแค่โทโมะกับแก้วตรงนั้น
แก้ว:นายจัดให้ฉันทำอะไร
โทโมะ:เธอแขวนไฟด้านนู้น เดี๋ยวฉันทำด้านนี้เอง
แก้ว:อืม ดีนะที่ต้นไม้ไม่สูงมาก แค่ยื่อก็ถึง
โทโมะ:ใช่ เริ่มทำกันได้แล้ว
แก้ว:อืม
โทโมะกับแก้วช่วยกันแขวนไฟจนได้เกือบสุดท้ายแล้ว...
แก้ว:เฮ้ย
แก้วสะดุดล้มไปทับโทโมะ ตอนนี้ทั้งคู่กำลังนอนทับกันอยู่โดยแก้วอยู่ข้างบนตัวโทโมะ
โทโมะสบตากับแก้วนิ่ง..แล้วหน้าของทั้งสองก็ค่อยๆเลื่อนหากัน
เขื่อน:เสร็จยังวะพวกแกอ่ะ ข้างในเขาเสร็จกันหมดแล้ว เฮ้ย!!
เขื่อนดันออกไปจ๊ะเอ๋กับตอนที่ทั้งสองเกือบ คิส กันแล้วอ่ะนะ
ทั้งโทโมะและแก้วรีบผละออกจากกันโดยเร็ว โทโมะยืนขึ้นก่อนแล้วยื่นมือฉุดให้แก้วยืนขึ้นตาม
โทโมะ:กะ...ใกล้เสร็จแล้วล่ะ
แก้ว:อืม เดี๋ยวตามไป
เขื่อน:อย่ามัวแต่ คิส คิส กันน้า
แก้ว:บ้า!!!
แล้วแก้วกับโทโมะก็มองหน้ากันอย่างไม่ได้นัดหมาย
โทโมะ:รีบจัดเถอะ ใกล้เวลาแล้ว
แก้ว:อืม
ตึกตักตึกตัก หัวใจของทั้งสองเต้นรัวมาก
....................................................................................................................................
จบแล้ว ยาวไปหน่อยนะคะ ฝากติดตามด้วยค่ะ ช่วงนี้จะหาเวลามาอัพบ่อยๆนะคะ
ตามนั้นนะๆคะๆ บาย
จองเบ:ฉันอุ้มยัยนี่ไหวน่า
แหม พอหงุดหงิดก้เปลี่ยนสรรพนามเป็นยัยเลยนะยะ
จองเบ:ไม่เป็นไรนะ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เย็นวันนั้น
หลังจากเล่นทะเลกันจนอิ่มหนำสำราญแล้ว ก็เปลี่ยนเสื้อผ้ากลับบ้านตามรถที่มากัน
โทโมะ:เช็คดูก่อนนะครับว่ารถแต่ละคันมากันครบหรือยัง
ทุกคน:ครบครับ/ค่ะ(เนี้ยบซะ -_-)
ป๊อปปี้:เดินทางกลับได้
จู่ๆจนมจีนก็เป็นลมขึ้นมา
มีล่า:ว้าย แย่แล้ว
จองเบ:มีอาไรคับ
หวาย:ขนมจีนเป็นลมนี่
มีล่า:ใครมียาดมบ้าง
แก้ว:เดี๋ยวไปหาซื้อข้างหน้าก็ได้ รีบกลับกันเถอะ
ฟาง:ใช่ๆ
ระหว่างทางกลับ ได้ผ่านหน้า7-11(ได้โปรดอย่างง อ่านเป็นภาษาอังกฤษก็รู้เอง)
จองเบ:จอด เดี๋ยวฉันจะโลงไปซื้อยาโดมให้ขนมจีน
เขื่อน:จัดให้คราบบบบบ
ระหว่างที่จองเบแวะ 7-11 อยู่นั้นโทโมะได้เห็นว่าขนมจีนลงจากรถกับมีล่า
ดูแล้วน่าจะแกล้งเป็นลมชัวร์ๆ
โทโมะ:ทุกคนดูแถวห้างดิวะ
เคนตะ:ไหนวะ มีไร สาวๆสวยๆหรา
ป๊อปปี้:ไหนๆ
เขื่อน:นั่นมัน! มีล่ากับ ขะ...ขะ...ขนมจีน!!!!!!!!!!!!!!!!
โทโมะ:ใช่ ขนมจีนแกล้งเป็นลมจะได้ไปซื้อเค้กไง
เขื่อน:ทั้งสวยทั้งฉลาดว่ะ
เคนตะ:เฮ้ย! แล้วนั่นใครเดินตามวะ ดูดิดูดิ
โทโมะ:เดี๋ยวเราไปช่วยเอง
พอโทโมะตัดสินใจลงจากรถก็เห็นว่าแก้วลงจากรถเช่นกัน
แก้ว:นายลงมาทำไมห๊ะ ไอ่ตุ๊ด
โทโมะ:มันไม่เกี่ยวกับเธอ ยัยแสบ
แก้ว:หรอ ฉันไปล่ะ
โทโมะ:เชิ๊ญ
แล้วแก้วก็เดินจากไป
โทโมะ:รีบไปดีกว่า
ระหว่างที่โทโมะกำลังตามหลังคนที่แอบตามขนมจีนกับมีล่าไปนั้น
ดูเหมือนว่าขนมจีนกับมีล่าจะรู้ตัวแล้วจึงรีบเข้าไปในร้านเค้กรานนึง
ขนมจีน:ฉันว่ามีคนไล่ตามเรามานะ
มีล่า:นั่นสิ แล้วมันจะตามเรามาทำไม
ขนมจีน:หนมจีนก็ไม่รู้เหมือนกัน
แก้ว:นี่ พวกเธอ
มีล่า:อุ้ย ตกใจหมดเลย แก้วนี่เอง
แก้ว:รู้ตัวบ้างมั้ยว่า...
ขนมจีน:มีคนตามมา
แก้วใช่:พวกเธอรีบซื้อเค้กแล้วเดินให้เร็วนะ เดี๋ยวเราจะตามไปข้างหลังเงียบๆนะ
ขนมจีน:ได้ๆ
เมื่อขนมจีนกับมีล่าซื้อเค้กกันเสร็จแล้ว ก็เดินออกไปโดยมีแก้วเดินตามหลัง
โทโมะ:เฮ้ย นั่นยัยแสบนี่ ซวยแล้วไง
ในขณะที่แก้วบอกให้ทั้งสองคนรีบขึ้นรถไปซะ แก้วก็ส่งสัญญาณหาโทโมะเมื่อเห็นว่าตามมา
แก้ว:ดักไว้!
โทโมะ:จัดให้
และคนร้ายที่ติดตามมาก็ถูกได้ไว้
โทโมะ:แกตามพวกเรามาทำไม
คนร้าย:พวกแกจะรู้ไปทำไม
แก้ว:พวกฉันถามแกก็แค่ตอบมา!
คนร้าย:มีคนจ้างให้ฉันดูความเคลื่อนไหวของพวกเธอน่ะสิ
คนร้ายพูดยิ้มๆแล้วเปิดหมวกออก
โทโมะ แก้ว:พี่เอฟู!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!(ดูระดับความตกใจตามจำนวน!)
พี่เอฟู:ใช่ พี่เองๆ
แก้ว:พี่กลับมาจากต่างประเทศแล้วหรอ
เอฟู:ใช่ๆ
โทโมะ:เนื่องในโอกาสวันเกิดจองเบหรอคราบบบบ
เอฟู:แหม รู้ทันนะเนี่ย
แก้ว:เรากลับไปรถกันเถอะ ให้พี่เอฟูขึ้นคันเราไปก็ได้
โทโมะ:ป่ะ ไปกัน
เมื่อทั้งสองพาพี่เอฟูไปถึงรถ
หวาย:สองคนนั้นกลับมาแล้ว!
เฟย์:แก้ว! โทโมะ!
มีล่า:มากับใครอ่ะ
ขนมจีน:นั่นดิ แต่หน้าคุ้นๆนะ
ธามไท:พี่เอ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
พี่เอฟู:ใช่ พี่เอง
เกือบทุกคน:พี่เอฟู!!!!!
บางคนกรี๊ดบ้าง เข้าไปกอดบ้าง วันนี้จะได้กลับกันมั้ยเนี่ย เฮ้อ ~
พี่เอฟู:พอได้แล้วน่า จะได้กลับบ้านกัน
ทุกคน:ครับ/ค่ะ
ฟาง:พี่เอฟูจะกลับกับใครอ่ะ
พี่เอฟู:คันเรานั่นแหละ
เฟย์:เย้ เย้ เย้ เย เย่
โทโมะ:กลับกันได้แล้ว!
@บ้านของK-OTIC
ทุกคน:ถึงซะที เฮ้อ ~
เมื่อถึงบ้าน หลายคนก็ไปเตรียมตัว ส่วนK-OTICยกเว้นจองเบ ก็พากันจัดงาน
ขนมจีน:นี่เค้กอ่ะ
จองเบ:พวกเธอนี่จริงๆเลยนะ
มีล่า:อื้ม
เขื่อน:ไปเรียกเฟย์คนสวยมาช่วยดีกว่า
โทโมะ:ไปด้วยดิวะ พวกแกจัดกันไปก่อนนะเว้ย
เคนตะ:พวกแกนี่ตลอดเลยนะ สาวๆครับ สนใจจะช่วยบ้างมั้ยครับ
ขนมจีน:ไม่สนอ่ะ แต่เห็นแก่จองเบแล้วช่วยก็ได้
ป๊อปปี้:พวกนายอ่ะ รีบไปรีบมานะ
@หน้าบ้าน Flower
เขื่อน:เฟย์ ฟาง แก้ว เสร็จกันรึยางงงงง
เฟย์ยื่นหน้ามาจากหน้าต่าง เปลี่ยนชุดแล้วแปลว่าเสร็จแล้ว
เฟย์:มีอะไร
โทโมะ:มาช่วยกันจัดงานหน่อยดิ
แก้ว ฟาง:เดี๋ยวไปๆๆๆ
เขื่อน:เฟย์จ๋า เร็วๆนะจ๊ะ
เฟย์:อืม เดี๋ยวจะลงไปหาแล้ว
โทโมะ:เร็วๆล่ะ ยัยแสบบบบบบบบบบบบบบ
แก้ว:ย่ะ ไอ่ตุ๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
ฟาง:ป๊อปปี้ไม่มาหรอ
โทโมะ:ไม่มาหรอก เราทิ้งเคนตะไว้คนเดียวไม่ได้
เฟย์ ฟาง แก้วออกมาจากบ้านแล้วเดินตามเขื่อนกับโทโมะไป
@บ้านK-OTIC
ป๊อปปี้:นานจังนะ นึกว่าจะไปไม่กลับแล้ว
เขื่อน:อย่างฉันไม่ตายง่านๆหรอกเว้ย
เคนตะ:ไงคับ สาวๆ(อีกแล้วนะค้า)
แก้ว:ไม่ไงอ่ะ จะให้มาช่วยไม่ใช่หรอ บอกมาสิว่าให้ทำอะไร
โทโมะ:เอางี้ ขนมจีนกับมีล่าไปเตรียมเค้ก เฟย์ฟางไปจัดสายรุ้ง ส่วนแก้วไปจัดไฟด้สนนอกกับฉัน
แก้ว:คนอื่นได้ง่ายๆทำไมฉันได้หนักสุดอ่ะ -^-
โทโมะ:ไปได้!
TK
@ทางเดินหน้าบ้าน
ตอนนี้ยังไม่มีใครเตรียมตัวเสร็จเลยมีแค่โทโมะกับแก้วตรงนั้น
แก้ว:นายจัดให้ฉันทำอะไร
โทโมะ:เธอแขวนไฟด้านนู้น เดี๋ยวฉันทำด้านนี้เอง
แก้ว:อืม ดีนะที่ต้นไม้ไม่สูงมาก แค่ยื่อก็ถึง
โทโมะ:ใช่ เริ่มทำกันได้แล้ว
แก้ว:อืม
โทโมะกับแก้วช่วยกันแขวนไฟจนได้เกือบสุดท้ายแล้ว...
แก้ว:เฮ้ย
แก้วสะดุดล้มไปทับโทโมะ ตอนนี้ทั้งคู่กำลังนอนทับกันอยู่โดยแก้วอยู่ข้างบนตัวโทโมะ
โทโมะสบตากับแก้วนิ่ง..แล้วหน้าของทั้งสองก็ค่อยๆเลื่อนหากัน
เขื่อน:เสร็จยังวะพวกแกอ่ะ ข้างในเขาเสร็จกันหมดแล้ว เฮ้ย!!
เขื่อนดันออกไปจ๊ะเอ๋กับตอนที่ทั้งสองเกือบ คิส กันแล้วอ่ะนะ
ทั้งโทโมะและแก้วรีบผละออกจากกันโดยเร็ว โทโมะยืนขึ้นก่อนแล้วยื่นมือฉุดให้แก้วยืนขึ้นตาม
โทโมะ:กะ...ใกล้เสร็จแล้วล่ะ
แก้ว:อืม เดี๋ยวตามไป
เขื่อน:อย่ามัวแต่ คิส คิส กันน้า
แก้ว:บ้า!!!
แล้วแก้วกับโทโมะก็มองหน้ากันอย่างไม่ได้นัดหมาย
โทโมะ:รีบจัดเถอะ ใกล้เวลาแล้ว
แก้ว:อืม
ตึกตักตึกตัก หัวใจของทั้งสองเต้นรัวมาก
....................................................................................................................................
จบแล้ว ยาวไปหน่อยนะคะ ฝากติดตามด้วยค่ะ ช่วงนี้จะหาเวลามาอัพบ่อยๆนะคะ
ตามนั้นนะๆคะๆ บาย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ